Werk: Ziel, Zaak en Bezieling (2)

Lazen we in het vorige artikel dat alles van waarde inspanning kost en dat crises ons uitnodigen om een volgende stap in onze ontwikkeling te zetten, nu wil ik de ingrediënten van de drie componenten ziel, zaak en bezieling bespreken: Inspiratie, bestemming en wijsheid.

De juiste verhouding tussen Zaak en Ziel brengt de bestemming tot stand. Dat wat in mij is aan gaven en talenten, maar ook alle ervaringen die mijn ziel vormen (innerlijk) kan ik in mijn zaak kwijt en zet ik om in producten (uiterlijk). en daar krijg ik geld voor. Door het evenwicht tussen innerlijk en uiterlijk wordt steeds zichtbaarder wie ik ben, maar ook worden de producten ook steeds duidelijk en daarin wordt mijn bestemming gemanifesteerd. De manifestatie geeft de erkenning, het wordt zichtbaar ook in de waardering. Anderen zien en ervaren dat het klopt. Toch is er ook hier geen status quo, en zal groei en ontwikkeling noodzakelijk blijven. Groei in de persoonlijke ontwikkeling, waardoor steeds meer kanten van mij uit de schaduw komen en groei in het product waarvoor betaald wordt.

De juiste verhouding tussen Bezieling en Zaak brengt de inspiratie tot stand. Ik, de mensen om mij heen en de clienten worden in ons en hun wezen geraakt omdat het klopt wat we doen. Onze inzet en de bijdrage die we aan de zaak leveren zorgen dat de inspiratie komt tot motivatie. Inspiratie geeft de energie waarmee waarom ik het ga doen. Het is voor iets groters; organisatie, maatschappij, misschien de wereld. Het is belangrijk dat ik het doe. Motivatie werkt op de korte termijn en focust op het individu zelf. Motivatie geeft mij de energie om door te gaan en verder te gaan als persoon.
De juiste verhouding tussen Ziel en Bezieling brengt de wijsheid tot stand. Ik word gevoed. Ik geef, maar ik neem ook. Ik weet de grens daartussen. Ik voel wat ik nodig heb. Ik weet wat voor mij kloppend is en wat ik daar in te doen heb. Als ik veel oefen in die balans, dan leer ik mij als vrouw bevrouwen en als man beheren.
Manifestatie, beheren/bevrouwen en motivatie geven een vervulling aan het leven. Het is tot wasdom, volwassenheid komen. Dat is een weg van vallen en opstaan, van zoeken en vinden, van crisis en heling. Dat gaat wat mij betreft over zingeving. Daar heeft mijn leven zin omdat het tot wasdom is gekomen.

Balans
Voordat jij bij zingeving komt, gaat er een weg van vallen en opstaan aan vooraf. Want je bent niet gelijk in deze zinvolle balans.
Voordat je in contact met je wijsheid (evenwicht tussen ziel en bezieling) bent, is het ook een reis naar hoe je jezelf beheert (niet beheerst, dat is controle en gaat niet over balans) of bevrouwt en zul je moeten leren wat de balans is tussen geven en nemen. Als ik teveel geef en te weinig neem dan gedraag ik me als slachtoffer en ben ik vaak vervuld van negatieve gedachten (aannames en overtuigingen) over mijzelf. Ik sta dan zeker niet in mijn kracht.
Het lijkt heel krachtig als je meer geeft, dan dat je neemt/ontvangt, maar dat is een niet kloppende, overdreven kracht, die overmoedig is en niet in de juist balans staat. Op die manier ben ik aanklager of redder van de wereld om mij. Het is niet de kloppende kracht, omdat ik mijn eigen menselijke maat vergeet.
Voordat je in contact met je bestemming (evenwicht tussen ziel en zaak) bent, is het ook een reis naar hoe je jezelf manifesteert. Het innerlijk (wie ik ben) moet in overeenstemming zijn met hoe ik doe (uiterlijk). Als ik innerlijk meer ben dan ik uiterlijk laat zien, lijd ik aan verlegenheid en bescheidenheid. Het is lijden aan, want het houdt mij kleiner dan ik ben, waardoor mijn kracht afzwakt en mijn energie weglekt. Verlegenheid en bescheidenheid lijkt aantrekkelijk, maar uiteindelijk ben ik bang om mijn eigenaarschap te nemen: eigenaarschap voor wat ik wel kan en wat ik niet kan; wat ik wel doe en wat ik niet doe.
Wanneer ik mij groter voordoe dan ik ben, dan lijd ik aan hoogmoed en gaat al mijn energie zitten in de schone schijn op houden. Ik ben bang om door de mand te vallen. Ik ben bang dat wie ik ben en wat ik doe niet voldoende is in de ogen van anderen.
Voordat je in contact met je inspiratie (evenwicht tussen bezieling en zaak) bent, is het ook een reis naar hoe je jezelf motiveert. Mijn inzet moet in overeenstemming zijn met mijn bijdrage aan het product. Is mijn inzet groter dan mijn bijdrage, dan loop ik op mijn tenen en is de kans groot dat ik uiteindelijk in een burn-out beland. Al mijn energie is opgebrand, mijn reservetank is leeg en opgebruikt. Dat kan versterkt worden als ik ook nog eens geen balans tussen geven en nemen heb en bijvoorbeeld denk de hele wereld te moeten redden om uiteindelijk de wereld te gaan aanklagen.
Wanneer mijn bijdrage groter is dan mijn inzet, dan is het de vraag of ik wel op de juiste plek zit en/of het juiste ding doe, want ik lijk het met 2 vingers in mijn neus te doen en daardoor ligt een bore-out op de loer. Ik haal niet echte voldoening uit wat ik doe. Ik ben eigenlijk aan het pappen en nat houden.