Werk: Ziel, Zaak en Bezieling (3)

In het eerste artikel was te lezen dat alles van waarde inspanning kost en dat crises ons uitnodigen om een volgende stap in onze ontwikkeling te zetten. Het tweede artikel liet zien hoe belangrijk het is te werken aan de juiste balans in de ingrediënten van de drie componenten ziel, zaak en bezieling. Nu wil ik het hebben over welke zichtbare gevolgen een onbewuste disbalans veroorzaken en waar ze vaak een signaal van zijn.

De laatste tijd is het veel in het nieuws: het (seksueel) grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer. Vroeger werd het makkelijk in de doofpot gedaan of met de mantel der liefde bedekt.
Iedereen kent wel mensen in zijn omgeving, die vooral uit zijn op hun status en daar alles voor over hebben: gezin, vrienden en lijf, omdat ze geen aandacht voor de bezielingscomponent hebben en worden hautain of autoritair. Maar evenzo kennen we mensen die een grote bijdrage leveren bijvoorbeeld in kunst en cultuur maar verslaafd zijn aan drank, drugs of seks, omdat hun ziel het niet dragen kan. Maar dat geldt ook voor mensen die zeer gedreven bezig lijken te zijn met hun bestemming en niet voor de zakelijke kant durven te gaan staan. Zij worden zweverig en lijken het contact met de aarde, de zaak, te vergeten, waardoor ze het echte contact met de ander en de realiteit verliezen.

Alle drie de valkuilen (gaan voor de status, verslaafd zijn of zweverig lijken) komen door een disbalans en/of onderontwikkeling van één van de drie componenten (ziel, bezieling of zaak). Ze laten de leegte van één van die componenten met neonletters zien: status wil de leegte maskeren; verslaving wil de leegte verdoven en zweverigheid wil de menselijke maat verhullen.
De oplossing zit erin dat die ‘verloren’ en/of onontwikkelde, lege component wordt ontmoet en de angst voor deze component in de ogen wordt gekeken, waardoor het de tijd krijgt om zich te laten zien en te ontwikkelen.