PSALM 26

De psalmberijming van 1773 is een nog altijd in Nederland gebruikte berijming die in 1773 op last van de Staten-Generaal in Nederland is ingevoerd, en die daarom ook wel de Statenberijming wordt genoemd. Het uitgangspunt van deze berijming vormen de melodieën van de Geneefse psalmen en de tekst van de psalmen in het Oude Testament. Ik heb ze vroeger op de zondagsschool en op de basisschool geleerd.

Voor een overzicht van gebruikte psalmen op deze website kijk HIER

Psalm 26 (HSV)

1 Een psalm van David. Doe mij recht, HEERE, want ík ga mijn weg in mijn oprechtheid. Op de HEERE vertrouw ik, ik zal niet wankelen.
2 Beproef mij, HEERE, ja, stel mij op de proef, toets mijn nieren en mijn hart.
3 Want Uw goedertierenheid houd ik voor ogen, ik wandel in Uw waarheid.
4 Ik zit niet bij valsaards, met huichelaars ga ik niet om.
5 Ik haat het gezelschap van kwaaddoeners, bij goddelozen zit ik niet.
6 Ik was mijn handen in onschuld; ik ga rondom Uw altaar, HEERE,
7 om een loflied te doen horen en al Uw wonderen te vertellen.
8 HEERE, ik heb lief het huis waar U woont en de tabernakel, de woonplaats van Uw eer.
9 Neem mijn ziel niet weg met de zondaars, noch mijn leven met de mannen van bloed.
10 In hun handen is schandelijk gedrag, hun rechterhand is vol geschenken.
11 Ik echter, ik ga mijn weg in mijn oprechtheid, verlos mij dan en wees mij genadig.
12 Mijn voet staat op een geëffende weg; in de samenkomsten zal ik de HEERE loven.

Psalm 26 (berijmd)

Vers 1
O HEER, doe Gij mij recht;
Ik wandel als Uw knecht,
En vind mijn lust in Uw gebod.
Ik blijf op U betrouwen;
Op U, mijn rotssteen, bouwen:
Ik zal niet wank’len, grote God.

Vers 2
Beproef vrij, van omhoog,
Mijn hart, dat voor Uw oog,
Alwetende, steeds open lag.
Doorzoek mij; toets mijn gangen;
Doorgrond al mijn verlangen;
En stel mijn oogmerk in den dag.

Vers 3
Uw goedertierenheid,
Die zich alom verspreidt,
Is t’ allen tijd’ voor mijn gezicht.
Ik houd, oprecht van handel,
Daar ‘k in Uw waarheid wandel,
Mijn schreden naar Uw wet gericht.

Vers 4
Hij, die vol ijdelheid,
Een spoorloos leven leidt,
Wordt met mijn vriendschap niet vereerd;
En huich’laars, die hun vlekken
Schijnheiliglijk bedekken,
Zijn van mijn omgang ver geweerd.

Vers 5
Mijn hart verfoeit en haat
De werkers van het kwaad,
Bij wie ik mijnen voet niet zet.
Ik zit bij geen godlozen;
‘k Ontwijk de plaats der bozen,
Zo word ik niet door hen besmet.

Vers 6
Ik was, aan U verpand,
In onschuld mijne hand.
Mijn hart springt in mij op, o HEER,
Wanneer ik, met Uw scharen,
Verschijn voor Uw altaren,
En U met offergaven eer.

Vers 7
Daar wordt Uw lof verbreid,
O Oppermajesteit,
Door mij, die U bemin en acht;
Daar zal mijn stem U prijzen,
Voor al de gunstbewijzen,
Voor al de wond’ren Uwer macht.

Vers 8
Wat blijdschap smaakt mijn ziel,
Wanneer ik voor U kniel
In’t huis, dat Gij U hebt gesticht!
Hoe lief heb ik Uw woning,
De tent, o Hemelkoning,
Die G’, U ter eer, hebt opgericht!

Vers 9
Wanneer G’ Uw arm verheft,
Den snoden zondaar treft,
Wees Gij dan, HEER, mijn toeverlaat;
Doe mij met hem niet sneven;
O neen, behoed mijn leven,
Als Gij den man des bloeds verslaat.

Vers 10
Doe mij niet mee vergaan
Met hen, die U weerstaan,
Wier hart steeds schand’lijk misdrijf kweekt;
Die trouw en plicht verachten,
En ‘t recht om goud verkrachten,
Als d’ onschuld om bescherming smeekt.

Vers 11
Maar ik, ik ben oprecht;
Verlos dan Uwen knecht
Van ‘t ongeval, dat hem genaakt,
Wil mij in gunst gedenken,
Mij Uw genade schenken;
Zo wordt door U mijn heil volmaakt.

Vers 12
Nu stap ik rustig aan;
‘k Betreed een effen baan;
Mijn God verhoort nu mijn gebed.
‘k Zal Hem, met blijde klanken,
In Zijn vergaad’ring danken.
Wanneer Zijn gunst mij heeft gered.