Wat doen vrouwen mannen aan?

We zitten met de Gideonmannen in de ontvangstruimte van Zonneoord te Ede om de dag te beginnen en elkaar even informeel te ontmoeten. Ik als enige vrouw naast 9 mannen. Altijd een bijzonder moment dat ik de mannendynamiek mag meemaken en mijn eigen plek mag innemen.
Freek is op die morgen naast me komen zitten en fluistert dat hij woedend op mij is, naar aanleiding wat ik de vorige keer heb gezegd in de groep en dat hij daar al vier weken mee rond loopt. Hij zegt dat hij mij daar onder vier ogen over wil spreken. Ik voel de woede in hem zinderen. Hij lijkt wel een Cobra 6 die in het water ligt en elke moment kan ontploffen. Ik zeg hem hardop: ‘Fijn dat je het zegt! Als het in de groep is gebeurd dan wordt het in de groep uitgesproken en niet hier bij de ontvangst, maar straks boven in onze eigen ruimte.’ Hij zegt dat hij niet weet of hij dat wil. Ik laat het erbij. Het is aan de meeste mannen voorbij gegaan, maar een paar mannen kijken me verschrikt aan en ik zie ze denken: zo, dame, maak jij je borst maar nat.
Maar ik weet uit ervaring dat het nu gaat over ‘overdracht‘ en ik moet mijn werk hebben gedaan en doen om coach te kunnen zijn en blijven en niet in de tegen-overdracht te gaan.
In onze werkruimte aangekomen vraag ik een uur later: ‘En Freek, vertel..’ Eerst murmelt hij wat en dan gaat hij er vol voor. Het is voelbaar dat hij steeds bozer wordt. Hij heeft nog nooit zo lang (en zeker niet zo vurig) gesproken en struikelend over zijn eigen woorden, komt zijn verhaal eruit: “Jij bent net als alle andere vrouwen! (…) Jij bent precies zoals mijn zussen! (..) Ik hoopte dat jij – zoals ik jouw podcasts had beluisterd – anders zou zijn, maar ik ben zwaar teleurgesteld in jou. (…) Jij bent net zo!” De slotconclusie is: Al die bijdehante vrouwen zijn hetzelfde, of het nu over zijn zussen, zijn vrouwelijke klasgenoten, zijn vrouwelijke collega’s of zijn vrouwelijke leidinggevenden gaat. Ze kunnen maar één ding: fysiek of emotioneel mishandelen, kleineren, dwingen, dreigen, verkrachten en buitensluiten.
Er valt een zware stilte over ons heen. De andere mannen in de ruimte houden hun adem in en kijken me – sommige met open mond – aan. Je voelt de vraag: ‘Wat ga je hier op zeggen?”
Ik laat de stilte vallen en zeg: ‘Wat erg voor je, dat je vaak, te vaak dit soort vrouwen bent tegengekomen! Dat spijt me!’
Hij kijkt me uitermate wantrouwend aan.
‘Ja, ja,’ zegt hij uiteindelijk, ‘daar meen je toch niets van. [over dit fenomeen dat je niet kunt horen als je vol in een complex zit heb ik hier geschreven]
Ik vraag hem hoe oud hij was bij de diverse ervaringen. Hij had weerstand om concreet te worden en wilde het algemeen houden. Maar dat kan niet, want dan blijven de ervaringen als een grote grijze wolk tussen hem en alle vrouwen in staan.
Ik vraag hem om de volgende keer een betoog te schrijven alsof hij een Officier van Justitie is, die bij de rechter een aanklacht indient tegen deze vrouwen. Het betoog moet bestaan uit een gedetailleerde uitleg van de beschuldigingen, waarin de feiten en bewijzen helder en overtuigend gepresenteerd worden. Daarbij moet hij de juridische gronden voor de aanklacht uiteenzetten, het strafbare gedrag van de vrouwen beschrijven en de ernst van hun daden benadrukken. Verder moet hij argumenten aanvoeren waarom deze zaak in de rechtszaal gebracht moet worden en waarom er een veroordeling moet volgen. Het betoog moet professioneel, zakelijk en juridisch onderbouwd zijn, en een duidelijke oproep bevatten tot gerechtigheid.
Daarna vraag aan de overgebleven mannen wat ze er van vinden en wat ze erin herkennen. Iedereen was onder de indruk van wat er gebeurd is en hoe ze zagen dat Freek zichzelf vol liet zien en wat dat met hem en met hen deed. Vervolgens vertelt elke man zijn negatieve ervaringe met vrouwen. Tot mijn spijt is niemand er aan ontkomen. De één meer, de ander minder. Maar allemaal zijn ze er door geraakt en heeft iedere man daarop zijn eigen manier op gereageerd: de één is zich gaan terugtrekken en beschermt zijn eigen leven; de ander is geweldadig ten opzichte van vrouwen geworden (naar zijn eigen vrouw met fysiek geweld, naar andere vrouwen door hen te kleineren). Nog een andere man geeft alle vrouwen gelijk en fleurt met ze om vervolgens zich niets van hen aan te trekken. Er is een man die niet in zijn kracht durft te gaan staan, omdat hij teveel gekleineerd is en weer een andere man is de voetveeg van zijn vrouw geworden.
Hoe dat komt? Ik zal het hieronder uiteen zetten:

Er zijn verschillende manieren waarop vrouwen (moeders, zussen, partners) zowel positief als negatief invloed kunnen uitoefenen op mannen (jongens, tieners). De dynamiek tussen deze relaties is diep geworteld in cultuur, psychologie en persoonlijke ervaring, en elk geval is uniek. Ik zal de invloed van vrouwen op mannen vanuit verschillende perspectieven verkennen, met de nadruk op zowel de positieve als negatieve aspecten van deze interacties.

1. De invloed van moeders op jongens en mannen

Moeders hebben vaak een van de sterkste invloeden op de ontwikkeling van jongens. Deze invloed begint bij de geboorte en speelt zich uit op de meeste gebieden van hun leven, van emotionele ontwikkeling tot sociale vaardigheden en waarden.
Een moeder zegt tegen haar kind: Welkom! Je mag er zijn.
Het kan zijn dat een moeder dat niet kan zeggen omdat ze haar handen al vol heeft met andere dingen (andere kinderen, worstelen met haar eigen zelfbeeld, worstelen met de relatie met de vader, worstelen met haar eigen ouders). Daardoor ziet het kind in de ogen van de moeder een voorwaarde: Je mag er zijn, als…. jij de plek inneemt van jouw vader of jij de plek inneemt van mijn vader, die ik niet gehad heb of jij mijn verwachtingen waarmaakt van een man of jij de bliksemafleider bent, etc.
Daarmee zal de moeder zowel positieve als negatieve invloeden hebben op de jongen:

Positieve invloeden:

Emotionele steun:
Moeders zijn vaak de eerste bron van emotionele steun voor jongens. Ze bieden een veilige omgeving waarin jongens kunnen groeien, leren omgaan met emoties en zich gesteund voelen. Dit heeft een positief effect op hun zelfvertrouwen en vermogen om gezonde relaties te ontwikkelen.
Liefde en zorg:
Moeders geven liefde en zorg die cruciaal zijn voor het ontwikkelen van zelfrespect en het vermogen om liefdevolle en ondersteunende relaties in de toekomst te onderhouden.
Rolmodellen voor hoe met vrouwen om te gaan:
Moeders kunnen jongens leren hoe ze verantwoordelijk kunnen zijn en een tegenover voor de ander, eigenschappen die belangrijk zijn in zowel vriendschappen als romantische relaties.

Negatieve invloeden:

Deze invloeden kunnen negatief zijn doordat een moeder teveel of te weinig aan haar zoon geeft:
* Te dichtbij houden waardoor hij eerder haar partner, of haar ‘(overleden) broer’ of haar ‘vader’ wordt dan haar zoon, waardoor de zoon gewond raakt aan zijn geslacht (omdat je met je moeder niet mag vrijen) Of hij moet haar jongste zoon blijven, zodat zij altijd zijn moeder kan blijven. Dit om bijvoorbeeld niet de leegte van de miskramen te hoeven voelen óf omdat ze dan niet hoef te ervaren dat haar enige identiteit ‘het moeder-zijn’ is.
* Te afstandelijk houden waardoor de zoon grijpt in een emotionele leegte en gewond raakt aan zijn hart.
De (fysieke of emotionele) afwezigheid van de vader kan deze dynamiek versterken óf verzwakken door
– zijn eigen houding ten opzichte van zijn vrouw (voorbeeld) of door
– zijn houding ten opzicht van zijn zoon waarin hij vergeet te zeggen: ‘Ga! Je kunt het! en ‘hé, jongen, deze vrouw is van mij! Zoek jij jouw eigen vriendinnetje.’
Dit kan tot uiting komen in:

Overbezorgdheid en afhankelijkheid:
In sommige gevallen kunnen moeders overbeschermend zijn, wat kan leiden tot afhankelijkheid van hun zoon en daarmee houden ze hun zoon te lang te klein. Dit kan hen belemmeren in hun vermogen om zelfstandige beslissingen te nemen of uitdagingen aan te gaan zonder de steun van hun moeder.
Verwachtingen en druk:
Moeders kunnen onbewust of bewust druk uitoefenen op hun zonen om aan bepaalde verwachtingen te voldoen. Dit kan bijvoorbeeld gaan om academisch succes, carrièrekeuzes of zelfs gedragsnormen. Deze druk kan leiden tot stress en onzekerheid.
Ongezonde hechting:
In sommige gevallen kan een te sterke emotionele band tussen moeder en zoon leiden tot wat bekend staat als “mama’s jongen”-syndroom, waarbij de zoon moeite heeft met het aangaan van andere relaties, vooral romantische relaties. Dit kan zijn emotionele onafhankelijkheid beperken.

Naast het “mama’s jongen”-syndroom, waarbij een zoon sterk afhankelijk is van zijn moeder, zijn er verschillende andere psychologische en emotionele syndromen of concepten die betrekking hebben op de relaties tussen kinderen (of volwassen mannen) en hun ouders, of bredere gezinsdynamieken. Deze syndromen kunnen de manier waarop iemand zich ontwikkelt, zijn relaties aangaat, en zichzelf in de wereld positioneert beïnvloeden. Hieronder staan een aantal van deze syndromen en concepten:

1. Peter Pan-syndroom
Het Peter Pan-syndroom is een concept dat wordt gebruikt om volwassen mannen (of vrouwen) te beschrijven die niet willen of kunnen volwassen worden. Dit syndroom verwijst naar mensen die weigeren om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven en vaak een sterk verlangen hebben om in de kindertijd te blijven, zich te onttrekken aan verplichtingen of volwassen rollen. Dit kan voortkomen uit een te sterke hechting aan de moeder, die hen steeds blijft verzorgen en de nodige verantwoordelijkheid uit handen neemt. Het is een gebrek aan emotionele volwassenheid en kan zorgen voor moeilijkheden in romantische relaties, carrière, en persoonlijke ontwikkeling.

2. Oedipuscomplex (Freudiaanse theorie)
Het Oedipuscomplex, oorspronkelijk gepostuleerd door Sigmund Freud, is een concept dat betrekking heeft op de emotionele conflicten die een jongen ervaart in zijn vroege jeugd. Volgens Freud voelt een jongen tijdens de oedipale fase (meestal tussen de 3 en 6 jaar) een onbewuste seksuele aantrekkingskracht tot zijn moeder en een rivaliteit tegenover zijn vader. Dit leidt tot gevoelens van jaloezie en angst dat de vader de moeder “in bezit heeft”. Het oplossen van deze conflicten is volgens Freud essentieel voor een gezonde psychoseksuele ontwikkeling, en het niet succesvol oplossen kan leiden tot problemen in volwassen relaties en gedrag.

3. Mammiekomplex
Het mammiecomplex is een psychologisch concept dat verwijst naar de sterke, vaak overdreven afhankelijkheid van een volwassen man van zijn moeder. Dit kan gaan over een emotionele afhankelijkheid, waarbij de man moeilijk in staat is om zelf verantwoordelijkheid te nemen of om volwassen relaties aan te gaan. Dit kan ontstaan als een man een te dominante of beschermende moeder heeft gehad, die zijn behoefte aan zelfstandigheid onderdrukte. Het mammiekomplex komt vaak voor in situaties waar de moeder de rol van ‘redder’ of ‘caregiver’ te intensief op zich heeft genomen, en de man daardoor moeite heeft met autonomie.

4. Wieg of Lullaby-syndroom
Het wieg- of lullaby-syndroom verwijst naar een situatie waarin een kind (vaak een zoon) overmatig vertroeteld wordt door zijn moeder, die hem steeds behandelt als een kind, zelfs wanneer hij op volwassen leeftijd is. Dit leidt ertoe dat de man nooit de verantwoordelijkheid voor zijn eigen leven op zich neemt, omdat hij voortdurend op zijn moeder blijft rekenen voor zorg en steun. Dit syndroom kan zich uiten in emotionele onvolwassenheid, het niet aangaan van verantwoordelijkheid of het niet ontwikkelen van gezonde relaties buiten de moeder-kind dynamiek.

5. Fathers’ Absence Syndrome (Vaderafwezigheidssyndroom)
Het Fathers’ Absence Syndrome is een syndroom waarbij een kind, vaak een jongen, ernstige emotionele problemen ondervindt als gevolg van de afwezigheid of de onverschilligheid van zijn vader, waardoor hij afhankelijk werd of is geworden van zijn moeder of het huis te vroeg (fysiek of emotioneel) heeft verlaten. Dit kan leiden tot een gebrek aan emotionele stabiliteit, onzekerheid over zijn mannelijkheid en moeilijkheden in het aangaan van gezonde relaties met vrouwen of andere mannen. Jongen die opgroeien zonder actieve vaderfiguren kunnen worstelen met gevoelens van afwijzing, een gebrek aan richting in het leven, en moeite met het ontwikkelen van hun eigen identiteit.

6. Co-dependentie
Co-dependentie verwijst naar een gedragspatroon waarbij een persoon, vaak een moeder of partner, in een ongezonde mate afhankelijk is van de behoeften van een ander om zijn of haar eigen identiteit en waarde te bevestigen. In dit geval kan de vrouw of moeder voortdurend de emotionele behoeften van haar zoon of partner vervullen ten koste van haar eigen welzijn. Het resultaat is dat de zoon of partner leert om geen verantwoordelijkheid voor zichzelf te nemen, en de vrouw of moeder haar identiteit en eigenwaarde volledig afstemt op het zorgen voor de ander.
In een co-afhankelijke relatie kan de man het gevoel krijgen dat hij niet zonder zijn moeder of partner kan functioneren, wat leidt tot een verstoorde afhankelijkheidsdynamiek. Dit kan ook omgekeerd voorkomen, waar de man de emotionele steun van de vrouw op een manier benut die destructief is voor beide partijen.

7. Helicopterparenting en de gevolgen ervan
Hoewel dit geen “syndroom” in traditionele zin is, verwijst helicopterparenting naar ouders die constant over hun kinderen “vliegen” en hun leven en keuzes controleren. Dit kan leiden tot het ontwikkelen van een onderontwikkeld gevoel van autonomie bij de kinderen. Jongens die opgroeien in een huis met overbezorgde of controleerbare moeders kunnen moeite hebben met het nemen van eigen beslissingen of het ontwikkelen van onafhankelijkheid, wat hen in hun volwassen leven beperkt.

8. Narciassistisch ouderschap
In sommige gevallen kunnen vrouwen of moeders die borderline of narcistische trekken vertonen, invloed hebben op hun zonen. Deze moeders gebruiken hun kinderen vaak als een manier om hun eigen zelfbeeld te versterken. De zoon kan hierbij leren om zijn eigen behoeften, gevoelens en grenzen te negeren, simpelweg omdat de moeder altijd de aandacht en waardering van anderen voor zichzelf wil. Dit kan leiden tot het verwaarlozen van eigen behoeften en het ontwikkelen van een overmatig zelfbeeld of zelfs narcisistische kenmerken.

Kortom: De manieren waarop moeders, zussen of andere vrouwelijke figuren mannen (jongens, tieners) kunnen beïnvloeden, zijn diep en vaak complex. Deze invloeden kunnen zich manifesteren in verschillende vormen, variërend van gezonde steun en hechting tot destructieve patronen die persoonlijke ontwikkeling belemmeren. Het begrijpen van deze syndromen kan helpen bij het herkennen van ongezonde gedragingen in relaties en kan individuen aanzetten tot het zoeken naar hulp bij het herstellen van deze dynamieken.
Zolang mannen dit niet bespreekbaar maken met een coach of therapeut dan blijven ze herhalen wat ze deden en krijgen daardoor wat ze kregen. Als mannen het bespreekbaar maken met behulp van een coache of therapeut, dan zie je dat ze zichzelf kunnen bevrijden uit de macht van deze vrouwen. Dat kost heel veel, want de overlevingsmechanismen die een man heeft aangeleerd, die kun je niet zomaar loslaten, dan gaat het gekwetste kind in je stampij maken. Je zult eerst het kind zijn verhaal moeten laten doen, het erkennen, het omarmen en beloven dat jij, volwassen man, nu altijd voor het kind in jou zult zorgen. Dan kom je in je eigen kracht te staan. We zien dat keer op keer gebeuren bij Gideon | programma voor mannen en in individuele coachsessies of relatiecoaching

2. De invloed van zussen op hun broertje/broer

Zussen spelen een belangrijke rol in het leven van hun broers, vooral in de vroege jeugd en adolescentie. Deze relatie is vaak iets complexer, omdat zussen zowel een bron van steun als een bron van conflict kunnen zijn. Broers en zussen hebben een bepaalde dynamiek met elkaar. [In onderstaande afbeelding zie je dat een broer (of zus) van zijn plek garaakt door de verheerlijking van de anderen of door de vernedering van de anderen of door een misbruik van één of van anderen. Ik noem hier de broer-zus dynamiek omdat het in deze casus speelde. Het kan natuurlijk ook andersom zo zijn.]

Positieve invloeden:

Levenslessen in relaties:
Zussen kunnen broers waardevolle lessen leren over respect, communicatie en gelijkheid in relaties. Dit kan hen helpen bij het ontwikkelen van gezonde romantische en vriendschappelijke relaties in de toekomst.
Emotionele connectie:
In veel gevallen kunnen zussen de eerste mensen zijn met wie broers praten over hun emoties, vooral in gezinnen waar er een duidelijke scheiding is tussen “wat jongens wel en niet mogen voelen.” Zussen kunnen een veilige ruimte bieden voor broers om zich kwetsbaar op te stellen.
Broeder-zusterband:
De vriendschap tussen broers en zussen kan een unieke dynamiek zijn die hen helpt om elkaar te begrijpen en te steunen, en dit kan bijdragen aan hun vermogen om relaties met andere vrouwen te navigeren.

Negatieve invloeden:

Wedijver en rivaliteit:
De relatie tussen broers en zussen kan vaak gekenmerkt worden door rivaliteit. Dit kan zich uiten in competitie, jaloezie of zelfs vijandigheid. In sommige gevallen kan deze rivaliteit de ontwikkeling van broers beïnvloeden, door hen onzeker of niet begrepen te laten voelen.
Conflicten in opvoeding:
Als zussen zich vaak in de opvoeding van hun broers mengen of proberen een autoriteitsrol aan te nemen, kan dit leiden tot verwarring of frustratie. Dit kan de band tussen broers en zussen bemoeilijken.

Dit is te zien in:

1. Sibling Rivalry en Competitie
Een van de meest voor de hand liggende bronnen van conflict tussen zussen en hun broertjes of broers is sibling rivalry (broer-zus rivaliteit). Dit komt vaak voort uit competitie om de aandacht van de ouders, goedkeuring en middelen. Zussen kunnen zich bijvoorbeeld bedreigd voelen door de prestaties of de aandacht die hun broertje of broer van de ouders krijgt, wat kan leiden tot jaloezie en vijandigheid. Dergelijke rivaliteit kan zich uiten in:

* Verbale aanvallen: Zussen kunnen hun broers belachelijk maken of gemeen tegen hen doen om zich beter te voelen over zichzelf.
* Vervreemding: Door de rivaliteit kunnen zussen zich emotioneel distantiëren van hun broertje of broer, wat de relatie op lange termijn kan beschadigen.
* Sociale isolatie: Als de negatieve interacties intensief zijn, kan het broertje of de broer zich sociaal geïsoleerd gaan voelen, zelfs binnen het gezin.

Deze rivaliteit kan ook leiden tot langere termijn gevolgen, zoals verminderde zelfwaardering bij de jongere broer of broertje. Wanneer de broer constant in competitie staat met een zus, kan hij het gevoel krijgen dat hij nooit aan de verwachtingen kan voldoen, wat zijn emotionele gezondheid kan ondermijnen.

2. Stereotypen en Beperkingen
Zussen kunnen, vaak zonder het te beseffen, bepaalde stereotypen over hun broertjes of broers bevorderen, wat hen kan beperken in hun persoonlijke ontwikkeling. Bijvoorbeeld:

* Genderrollen: Zussen kunnen onbewust de normen voor genderrollen versterken door te verwachten dat hun broertje bepaalde dingen doet die zij zelf niet hoeven te doen, zoals fysieke klussen of het uitoefenen van meer stoere gedragingen. Dit kan de jongen onder druk zetten om te voldoen aan bepaalde normen, zelfs als hij daar geen interesse in heeft.
* Onrealistische verwachtingen: Zussen kunnen verwachten dat hun broertje altijd de ‘sterke’ of ‘nuchtere’ persoon in het gezin is, wat kan leiden tot emotionele onderdrukking. Dit kan negatieve effecten hebben op de manier waarop de jongen zijn emoties uitdrukt, waardoor hij zich afgesloten of onbegrepen kan voelen.
* Beperkingen in zelfexpressie: Als een zus haar broertje voortdurend controleert of probeert te sturen, kan dit zijn vermogen om zichzelf te uiten beperken. Hij kan zich verplicht voelen om zich op een bepaalde manier te gedragen om haar goedkeuring te krijgen, wat zijn eigen identiteit in gevaar kan brengen.

3. Verwaarlozing van Emotionele Behoeften
In sommige gevallen kunnen zussen een negatieve invloed uitoefenen door onbewust de emotionele behoeften van hun broertje of broer te verwaarlozen. Dit kan zich op verschillende manieren manifesteren:

* Onbegrip voor emoties: Zussen, vooral als ze ouder zijn, kunnen de neiging hebben om de emoties van hun jongere broer of broertje te bagatelliseren of te negeren. Dit kan ervoor zorgen dat hij zich niet gehoord voelt en zijn gevoelens onderdrukt, wat leidt tot een gebrek aan emotionele expressie.
* Emotionele manipulatie: Sommige zussen kunnen emotionele manipulatie gebruiken om hun broertje te controleren of om eigen belangen te behartigen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door schuldgevoelens op te leggen of door hem in de positie te brengen dat hij constant moet bewijzen dat hij om haar geeft.

4. Fysieke en Psychologische Mishandeling
In extreme gevallen kan een negatieve invloed zich uiten in fysieke of psychologische mishandeling. Dit kan zich uiten in:

* Fysieke agressie: Hoewel dit misschien niet het meest voorkomende scenario is, kan het in bepaalde gevallen voorkomen dat zussen hun broertjes lichamelijk mishandelen, vooral wanneer er veel spanningen in het gezin zijn. Dit kan leiden tot langdurige fysieke en emotionele schade bij de jongen.
* Psychologische mishandeling: Zussen kunnen hun broertje psychologisch beschadigen door voortdurend kritiek te leveren, hem te kleineren of hem te beledigen. Dit kan het zelfvertrouwen van de jongen ernstig aantasten en kan leiden tot angst, depressie of een negatieve kijk op zichzelf.

5. Ongezonde Dynamieken en Gezinsstructuur
Een andere manier waarop zussen een negatieve invloed kunnen hebben op hun broertje of broer is door de gezinsdynamiek te verstoren. Soms kunnen zussen het voortouw nemen in het gezin, vooral als ze de oudste zijn. Dit kan een negatieve invloed hebben op hun broertje of broer, vooral als er een gebrek is aan gelijkwaardigheid in de gezinsverhoudingen:

* Oudere zus als ‘moederfiguur’: In sommige gevallen kan een oudere zus de rol van een tweede moeder op zich nemen, wat kan leiden tot een verstoorde relatie met haar broertje of broer. Dit kan ervoor zorgen dat de jongen zich gecontroleerd en onderdrukt voelt, vooral als zijn ouders niet de juiste grenzen stellen.
* Gezinsconflicten: Wanneer zussen een slechte relatie hebben met hun broertje of broer, kan dit spanningen veroorzaken binnen het gezin. Dit kan de algehele gezinsdynamiek verstoren, wat leidt tot een ongezonde omgeving voor alle leden van het gezin, inclusief de broertjes of broers.

6. Gevolgen op Lange Termijn
De negatieve invloed van een zus kan langdurige psychologische en gedragsmatige gevolgen hebben voor haar broertje of broer. Dit kan onder meer leiden tot:

* Slechte zelfwaardering: Jongen kan zich constant negatief voelen over zichzelf, vooral als de zus hem nooit het gevoel geeft dat hij goed genoeg is.
* Relatieproblemen: De manier waarop broers en zussen met elkaar omgaan, kan de manier waarop zij later relaties aangaan beïnvloeden. Bijvoorbeeld, als er sprake is van een toxische broer-zusrelatie, kan dit invloed hebben op hoe de jongen omgaat met andere vrouwen of hoe hij conflicten in relaties aanpakt.
* Sociale problemen: Het kunnen missen van sociale vaardigheden of het ontwikkelen van een negatief zelfbeeld kan leiden tot problemen met vriendschappen en andere sociale interacties.

Kortom: Zussen kunnen een enorme impact hebben op de ontwikkeling van hun broertje of broer, zowel positief als negatief. In gevallen van rivaliteit, stereotypevorming, verwaarlozing van emotionele behoeften of zelfs mishandeling, kunnen de gevolgen langdurig en ernstig zijn. Het is belangrijk dat ouders en verzorgers de dynamieken tussen broers en zussen goed in de gaten houden en een gezonde, ondersteunende gezinsomgeving bevorderen waarin ieder gezinslid, ongeacht geslacht, zich veilig en gewaardeerd voelt.

Zeker wanneer er sprake is van negatieve invloeden, kan het belangrijk zijn om als gezin met een professional te praten om de onderliggende oorzaken van het conflict aan te pakken en te werken aan het herstellen van de broeder-zusterrelatie.