Sigrid Kaag, ontsluierd
Sigrid Kaag, D66-leidster en kersverse minister van Buitenlandse Zaken, stelt zich steeds vijandiger op tegenover Israël.
Het vriendelijke masker is afgezet. Bij haar aantreden als minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking werd Sigrid Kaag ad nauseam de hemel in geprezen. Niet alleen door de Nederlandse pers, maar ook door Israëlische diplomaten. Kaags dossierkennis, taalbeheersing en omgang met grote spelers in het Midden-Oosten zouden onovertroffen zijn en ons land mocht zich in de handen knijpen met zo’n zwaargewicht in de regering. Zo blind was de bewondering in politieke, ambtelijke en journalistieke kringen dat legitieme vragen werden afgedaan als een rechtse hetze met seksistische en zelfs racistische ondertonen.
auteur: Bart Schut
datum: 04 juni 2021
website:
Die vragen lagen er wel degelijk. Wat zou de invloed zijn van Kaags echtgenoot, Anis al-Qaq, voormalig minister onder PLO-leider en aartsterrorist Jasser Arafat? Waarom had een Nederlandse minister een familiefoto op haar bureau met diezelfde Arafat, verantwoordelijk voor de dood van honderden Israëlische en Joodse burgers? En hoe zat het met die omstreden foto uit Teheran, waarop Kaag niet direct haar imago van een sterke progressieve vrouw uitstraalde bij haar ontmoeting met ayatollah Ali Khamenei, de leider van het genocidale Iraanse regime?
Koppig
Als minister gaf Sigrid Kaag gemengde signalen af. Zij schortte financiële hulp aan de Palestijnse Autoriteit op, omdat deze weigerde de uitkeringen aan de moordenaars van Israëlische burgers te stoppen. Daarentegen bleef zij – ondanks herhaalde waarschuwingen – subsidies overmaken aan ngo’s die dat Nederlandse belastinggeld zonder boe of bah doorsluisden naar het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP). Zelfs na onomstotelijk bewijs en tegen de wil van de Tweede Kamer in, weigert zij de financiële steun aan landbouworganisatie UAWC stop te zetten, die aan de PFLP gelieerd is. Het onderzoek naar de wijze waarop dit geld bij terroristen is terechtgekomen, is overigens ‘vertraagd’, naar verluidt vanwege de coronapandemie.
Kaags koppige voortzetting van subsidies die mogelijk bij terreurorganisaties terechtkomen, is velen een doorn in het oog. Voormalig lid van het Europees Parlement Lucas Hartong (PVV) deed deze week zelfs aangifte tegen de minister wegens financiering van terrorisme. Kaag strooide zelf extra zout in de wonden door niet de waarheid te spreken over een bezoek dat de Nederlandse ambassadeur in Israël gebracht zou hebben aan de familie van Rina Shnerb, een zeventienjarig Israëlisch meisje dat tijdens een wandeltocht werd vermoord door PFLP-terroristen. Uit correspondentie van De Telegraaf met rabbijn Eitan Shnerb, de vader van het slachtoffer, bleek dat Kaag het bezoek van de ambassadeur had verzonnen.
En nu is Sigrid Kaag gepromoveerd tot minister van Buitenlandse Zaken, zij het in demissionaire capaciteit. Stef Blok verliet het departement waarmee hij nauwelijks affiniteit had en waar hij zich regelmatig door Kaag overvleugeld zag: insiders weten dat het Midden-Oostenbeleid al langer door haar georkestreerd werd. Een van de eerste daden van de nieuwe minister? Het vertrouwen uitspreken in de mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties. Deze commissie is berucht vanwege het witwassen van de mensenrechtenschendingen in de lidstaten en partijdigheid tegenover Israël, die de grens van antisemitisme ver overschrijdt.
Mensenrechtenschenders
Het was vorige week meteen raak: de commissie stelde voor het eerst in haar geschiedenis een permanent onderzoek in tegen Israëlische ‘oorlogsmisdaden’. Zelfs de genocidale oorlog in Syrië was geen aanleiding voor zo’n onderzoek. Zoals ook al onder Blok, liep de Nederlandse delegatie braaf mee aan de hand van notoire mensenrechtenschenders. Weliswaar stemde Nederland niet mee met het besluit dat werd gedragen door China, Cuba, Eritrea, Libië, Pakistan, Rusland, Somalië en Venezuela, maar een tegenstem was duidelijk te veel gevraagd voor onze dappere diplomaten die zich van stemming onthielden.
Als Sigrid Kaag zich nu al zo anti-Israëlisch opstelt, hoe moet dat dan straks in een coalitie waar de ChristenUnie vervangen zou zijn door PvdA en GroenLinks? De opstelling tegenover de Joodse staat van die twee partijen werd de afgelopen weken glashelder in het conflict met terreurbeweging Hamas. Tijdens dat conflict kregen we een voorproefje van de ‘nieuwe Kaag’. Zij had een felle woordenwisseling met Mark Rutte in de ministerraad, omdat zij zijn verklaring over het conflict te pro-Israëlisch vond. Waarna de premier ijlings met een nieuwe, meer pro-Palestijnse verklaring kwam. Het enthousiasme in Jeruzalem over Kaags ministerschap zal behoorlijk zijn afgenomen, in tegenstelling tot de tevredenheid in Ramallah en Gaza. Een voordeel bij dit nadeel? Kaag zal zich niet langer kunnen verschuilen achter het argument dat het een ander is die de beslissingen neemt, zoals zij voorheen bij Blok deed. Daardoor zal het ware, ongesluierde gezicht van Sigrid Kaag nu voor iedereen zichtbaar zijn.
Wil je meer weten over dit onderwerp?
Kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/tag/politiek/
Voor een overzicht kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/archief/overzicht-great-reset-corona/
