Bewuste liefde – Richard Rohr

Hoe we liefhebben
Hoe we omgaan met iemand van wie we houden. . . geeft een uiterst duidelijke en nauwkeurige spiegel van hoe we onszelf verhouden. -John Welwood [1]

Authentieke liefde is uit één stuk. De manier waarop je van iets houdt, is hoe je van alles houdt. Jezus gebiedt ons om “onze naaste lief te hebben zoals wij onszelf liefhebben”, en hij verbindt de twee grote geboden van liefde van God en liefde tot de naaste, zeggend dat zij “als” elkaar zijn (Mattheüs 22:39). Zo vaak denken we dat dit betekent dat we onze naaste liefhebben met dezelfde hoeveelheid liefde – net zoals we van onszelf houden – terwijl het echt betekent dat het dezelfde Bron en dezelfde Liefde is die ons allemaal toestaat om van onszelf te houden, anderen, en God op hetzelfde moment! Dat is helaas niet de manier waarop de meeste mensen liefde, mededogen en vergeving begrijpen, en toch is het de enige manier waarop ze ooit werkr. Hoe je liefhebt, is hoe je toegang hebt gekregen tot Liefde.

auteur: Richard Rohr
datum: 16 juni 2019
website: https://cac.org/how-we-love-2019-06-16/
vertaling: Dineke van Kooten

We kunnen oprecht niet van iemand anders houden of misdrijven vergeven binnen het dualistische bewustzijn. Probeer het, en je zult zien dat het niet lukt. Vele pastors en priesters hebben het volk van God een grote slechte dienst bewezen door het evangelie aan hen te prediken, maar ze niet de middelen te geven waarmee zij dat evangelie kunnen gehoorzamen. Zoals Jezus het zei: “afgesneden van de wijnstok, kunt u niets doen” (Johannes 15: 5). De “wijnstok en de takken” bieden een van de grootste christelijke mystieke beelden van de niet-dualiteit tussen God en de ziel. In en met God kan ik alles en iedereen liefhebben, zelfs mijn vijanden. Alleen op mijn wilskracht en intellect zorgen er zelden voor dat ik in moeilijke situaties in de loop van de tijd kan liefhebben. Veel mensen proberen door wilskracht lief te hebben, met zichzelf als de enige bron. Ze proberen het tweede gebod zonder het eerste te gehoorzamen. Het werkt meestal niet op de lange termijn, en er is niemand cynischer over liefde dan een gedesillusioneerde idealist. (Dit was mijn eigen jeugdige generatie uit de jaren zestig.)

Tenslotte is er natuurlijk een rechte lijn tussen liefde en lijden. Als we van iemand of van alles houden, is het vrij zeker dat we er snel last van zullen hebben omdat we de controle over een ander opgeven en de prijs van zelf-uitbreiding zal snel blijken. Dit is ongetwijfeld de reden waarom ons wordt gezegd dat we getrouw moeten zijn in onze liefdes, omdat zo’n langdurige loyaliteit en echt bewuste liefde ons altijd zullen leiden naar de noodzakelijke snoei (Johannes 15: 2) van het narcistische zelf.

Totdat we liefhebben en totdat we lijden, proberen we allemaal om leven en dood met onze geest te achterhalen; maar daarna opent zich een Grotere Bron in ons en we “denken” en voelen ons heel anders: “tot we de Liefde kennen, die alle verstand te boven gaat” (Efeziërs 3:19). Dus Jezus zou natuurlijk zoiets zeggen als: “Dit is mijn gebod: je moet elkaar liefhebben!” (Johannes 13:34). Authentieke liefde (die altijd meer is dan een hartgevoel) opent aanvankelijk de deur naar bewustzijn en levendigheid, en dan lijdt lijden voor die liefde naar die open deur naar geest, lichaam en wil om binnen te gaan. Ik vermoed dat dit voor de meesten van ons het grote levenswerk is.

[1] John Welwood, Love and Awakening: Discovering the Sacred Path of Intimate Relationship (HarperPerennial: 1996), xiii.

Adapted from Richard Rohr: Essential Teachings on Love, eds. Joelle Chase and Judy Traeger (Orbis Books: 2018), 206-207.

Liefde in dienst van transformatie
Cynthia Bourgeault, een bisschoppelijke priester en een van de kernfaculteitleden van het Centrum, noemt Jezus ‘leer en manier van leven ‘het pad van bewuste liefde ‘. Ze schrijft: “Bewuste liefde. . . benadrukt de levensbevestigende en impliciete relationele aard van het pad, en het woord ‘bewust’ maakt duidelijk dat de toetssteen hier transformatie is, niet alleen maar romantiek. Bewuste liefde is ‘liefde in dienst van innerlijke transformatie’ – of, zo je wilt, ‘innerlijke transformatie in dienst van liefde.’ Hoe dan ook, dat is precies waar het bij Jezus over ging. [1]

auteur: Richard Rohr
datum: 17 juni 2019
website: https://cac.org/love-in-service-of-transformation-2019-06-17/
vertaling: Dineke van Kooten

De woorden “bewuste liefde” kloppen voor mij (Richard) als een definitie van het doel van ons leven en het doel van alle spiritualiteit. Wanneer we ons bewust zijn, zullen we altijd het liefdevolle doen, het verbindende , het intieme , het gemeenschapelijke , het bewuste . Het liefdeloze doen komt altijd op een of andere manier uit bewusteloos zijn op dat moment. Cynthia beschrijft wat dit betekent:
De eerste vereiste van bewuste liefde is natuurlijk dat het bewust moet zijn – of met andere woorden, verankert in een eigenschap van onze aanwezigheid dieper dan alleen ons egoïsche zelfheid. Tegenwoordig zouden we deze kwaliteit van bewustzijn identificeren als een gespletenheid, of een niet-bewust, bewustzijn. . . .
Voor Jezus en alle leraren van bewuste transformatie. . . het werk met een partner staat in dienst van dit doel. Het is niet alleen bedoeld om fysieke of emotionele behoeften te vervullen, maar om het proces van ontwaken te versnellen. [2]

De boeddhistische psycholoog John Welwood (1943-2019) schreef:
In plaats van naar een relatie te kijken voor onderdak, zouden we zijn kracht kunnen verwelkomen om ons wakker te maken in gebieden van het leven waar we slapen en waar we naakt, direct contact met het leven vermijden. Deze benadering zet ons op een weg. Het verplicht ons om te bewegen en te veranderen, ons richting te geven door ons precies te laten zien waar het meest nodig is om te groeien. Het omarmen van een relatie als pad geeft ons ook een oefening: elke moeilijkheid leren gebruiken als een kans om verder te groeien, om ons dieper te verbinden, niet alleen met onze partner, maar ook met onze eigen levendigheid.

Daartegenover, dromen we dat liefde ons zal redden, al onze problemen zal oplossen of een stabiele staat van gelukzaligheid of veiligheid zal bieden, houdt ons alleen vast in wishful fantasy, en ondermijnt de echte kracht van liefde – die ons transformeert. Om onze relaties te laten bloeien, moeten we ze op een nieuwe manier zien – als een reeks mogelijkheden om meer bewustzijn te ontwikkelen, diepere waarheid te ontdekken en meer volledig menselijk te worden. [3]

Dat is waarom ik geloof dat diepe vriendschappen, familie, seksuele intimiteit, huwelijk en zelfs het celibaat niet aan ons zijn gegeven om ons probleem op te lossen, maar eigenlijk om het probleem te onthullen. Al deze levenshoudingen laten ons zien dat we nog steeds niet weten hoe lief te hebben. Als we ons tegelijkertijd bewust en bewust zijn, geven ze ons de dagelijkse oefening en gelegenheid om het nog een keer te proberen! [4]

Samengevat schreef Welwood:
Een bewuste relatie is er een die roept wie je werkelijk bent. . . . Zo’n relatie is als een voertuig of pad dat twee mensen toegang biedt tot de krachtige eigenschappen van hun ware aard. Dit biedt de nieuwe visie die onze tijd zo dringend nodig heeft. [5]

VOETNOTEN:
[1] Cynthia Bourgeault, The Meaning of Mary Magdalene: Discovering the Woman at the Heart of Christianity (Shambhala: 2010), 112.
[2] Ibid., 118.
[3] John Welwood, Journey of the Heart: The Path of Conscious Love (HarperPerennial: 1990), 13.
[4] Richard Rohr, God as Us: The Sacred Feminine and the Sacred Masculine, disc 2 (Center for Action and Contemplation: 2011), CD, DVD, MP3 download.
[5] John Welwood, Love and Awakening: Discovering the Sacred Path of Intimate Relationship (HarperPerennial: 1996), 8.

Ons leven afleggen
Cynthia Bourgeault blijft nadenken over authentieke liefde en onderscheidt hem van verliefdheid of romantiek. Ze begint met het delen van inzichten van de Schotse psychiater Maurice Nicoll (1884-1953), die een basis biedt voor het begrijpen van de eenheid binnen het evangeliekader. Nicoll suggereert dat het neerleggen van iemands ziel voor onze naaste ‘de allerhoogste definitie is van bewuste liefde’. Cynthia legt uit:

auteur: Richard Rohr
datum: 18 juni 2019
website: https://cac.org/laying-down-our-life-2019-06-18/
vertaling: Dineke van Kooten

Dat wil zeggen, door middel van een leven van bewuste liefde – de aanhoudende praktijk van het neerleggen van iemands leven voor de ander, van het samenvoegen of verenigen van testamenten in een poging om de ander voorop te stellen – zullen de voorwaarden geleidelijk ontstaan voor de creatie van een ziel. Zolang het leven doorgaat, in een hernieuwde vereniging van wil, kan men over één ziel spreken, “want de ziel is het beeld van het leven.” [1]

Deze vereniging van zielen kan niet worden gedaan vanuit pure romantiek, die eerste stroom van erotische aantrekkingskracht die we allemaal van ons ooit zullen kennen. Het is niet een product van aantrekking, maar eerder van zuivering: het engagement waarmee de partners de spirituele praktijk aannemen om hun leven voor elkaar open te leggen – tegenover hun schaduwen, afstand doen van oude patronen en agenda’s, waardoor alle zelfrechtvaardiging zichtbaar wordt , naar het licht gebracht en vrijgelaten. Met andere woorden, zonder een wederzijdse en bewuste toewijding om iemands menselijke liefde in sympathieke trilling te brengen met het offeren en geven van liefde die het lettertype is van de hele schepping, is er geen vereniging van wil of ziel. De bereidheid om te sterven, op welk niveau dan ook, voor het worden van de ander is de gewoonte die erotische aantrekkingskracht geleidelijk omzet in een kracht van heilige samensmelting. . . .
Liefde roept de realiteit van de geliefde op en de daad van liefhebben roept ons eigen meest authentieke en dynamische centrum op. Het resultaat is een wederzijdse stuwkracht dieper en dieper in wording, het ontvouwen van het wonder van elke persoon. . . .

Als er een geheim is voor de transformerende kracht van liefde, dan moet het zeker liggen in zijn griezelige vaardigheid om te roepen wie we werkelijk zijn. “Liefde zoekt altijd naar het uiteindelijke echte”, zegt [Beatrice] Bruteau [2]; het heeft een onfeilbare handigheid om doffe buitenste schelpen en innerlijke donkere plaatsen te duwen en de essentie te brengen van wie we zijn in het licht. Liefde brengt altijd een toename in het zijn, en het doet dit door ons de moed en kracht te geven om uit te leven wie we werkelijk zijn. . . . Liefde actualiseert essentie.

Een feit dat de hedendaagse psychologie ons bij uitstek duidelijk heeft gemaakt, is dat heelheid alleen tot stand kan komen als we onszelf omarmen – niet alleen wat het hoogste is in ons, maar ook de schaduw. Om majesteit in ons te laten groeien, moeten allen naar het licht komen, zowel de duistere delen van jezelf die genezing nodig hebben als de lichte delen die geboorten behoeven. [3]

[1] Maurice Nicoll, The New Man (Penguin Books: 1981), 78.
[2] Beatrice Bruteau, “Persons in Love,” The Roll (March 1996), 9-10. Quarterly newsletter of the Schola Contemplationis, 3425 Forest Lane, Pfafftown, NC.
[3] Majesty has to do with the power of actualization: the conscious shaping of the vessel that bears the light of Christ.

Cynthia Bourgeault, Love Is Stronger than Death: The Mystical Union of Two Souls (Monkfish Book Publishing: 1997, 2014), 19, 25, 115, 116, 117.

Ik hou van de tegenstellingen
Worstelend met het eigen schaduwzelf, geconfronteerd met innerlijke conflicten en morele mislukkingen, ondergaan verwerping en verlating, kunnen alle dagelijkse vernederingen, die enige vorm van misbruik of vorm van beperking ervaren, poorten zijn naar dieper bewustzijn en de bloei van de ziel – als we ze toestaan zijn. Deze ervaringen geven ons een venster op onze naakte laagheid, omdat heel reële tegenstrijdigheden ons altijd in het gezicht staren. Met uitzondering van God is niets perfect iets. Zelfs als we noodzakelijke en gezonde grenzen stellen, worden we ook uitgenodigd om te vergeven wat is, te wenen en onze eigen innerlijke armoede te aanvaarden.

auteur: Richard Rohr
datum: 19 juni 2019
website: https://cac.org/love-the-contradictions-2019-06-19/
vertaling: Dineke van Kooten

Johannes van het Kruis (1542-1591) schreef consequent over goddelijke liefde als het sjabloon en model voor alle menselijke liefde, en menselijke liefde als de noodzakelijke school en voorbereiding op elke transcendente ontmoeting. Als je nog nooit menselijke liefde hebt ervaren, zal het heel moeilijk voor je zijn om God als Liefde te benaderen. Als je God nooit van je laat houden, zul je niet weten hoe je op de diepste manier menselijk moet liefhebben. Natuurlijk kan genade beide van deze beperkingen overwinnen.

Om het anders te zeggen, wat ik God in mij laat zien en accepteren, wordt ook wat ik in mezelf kan zien en accepteren. En, nog meer, het wordt datgene waardoor ik al het andere zie. Dit is ‘radicale genade’. Daarom is het van cruciaal belang om God en ten minste één andere persoon toe te staan ons te zien in onze onvolmaaktheid en zelfs in onze naaktheid, zoals we zijn, in plaats van wat we idealiter willen zijn. Het is ook waarom we anderen dezelfde ervaring moeten geven om teder in hun onvolmaaktheid te worden gezien; anders zullen mensen aan beide kanten nooit goddelijke liefde kennen. Ik bid dat er minstens één persoon is voor wie je onvolmaakt kunt zijn. Ik heb er meerdere in mijn leven en ze zijn zo’n opluchting en plezier om rond te zijn.

Zo’n volkomen gratis en zinloze liefde is de enige liefde die ons valideert, transformeert en verandert op de diepste niveaus van bewustzijn. Het is waar we allemaal naar verlangen en waarvoor we zijn geschapen. Als je het eenmaal voor jezelf hebt toegestaan, wordt je bijna vanzelfsprekend een kanaal van hetzelfde voor anderen.

Kun je God “naar je laten kijken in je nederigheid”, zoals Maria het uitdrukte (Lucas 1:48), zonder te wachten op een toekomstig moment waarop je denkt dat je het waard bent? Overweeg deze woorden geïnspireerd door Johannes van het Kruis: “Heb lief wat God in u ziet.” [1]

VOETNOTEN:
[1] John of the Cross, Spiritual Canticle: Songs between the soul and the Bridegroom, stanza 32 (My paraphrase). See The Collected Works of John of the Cross, trans. Kieran Kavanaugh and Otilio Rodriguez (ICS Publications: 2017; ©1991), 79.

Adapted from Richard Rohr: Essential Teachings on Love, ed. Joelle Chase and Judy Traeger (Orbis Books: 2018), 151-152, 162-163.

Liefde is een spiegel
Want ware liefde wordt gegeven om God op aarde te weerspiegelen en manifesteren, en niet voor zelfrealisatie en persoonlijk geluk. Met de acceptatie van deze voorwaarden ontstaat het pad. -Cynthia Bourgeault [1]

auteur: Richard Rohr
datum: 20 juni 2019
website: https://cac.org/love-is-a-mirror-2019-06-20/
vertaling: Dineke van Kooten

Liefde is de ultieme realiteit. We kunnen dit waarschijnlijk alleen zien door de innerlijke dialoog die we het gebed noemen. Want liefde is in de eerste plaats verborgen. We zien het niet tenzij we leren dieper te zien, tenzij we de lens schoonmaken. De Zen-meesters noemen het de spiegel afvegen. In een heldere spiegel kunnen we precies zien wat er is zonder vervorming – niet waar we bang voor zijn of wensten dat we daar waren. Het vegen van de spiegel is de innerlijke discipline van het constant observeren van mijn eigen patronen, waar ik op let en waar ik niet op let, om mijn eigen ego uit de weg te ruimen, totdat ik kan worden vastgehouden door een fundamentele goedheid en acceptatie.

St. Teresa van Ávila (1515-1582) waarschuwde: “Voor het grootste deel komen alle [onze] beproevingen en verstoringen voort uit het feit dat we onszelf niet begrijpen.” [2] Dit is ook de manier waarop St. Thérèse van Lisieux (1873-1897) beoefende haar ‘wetenschap van de liefde’. Ze was zich er altijd van bewust hoe haar eigen gedachten en gevoelens de ‘roeping’ van liefde in de weg konden staan. We moeten leren onze eigen stroom van bewustzijn te observeren en zien hoe het de natuurlijke reactie van liefde blokkeert.

Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat liefde als een spiegel is. Volgens zenmeesters is de spiegel zonder ego en geest. Als er een gezicht voor komt, reflecteert het een gezicht. Als een tafel voorbij komt, weerspiegelt deze een tafel. Het laat een krom object zien als krom en een recht voorwerp recht. Alles wordt geopenbaard zoals het werkelijk is, zonder zelfbewustzijn van de kant van de spiegel. Als er iets komt, reflecteert de spiegel; als het object verder gaat, laat de spiegel het verder gaan. De spiegel is altijd leeg en kan daarom de andere ontvangen. De spiegel heeft geen voorwaarden voor toegang, geen voorwaarden voor acceptatie. Het ontvangt en reflecteert wat er is, niets meer en niets minder. De spiegel is de perfecte liefhebber en contemplatief. Het ziet zoals God ziet.

Liefde alleen is voldoende voor zichzelf. Het is zijn eigen einde, zijn eigen verdienste, zijn eigen voldoening. Het zoekt geen oorzaak buiten zichzelf en heeft buiten zichzelf geen vrucht nodig. Zijn vrucht is het gebruik ervan. Ik hou gewoon omdat ik liefde ben. Dat is mijn diepste identiteit en waar ik voor en in gecreëerd ben. Iemand “in God” liefhebben is hen liefhebben omwille van zichzelf en niet voor wat ze voor mij doen of omdat ik psychologisch genezen en in staat ben.

Ons getransformeerde bewustzijn ziet een andere persoon als een ander zelf, als iemand die ook door Christus met mij wordt bemind, en niet als een object dat losstaat van mijzelf en dat ik genereus mijn gunst verleen. Als ik nog niet heb liefgehad of als de liefde me verdriet doet, is dat dan gedeeltelijk omdat andere mensen worden gezien als taken of bedreigingen in plaats van als verlengstukken van mijn eigen leed en eenzaamheid? Zijn ze in werkelijkheid geen verlengstukken van het lijden en de eenzaamheid van God? En echt van de hele wereld. Er is slechts één liefde en slechts één die lijden, zoals zoveel van de heiligen zeggen. We zijn allemaal deelnemers, vrijwillig of ongewild.

[1] Cynthia Bourgeault, Love Is Stronger than Death: The Mystical Union of Two Souls (Monkfish Book Publishing: 1997, 2014), 125.
[2] Teresa of Ávila, The Interior Castle, The Fourth Dwelling Places, chap. 1, section 9. See translation by Kieran Kavanaugh and Otilio Rodriguez (Paulist Press: 1979), 71.
Adapted from Richard Rohr: Essential Teachings on Love, eds. Joelle Chase and Judy Traeger (Orbis Books: 2018), 134-135, 138, 189.

Het hart van het heelal
John Welwood (1943-2019) was een Amerikaanse klinisch psycholoog bekend om de integratie van oosterse en westerse psychologie en spiritualiteit. In zijn boeken Love and Awakening and Journey of the Heart schreef hij over de levenslange uitdaging en gave van bewuste, toegewijde liefde, waarbij hij inzichten trok van Pierre Teilhard de Chardin (1881-1955):

auteur: Richard Rohr
datum: 21 juni 2019
website: https://cac.org/the-heart-of-the-universe-2019-06-21/
vertaling: Dineke van Kooten

Als het slechte nieuws is dat we een ander kunnen kennen en bekend kunnen worden, alleen zo diep als we onszelf kennen – en onszelf leren kennen een lange en moeizame reis kan zijn – is het goede nieuws dat liefde ons helpt en inspireert om dit dieper te ontwikkelen zelfkennis. . . . Om deze reden kunnen relaties ons helpen onszelf sneller en dieper te confronteren en te begrijpen dan welk ander aspect van het wereldse leven. In dit licht bezien, wordt liefde een pad van ontwaken – ons wakker schuddend uit de slaap van oude, onbewuste patronen naar de frisheid en onmiddellijkheid van meer volledig leven in het heden, in overeenstemming met wie we werkelijk zijn. Dit is de bron van een dieper soort geluk, dat veel verder gaat dan genot en comfort, en de enige echte basis voor gezonde en bevredigende relaties. [1]

In de laatste outreach leidt bewuste liefde twee geliefden naar een grotere verbondenheid met het hele leven. Inderdaad, de liefde van twee mensen zal geen ruimte hebben om te groeien tenzij het deze grotere focus voorbij zichzelf ontwikkelt. De grotere boog van de liefde van een paar reikt uit naar een gevoel van verwantschap met al het leven, wat Teilhard de Chardin ‘een liefde voor het universum’ noemt. Alleen op deze manier kan liefde, zoals hij het zegt, ‘zich ontwikkelen in grenzeloos licht en kracht. “[2]

Dus het pad van liefde breidt zich uit in steeds groter wordende cirkels. Het begint thuis – door eerst onze stoel te vinden, vrienden te maken met onszelf, en de intrinsieke rijkdom van ons wezen te ontdekken, onder al onze op het ego gerichte verwarring en waanideeën. Nu we deze fundamentele heilzaamheid in ons gaan waarderen, merken we dat we meer te bieden hebben aan een intieme partner.

Verder, als een [stel] zich [gaat] toewijden aan de groei van bewustzijn en geest in elkaar, willen ze natuurlijk hun liefde met anderen delen. De nieuwe eigenschappen die ze baren – vrijgevigheid, moed, mededogen, wijsheid – kunnen verder reiken dan de cirkel van hun eigen relatie. Deze kwaliteiten zijn het ‘geestelijke kind’ van een paar – wat hun samenkomen de wereld geeft. . . .

Van daaruit kan de liefde van een paar nog verder uitbreiden, zoals Teilhard suggereert. Hoe dieper en hartstochtelijker twee mensen van elkaar houden, hoe meer bezorgdheid ze zullen voelen voor de toestand van de wereld waarin ze leven. Ze zullen hun verbinding met de aarde voelen en een toewijding om voor deze wereld te zorgen. . . . Uitstralen naar de hele schepping is het verste bereik van liefde en de meest volledige uitdrukking ervan, die het leven van het paar gronden en verrijken. Dit is de grote liefde en de geweldige manier, die leidt naar het hart van het universum. [3]

VOETNOTEN
[1] John Welwood, Love and Awakening: Discovering the Sacred Path of Intimate Relationship (HarperPerennial: 1996), xiii-xiv.
[2] Teilhard de Chardin, Human Energy, trans. J. M. Cohen (Harcourt Brace Jovanovich: 1969), 84.
[3] Welwood, Journey of the Heart: The Path of Conscious Love (HarperPerennial: 1990), 206-207.

Bewuste liefde
In en met God kan ik alles en iedereen liefhebben, zelfs mijn vijanden. Alleen en alleen, wilskracht en intellect zullen zelden in moeilijke situaties in de loop van de tijd kunnen liefhebben. (zondag)

auteur: Richard Rohr
datum: 22 juni 2019
website: https://cac.org/conscious-love-weekly-summary-2019-06-22/
vertaling: Dineke van Kooten

Bewuste liefde is ‘liefde in dienst van innerlijke transformatie’ – of, zo je wilt, ‘innerlijke transformatie in dienst van liefde.’ Hoe dan ook, dit is precies waar Jezus over ging. -Cynthia Bourgeault (maandag)

Liefde roept de realiteit van de geliefde op en de daad van liefhebben roept ons eigen meest authentieke en dynamische centrum op. Het resultaat is een wederzijdse stuwkracht dieper en dieper in wording, het ontvouwen van het wonder van elke persoon. -Cynthia Bourgeault (dinsdag)

Volledig vrije en zinloze liefde is de enige liefde die ons valideert, transformeert en verandert op de diepste niveaus van bewustzijn. Het is waar we allemaal naar verlangen en waarvoor we zijn geschapen. (woensdag)

Ons getransformeerde bewustzijn ziet een andere persoon als een ander zelf, als iemand die ook door Christus met mij wordt bemind, en niet als een object dat losstaat van mijzelf en dat ik genereus mijn gunst verleen. (donderdag)

In de laatste outreach leidt bewuste liefde twee geliefden naar een grotere verbondenheid met het hele leven. -John Welwood (vrijdag)

Oefening: liefdevolle vriendelijkheid
Het boeddhisme identificeert vier onbegrensde eigenschappen: liefdevolle vriendelijkheid (maitri), mededogen, vreugde en gelijkmoedigheid. Liefdevolle vriendelijkheid en mededogen lijken misschien hetzelfde, maar er zijn subtiele verschillen. In het Boeddhisme omvat mededogen de bereidheid om zo volledig met iemand te identificeren dat je bereid bent om een beetje van hun lijden te dragen. Gelijkmoedigheid kan in de buurt komen van wat christenen bedoelen met vrede. Deze vier kwaliteiten zijn grenzeloos omdat ze toenemen door oefening en gebruik. Als je niet dagelijks en opzettelijk kiest om liefdevolle vriendelijkheid te beoefenen, is het onwaarschijnlijk dat je over een jaar liefhebbender zult zijn. De kwaliteiten zijn ook grenzeloos omdat ze al in je zijn – wat mooi overeenkomt met de christelijke theologie van de Heilige Geest. Er is een plaats in je die al vriendelijk, mededogend, vreugdevol en gelijkmoedig is.

Een parafrase van de Tibetaanse boeddhistische leraar Pema Chödrön, hier is een oefening om liefdevolle vriendelijkheid op te bouwen. Ik nodig je uit om een rustige periode opzij te zetten om deze eenvoudige stappen met intentie en openheid te doorlopen.
1. Herken de plaats van liefdevolle vriendelijkheid in jezelf. Het is daar. Eer het, maak het wakker en oefen er actief op.
2. Denk aan de bron van liefdevolle vriendelijkheid in jezelf, denk aan iemand voor wie je oprechte goede wil en tederheid voelt, iemand van wie je heel veel houdt. Stuur vanuit je bron liefderijke goedheid naar deze persoon en zegen ze.
3. Maak liefdevolle vriendelijkheid voor iemand die een nonchalante vriend of medewerker is – iemand die niet in je binnenste cirkel zit, maar een beetje verder verwijderd is, iemand die je bewondert of waardeert. Stuur liefde naar dat individu.
4. Stuur nu liefdevolle vriendelijkheid naar iemand over wie je je neutraal of onverschillig voelt, bijvoorbeeld een ober die je opdiende. Stuur je zegen naar deze persoon.
5. Denk aan iemand die je pijn gedaan heeft, die kwaad over je gepraat heeft, die je moeilijk vind om leuk te vinden of waar je niet van geniet om in de buurt te zijn. Zegen hen; stuur deze vijand je liefde.
6. Breng alle eerste vijf personen in de stroom van vloeiende liefde, inclusief jezelf. Houd ze hier even vast.
7. Verleng ten slotte deze liefde om alle wezens in het universum te omhelzen. Het is een stukje liefde, een liefde voor iedereen, ongeacht religie, ras, cultuur of sympathie.

Deze oefening kan je helpen – in je geest, hart en lichaam – dat liefde niet bepaald wordt door de waardigheid van het object. Liefde wordt bepaald door de gever van de liefde. Deze stappen kunnen worden herhaald voor de andere drie onbegrensde kwaliteiten. Bedenk dat geestelijke gaven toenemen met gebruik. Liefde, mededogen, vreugde en gelijkmoedigheid zullen groeien als je ze laat stromen. Je bent gewoon een instrument, een kanaal voor de instroom en uitstroom van de gaven van de Geest. Je bent “in wezen”.

Voor verdere studie:
Cynthia Bourgeault, Love Is Stronger than Death: The Mystical Union of Two Souls (Monkfish Book Publishing: 1997, 2014)
Cynthia Bourgeault, The Meaning of Mary Magdalene: Discovering the Woman at the Heart of Christianity (Shambhala: 2010)
Richard Rohr: Essential Teachings on Love, eds. Joelle Chase and Judy Traeger (Orbis Books: 2018)
Richard Rohr, God as Us: The Sacred Feminine and the Sacred Masculine (Center for Action and Contemplation: 2011), CD, DVD, MP3 download
John Welwood, Journey of the Heart: The Path of Conscious Love (HarperPerennial: 1990)
John Welwood, Love and Awakening: Discovering the Sacred Path of Intimate Relationship (HarperPerennial: 1996)