Prediken terwijl we lijden: een interview met Max Lucado

Max Lucado is predikant in de Oak Hills Church in San Antonio, Texas, en een van Amerika’s favoriete christelijke auteurs met meer dan 80 miljoen boeken in druk. Zijn nieuwste boek is getiteld You’ll Get Through This, uitgegeven door Thomas Nelson. Editor Michael Duduit bezocht hem onlangs.

auteur: Michael Duduit
datum: ?
website: https://www.preaching.com/
vertaling: Dineke van Kooten

Uw boek ‘You’ll get Through This’ handelt over de kwestie en de ervaring van crisis en lijden, van levensstrijd. Wat heeft u hiertoe aangetrokken als thema voor een serie preken en daarna voor een boek?
Lucado: Nou, net als andere predikanten en kerkleiders, sta ik zo vaak oog in oog met mensen die midden in een crisis zitten. Of het nu is na een kerkdienst in de foyer, of dat ik koffie drink met iemand of wanneer iemand mijn kantoor binnenkomt. Er gaat zelden een week voorbij of er gaat zelfs een dag voorbij dat ik iemand niet probeer aan te moedigen en gewoon probeer om ze een woord van hoop te geven.
In mijn bediening heb ik zo vaak gedacht: “Ik wou dat ik een boek had waarvan het hele doel was om iemand te geven: nr. 1) hoop; en nr. 2) een aantal praktische hulpmiddelen gebaseerd op de Schrift die hen zouden helpen deze moeilijke tijd in hun leven te doorstaan. Ik kwam eindelijk op een punt waarop ik dacht: “Ik ga kijken of ik een boek kan schrijven.”
Ik ben altijd gefascineerd geweest door de bediening en de boodschap van het leven van Josef. Dit boek is dus echt ontstaan ​​uit een eenvoudig verlangen om mensen die moeilijke periodes in hun leven doormaken te willen aanmoedigen en het verhaal van Jozef te gebruiken als dat aanmoedigingsinstrument.

Zoals u al zei, gebruikt u of is dit boek opgebouwd rond het verhaal van Jozef. Waarom denkt u dat Joseph een model is voor gelovigen in deze tijd die met enkele van deze grote uitdagingen in hun leven te maken hebben?
Lucado: De verklaring aan het einde van Jozefs verhaal in Genesis 50:20 is zo’n krachtige samenvatting van de soevereiniteit van God of de macht van God om moeilijke tijden te gebruiken om Zijn doel te bereiken, dat ik denk dat het gewoon zijn plaats verdient als karakteristiek voor mensen in moeilijke tijden. Genesis 50:20 zegt: “U bedoelde het kwade, maar God bedoelde het goede.”
‘U bedoelde het kwaad.’ Hij sprak met zijn broers aan het einde van het verhaal, terugdenkend aan toen ze hem in de put gooiden, toen ze actie ondernamen die hem ofwel zouden doden, ofwel hem in slavernij brachten. Hij zei: “U bedoelde kwaad tegen mij, maar God” – en dat is de schoonheid van die passage, die kleine zin van twee woorden – maar God kwam tussenbeide. God kwam tussenbeide. God had nog steeds de controle. God maakte het ten goede. Dit hele kwaad was bedoeld om mij te doden, maar God gebruikte het om de levens van veel mensen te redden. Wat als kwaad bedoeld was, om uiteindelijk het goede voort te brengen.
Ik denk dat dit het bijbelse antwoord is op moeilijke tijden. De Bijbel zegt nooit dat er geen kwaad is. De Bijbel zegt nooit dat God zich niet bewust is van het kwaad. De Bijbel suggereert nooit dat God verward is over het kwaad. De Bijbel vertelt ons eenvoudig dat God het bestaande kwaad dat sinds de zondeval deel uitmaakt van deze wereld neemt en het in goed verandert. Hij bereikt Zijn doel, dus alles wat Satan naar hem gooit, wordt uiteindelijk een werktuig in de hand van God. Ons antwoord is om te proberen meer op Jozef te lijken – trouw te zijn, standvastig te zijn, niet op te geven, niet verbitterd te worden, niet om domme fouten te maken of domme keuzes te maken, maar om vol te houden. God zal het kwaad nemen en het in iets goeds veranderen.

Lijden is zo’n belangrijk onderwerp bij de prediking, nietwaar? Waar past het volgens u bij enkele van de andere hoofdthema’s die predikers volgens u moeten behandelen?
Lucado: Als je een handvol hoofdthema’s gaat maken, moet dit er een van zijn, alleen omdat daar mensen mee te maken hebben. Mensen hebben zich van God afgekeerd vanwege lijden meer dan door enig ander specifiek onderwerp. Dit is iets waar Randy Alcorn op wijst in zijn boek If God Is Good, en ik denk dat dat belangrijk is. We hebben mensen die op de rand van ongeloof staan ​​omdat God niet aan hun verwachtingen heeft voldaan. Als mensen lijdend denken, definiëren ze hun verwachtingen van God.
Van nature zeggen we: “Oké, als God op de troon zit, gaat er iets gebeuren. Dit gaat gebeuren. ” We hebben verwachtingen; maar zoals het leven verloopt, blijven die verwachtingen onvervuld. Weet je – we worden ontslagen, we trouwen met iemand die van ons scheidt, we worden ziek. Er gebeuren dingen en we zeggen: “OK, als God God is, had dat niet mogen gebeuren.”
Dus de voorganger moet er zijn om een ​​woord van hoop en bemoediging te spreken in dat moeilijke seizoen in iemands leven; anders zal die persoon een beslissing nemen die ertoe zou kunnen leiden dat hij of zij zich volledig van God afkeert, of op zijn minst een vruchtbare relatie met God beeindigd. Dus ik denk dat de voorganger moet beginnen om mensen te helpen hun verwachtingen van God te bepalen tijdens seizoenen van lijden, en ik denk dat dat een van onze belangrijkste boodschappen is.

Als u wist dat u nog maar een jaar had om te preken, wat zijn dan enkele van die hoofdthema’s waarvan u zeker wilt dat ze er in opgenomen zijn?
Lucado: Ik zou beginnen met de dood, begrafenis en opstanding van Jezus, want dat is het evangelie – dat Jezus stierf, dat Hij weer opstond en aan de heiligen verscheen en weer terugkeert. Ik denk dat het tweede onderwerp waar ik op in wil gaan de op handen zijnde terugkeer van Christus is. Ik heb het gevoel dat ik in mijn eigen bediening meer over profetie zou hebben gepredikt, in een poging de eindtijd te begrijpen; Ik probeer dat meer te doen, ik probeer het zelf te begrijpen.
Dus ik zou beginnen met de dood, begrafenis en opstanding van Christus; dan zou ik praten over meer begrijpen, leven met het oog op de eeuwigheid, proberen de eindtijd te begrijpen – proberen beter te begrijpen waar de wereld naartoe gaat. Dan denk ik dat een sleutel zou zijn – dit alles wetende – wat voor soort mensen we zouden moeten zijn? Ik zou preken over een leven van heiligheid, een leven van gebed, een leven van zending, een leven met een doel. Dus dat zouden, denk ik, mijn drie gebieden zijn. Misschien zou ik gewoon het jaar nemen en het in drie delen verdelen: Dit is wat Jezus deed; hier is wat Jezus gaat doen. Dus wat nu?

Dat is een goed plan! Uw preken en uw boeken staan ​​vol met krachtige verhalen. Waarom denkt u dat het verhaal zo’n waardevol hulpmiddel is voor predikers?
Lucado: Wat me opvalt is de reactie van een publiek als je vraagt: “Mag ik je een verhaal vertellen?” Of “Mag ik dat illustreren?” of “Kan ik iets delen dat mij is overkomen?” Elke persoon die ooit in het openbaar heeft gesproken en een verhaal heeft gebruikt, zal je vertellen dat er op dat moment iets met het publiek gebeurt. Ze verheffen zich; ze wenden hun ogen naar jou en ze zeggen: “Oké, vertel ons een verhaal.”
Het is gewoon aangeboren in ons. We houden van verhalen. Verhalen zijn dus essentiële hulpmiddelen bij de juiste en creatieve presentatie van het verhaal. Jezus gebruikte altijd verhalen. Ik denk dat het komt omdat we ons tot hen kunnen verhouden. We hebben allemaal verhalen in ons leven.
Nummer twee: we houden er allemaal van om vermaakt te worden. Laten we eerlijk zijn: we houden van iemand die ons aan het lachen maakt, of we houden van iemand die een traan opwekt. Nummer drie: verhalen hebben een persoonlijk effect. Ik kan je een verhaal vertellen over iets dat me is overkomen, en je zult het toepassen op een manier die ik misschien niet bedoelde.
De laatste reden waarom verhalen zo krachtig zijn, is omdat ze gedenkwaardig zijn. Heel vaak komen mensen naar me toe en zeggen: “Ik herinner me dat je dat verhaal vertelde over …” Ze komen nooit naar me toe en zeggen: “Ik herinner me die drie punten die je hebt gemaakt.” Ze zeggen: “Ik herinner me dat verhaal dat je vertelde.” Dus ik denk dat het verhaal een go-to-tool is voor predikers waar we echt op moeten vertrouwen in de bediening.

Ik ken een predikant in Amerika die ooit een van uw boeken heeft gelezen of u heeft horen prediken, en zei: “Waar vindt hij die verhalen?” Waar vindt u die verhalen?
Lucado: Dat is een geweldige vraag. Ik wou dat er een winkel was – een walvismarkt!

De markt van de predikant!
Lucado: Ik zal je een voorbeeld geven: ik steek nu mijn hand in mijn aktetas en ik haal de krant van gisteren tevoorschijn en ik pak de krant van vandaag. De krant van gisteren had een artikel waarin de kop luidt: “Extreem Racen.” Er is een evenement in Vermont genaamd de Spartan Death Race. Het duurt 67 uur: ze rennen; ze trekken stroomopwaarts onder een hoek van 45 graden in enkel- en middeldiep water; ze hakken bomen om; ze kruipen door prikkeldraad; en van de 300 mensen die binnenkomen, finishen er ongeveer zeven of acht.
Nou, begrijp je? Er is daar een potentieel verhaal. Ik weet niet wat het zal worden, maar ik heb een krantenknipsel en mijn eerste gedachte is: “Dat klinkt als het leven. Waarom zou ik dat gaan doen? Mijn leven is al zwaar genoeg, weet je? Mensen willen grinniken, dus er is een mogelijk verhaal.
Ten tweede staat er in de krant van vandaag dat iemand hier in San Antonio, waar ik woon, een muurschildering op een muur in het centrum heeft geschilderd; er staat: “Voordat ik sterf, wil ik …” en er bungelen stukjes krijt op dit bord waar mensen naar boven kunnen gaan en kunnen schrijven: “OK, voordat ik sterf wil ik …” en ze vullen de lege ruimte in. Wel, iemand, een kind, schreef: “Een hele grote vis vangen”, en iemand onder hem schreef: “Stoppen met drinken.” Weet je wat? Ik denk dat we allemaal uitkijken naar de toekomst. Wat wil ik doen voordat ik sterf? Wat wil ik doen?
Dat zijn twee hele goede verhalen. Ik weet niet of het geweldige verhalen zijn, maar het zijn wel goede verhalen. Mijn punt is dat ik ze overal vind. Ik vind ze in de krant. Ik vind ze in gesprekken met mensen. Je kunt nergens naartoe gaan om ze op te halen, maar we moeten er op beducht zijn. Een verhaal is puur goud; als je er een vindt, moet je hem houden.

Hoe lang is een typische preek voor u?
Lucado: We hebben meerdere diensten zoals andere kerken, dus we hebben maar 25 minuten. We doen drie diensten voor de middag, en elk weekend klaag ik daarover. Toen ik net begon, toen ik begon met prediken, kon ik een preek van 40 of 45 minuten houden; maar nu moeten we de parkeerplaats leegmaken en de kinderen eruit halen en omdraaien, dus staat er 25 minuten op het programma.

Heb je het gevoel dat u effectiever bent met 25 minuten of dat u effectiever was met 45 minuten?
Lucado: Ik denk dat ik het beter doe met een preek van ongeveer 35 of 45 minuten. Het lijkt erop dat het einde daar te snel komt, maar mijn energieniveau laat me niet los. Ik ken een paar jongens die zeggen dat ze 60 minuten prediken, maar ik heb geen sap meer. Echt waar. Nu zou ik het misschien niet doen als ik niet vier preken per weekend zou houden – misschien zou ik het goed doen – maar ik zou zeggen dat als ik 35 minuten zou kunnen doen, ik er de voorkeur aan zou geven; maar dat gaat niet gebeuren. We hebben deze discussie gehad.

Hoe hard u ook uw best doet! Nou Max, u hebt duidelijk invloed gehad op veel predikers. Wie waren de predikers die uw bediening hebben beïnvloed?
Lucado: Ik denk altijd aan Chuck Swindoll omdat Chuck modelleerde wat ik graag doe, en dat is schrijven en prediken. Hij heeft dat zo goed gedaan gedurende zoveel, vele, vele jaren. Ik hou ook van de prediking van David Jeremia. Elke keer als ik op het punt sta om een ​​bepaald boek te bestuderen, zal ik altijd kijken of David Jeremiah erover gepredikt heeft.
Ik zou ook Lynn Anderson willen toevoegen, die predikant was in de kerk die ik op de universiteit bezocht; daar nam ik de beslissing om Christus te volgen, dus dat heeft altijd een speciale plaats voor mij ingenomen. Lynn is een geweldige predikant. Hij predikt nu niet – hij is met pensioen – maar hij gaat eigenlijk naar de kerk waar ik predik. Hij is naar San Antonio verhuisd en hij is zo’n goede en gracieuze man. Dus ik zou zeggen dat die drie mannen zijn die ik echt bewonder.
Ik kijk op tegen mannen als Chuck, Lynn en David omdat ze er gewoon bij bleven, weet je? Ze blijven gewoon mensen bedienen, en ik blijf denken dat ze misschien moeten verdwijnen en met pensioen gaan, maar dat doen ze niet; daar denken ze niet aan. Ze zullen in de een of andere hoedanigheid blijven prediken of dienen zolang ze adem hebben, en dat bewonder ik zeker aan hen.

Als u vandaag op zoek was naar iemand die u helpt aanmoedigen, of een van de jongere jongens die langskomt, zijn er dan van tijd tot tijd bepaalde mensen waarvan u geniet?
Lucado: Ik geniet echt van het luisteren naar Joel Osteen. Ik denk dat Joel een unieke opdracht heeft in zijn bediening, en dat is om een ​​breed net uit te werpen. Hij heeft een andere opdracht en een andere geschenkmix dan bijvoorbeeld een John MacArthur; en ik luister even graag naar John MacArthur; maar u kunt zien dat het twee verschillende soorten prediking zijn. Ik geniet van Joel omdat ik denk dat het zijn taak in de bediening is om mensen aan te moedigen, en we leven in een tijd die zo ontmoedigd en ontmoedigend is. Ik geniet van John MacArthur omdat ik denk – denk ik – zijn opdracht is om de kerk uit te rusten met een zeer gedetailleerd bijbels begrip. Hij zou meer op een Beth Moore of een David Jeremiah lijken; Ik denk dat we dat ook nodig hebben.
Ik wend me om verschillende redenen tot verschillende predikers. Geen enkele prediker kan alles voor iedereen doen, en ik denk dat we voorzichtig moeten zijn om dat te onthouden, omdat we kritisch zijn over predikers. Ik ben geen John MacArthur. Ik zou heel graag willen prediken zoals John MacArthur doet. Ik zou graag willen prediken zoals Chuck Swindoll doet, maar ze hebben zo’n begrip van de Schrift dat ik bewondering voor hen heb en zij me inspireren.
Ik wil meer op hen lijken, maar ik zal nooit verwachten dat ik het volledige begrip van de Schrift zal hebben dat zij hebben. Ik streef ernaar om dat te hebben, maar mijn prediking is meer om te proberen mensen met een gebroken hart aan te moedigen. Ik heb echt een hart voor mensen die moeilijke tijden doormaken, en daarom lijkt dit boek te passen. Ik ben meer een herder dan een profeet. Ik ben hier een beetje aan het ronddwalen, maar dit helpt je in te zien dat het niet slechts één voorganger is waar ik heen ga; afhankelijk van de situatie waarin ik me bevind, heb ik er verschillende.

Wat zou u tegen hem of haar zeggen als u een jonge prediker die net is begonnen een raad zou kunnen geven?
Lucado: Ik zou de persoon echt willen aanmoedigen om zijn of haar unieke vaardigheid, de unieke opdracht, op te zoeken. Weet je, probeer te onderscheiden wat voor rol je hebt, wat je geestelijke gaven zijn, en doe het meeste waar je goed in bent. We moeten allemaal doen wat we niet goed doen; maar als we in de bediening blijven, is het verstandig voor ons om te erkennen dat sommigen van ons geroepen zijn om visionaire leiders te zijn, anderen geroepen zijn om predikanten te zijn, anderen zijn geroepen om raadgevers te zijn, dus verontschuldig u nooit voor uw unieke opdracht.
Er zijn gevallen waarin onze held één soort begaafdheid heeft, en dan ontdekken we dat we niet bepaald dat soort begaafdheid hebben. Ik heb dat laten gebeuren. Ik herinner me dat ik op de universiteit opkeek naar een counselor, een man die pastorale counseling onderwees, en ik dacht: “Ik wil dat doen”; Ik overwoog eigenlijk om naar de middelbare school te gaan voor huwelijk en gezinstherapie. Toen begon ik eraan en besefte ik: “Ik snap dit niet, en ik haal er zeker niet veel voldoening uit.” Het was een goede wake-up call voor mij om te zeggen: ‘Weet je? Dit is niet mijn begaafdheid. Ik kan het huwelijk van mensen aanmoedigen, maar om zes of zeven uur per dag aan huwelijkstherapie te besteden? Dat ga ik niet in overleven.”
Daarom moedig ik jonge predikers aan om hun unieke vaardigheden te ontdekken. Wat drukt echt op hun knoppen, en waar blinken ze echt in uit of waar slagen ze in? Blijf daar op gefocust. Doe het meeste waar u het beste in bent.