Paramagnetische landbouw

Boekje geschreven door: Filips Callahan

Uittreksel:
Paramagnetisme — De geheime groeikracht van de natuur herontdekken: hoe je op de juiste manier kunt boeren zoals God het bedoeld heeft
‘De gebruikelijke onderverdeling van de wetenschap in chemische, fysische, botanische en andere afdelingen, noodzakelijk voor de duidelijkheid en het gemak van het lesgeven, begon al snel de wereld te domineren visie en werk van deze instellingen. De problemen van de landbouw – een enorm biologisch probleem complex begon op vrijwel dezelfde manier te worden onderverdeeld als het onderwijs in de wetenschap. Hier was het niet gerechtvaardigd, want het behandelde onderwerp zou nooit verdeeld kunnen worden, omdat het buiten de mogelijkheden ligt de plant of het dier om zijn levensprocessen in afzonderlijke fasen te ondersteunen. Het eet, drinkt, ademt, slaapt, verteert, beweegt, wordt ziek, lijdt of herstelt, en reageert op al zijn omgeving, vrienden en vijanden in de loop van vierentwintig uur. Ook kunnen geen enkele van haar activiteiten worden uitgevoerd afgezien van alle anderen; in feite heeft de landbouw te maken met georganiseerde entiteiten, en met de landbouw onderzoek zal deze waarheid bij het begin van zijn onderzoek zeker onderkennen, Door dit te doen, maar de kunstmatige indeling van de wetenschap over te nemen, zoals deze nu is gevestigd conventioneel onderzoek naar een onderwerp als landbouw zou er onvermijdelijk bij betrokken zijn heeft zichzelf op prachtige wijze in de val gelokt. Er wordt stuk voor stuk een enorme hoeveelheid werk verricht klein gedeelte is een apart compartiment; er is een heel leger onderzoekers gerekruteerd; A het reguliere beroep is uitgevonden. De absurditeit van teamwerk is bedacht als remedie voor de fragmentatie die nooit had hoeven plaatsvinden. Dit is onzinnig. Agrarisch onderzoek is zo lastig dat het altijd een heel bijzondere combinatie van kwaliteiten zal vergen wat gezien de aard van de zaak zeldzaam is. Een echte onderzoeker voor zo’n onderwerp kan dat nooit zijn gecreëerd door louter de opeenstapeling van het bijzondere en zeldzame. Niettemin beweert de regering dat er nu landbouwonderzoek wordt georganiseerd heeft dat sombere voorschrift vervangen door het hartverscheurende principe van de essentiële vrijheid die nodig is door de zoeker naar waarheid. Het natuurlijke universum, dat één is, is gehalveerd, gevierendeeld, gefractioneerd, en wee de onderzoeker die naar een ander segment dan het zijne kijkt!
Het departementalisme wordt in zijn ergste en laatste vorm erkend wanneer raden en supercommissies worden opgericht; ze beoordelen (?) de nieuwste oefeningen, waarvan het doel is om te voorkomen zogenaamde overlapping… strikt… om elke man op zijn toegewezen smalle pad te houden en vooral om de bureaucraat in staat te stellen zijn verantwoordelijkheden te ontwijken.

— “De bodem en gezondheid”, door Sir Albert Howard

BROOD VAN STENEN
Jaren geleden, toen ik aan het genieten was van vakantiereizen in Ierland, pakte ik een boek met de titel ‘Farming end Gardening for Health and Disease”, door Sir Albert Howard. Het werd gelezen, zou ik moeten zeggen gescand, zo snel dat ik slechts vage herinneringen aan de inhoud ervan behield. Wat ik me wel herinner is dat het zich richtte op landbouwtechnieken in India die al sinds de oude Keltische tijd in gebruik zijn door de Ieren.

Mijn bijbel voor de Ierse landbouw van vóór de Tweede Wereldoorlog is het meesterwerk ‘Irish Heritage’ van de scherpzinnige professor aan de Queens Universiteit, Belfast, E. Estyne Evans. Het is het enige boek waarvan ik er twee heb kopieën van: één in mijn laboratorium en één in mijn studeerkamer.

Ik had tussen 1944 en 1946, voordat de dodelijke chemische landbouw zijn intrede deed, in Fermanagh gewoond County, Noord-Ierland, aan de grens met Donegal. Ik was in werkelijkheid een sergeant bij de Arrny Air Corps, maar het had net zo goed een 19e-eeuwse aardappelboer kunnen zijn, want ik was veel meer geïnteresseerd in de natuurlijke historie en landbouw van de prachtige Erne-vallei dan in de nauwkeurigheid van mijn baan als technicus voor laagfrequent radiobereik.

Liebig, een laboratoriumchemicus, stelde het leven gelijk aan NKP. Ik betwijfel ten zeerste of hij dat als jongen ooit heeft gedaan kauwde op een vers stukje gras op zijn rug terwijl hij naar de wolken keek. Hij publiceerde Scheikunde in de Application to Agriculture rond 1840. Zijn boek ging vooraf aan het grote boek over de bodem formatie door Charles Darwin getiteld The Formation of Plantaardige Mold Through the Actions van Worms, met observaties van hun gewoonten. Dit boek schittert als Darwins echte uitstraling genie, niet zijn verhandeling over de onbewijsbare maar elegante evolutietheorie. God heeft waarschijnlijk een honderd verschillende manieren om leven te creëren, waarbij evolutie slechts één van de vele is. Leuk vinden creationisme is een reductionistische of/of-wetenschap. Omdat Darwin, net als Liebig en andere biologische scheikundigen zagen het elegante werk van de twee T’s, John Tyndell en Nikola, over het hoofd Tesla, ze faalden jammerlijk in hun begrip van de natuurkrachten. Het bleef voor een ander scheikundige Julius Hensel, om de weg te wijzen met zijn prachtig getitelde boek Bread from Stones.
Ook met de concepten van von Liebig had hij weinig nut. Hij spreekt over de “fout” van von Liebig:

Ideeën die betekenisvol zijn, ontwikkelen zich langzaam. Ergens, lang nadat ik Ierland had verlaten, kwam ik bij besef dat planten, insecten en aarde (allemaal mijn liefdes), en de vage fotonen van elektronica systemen waren allemaal in één. Alles is vooral met alles met alles verbonden door het elektromagnetische spectrum.

Als ik echt veel aandacht had besteed aan datgene waar Sir Albert over schreef, zou ik dat zelfs hebben gedaan In mijn jongere dagen besefte ik dat zijn levenswerk op een solide en scherpe basis was gebouwd begrip van de innerlijke verbondenheid van de hele natuur. Hij had weinig aan de reductionist methode van de moderne wetenschap. Ik zou eraan kunnen toevoegen: ik ook niet! Meer dan welke andere landbouwgrond dan ook.

Als wetenschapper van zijn tijd begreep hij dat reductionisme, net als het communisme, wel eens tot het volgende zou kunnen leiden vernietiging van een levensvatbare landbouw.
Natuurkunde is de wetenschap die scheikunde met biologie verbindt. Als dat zo is, een wetenschapper die dat wel doet geen basiskennis van de natuurkunde hebben, is onwetender over het leven dan een springende vlooienhopper dat tenminste weet dat het moet springen (natuurkunde) om zich te voeden (scheikunde) met een plant (biologie).
Ik was opgetogen toen ik halverwege de jaren zeventig hoorde dat mijn redacteur Devin Garrity van de DevinAdair Company het boek van Sir Albert in de Verenigde Staten had gepubliceerd. Hij gaf mij een kopie van het boek onder de nieuwe titel De Bodem en Gezondheid. Onnodig te zeggen dat ik het meer heb bestudeerd deze keer grondig.
Bodem en gezondheid Gezondheid gaat uiteraard over de biologisch-chemische samenstelling van de landbouw. Het is een van de oorspronkelijke verhandelingen over compostering en vruchtwisseling. Er wordt ook gesproken over de puinhoop die de De Duitse scheikundige Justus von Liebig staarde in de landbouw met zijn ‘pure’ chemieconcept Plantengroei.

Liebig, een laboratoriumchemicus, stelde het leven gelijk aan NKP. Ik betwijfel ten zeerste of hij dat als jongen ooit heeft gedaan
kauwde op een vers stukje gras op zijn rug terwijl hij naar de wolken keek.
Liebig; publiceerde rond 1840 Chemistry in the Application to Agriculture. Zijn blik
ging vooraf aan het grote boek over bodemvorming van Charles Darwin, getiteld The Formations of
Plantaardige schimmels door de acties van wormen, met observaties van hun gewoonten. Zijn
boek schittert als Darwins echte aura van genialiteit, niet zijn verhandeling over het onbewijsbare, maar elegante
evolutietheorie. God heeft waarschijnlijk honderd verschillende manieren om leven en evolutie te creëren
slechts één van de vele zijn.
Net als het creationisme is het een reductionistische of-of-wetenschap. Omdat Darwin, net als Liebig en andere
biologische scheikundigen zagen het elegante werk van de twee T’s, John Tyndell en Nikola, over het hoofd
Tesla, ze faalden jammerlijk in hun begrip van natuurlijke krachten. Het bleef voor een ander
scheikundige Julius Hensel, om de weg te wijzen met zijn prachtig getitelde boek Bread from Stones.
Ook met de concepten van von Liebig had hij weinig nut. Hij spreekt over de “fout” van von Liebig:

Heel eenvoudig: Liebig was de eerste landbouwchemicus. Hij ontdekte dat de as die resten van graan bestonden voornamelijk uit kaliumfosfaat. Hieruit concludeerde hij dat fosfaat uit potassa moest terug in de bodem, en dat was heel eenzijdig dat Liebig had vergeten dus houd rekening met het rietje, waar slechts kleine hoeveelheden fosforzuur in zitten gevonden, omdat deze stof tijdens het rijpingsproces van de stengel in de korrel. Als hij niet alleen het zaad maar ook de wortels en de stengels had berekend, zou hij dat gedaan hebben, hebben gevonden wat we vandaag de dag weten, dat er in de hele planten veel meer kalk zit magnesia als kalium en soda, en thalfosforzuur vormt slechts het tiende deel van de som van deze basisbestanddelen. Helaas was Liebig ook van mening dat potassa en fosforzuur moet als zodanig in de bodem worden teruggevoerd, terwijl iedereen dat zou kunnen concluderen dat we in plaats van de uitgeputte grond aardse materie moeten aanleveren waaruit niets is ontstaan gegroeid. Dergelijk onaangeroerd aards materiaal van primitieve kracht verkrijgen we door het verpulveren van rotsen waarin potassa, soda, kalk, magnesiumoxide, mangaan en ijzer worden gecombineerd met silica, aluminiumoxide, fosforzuur, fluor en zwavel. Onder deze stoffen is fluotine gevonden in mica-mineralen, is verwaarloosd door Liebig en door al zijn volgelingen, en heeft dat nooit gedaan in welke kunstmest dan ook voorkomen. Maar dat weten we uit latere onderzoeken Fluor wordt regelmatig aangetroffen, zelfs in de eieren van witte en gele vogels, we moeten erkennen dat dit het geval is iets essentieels voor het organisme. Kippen krijgen dit fluor en andere aardse bestanddelen binnen wanneer ze de kans krijgen kleine stukjes graniet op te rapen. Waar dit hen wordt ontzegd. zoals in een In een houten kippenhok bezwijken ze aan kippencholera en kippendifterie. De sleutel naar Brood van stenen staat in deze ene paragraaf waarin hij zegt: ‘We moeten aards voedsel leveren materiaal” en later “kleine stukjes graniet.”

Zijn gebruik van het woord graniet impliceert dat hij niet alleen wist dat goede grond wordt gemaakt van geërodeerde grond steen, maar ook welke soort steen het meest geschikt was voor een levensvatbare landbouw.

Omdat hij een scheikundige was, legde hij, net als Von Liebig, de nadruk op de chemische bestanddelen van steen en daarin ligt de kern van waar dit en volgende artikelen over gaan. Het is een ontstellend feit dat er enkele rotsen zijn, waaronder wat graniet, die worden vermalen en aan de grond worden toegevoegd (ze kunnen alle bovengenoemde chemicaliën bevatten) bereiken weinig voor de plantengroei.

Het simpele en onweerlegbare feit is dat het een kracht is, genoemd in het natuurkundehandboek paramagnetisme zit niet in de steen, hoewel bepaalde hoeveelheden van de chemicaliën dat wel zijn voordeel zal ontstaan.

Deze serie gaat over die kracht, een van de vele, maar degene die het vaakst ontbreekt op arme grond over de hele wereld.

Slechte grond produceert zieke planten, en aangezien insecten aaseters zijn, worden ze aangetrokken door zowel oude als zieke planten. Zij zijn de recyclers van de natuur.

Gewasplanten moeten jong zijn omdat ze worden geoogst om te eten. Als ze jong en gezond zijn, zijn de verliezen door insecten vrijwel nihil. Als ze jong en ziek zijn, kunnen verliezen door insecten verwoestende gevolgen hebben.
We zullen ons dan bezighouden met het kweken van gezonde planten, maar dit betekent niet dat we de noodzaak uitsluiten om meer te weten te komen over de andere twee behoeften van de landbouw: compostering en bodemorganismen.
Er zijn veel boeken over composteren en bodemorganismen. Voeg ze aan deze woorden toe, en alle ingrediënten voor een bloeiende en levensvatbare landbouw zullen aanwezig zijn.
Compostering, bodemorganismen en de paramagnetische kracht (COP) zouden heel goed kunnen voorkomen dat een wereldwijde hongersnood de mensheid vernietigt.
Nog een laatste gedachte; dit geldt voor boeren, maar het geldt evenzeer voor iedereen met een ecologische mentaliteit die, in leiderschapsposities, probeert onze wildernis en onze wilde dieren te redden van de ondergang.
Het feit dat planten gezond zijn en geen hordes insecten aantrekken, betekent niet dat insectenetende wilde wezens, zoals vogels, zullen lijden. De horden roodvleugelmerels die neerdalen op maïs die besmet is met larven van maïsoorwormen beschadigen niet alleen de maïs verder, maar zouden ook gunstiger leven in de lisdoddemoerassen die vrij zijn van met insecticiden verontreinigde gewassen.
De helft van de bevolking van Noord-Amerikaanse boszangers is de afgelopen twintig jaar verdwenen, waarschijnlijk gedeeltelijk als gevolg van insecticiden die de Amerikaanse landbouwindustrie vrijelijk heeft verspreid naar de Midden- en Zuid-Amerikaanse landen waarnaar Noord-Amerikaanse grasmussen migreren. Er zijn in bepaalde zuidelijke regio’s weinig overheidscontroles op de verspreiding van tonnen insecticiden. Er worden nu wereldwijd meer ponden per hectare gebruikt dan toen Rachel Carson Silent Spring schreef, die epische verhandeling over dit onderwerp.
Insecticiden en onkruidverdelgers zijn de moderne vloek van de gezonheid van het milieu, we hebben ze niet nodig en hebben dat ook nooit nodig gehad. Het simpele feit is dat ze allebei levensvatbare grond vernietigen. Een gezonde bodemecologie door gezonde landbouw betekent een gezonde wereldbevolking versterkt door dat meest democratische fundament: het familiebedrijf.

VULKANEN
…De fysica van vulkaanvorming is een oppervlaktefenomeen dat volgt op grote aardbevingen die worden veroorzaakt door een ondergrondse beweging van wat geologen tektonische platen noemen. De aarde bestaat uit een aantal van zulke enorme plaatachtige platforms die drijven op een zee van stroperig, stromend, ijzerrijk, glasachtig gesteente dat magma wordt genoemd. Het brosse gesteente in de korst bovenop beweegt zich los en botst en veroorzaakt krachtige interacties die, gedurende eeuwen, de fysieke samenstelling van het aardoppervlak beïnvloeden. Deze bewegende continentale platen zijn de bouwers van bergen en oceanen van de tijd.

Vulkanische kegels ontstaan gewoonlijk en vormen zich in ketens waar het dichtere ondergrondse mantelgesteente wordt gedragen door een deel van het gesmolten magma.
Theoretici geloven dat de thermische energie die nodig is voor convectieve beweging binnen de mantel en het smelten van het stroperige materiaal wordt veroorzaakt door het uiteenvallen van kleine hoeveelheden radioactieve elementen uranium, thorium en kalium die zich in de aardoppervlakken bevinden. Met andere woorden, de complexe en angstaanjagende energieën van gesmolten gesteente genereren stoom die uitzet en onder enorme druk door de oppervlaktekorst barst, waardoor vulkanische kegels worden gevormd en, om zo te zeggen, onze meest vruchtbare gronden uitspuwen.
Weinigen realiseren zich dat als de theoretici gelijk hebben (en ze zijn ook logisch), onze aarde één enorme bodemvormende atoomstoomkrachtcentrale is en dat een vulkaan in werkelijkheid de stoomexplosie is van een atoomenergiesysteem.
Het silicaat dat wordt gevormd door de gedeeltelijke atoomstoomexplosie en vervolgens wordt weggegooid door actieve vulkanen, geeft in de atmosfeer, waar het wordt afgekoeld, aanleiding tot een vorm van gesteente dat basalt wordt genoemd.
Een bewegende plaat buigt naar beneden onder een korstplaat waar wrijving, toegevoegd aan de atoompomp, de smelt voedt. Deze energie doet de aarde barsten onder druk en draagt het vloeibare basaltgesteente naar boven, waar stof en gesteente de kegel vormen en de plooien rond de kegel.
Uiteraard is dit een vereenvoudigde beschrijving van het hele proces, dat tot in de details onvoorstelbaar complex is. Het is echter door de jaren heen door talrijke geologen onderzocht sinds de Duitse meteorologen. Alfred Wegener kwam in een boek getiteld The Origins of Continents and Oceans (1915) met wat nu bekend staat als de tektonische theorie van de vorming van land (continent). Natuurlijk werd hij in zijn eigen tijd belachelijk gemaakt.
Bread from Stones is opnieuw in het Engels uitgegeven door Acres U.S.A. Het is verkrijgbaar voor S10,00 (plus $1,00 verzendkosten in de VS; $2,00 in het buitenland).

BALKEN
De energiekracht van het ELF-groeipatroon die door de paramagnetische grond, ronde torens of rotsen in de grond wordt geconcentreerd, kan gemakkelijk in kaart worden gebracht door radijszaden rond de rots, de ronde toren of in een sluier gemengd met gemalen gesteente te planten.

In dit voorbeeld van een rode zandstenen toren is te zien dat de toren midden september in Gainesville, Florida, met de deur 95 graden naar de rijzende zon gericht is. In een dergelijk systeem bevindt de minste energie zich in het oosten, wat resulteert in langzame groei en kleine plantgroottes, en de grootste energie in het westen, wat snelle groei en grote plantgroottes oplevert. De zijgroei is middelmatig. Zo’n grafiek gebaseerd op de plantgrootte en het gewicht van het wortelvuil tijdens een oogst van acht dagen, lijkt sterk op de energiegrafieken van mijn radiostation uit de Tweede Wereldoorlog in Belleek.

De grootste wortelgroei, met de fijnste worteltjes, bevindt zich linksboven ten westen van de ronde toren. De kleinste bevindt zich op 95_east rechtsonder op de foto. De noordelijke groei rechtsboven is iets kleiner dan de zuidelijke groei linksonder.
Merk op vanuit het kompas dat de sterkste groei zich in het oosten op 95_ bevindt, in tegenstelling tot de beplanting van torens en tombes. De hogere groeisnelheid en het hogere wortelcomplex liggen altijd buiten de scherpe hoek van dergelijke zeer paramagnetische gesteenten. Ik merkte dit groei-effect voor het eerst op tijdens het beklimmen van kliffen en het zoeken naar rotscanyons op zoek naar adelaars- en valkennesten als jeugd.
Merk op dat de energie zwak is bij de vooringang en sterk langs de zijkanten en de achterkant. Dit model is van een megalithische stenen structuur uit Vermont. Gemaakt van diamagnetisch hout aan de binnenkant en paramagnetische roze granieten buitenkant.
Het lijkt erop dat de meeste genezende/religieuze bouwwerken zoals gotische kathedralen, ronde torens en megalithische graven naar het oosten gericht zijn, zodat de zwakke energie zich bij de ingang bevindt en de sterke energie zich aan de achterkant bevindt, waar het altaar van de gehoorkamer zich bevindt. Er is ook sterkere energie aan de zijkanten, waar de armen van het graf de hoofdtuinnel kruisen, zoals te zien is in gotische kathedralen.
PICRAM, Photonic Ionic Cloth Radio Amplifier Maser, is mijn naam voor het patent (nr. 5,247,933) dat ik heb verkregen voor mijn ELF (extreem lage frequentie) antennedetector. Zoals u op de onderste foto kunt zien, wordt deze zonder problemen rechtstreeks op de Tekmeter-oscilloscoopingang gemonteerd. Op het bereik van 5 mV meet het nauwkeurig ELF-atmosferische golven die worden gegenereerd door bliksem en die zelfs ondergronds in de bodem detecteerbaar zijn. Deze golven stimuleren de wortelgroei van planten.
De PICRAM wordt gemaakt door wollen linnen of jute in zeewater te weken. Op de bovenste foto is het doek verbonden met een eenvoudige bananenstekker die aan het hoekuiteinde om het plastic van de stekker is gewikkeld en op zijn plaats wordt gehouden door twee elastiekjes.
Harry Kornburg, mijn co-auteur, vertaalde het Hebreeuws dat zo’n stuk stof beschrijft dat door de Joodse Hogepriester werd gedragen. Het versterkte zijn immuunsysteem, zodat hij veilig melaatsen kon onderzoeken, zoals degenen die door Christus naar hem waren gestuurd. De bijbel is veruit het beste wetenschappelijke boek over energiezuinige systemen ooit geschreven. De Hebreeuwse naam voor mijn PICRAM ELF-detector is Shatnez. Het werd gedragen als een lange lintband die om het lichaam van de hogepriester werd gewikkeld.

WOORDENLIJST bij het boek ‘Paramagnetisme’ van Phil Callahan
Amplitude – Sterkte van een elektromagnetische golf, meestal weergegeven als de hoogte van de golf op een oscilloscoop.
Antenne – Een metalen of diëlektrische (isolerende) substantie waaruit elektromagnetische golven (fotonen) worden verzonden of ontvangen.
Diafragma – De dwarsbundeldiameter van een gefocusseerde lichtbundel of andere fotonenenergie; ook de effectieve diameter van alens of spiegel.
C.G.S.– Centimeter/gram/seconde_de meting van de magnetische fluxdichtheid (gauss), zie tekst voor uitleg.
Coherent (straling) – Elektromagnetische straling waarbij twee of meer golven zich gelijktijdig voortbewegen en samen pieken en dalen
Clast – Een fragment in sedimentair gesteente.
Splijting – Het breken van bepaalde mineralen in een of meer regelmatige richtingen. ……………………
​

Lees ook: dr-phil-callahan-en-para-magnetism/