De komende tijd zal ik met regelmaat berichten over bijzondere ontwikkelingen in de praktijk. Ontwikkelingen die alles te maken hebben met neurotransmitters, signaalstofjes in het lichaam die zorgen voor overdracht van zenuwimpulsen. Deze ontwikkelingen hebben verstrekkende gevolgen voor de natuurlijke behandeling van alle mogelijk aandoeningen, waaronder ook tal van psychische en psychiatrische stoornissen.

auteur: Wim Gelderblom
datum: 22 oktober 2013
website: https://ccgforum.com/2013/10/22/neurotransmitters-en-gezondheid/

Belangrijk is dat de werking van alle signaalstofjes in het lichaam altijd gebaseerd zijn op de hechting aan stofspecifieke receptoren. Serotonine, een neurotransmitter die voor velen wel bekend is vanwege de relatie met depressieve klachten, werkt alleen als het kan aanhechten aan serotonine-receptoren. Voorwaarde is dan dat deze receptoren een juiste gevoeligheid voor serotonine hebben. Een verminderd serotonine effect kan derhalve te maken hebben met ofwel en verminderde aanmaak van de stof zelf óf een verminderde gevoeligheid van de receptoren of een combinatie van beiden.

Een voor veel mensen algemeen bekend voorbeeld van een verminderde receptor gevoeligheid is Diabetes mellitus type II, ook wel ouderdomssuiker genoemd. Deze mensen produceren als regel voldoende insuline, vaak zelfs te veel, maar de insuline receptoren zijn verminderd gevoelig voor de lichaamseigen insuline waardoor het effect, i.c. de opname van glucose in cellen, verstoord is en er een te hoge concentratie aan bloedglucose ontstaat (=Diabetes).

Al eerder op deze blog schreef ik over de verstrekkend gevolgen die het gebruik van weeënopwekkers bij de bevalling kunnen hebben voor de baby. Hiervoor wordt een synthetische variant van het humane hormoon oxytocine gebruikt.

Volgens het baanbrekende werk van de Hongaarse onderzoeksgroep o.l.v. de inmiddels emeritus hoogleraar prof. György Csaba kan dit leiden tot een levenslange verminderde gevoeligheid van de oxytocine receptoren bij de baby. Concreet betekent dit dat dit kind (en later de volwassene) levenslang minder effect heeft van de eigen oxytocine productie. Met alle dramatische gevolgen van dien.

Lees maar eens het boek van Kerstin Unvas Moberg “De Oxytocine Factor“, dan realiseer je je hoe ingrijpend de consequenties zijn van een verminderd oxytocine effect.

En dit geldt zeker niet alleen voor oxytocine. Hierover in de komende blogs meer. In eerste instantie zal ik in een aantal blogs de belangrijkste neurotransmitters en hun rol binnen het menselijk organisme, summier bespreken.

---

Serotonine

Serotonine is één van de 4 neurotransmitters die hiërarchisch als de belangrijkste worden gezien. Dat is natuurlijk betrekkelijk want alle schakels in een keten zijn belangrijk, maar toch wordt het wel zo benaderd.

Serotonine is een zogenaamde ‘Monoamine’. Het is een stof die in het lichaam gemaakt wordt uit het aminozuur Tryptofaan in de aanwezigheid van Vitamine B6.

Serotonine speelt een belangrijke rol bij de temperatuurregulatie, functie van de zintuigen, regulatie van stemmingen, het in slaap vallen en het handhaven van de zogenaamde REM slaap. Ook verhoogd het de pijndrempel. Erg hoge concentraties kunnen narcolepsie veroorzaken. Tekorten gaan vaak vergezeld van huidklachten.

auteur: Wim Gelderblom
datum: 23 oktober 2013
website: https://ccgforum.com/2013/10/23/serotonine/

Tekorten van het serotonine-effect, ik noem het nadrukkelijk zo omdat het effect afhankelijk is van twee factoren (beschikbaarheid van serotonine én voldoende gevoelige receptoren), kan zich o.a. uiten in de volgende klachten:

* Angsten
* Depressies
* Impulsiviteit
* Slaapstoornissen, slapeloosheid
* Obsessies, dwangmatig denken en/of handelen
* Agressie
* Verhoogde neiging tot suïcidale gedachten of -gedrag

Maar dan noemen we slechts een beperkt aantal klachten. Er is ook een hele waslijst van lichamelijke klachten die samen kunnen hangen met een serotonine tekort, o.a.:

* Allergieën
* Arthritis
* Rugklachten
* Koolhydraat verslaving
* Constipatie
* Hoofdpijn
* Hoge bloeddruk
* Misselijkheid
* Hoge spierspanning
* Premenstruele klachten
* Tinnitis
* Gewichtstoename

Uit deze korte bloemlezing wordt voldoende geïllustreerd hoe belangrijk serotonine is voor het totale functioneren, zowel mentaal, emotioneel als lichamelijk.

Serotonine heeft een bijzondere relatie met de activerende neurotransmitter dopamine. We spreken van de serotonine-dopamine balans. Hoewel algemeen wordt aangenomen dat ADHD vooral een dopamine probleem is, en dat Ritalin en andere Methylfenidaat-preparaten op de dopamine huishouding werken, klopt dit niet met de feiten. Een in 1999 uitgevoerde wetenschappelijke studie heeft duidelijk aangetoond dat de werking van Methylfenidaat primair op de serotonine stofwisseling is en via de serotonine-dopamine balans indirect ook effect heeft op dopamine.

Op neurotransmitter niveau onderscheiden we 4 subtypes van ADHD. Bij elk van de subtypes is een andere neurotransmitter als prominente factor betrokken.