Misdaadthriller The Capture
Verenigd Koninkrijk 2019. Misdaad van Ben Chanan. Met o.a. Holliday Grainger, Callum Turner, Ron Perlman, Lia Williams en Ben Miles.
regie: Ben Chanan, James Kent, Philippa Langdale
Deze Britse misdaadserie draait immers om het manipuleren van beelden van bewakingscamera’s, waarbij mensen of gebeurtenissen erin worden gemonteerd of weggehaald. Politierechercheur Rachel Carey (Holliday Grainger) ontdekt dat de Britse overheid in het diepste geheim straatbeelden aanpast en vervalst om zo ‘potentieel gevaar voor de Britse staat’ op voorhand te kunnen uitschakelen. ‘Wij veranderen informatie in bewijs,’ legt Carey’s baas het in het tweede seizoen nog eens uit – al weet iedereen die betrokken is bij het overheidsprogramma dat wat ze doen alle ethische grenzen overschrijdt.
Uiteraard is de Britse overheid niet de enige die zich bezighoudt met het manipuleren van beelden en het vervalsen van bewijs. Het tweede seizoen lijkt het zelfs alsof de Britten zélf bespeeld worden wanneer de minister van Binnenlandse Veiligheid te maken krijgt met akelig overtuigende deepfakes. De serie is ook knap actueel en daarmee extra spannend. Wie zit erachter? China, Rusland, Amerika? Het kan allemaal. Zeker in de wereld van The Capture, waar de complottheorieën blijken te kloppen. Dit maakt het verhaal uiteindelijk heel geloofwaardig. Want als de bizar ingewikkelde puzzel aan het einde van de zeven afleveringen is gelegd, kun je niet anders dan tevreden glimlachen.
Eerste seizoen
In The Capture jaagt een ambitieuze rechercheur op een oud-militair die wordt verdacht van aanranding en ontvoering. Het misdrijf is gefilmd door bewakingscamera’s en leveren daarmee juridisch bewijs op. Maar hoe betrouwbaar zijn die beelden?
De twee hoofdpersonen uit de Britse dramaserie The Capture zijn geweldig en aan elkaar gewaagd: rechercheur Rachel Carey (Holliday Grainger), is een succesvol terreurbestrijder, ambitieus, slim, recht door zee en Shaun Emery (Callum Turner) is een oud-militair die drie keer op missie ging en die zes maanden onterecht in de gevangenis heeft gezeten. Zij doet alles om de waarheid boven tafel te krijgen en weet precies de goede vragen te stellen. Hij is goudeerlijk, drinkt niet, flirt charmant en doet alles voor zijn schattige dochter. Beiden zijn overtuigd van hun eigen gelijk.
De twee komen lijnrecht tegenover elkaar te staan wanneer op camerabeelden te zien is dat militair Emery, na een feestelijke avond in de kroeg, zijn advocaat aanrandt en haar vervolgens meesleurt zijn auto in. Daarna is zij spoorloos verdwenen. Emery zweert dat iemand hem erin luist en dat hij de vrouw geen kwaad heeft gedaan. Rechercheur Carey vindt dat moeilijk te geloven, het staat immers op beeld. Bovendien: als oud-militair is het hoogstwaarschijnlijk dat Emery aan PTSS lijdt, waardoor hij zich niets meer herinnert van de aanranding. Maar dan maakt rechercheur Carey zelf iets onverklaarbaars mee waardoor haar blik kantelt. Want er blijkt nog een derde hoofdrolspeler in het spel te zijn: de bewakingscamera’s.
Bewakingscamera’s zien alles en zorgen ervoor dat de straten veilig blijven, zo is de overtuiging. Maar wat als die beelden zich tegen je keren? De gemiddelde kijker kan tegenwoordig een deepfake-video niet meer van echt onderscheiden, beelden worden steeds geavanceerder gemanipuleerd. Dus waarom zou je niet kunnen knoeien met live bewakingsbeelden? Maar de rechercheurs in The Capture kunnen haast niet geloven dat dit mogelijk is. De serie komt uit 2019 en hun enorme verbazing over gemanipuleerde beelden voelt nu, pas vier jaar later, een beetje gedateerd. Toch zijn het interessante vragen die de serie opwerpt: houden bewakingscamera’s ons veilig of vormen ze juist een gevaar? En als je niets verkeerd hebt gedaan, hoe erg is het dan dat de overheid gegevens van je verzamelt?
Voor mij geeft de serie weer wat ik denk: als je ethische normen niet worden gecontroleerd, kun je voor God gaan spelen en denken dat iedereen die niet voor je is, tegen je is en dat dát een gevaar zou zijn en daarom alles geoorloofd om in te zetten om dat gevaar te keren en te bezweren.
Treffende beelden voor mij zijn:
1) De uitspraak: ‘Het publiek is tevreden met hun onwetendheid.’ en wij zorgen voor hen en onze veiligheid, door gevaar te minimaliseren.
2) De uitspraak: ‘Correctie moet opduiken als een complottheorie, een gerucht.’ waardoor niemand er meer ingeloofd. En dat is sinds 202 wel heel vaak gebeurd in de werkelijkheid. Correctie wordt hier gezien om potentieel gevaar uit de weg te ruimen, door mensen die gevaarlijk zijn onterecht in de gevangenis op te sluiten, dankzij gemanipuleerde beelden. En zo wordt Vrouwe Justitia er in geluisd.
Daarnaast is het ook heerlijk om gewoon mee te puzzelen met de personages: lukt het ons als kijkers nog om echt van fake te onderscheiden? Langzaam maar zeker vallen de puzzelstukjes op hun plek en ontdekken we tegen wie de rechercheur en de oud-militair daadwerkelijk strijden.
Tweede seizoen
In het tweede seizoen van de vermakelijke misdaadthriller The Capture duikt politierechercheur Rachel Carey in een zaak rondom een Britse minister die te maken krijgt met akelig overtuigende deepfakes.
Ook in het tweede seizoen blijft The Capture een serie die flink wat inbeeldingsvermogen vergt, waarmee je je toch kostelijk vermaakt. Neem alleen al de eerste paar minuten van de eerste aflevering: een man – een Chinese dissident zo leren we later – komt thuis in zijn appartement in Londen. Terwijl hij een yoghurtje uit de koelkast pakt, kijkt hij naar de livebeelden van de bewakingscamera’s die hij op iedere centimeter van de openbare ruimtes van zijn flatgebouw heeft gericht, en ziet dan iets dat hem zichtbaar van slag maakt.
En dan zien wij het ook: op de zwart-witbeelden van de bewakingscamera’s gaan de automatische deuren bij de ingang van het gebouw open, alleen is er geen mens te bekennen. Vervolgens wordt er op de knoppen naar de lift gedrukt, wederom zonder dat er een levend wezen te zien is. Dan gaan de lampen met bewegingssensoren in de gang naar zijn voordeur een voor een aan, alsof er iemand loopt, maar er is niemand. Wat is er aan de hand? Wie komt eraan? We hebben geen idee. De man wel. En hij is doodsbang.
