Max Lucado en Jozef

Max Lucado is een wereldberoemde predikant, spreker en bestsellerauteur die meer dan 82 miljoen boeken in meer dan 41 talen heeft verkocht. Zijn nieuwste boek, You’ll Get Through This, reist door het verhaal van Jozef om lezers te laten zien dat God, ongeacht hun gebroken situatie, hen kan verlossen van hun pijn. We spraken met Max om zijn nieuwe boek te bespreken en hoe we moeten omgaan met de “poets” die het leven ons kan bakken.

auteur: David Jones
website: http://thebrinkonline.com/
vertaling: Dineke van Kooten

Het uitgangspunt van uw nieuwe boek komt uit het verhaal van Joseph. Wat was het aan het verhaal van Joseph dat jou echt aansprak?
LUCADO: Het is zo’n klassieke put voor de gevangenis tot het paleisverhaal, en het is verbazingwekkend hoeveel zijn leven klinkt als ons leven. Zelfs de taal. Het verhaal van Jozef is de droom van een predikant omdat het zichzelf zo gemakkelijk omschrijft. Het begint in de put, dan doet hij zijn best om zich omhoog te werken in Egypte en belandt hij in de gevangenis, dan werkt hij zich daaruit een weg en door Gods genade bevindt hij zich in het paleis. Mensen willen weten: “Als ik in de put zit of als ik in de gevangenis zit, komt er dan ooit een einde aan?” Dus ik hou van het verhaal van Joseph vanwege de sterke boodschap tegen die stem die er is. De reden dat we het boek ‘U zult er doorheen komen’ de titel hebben gegeven, is omdat dat echt is wat mensen moeten weten. Ze moeten weten dat God ze er op de een of andere manier doorheen kan krijgen, ook al zitten ze midden in een verschrikkelijke tijd.

Nu, er kunnen sommigen zijn die naar het boek kijken en zeggen: “Wel, hij is een voorganger” of “Hij is een schrijver; hij heeft geen idee wat ik doormaak. ” Maar in het boek had je het eigenlijk over verschillende putten in het leven en deelde je verhalen over je vader, je vrouw en je vrienden. Kun je vertellen waarom dit onderwerp vanuit persoonlijk standpunt zo belangrijk voor je was?
LUCADO: Ik kan me niet vinden in sommige dingen die mensen doormaken. Ik ben predikant en daarom praat ik elke week met mensen die buiten in onze kerk zitten en in een rolstoel zitten, door armoede gaan of misbruikt zijn, en ik begin niet te zeggen dat ik heb gevoeld wat veel mensen [hebben voelde]. Helemaal niet. Ik heb echter pijn gevoeld. Je kunt niet door het leven gaan zonder er iets van te hebben meegemaakt in je eigen leven. Ik heb mijn vrouw zien worstelen met depressies. In het boek vertelde ik over mijn vader die stierf aan de ziekte van Lou Gehrig. Ik heb zelf gezondheidsproblemen gehad. Ik heb mijn kinderen zien worstelen met enkele van de normale aspecten van het kind of een tiener of een jonge volwassene zijn. Veel hiervan wordt dus uit ervaring gesproken. Met Joseph is het echt een casestudy van wat aanvankelijk zo slecht leek – zo weerzinwekkend dat een gezin hun broer in een put zou achterlaten – maar God nam zelfs dat en veranderde het in iets dat het allerbeste bleek te zijn.

Met die persoonlijke verhalen die je noemde, en zelfs het verhaal van Jozef, lijkt het alsof er een element van transparantie in zit. Denk je dat het nodig is dat we uit die put komen en onze worstelingen doorstaan?
LUCADO: Ik denk dat een van de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd als we in de strijd zitten, de leugen is die zegt: “Niemand heeft dit ooit eerder meegemaakt” of “Als ik het mensen vertel, zullen ze me niet helpen of zullen ze me niet leuk vinden.” Dat zijn de twee meest voorkomende worstelingen die we hebben. Als ik ben ontslagen of als ik alcoholproblemen heb of als ik ben misbruikt, komt er een gevoel van verlegenheid over en heb ik het gevoel dat ik het aan niemand kan vertellen. Of er is een gevoel van angst dat zegt: “Als ik het ze vertel, zullen ze me niet meer leuk vinden.” Je moet beide tegenspreken. De waarheid is dat iemand heeft iets meegemaakt wat hij door moet maken en mensen zullen zich niet van je afkeren. Ze zullen contact met je opnemen en je helpen. Eerlijkheid en kwetsbaarheid maken ons geliefd bij mensen; ze brengen ons niet in gevaar in onze relatie.

Een van de dingen die we vaak horen van mensen die in die put zitten, is dat God afstandelijk lijkt of dat Hij niet betrokken lijkt te zijn bij hun problemen en beproevingen. Hoe zou u reageren op die bewering?
LUCADO: Dat is een veel voorkomende bewering. Ik denk dat dat voortkomt uit de veronderstelling dat de aanwezigheid van pijn de afwezigheid van God impliceert. Maar nergens in de Bijbel wordt ons verteld dat als er pijn is, dat betekent dat God het pand heeft verlaten. Juist het tegenovergestelde. De Bijbel leert ons dat God geen pijn veroorzaakt, maar dat Hij pijn en kwaad gebruikt om Zijn zaak te bevorderen en Zijn dienstknechten vorm te geven. Als we midden in een moeilijke tijd zitten, moeten we die leugen uitspreken die zegt: “God is niet hier.” We moeten tot God naderen. Degenen die met succes moeilijke tijden doormaken, doen dat omdat ze blijven aandringen: “God, U bent aanwezig. Ik ga je vasthouden. Misschien mag ik je niet, ik ben het misschien niet met je eens, ik mag hierover klagen, maar ik keer me niet van je af.” Verbonden blijven met God is absoluut essentieel om een ​​moeilijke tijd door te komen.

Een van de dingen waar je het in je boek over hebt gehad, is die moeilijke periode van wachten wanneer iemand die moeilijke tijd doormaakt. Wat betekent wachten vanuit een bijbels standpunt?
LUCADO: Ik had het over wachten, want er is die tijd in Josefs leven dat hij minstens twee jaar in de gevangenis zat, en er is niets gezegd over die dagen. Een van de problemen bij het lezen van het leven van Josef is dat je het hele verhaal in minder dan een uur leest. Het wekt de indruk dat alles op een avond na het eten gebeurde, maar het duurde lang voordat dit allemaal uitgespeeld was. Er zijn dus twee jaar van Josefs leven – minstens twee jaar – waarin hij in de gevangeniscel zit. Hij weet niet wat er gaat gebeuren. Hij heeft het einde van zijn verhaal niet gelezen. En dat is waar we zijn. We moeten leren wachten. In de Bijbel is “wachten” meer dan alleen maar afwachten en duimen. Wachten is een afwachtend geduld. Het is geduld dat zegt: “Ik weet niet wat God gaat doen, maar ik weet dat God iets gaat doen, en ik moet gewoon geduld hebben en wachten. Hij gaat dit huis ooit verkopen. Op de een of andere manier krijgen we een kind bij ons thuis. Ik weet niet precies hoe Hij een nieuwe baan voor me zal vinden, maar ik geef het niet op. ” Het is die geduldige verwachting dat God goed is en dat Hij iets van plan is.

Er zijn jongvolwassenen die dit zullen lezen die door een soort put in hun leven gaan, of het nu gaat om lichamelijke ziekte, depressie of misschien overweldigende schulden door studieleningen. Welk advies zou je geven aan jongvolwassenen die op dit moment midden in die strijd zitten?
LUCADO: Een van de meest praktische dingen is te beseffen dat er niets buiten Gods bereik valt als het gaat om het gebruik van kwaad voor goed. De grote boodschap van Jozef is dat wat als kwaad bedoeld was (Jozef in een kuil geworpen), God het opnieuw bedoeld heeft voor het goede (de redding van veel mensen). Dat is de belofte van Genesis 50:20. ‘Wat je voor kwaad hield’, zei Jozef tegen zijn broers, ‘God heeft het goede bedoeld.’ Het bedoelde woord wordt in beide uitdrukkingen gebruikt, en dat woord intentie komt van het Hebreeuwse woord dat “weven” betekent. Josef erkent: “Jullie broeders weefden kwaad tegen mij, jullie waren vast van plan mij te dienen met een wandtapijt van vernietiging, maar God nam zelfs jullie draden en Hij weefde ze opnieuw tot iets goeds.” Josef had deze overtuiging en vertrouwen in Gods soevereiniteit. Ik denk dat we daar beginnen. Je moet zeggen: “Ik ga het geloven; Ik ga vertrouwen op Gods soevereiniteit. Ik ga erop vertrouwen dat Hij schulden kan nemen. . . Hij kan een onvruchtbare baarmoeder krijgen. . . Hij kan deze ramp opvangen. . . en Hij kan het voor iets goeds gebruiken. Ik ga dat geloven. Ik ga erop vertrouwen dat Hij het gaat doen. “

Dit boek is echt een aanval op wanhoop. Ik heb gemerkt dat wanneer mensen wanhopig zijn, ze dingen doen die het nog erger maken. Maar als ze hoop hebben, doen ze dingen die het beter maken. Als ik wanhopig ben, ga ik mijn werkloosheid behandelen met drugs of woede of alcoholisme. Maar dat maakt het alleen maar erger. Je zit al in een kuil; nu ben je gewoon dieper aan het graven. De reden dat we dat doen, is omdat we niet denken dat we er doorheen zullen komen. Wat als Jozef met Potifars vrouw in bed was gekomen? Zouden we vandaag over hem lezen? De steeds terugkerende boodschap van de Schrift is dat God je hier doorheen zal helpen, dus houd vast aan die hoop. Als ik die hoop heb, betekent dat dat ik niet naar een kortetermijnoplossing ga. Ik ga me tot God wenden, ik zal Hem dag voor dag blijven dienen, ik ga het volgende juiste doen, en ik zal gehoorzaam zijn. Ik zeg niet dat het snel of pijnloos zal zijn, maar ik geloof dat God deze rotzooi voorgoed zal gebruiken, dus ik blijf erbij, en het resultaat is altijd beter.

In een van je hoofdstukken heb je het over een houding van recht hebben versus een houding van dankbaarheid. We denken niet vaak aan dankbaarheid als we midden in die put zitten. Kun je vertellen waarom die rechtmatige houding misplaatst is, en waarom dankbaarheid de betere optie is?
LUCADO: Dat is een geweldige vraag. Ik geloof dat ondankbaarheid de erfzonde is. Ik geloof dat als Adam en Eva dankbaar waren geweest voor de hof van Eden die ze hadden, ze niet zo gefocust zouden zijn geweest op de enige boom die ze niet hadden. Wat als ze zouden hebben gezegd: ‘Maak dat je wegkomt, slang. We hebben al het fruit dat we kunnen eten. God heeft ons de vrucht gegeven van elke boom op aarde. ” Maar dat deden ze niet. En dus denk ik dat je kunt stellen dat ondankbaarheid de wortel is van al onze problemen.

Josef modelleerde dankbaarheid. Het is zo’n grappig verhaal dat hij zijn twee zoons noemde naar Gods zegeningen, ook al had hij zoveel meegemaakt in zijn leven. Hij was niet bitter; hij was niet boos. Ik zeg niet dat Josef perfect was. Er waren tijden dat hij moeite had om zich met zijn broers te verzoenen. Maar hij scheen de geest van dankbaarheid te behouden. Dankbaarheid is als dialyse voor het lichaam. Het spoelt al het zelfmedelijden uit het systeem. Stop midden in moeilijke tijden met focussen op de ene boom die je niet kunt aanraken en concentreer je op de tuin van Eden die je hebt. U zult veel beter zijn in het omgaan met de problemen waarmee u wordt geconfronteerd.

Een van de krachtigste secties in het boek is het verhaal over uw dochter die uit een zwembad moet worden gered. U zei dat u worstelde met de vraag “Is God alleen goed als de uitkomst goed is?” Welke conclusies kon u trekken terwijl u die vraag in uw hoofd beantwoordde en terwijl u het boek schreef?
LUCADO: We zeggen snel: “God is zo goed omdat ik de loonsverhoging heb gekregen.” ‘Ik heb promotie gekregen. Hij is zo goed. ” Je hebt het gezien en ik heb het gezien; jij hebt het gedaan en ik heb het gedaan. Het cynische deel van mij wil tegen de persoon zeggen: “Zou hij goed zijn als je geen loonsverhoging had gekregen?” Is Gods goedheid en onze waardering afhankelijk van het feit dat Hij doet wat we willen? Als dat zo is, hebben we de boot gemist. Hij gaat niet [altijd] doen wat we willen. We belanden in het ziekenhuis. We zullen autoongelukken krijgen. We zullen lange dagen moeten maken. We gaan pijn krijgen. Zolang je denkt dat God alleen goed is als Hij doet wat je wilt, of dat God alleen goed is als het leven goed is, zul je geen enkel geloof hebben. Dat is geen geloof. Geloof zegt: “God is God. Hij kan doen wat hij wil. Hij is goed voor me. Als Hij het kwaad in mijn leven laat komen, zal ik Hem nog steeds vertrouwen. ” Ik bewonder de persoon die zegt: “Ik ben in het ziekenhuis. Ze weten niet wat ze moeten doen om me te helpen of te genezen, maar God is nog steeds goed. God zit nog steeds op de troon. Ik ga Hem vertrouwen, wat er ook gebeurt. ” Ik denk dat dat geloof is. Het geloof van Sadrach, Mesach en Abednego, voordat ze in de vurige oven worden geworpen en zeggen: “Onze God kan ons redden. Maar zelfs als Hij dat niet doet, zullen we Hem nog steeds vertrouwen. “

Wat zou je mensen vertellen die zeggen dat ze het niet nog een dag kunnen redden door hun moeilijke situatie?
LUCADO: Ik zou twee dingen zeggen. Nummer één, roep het uit tot God. Houd niets achter. Sla op het bureau. Laat de tranen vallen. Vertel het hem. Laat uw wanhoop worden gezien en gehoord. Er is een boek in de Bijbel genaamd Klaagliederen. Klagen is klagen. Als u zegt: “Ik kan het niet nog een dag redden”, ga dan rechtstreeks naar God, kniel op uw knieën en vertel Hem dat. Schreeuw het. Je zult versteld staan ​​hoe God reageert. Hij zal reageren. Nummer twee: zoek voordat je het opgeeft iemand die heeft meegemaakt wat je doormaakt en vraag om hulp. Als we moeilijke tijden doormaken, willen we een heremiet worden. We willen met niemand anders praten. We denken dat niemand [ons] kan helpen, niemand heeft dit eerder meegemaakt, of niemand zal het begrijpen, maar ze zullen het wel. Iemand heeft het meegemaakt. Zoek twee of drie mensen in Gods gemeenschap die dit hebben meegemaakt en praat met ze en je zult versteld staan. Soms hebben we alleen het getuigenis van iemand anders nodig. Waardoor je kuntzeggen: “Ze zijn er doorheen gekomen. Dat kan ik ook.”