Mannengriep bestaat!
Er wordt vaak met een glimlach en een knipoog gesproken over de zogenaamde “mannengriep” – het fenomeen waarbij mannen zich vaak veel zieker voelen en meer aandacht vragen wanneer ze verkouden of grieperig zijn dan vrouwen. Maar is dit fenomeen werkelijk zo overdreven? Recent wetenschappelijk onderzoek naar de neurologische en psychologische verschillen tussen mannen en vrouwen biedt verrassende inzichten die dit stereotype wellicht kunnen verklaren. Het blijkt namelijk dat neurologische en psychologische factoren een belangrijke rol spelen in hoe ziekte wordt ervaren en geuit, en deze verschillen kunnen verklaren waarom mannen zich vaak “zieker” voelen dan vrouwen.
De Neurologische Verklaring:
Hersenen als ‘Laatjes’ bij Mannen
Neurologisch gezien verwerken mannen informatie op een manier die hun hersenen meer gericht maakt op één specifieke taak tegelijk. De hersenen van mannen functioneren als een soort lade-systeem, waarbij elke taak zijn eigen ‘vakje’ krijgt. Wanneer een man ziek is, wordt het ‘ziek-zijn’-vakje geopend, en al het andere wordt tijdelijk opzij gezet. Dit resulteert in een hyperfocus op hun ongemak. Omdat hun hersenen zich moeilijk kunnen aanpassen om meerdere zaken tegelijk te verwerken, ervaren ze ziekte vaak als hun enige prioriteit op dat moment. Hierdoor worden pijn en andere symptomen veel intenser ervaren, simpelweg omdat er geen andere afleidingen of prioriteiten zijn om de aandacht te verdelen.
Dit neurologische mechanisme verklaart waarom mannen zich vaak in hun ziekte onderdompelen en meer de nadruk leggen op hun symptomen. Het gevoel dat ze “dramatisch” ziek zijn, kan dus meer voortkomen uit hun hersenstructuur, die hen minder in staat maakt om hun ziekte in een breder perspectief te plaatsen.
Sterkere Verbindingen tussen de Hersenen bij Vrouwen
Vrouwen daarentegen hebben een sterker verbonden brein, vooral in het gebied dat de twee hersenhelften verbindt, de corpus callosum. Dit betekent dat vrouwen in staat zijn om te multitasken, ofwel om meerdere zaken tegelijkertijd te verwerken. Wanneer een vrouw ziek is, blijft haar brein automatisch ook andere verantwoordelijkheden, zoals werk, huishouden, en zorg voor kinderen, verwerken. Dit maakt het voor vrouwen moeilijker om hun ziekte als hun enige focus te ervaren, omdat de cognitieve ruimte die nodig is om zich volledig op hun ziekte te richten vaak al wordt opgeëist door andere dagelijkse taken.
Deze neurologische predispositie maakt dat vrouwen vaak minder intens de ziekte ervaren en daardoor meer in staat zijn door te gaan, ondanks dat ze zich niet goed voelen. Neurologisch gezien kunnen vrouwen hun ziekte dus niet de enige prioriteit maken, wat hen vaak helpt om sneller door te gaan, zelfs als ze ongemak ervaren.
Pijnverwerking en Hormonen
De manier waarop mannen en vrouwen pijn verwerken, is neurologisch ook verschillend. Pijn wordt door beide geslachten anders ervaren, onder andere door de invloed van hormonen. Vrouwen hebben meer oestrogeen, wat hen gevoeliger maakt voor pijn, maar tegelijkertijd ook hun vermogen vergroot om andere afleidingen te verwerken. Dit betekent dat vrouwen zich vaak door blijven zetten, ondanks de pijn.
Mannen, daarentegen, hebben hogere niveaus van testosteron, wat hun pijnervaring ook beïnvloedt. Wanneer mannen ziek zijn en hun testosteronniveau daalt, kan dit de pijnintensiteit versterken, waardoor ze zich “zieker” voelen en meer de nadruk leggen op hun symptomen. Dit hormonale verschil kan verklaren waarom mannen hun ongemak vaak als intenser ervaren, terwijl vrouwen eerder geneigd zijn door te gaan, ondanks dat ze zich slecht voelen.
De Psychologische Verklaring
Mannen en de Focus op Ziekte
Psychologisch gezien speelt de lineaire, taakgerichte manier van denken van mannen een belangrijke rol in de intensiteit van hun ziektebeleving. Wanneer mannen zich ziek voelen, is hun brein vaak gefocust op de ziekte als enige belangrijke taak. Ze kunnen zich moeilijker focussen op andere zaken, wat leidt tot een verhevigde ervaring van ziekte. Dit verhoogt hun behoefte aan zorg en aandacht, waardoor de “mannengriep” psychologisch gezien kan worden opgevat als een manier om zich over te geven aan hun ziekte, in plaats van het als een tijdelijke ongemak te beschouwen.
De intensiteit van de beleving van ziekte is hierdoor psychologisch vaak sterker bij mannen, omdat hun cognitieve stijl hen minder in staat stelt om de ziekte in een breder perspectief te plaatsen. Ze hebben de neiging hun ziekte te zien als hun enige verantwoordelijkheid, waardoor ze zich minder in staat voelen om andere zaken tegelijkertijd aan te pakken.
Vrouwen en Multitasking: Verantwoordelijkheden Delen
Psychologisch gezien zorgt de sterke verbinding tussen de hersenhelften van vrouwen ervoor dat zij constant meerdere verantwoordelijkheden tegelijkertijd verwerken. Deze voortdurende afleiding maakt het moeilijker voor vrouwen om ziekte te ervaren als hun enige taak. Ze blijven doorwerken, zich bezighouden met het huishouden, zorgen voor kinderen, of voldoen aan werkverplichtingen, zelfs wanneer ze zich ziek voelen.
Psychologisch gezien kunnen vrouwen zich daardoor meer onder druk gezet voelen om niet in hun rol van ‘zieke persoon’ te stappen. Ze negeren vaak hun symptomen of minimaliseren ze, omdat hun cognitieve ruimte al wordt ingevuld met andere verantwoordelijkheden. Deze psychologische druk om door te blijven gaan, kan ervoor zorgen dat vrouwen zich minder snel overgeven aan hun ziektebeleving.
Ziekteperceptie en Genderrollen
Naast neurologische en psychologische verschillen speelt ook de sociale en culturele context een rol in hoe ziekte ervaren wordt. Mannen worden vaak minder aangemoedigd om hun kwetsbaarheid te tonen, wat hen psychologisch kan beïnvloeden. In plaats van hun ziekte te bagatelliseren, leggen ze de nadruk op hun symptomen om erkenning te krijgen voor hun ongemak.
Vrouwen, daarentegen, worden in veel gevallen geacht te blijven zorgen voor anderen, zelfs wanneer ze zelf niet in hun beste staat verkeren. De psychologische druk die hiermee gepaard gaat, maakt dat zij hun ziekte vaak als minder urgent ervaren en doorgaan met hun verantwoordelijkheden, ondanks hun ongemak.
Mannengriep Bestaat Echt
Het fenomeen van de zogenaamde “mannengriep” is dus niet zomaar een mythe. Het kan zowel neurologisch als psychologisch goed verklaard worden. Mannen en vrouwen gebruiken hun hersenen op verschillende manieren en hebben daardoor ook verschillende benaderingen van ziekte. Neurologisch gezien zorgt de hersenstructuur van mannen ervoor dat zij zich volledig op hun ziekte kunnen concentreren, terwijl vrouwen vaak gefocust blijven op andere verantwoordelijkheden. Psychologisch gezien ervaren mannen ziekte als hun enige prioriteit, terwijl vrouwen proberen door te blijven gaan, zelfs als ze zich slecht voelen.
De “mannengriep” is dus een combinatie van neurologische focus en psychologische verwachtingen. Hoewel het fenomeen soms overdreven lijkt, is het biologisch en sociaal gezien goed te begrijpen. Beide geslachten ervaren ziekte op hun eigen manier, en hoewel mannen wellicht sterker de nadruk leggen op hun symptomen, komt dit voort uit de manier waarop hun hersenen functioneren en hoe zij psychologisch omgaan met hun omgeving en verantwoordelijkheden.
