Wat een gezeur

Als mannen door hun vrouwen worden uitgedaagd om het gesprek met hen aan te gaan, dan hebben ze allerlei redenen waarom dat niet nodig is.
Hier zijn tien smoezen die mannen gebruiken om niet over hun gevoelens te hoeven praten met hun vrouw:

1. “Ik ben gewoon moe.”
   Dit is een gemakkelijke manier om een gesprek af te breken zonder echt inhoud te geven. Het voorkomt dat ze zich kwetsbaar moeten opstellen.
2. “Het is niet zo belangrijk.”
   Een manier om de emotie te bagatelliseren en te zeggen dat er geen reden is om verder te praten.
3. “Ik heb geen tijd om hierover te praten.”
   Dit creëert de illusie van drukte, terwijl het vaak een manier is om confrontatie te vermijden.
4. “Ik weet niet wat ik moet zeggen.”
   Dit kan soms een uitvlucht zijn om niet te hoeven nadenken over het eigen gevoel, vaak vanuit de angst om iets verkeerds te zeggen.
5. “Het is gewoon een fase.”
   Dit minimaliseert de gevoelens en maakt het probleem tijdelijk, zodat er geen diepgaande reflectie nodig is.
6. “Je weet hoe ik ben.”
   Een manier om te zeggen dat het gedrag van de man vastligt, zonder dat er ruimte is voor verandering of gesprek.
7. “Ik ben gewoon gefrustreerd, het heeft niets met jou te maken.”
   Dit ontkent dat de emoties wel degelijk verband kunnen houden met de relatie, waardoor het gesprek wordt afgesloten.
8. “Ik wil je niet stressen.”
   Dit kan een manier zijn om te zeggen dat hij zijn zorgen niet met haar wil delen, uit angst om haar te belasten of ruzie te ontketenen.
9. “Ik wil geen drama.”
   Dit geeft aan dat hij de situatie wil vermijden omdat hij vreest dat het gesprek zal escaleren naar een conflict of oncomfortabele situatie.
10. “Ik heb alles onder controle.”
    Dit kan een manier zijn om te zeggen dat er geen reden is voor bezorgdheid, ook al zijn er misschien wel onbenoembare gevoelens of problemen.

Veel van deze smoezen komen voort uit de angst voor kwetsbaarheid of de overtuiging dat emoties een zwakte zijn. Het kan een uitdaging zijn voor mannen om open te zijn over hun gevoelens, vooral als ze het idee hebben dat dit hen minder mannelijk zou maken of dat ze onbewust bang zijn dat ze deze kwetsbaarheid niet aankunnen.
Als de man deze smoezen blijft hanteren, dan raakt zijn vrouw niet alleen gefrustreerd, maar ook uitgeput en uiteindelijk geeft ze het op.

Steeds meer vrouwen verlangen naar de kracht van hun mannen. Vrouwen willen niets liever dan dat hun man stevig in zijn eigen kracht staat, zijn verantwoordelijkheid voor hun gezin en hun relatie neemt.
Daarvoor vraagt het leven van elke man – zonder uitzondering – dat hij zijn eigen mannenkracht vindt.
Denk maar aan schrijvers zoals David Deida en Richard Rohr, die dit onderwerp al eerder aankaartten.

Om werkelijk in je mannenkracht te komen, zijn er twee essentiële stappen:
1) Het loslaten van je vader en je moeder
2) Je focussen, zodat je je lichaam beter leert bewonen en geaard kunt worden.
Dit bereik je door je schaduwwerk te doen en je persoonlijke ontwikkeling te omarmen.

Voor veel mannen is het loslaten van hun ouders echter niet eenvoudig:
* Ze vinden het vaak oneerlijk tegenover hun ouders, vooral hun moeder, om hen te verlaten. Dit kan komen doordat ze denken dat ze goed voor hen zorgen, of juist omdat ze zich schuldig voelen omdat ze dit niet deden en zich niet willen gedragen zoals zij.
* Daarnaast hebben ouders soms andere verwachtingen van hun kinderen.
* Sommige mannen wachten zelfs op een moment waarop hun vader hen zegt: Ga! Je kunt het!

Toch is het een wezenlijk onderdeel van de menselijke ontwikkeling. Bijbelse figuren die een grote rol speelden in hun tijd, zijn allemaal bij hun ouders weggegaan: Abraham, Jakob, Jozef, Mozes, David—allemaal stapten ze uit hun ouderlijk huis om hun eigen pad te volgen. Izak, die dat niet deed, bleef beperkt in zijn kracht.
Bovendien staat het in de Bijbel drie keer dat een man zijn vader en moeder moet verlaten: Genesis 2:24, Markus 10:7 en Efeze 5:31.

Het andere essentiële punt is focus. Voor veel mannen lijkt het niet vanzelfsprekend om zich echt te focussen, bijvoorbeeld op hun werk. Vrouwen kijken in de breedte, terwijl mannen van nature meer in een straal kijken, meer gefocust zijn. Als een man zich teveel aanpast of vastzit in overlevingsmechanismen, kan het lastig zijn om zijn volle potentieel te bereiken. Het is dan moeilijk om te doen waarvoor je echt bent gemaakt.

Mannen staan vaak niet in hun kracht omdat:
* Ze het moeilijk vinden om hun overtuigingen en aannames los te laten, en de regels en waarden die ze van huis uit hebben meegekregen te herzien. Het voelt voor hen alsof ze dan disloyaal zouden zijn aan hun ouders of naar hun verleden.
* Ze gemakkelijk in oude patronen vervallen, zoals Carl Jung beschrijft: je complex. Ze worden dan getriggerd door omstandigheden. Dit kan hen doen reageren vanuit het slachtoffer (de watje), de aanklager (de dictator, de verwijtenmaker, de vernederaar), of de redder (de alles fixer). Het is essentieel om te begrijpen wat je onderliggende instincten zijn, maar dat is vaak een uitdaging. Veel mannen kijken liever vooruit en vermijden het verleden, zodat ze kunnen zeggen: Alles was toen goed. Het is echter belangrijk om te erkennen wat ze wel of niet hebben gekregen van hun ouders — wat ze nodig hadden, maar ook wat ze niet nodig hadden — en dit onder ogen te zien.

Door dit te vermijden, blijven ze vastzitten in hun overlevingsmechanismen, en reageren ze instinctief in plaats van bewust en krachtig.

Bovengenoemde mannen smoezen zijn er om hun onzekerheid te verbergen, omdat hij ten diepste over zichzelf denkt, volgens Jan Geurtz:

Lees ook:
* Watjes-van-mannen
* Te Laat
* Cassandra-syndroom