Ik ben geneigd tot alle kwaad

De theologie van de Noord-Franse reformator Johannes Calvijn zegt ons: De mens is onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Hij schreef verder in zijn Institutie II.3.3: “er is geen roofdier dat zo razend tekeer zou gaan, geen rivier zo kolkend en onstuimig dat hij met zoveel kracht zou overstromen.’
‘De meeste mensen deugen‘ zegt historicus en schrijver Rutger Bregman in het gelijknamige boek.
Ik zeg: alle mensen deugen, maar als je niet naar ziel en geest volwassen en wakker wordt, dan is de mens geneigd tot alle kwaad.

In mijn artikel ‘Ik en mijn complex’ liet ik zien hoe één enkel woord, maar ik denk zelfs één enkel gebaar, iemand verandert in een roofdier, of een kolkende rivier.
Dat komt omdat dat éne woord, dat éne gebaar, die éne intonatie een vroegere wereld tot leven roept, die ik juist met alle inspanning en zelfs met geweld wil vermijden. Ik word op dat moment een marionet van mijn overlevingsmechanisme, die er voor wil zorgen dat ik nooit meer die pijn, dat verdriet, die eenzaamheid die ik als klein kind ervaarde zou hoeven voelen.

Het ligt er daarom maar aan welke afslag je neemt als je geraakt wordt door dat éne woord, dat éne gebaar of die éne intonatie. Je hebt de keuze. Maar je kunt de keuze alleen maar ontdekken als je je persoonlijke ontwikkeling, je schaduwwerk doet! Want ik heb altijd een keuze, als ik mij bewust ben en gewaar ben van de bewegingen van mijn onbewuste. Ik heb altijd de mogelijkheid om mijn overlevingsmechanismen mijn waarnemingen niet te laten kleuren, mijn wil en mijn gedrag onbewust niet meer te laten beïnvloeden, door liefdevol bewust te zijn van de rimpelingen van het water dat mijn onbewuste in beroering brengt. Wakker worden, heet zoiets. Dan hoef ik niet meer te slaapwandelen en word ik ook zelf niet meer overvallen door het roofdier in mij of overdonderd te worden door de kolkende rivier die mij mee dreigt te slepen naar de diepte waar geen uitweg lijkt te zijn.
De roofdier of de kolkende rivier kan natuurlijk ook de zwerver, de redder of de ijspegel worden. Het is maar net wat bij jou karakter en jouw leefomgeving past.

Eigenlijk wil ik plezier en controle. Plezier (hongerig verlangen, afgunst, haat, alles wat met plezierige bevrediging te maken heeft) en controle (superieur moeten zijn, controlebevrediging van alle soorten) zijn in feite de twee grote beestachtige principes, waarmee ik op het leven in de hand denk te hebben en niet meer in oude kind-ervaringen denk terecht te hoeven komen. Het onbewuste is vaak een vergaarplaats van alles wat onaangenaam is. Een kelder waar ik mijn verdriet, mijn pijn, mijn gemis en frustratie verstop om er nooit meer naar te hoeven kijken, dat nooit meer te hoeven voelen en daar nooit meer mee geconfronteerd hoef te worden. Maar het is een vergaarplaats van demonen, die juist op het minst verwachte en vaak het minst gelegen moment tevoorschijn komen en dan reageer ik des duivels en doe er onbewust alles aan om ze weer in te fles/de kelder terug te stoppen en de deur snel weer op slot te doen.

In mijn vermijden van het kwade dat in mijn leven gebeurd is, veroorzaak ik het kwade.
Door het kwade vol in de ogen te kijken, wordt het goede vrijgemaakt.
Het kwade in mijn leven kent grote en heel kleine momenten. De grote momenten laten forse blauwe plekken na, die moeten genezen. Als ik dat niet doe, blijven ze op de onverwachte momenten pijnlijk en krijg ik een schrikreactie als ze worden aangeraakt. Het kwade van de kleine momenten hebben soms grotere gevolgen soms, want een likdoorn of een splinter kunnen lastiger zijn dan een forse blauwe plek of een schaafwond.

Als je wakker wordt, dan komt er steeds meer de liefde, dan kan je zien wat er bij jou gebeurt en wat er bij de ander gebeurt; dan word je nieuwsgierig naar het leven van de ander waardoor hij zo’n roofdier wordt of een kolkende rivier is. Gesprek, open praten, nieuwsgierig zijn naar elkaar levert een heel andere wereld op.
Juist de bewegingen van ‘Zo hoort het!’ en ‘Zo moet het!’ brengt de kolkende rivier tot leven en maakt het roofdier zichtbaar, omdat het reageert vanuit de machteloosheid en de pijn en weerloosheid van het kind in je. Daarmee reageren twee volwassen mensen als twee kleine kinderen, die met woorden niet kunnen zeggen wat er in hen omgaat en hun verlangen niet onder woorden kunnen en durven brengen.

Het is de bedoeling dat je volwassen ik in evenwicht is en in evenwicht blijft. Dan heb je elke keer weer de keuze om in een heftige reactie een uitnodiging te zien.
Emotioneel evenwichtig blijven geeft je het vermogen om de realiteit in de ogen te kijken, op zo’n manier dat je observaties niét worden vertroebeld door je angst
en zonder dat je door wat je waarneemt uit het lood wordt geslagen. Vanuit dit ‘Oog van de Storm’ kan in die rust vervolgens adequaat handelen ontstaan.
Natuurlijk is emotioneel in balans zijn iets totaal anders dan je emoties onderdrukken (dat laatste is uiteraard NIET de bedoeling)!
Natuurlijk mag je af en toe flink de ‘pijn’ voelen, maar zonder dat je door die emoties wordt overspoeld, dat ze je gedrag gaan bepalen.
Je emoties mogen er zijn, maar je leert ze kennen, ‘kanaliseren’ en ‘bijsturen’.
In een split second pak ik mijn kind bij de hand en help ik als volwassene om te zien wat mij nu te doen staat.
Compassie is met nadruk niet hetzelfde als medelijden (mee-lijden)! Zelf mijn balans behoudentussen mijn volwassen-zijn en het knid in mij is een van de belangrijkste dingen die ik kan doen – voor mijzelf, voor de ander en uiteindelijk ook voor het grotere geheel.”

Lees ook:
* Afsplitsing – overlevings-mechanisme Van Franz Ruppert leerde ik: op het moment dat ik als kind een voor mij vervelende situatie meemaak, ik split:Ik … Lees verder
* Blauwdruk van je leven ERVARINGEN Bij je ontstaan zijn een man en een vrouw betrokken. De manier waarop zij open staan voor jou, hun reactie … Lees verder
* Trauma wordt aan kinderen doorgegeven tot iemand de pijn wil voelen Hoe je ouders met trauma in hun leven omgaan, dat beïnvloedt jou. En zelf kun je dat trauma weer doorgeven … Lees verder
* TRAUMA – vluchten, vechten en bevriezen Stress, langdurig stress en trauma heeft een enrome impact op onze geest, ziel en lichaam. Alle overbodige processen worden uitgeschakeld … Lees verder
* Negatief zelfbeeld Wanneer je een negatief zelfbeeld hebt en/of vanuit je overlevingsmechanismen (gevormd door aannames en overtuigingen) reageert, dan laat je een … Lees verder
* Serendipiteit, synchroniciteit en entropie In zijn boek ‘De andere weg, naar een psychologie van spirituele groei’ heeft dr. M. Scott Peck, het over serendipiteit, … Lees verder
* Overtuig de slavendrijvers Prioriteiten stellen door naar jezelf te luisteren Je vindt het belangrijk om klaar te staan voor anderen en om alles … Lees verder
* Angst Je ervaart in bepaalde situaties steeds weer een beklemmend gevoel. Een gevoel dat je belemmert in je doen en laten. … Lees verder
* Onbewust Onbekwaam Het model van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam is ontstaan in de jaren zeventig. Het is onduidelijk wie het model heeft … Lees verder
* Discipline noodzakelijk voor persoonlijke ontwikkeling In het schema over persoonlijke ontwikkeling dat in mijn compendium staat en gaat over serendipiteit, synchroniciteit en entropie zie je … Lees verder
* Zijn motivatie en discipline te kweken? Motivatie en discipline: twee abstracte begrippen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Maar wat houden ze precies in? Hoe kan … Lees verder