Homeopathie en Psychologie
Homeopathie stelt zich niet uitsluitend ten doel de symptomen te genezen, welke ontstaan zijn als gevolg van negatieve invloeden uit het verleden, maar tevens om een individu in staat te stellen zich te ontwikkelen volgens zijn ware potentie.
auteur: Piet Guijt
datum: 2000-2017
website: https://www.homeopathie-info.com/artikelen/psych/homeopathie&psych.html
Organon §9: “Als de mens gezond is heerst de spirituele levenskracht (autocratie), die als Dynamis het stoffelijke lichaam (het organisme) leven doet, onbeperkt. Ze houdt al zijn delen in een bewonderenswaardige harmonische, levende werking, die zich uit in voelen en handelen, zó, dat de met verstand toegeruste psyche zich vrij van dit levende, gezonde instrument kan bedienen voor de hogere bedoelingen van ons bestaan.”
De mens is een drie-eenheid van geest, ziel en lichaam en heeft een bewustzijn, hoger-, midden- en onderbewustzijn. Dit zijn de diverse hiërarchische lagen van de levenskracht, welke door het Zelf gecoördineerd worden. Symptomen zijn niet uitsluitend het gevolg van eerder meegemaakt trauma’s of ziekte, maar kunnen ook geestelijke inhouden uit het bovenbewuste zijn die getransformeerd dienen te worden om ruimte te creëren voor de `de hogere doelen van het bestaan`. Een mens leeft in twee onderscheiden werelden, een fysieke, welke met de vijf zintuigen waargenomen kan worden en een imaginaire, immateriële wereld, welke ook toegevoegd wordt aan de menselijke perceptie van de realiteit. De neuro-psychische symptomen van gewone ziekten hebben over het algemeen een regressief karakter en zijn verbonden aan de instinctieve levenskracht en collectieve onbewuste. Symptomen veroorzaakt door geestelijke ontwikkeling hebben een progressief karakter en hebben betrekking op verstoring van de individuele levenskracht. Inzichten in de verschillende psychologische aspecten van de mens is voor de Homeopathie heel waardevol. Het huidige ontwikkelingsniveau vraagt niet alleen om analyse en kennis, maar ook om synthese in denken. De tot nu verzamelde gegevens kunnen op logische wijze verbonden worden met de parallelle inzichten van andere wetenschappen. De psychologische modellen zijn verbazingwekkend goed binnen de filosofie van de Homeopathie te integreren.
Dit betreft de drie klassieke werkgebieden van de Psychologie:
* Cognitief: Hoe men over dingen denkt;
* Affectief: Hoe men dingen doet;
* Conatief: Waarom iets gedaan wordt, de diepste motivatie.
Na 2500 jaar geschiedenis blijkt de temperamentenleer nog steeds een interessante en betrouwbare vertrekbasis om het menselijk gedrag te bestuderen. Het temperament betreft de reactiestijl van de levenskracht, waarvan men zichzelf onbewust is en is hiermee een centraal uitgangspunt. Het temperament vormt een brug tussen lichaam en geest. Vanuit de vierdeling van het temperament, kan een verdere selectie gemaakt worden naar het persoonlijkheidstype of de meer dynamische Sociale/ Spirituele archetypen. Verder kunnen aspecten van de instinctieve Schaduw in de analyse betrokken worden, welke vaak correspondeert met de dierenmiddelen en de nosoden. Dit levert een duidelijke indeling van de diverse kenmerken en symptomen op en geeft een indicatie en leidraad, welke homeopathische middelen voor het voorschrift in aanmerking komen.
De relevante patronen moeten door het middel weerspiegeld worden om effectief te kunnen zijn. De individualiteit wordt uitgedrukt door de ziel, waarbij de indeling volgens de Sociale archetypen inzicht biedt in de collectieve grondhouding van de patiënt. Het Sociale archetype is verbonden aan de rol die een vrouw of man in de gemeenschap vervult en voor gezond functioneren in de psyche geïntegreerd moet worden.
De geest van de mens vertegenwoordigt het levensmotief, zingevingen en vrijheid. Het Spirituele archetype geeft de individuele zingeving en levensdoelstelling aan, welke verrijst als het nieuwe centrum van de persoonlijkheid later in het leven, wanneer het ego succesvol ontwikkeld is. Dit Zelf of ware essentie is het synthetiserende centrum en de rode draad door de biografie van de individuele mens. Alle patronen zijn gelijkwaardig, maar ieder persoon moet uitsluitend de eigen mogelijkheid gebruiken. Het dynamische levensdoel is al in een persoon aanwezig, in elke levensfase zijn er ondergeschikte doelen als stappen op weg naar de vervulling van dit ideale patroon. De diepste kwetsbaarheid op het niveau van normaal of hoger bewustzijn zijn de meest innerlijke geneigdheden, welke aangeven wie men echt is en wat men echt wil. Het homeopathische middel dat hiermee correspondeert, is het individuele simillimum, welke effectieve ondersteuning aan het proces van zelfontplooiing biedt. Het ego vormt meestal een barrière voor de hogere dimensionale perceptie.
Het aan dit niveau verbonden individuele temperament is gerangschikt volgens het model van David Keirsey. Deze betreft de inherente behoeften die een persoon drijven en motiveren volgens de natuurlijke en aangeboren tendensen. Het klassieke temperament vormt een integraal onderdeel hiervan en komt overeen met de unieke interactiestijl.
Het Keirsey temperament heeft betrekking op het waarom-gedrag van de persoonlijke drijfveren, bronnen van stress en hoe men reageert op conflicten (fight / flight / fright / faint). Het onthult waar personen van nature intelligent zijn en wat ze instinctief waarderen.
De nadruk ligt op wat belangrijk en uitermate wenselijk is vanuit de eigenschappen van het individu. De persoonlijkheidsmodellen betreffen een meer objectieve oriëntatie, waarbij de ontwikkeling van de persoonlijkheid om te kunnen overleven in de materiele werkelijkheid centraal staat. De persoonlijkheid is statisch en reactief van karakter, waardoor beperkend en ontkennend gereageerd wordt. De beschrijvingen van Jung en Myer-Briggs geven inzicht in wat de basis vormt voor het menselijke gedrag.
Indeling volgens het persoonlijkheidstype geeft inzicht in de cognitieve basisaspecten van de mens. Dit zijn gefixeerde ideeën die voortkomen uit het verlies van de binding met de essentie. Deze afsplitsing handelt primair om de structuur van het ego-complex, welke bij een relatief gezonde persoon een milde vorm van chronische psychopathologie aangeeft.
Het persoonlijkheidstype wordt gevormd afhankelijk van het temperament, sociale en culturele invloeden etc. Het constitutiemiddel dat samenvalt met dit niveau is vaak een mineraal middel dat correspondeert met de persoonlijke karakteristieken en symptomen.
Het 8-functies model van John Beebe beschrijft het functioneren van de persoonlijkheid.
Bij elk persoonlijkheidstype is het onderscheiden patroon opgebouwd door de dynamische interactie van de acht functies en twee gedragshoudingen, samen resulterend in één holistisch type. De bij deze sub-persoonlijkheden of complexen betrokken archetypen zijn universele basispatronen van de levenskracht. Deze patronen drukken in hun totaliteit, de basiswaan van de persoon uit. De acht functies-houdingen kunnen stuk voor stuk geanalyseerd worden. Dit geeft een systematisch inzicht in de sterke, gevoelige en onbewuste aspecten van de patiënt, waarmee de totale ziekte zich uitdrukt. Deze complexen moeten eventueel met afzonderlijke middelen behandeld worden.
Men moet deze sub-persoonlijkheden leren kennen, ervan bewust worden, maar er ook afstand van nemen en ernaar leren kijken. In de psychosynthese wordt dit proces dis-identificeren genoemd, dit betekent het waanidee opheffen en terugkeren naar de individuele kern, wat gepaard gaat met een gevoel van bevrijding, inzicht en welbevinden. De persoonlijkheidstypes zijn vaak heel treffend en herkenbaar en helpen om zichzelf en anderen beter te begrijpen. Het is essentieel voor de homeopaat eerst het eigen type te kennen en zichzelf te begrijpen, om vervolgens meer begrip en beter inzicht in de problematiek van de patiënt te kunnen krijgen. De homeopaat moet niet zijn eigen complexen op de patiënt projecteren, waardoor vaak uit een kleine groep van favoriete middelen voorgeschreven wordt.Psychologie en typologie bieden de homeopaat ook de mogelijkheid om af te stemmen op de communicatiestijl en het ontwikkelingsstadium van de patiënt, om op deze manier het vraaggesprek helder en effectief te kunnen voeren. De verschillende invalshoeken van de typologie, leren om niet in stereotypen te denken. Een individu heeft meerdere gezichten, wanneer slechts op één aspect gefocust wordt, resulteert dit in een gedeeltelijk passend middel.Het onderkennen van de verschillende aspecten van de psyche, geeft impliciet aan dat iedereen naast sterke kanten ook tegenovergestelde gebieden van kwetsbaarheid heeft.De dominante functie en ondersteunde functie zijn de gebieden van zelfvertrouwen en hebben te maken met sterke bewuste eigenschappen en kenmerken van de persoon. Het type geeft inzicht in de blinde vlekken die iemand heeft, de gesteldheid wanneer de inferieure functie of schaduw de leiding overneemt, welke voor de bepaling van het juiste voorschrift uitermate belangrijk is. Een homeopathische analyse van uit een typologisch oogpunt helpt bij het onderscheiden van de oorzaak bij psychosomatische ziekten en angsten van de diverse typen. Aspecten van de persoonlijkheid reflecteren de onbewuste aspecten van de levenskracht.Symptomen vertegenwoordigen de verstoring van de normale functies, welke afwijken, overactief of juist te weinig werkzaam zijn. Deze complexen vergen een behandeling met een hoge mate van precisie en zijn in vergelijking met een psychoanalytische behandeling, sneller en effectiever met een passend homeopathisch middel te behandelen. Het bepalen van het juiste homeopathische middel kan evenals als bij het vaststellen van persoonlijkheidstype niet gebaseerd op oppervlakkige kenmerken en gedrag, maar op het diepere onderliggende patroon.
Typologie is ook uitermate geschikt bij de interpretatie van homeopathische modaliteiten. Deze modellen bieden een kader voor de ontwikkeling van systematische kennis van homeopathische constitutionele typen en de verenigbaarheid van homeopathische geneesmiddelen. Met de terminologie van de psychologie kunnen de volledig kenmerken van homeopathische typen, inzicht geven in de fobieën, complexen en dromen van de patiënt.Met deze kennis kan de homeopaat de situatie waarin de patiënt leeft en de benodigde middelen nauwkeuriger vaststellen. De kennis van de psychologie en typologie draagt tevens bij aan een duidelijke definitie van gehanteerde begrippen, zodat deze in de onderlinge communicatie en theorieën niet worden verward met andere bestaande patronen. Patronen kunnen nauw met elkaar verweven zijn, maar ze mogen niet aan elkaar gelijkgesteld worden. Een voorbeeld hiervan is de verwarring van het begrip temperament en miasma. De miasma’s zijn archetypen, welke als verstoringen van de levenskracht uitdrukking geven aan de verwijdering van de individuele kern, als gevolg van onderdrukking van energie naar het collectieve onbewuste en toxinen op cellulair niveau. De hieraan gerelateerde complexen, welke de constitutie en immuunsysteem verstoren, mogen niet gelijkgesteld worden met de kenmerkende reactiestijl van het temperament.
