Het zwijgen van God – bidden
Geestelijk verzorger en pastoraal werker Barbara de Beaufort, schreef ergens een artikeltje wat ik ooit bewaard heb. Dit stukje spreekt mij zo aan, omdat ze benoemt waar veel mensen mee zitten: we zien het zwijgen van God als een afkeuren, als een onbewogen zijn met ons lot.
De Beaufort geeft een andere manier van kijken, die heel bemoedigend kan zijn.
auteur: Dineke van Kooten
datum: 26 juli 2012
Ze schreef:
“Bidden is praten met God. Tenminste, dat zeggen ze altijd. En dat vind ik op zich ook wel een mooie gedachte, maar soms heb ik er last van dat het zo’n eenzijdig gesprek is. Ik zeg zelf namelijk wel wat, al is het maar in gedachten, maar ik hoor nooit iets terug. Vooral als ik met iets moeilijks zit, kan me dat ineens kwaad maken. Hallo! Luister hij wel? Bestaat hij eigenlijk wel? Of zit ik maar een beetje in de lucht te bidden?
Dan ben ik jaloers op mensen uit de Bijbel, die gewoon een echt gesprek met God konden voeren. Ze vroegen hem wat, en dan zei God wat terug. Niet altijd iets vriendelijks, oké, maar in elke geval was het duidelijk dat Hij hen gehoord had.
Hoewel? Ook in de Bijbel wordt geklaagd over het zwijgen van God. In de psalmen bijvoorbeeld, bidt iemand: “God, houdt U niet stil, zwijg niet, God, zie niet onbewogen toe…” (Psalm 83, DS) Ja, dat is het: als je niets hoort, lijkt het of het God ook niets kan schelen wat je zegt en voelt, alsof Hij onbewogen blijft.
Maar is dat zo? Van God weet ik het niet, maar hoe is dat tussen mensen? Hoe ervaar jij het, als je gesprekspartner zwijgt? Als onverschilligheid? Als niet goed luisteren? Of juist als heel erg goed luisteren? Jou je verhaal laten doen zonder meteen met commentaar te komen?
Want, tjonge jonge, wat krijg je meestal weinig kans om nou eens in alle rust te vertellen wat je dwarszit. Zonder meteen goede raad terug te krijgen, of zoiets als: ‘Ja, dat heb ik ook…’
Vaak kom je – als het maar lang genoeg stil is – zelf wel met een oplossing. Is het zwijgen van God misschien een teken van vertrouwen? Vertrouwen in ons vermogen om onszelf te helpen? “
Aanvullend (en denkend hoe ik dat met mijn dochter doe, als ik luister en zij vertelt, maar ook in mijn coachgesprekken) kan ik zeggen dat mensen soms ook geen ander antwoord willen horen dan het antwoord wat zij willen horen. Ben ik wel bereid om te luisteren? Wil ik wel een ander antwoord horen? Om lege handen te hebben en te ontvangen wat God mij wel laat zien, is soms een lange weg nodig, want meestal gaat dat spreken van God over anderen dingen dan ik wil!
Albert Einstein zei: “Bidden verandert de wereld niet, maar bidden verandert de mens en de mens verandert de wereld.”
Patrick Jones zegt op zijn website waarop hij oproept om 365 dagen voor de wereld te bidden: “Gebed verandert niet alleen mensen, situaties en zelfs de loop van de geschiedenis, maar het verandert ook hen die bidden! Het is gevaarlijk voor de vijand, maar ook ‘gevaarlijk’ voor uzelf.” Want bidden is immers de Geest van God inademen en mijn beperkte manier van kijken uitademen.
Of zoals ik iemand hoorde bidden: “Trouwe God, wij weten dat U ons bidden hoort. Geef ons het geduld om U te horen.”
Nog enkele uitspraken over bidden:
* Bidden verandert niet noodzakelijk de dingen voor u, maar het verandert u voor de dingen.
* Als je niet bidt, dan haalt je ziel geen adem meer en verschrompelt je geest.
