Het dilemma van het geluk
Maak je geen zorgen. Wees vrolijk.
Een mooie filosofie in charmant eenvoudige bewoordingen.
Maar is het realistisch? Wat moet ik doen als ik stress heb die ik niet kan negeren? Moet ik mijn hoofd in het zand steken en gewoon glimlachen?
auteur: Mendy Herson
datum: 2010
website: https://www.chabad.org/
vertaald: Dineke van Kooten
Geluk is niet zo eenvoudig. Geluk is een gemoedstoestand, en het is bedrieglijk moeilijk om die mentaliteit te bereiken en te behouden.
Geluk betekent niet een opgewekte lichtzinnigheid. Dat is tijdelijk en het is niet diep. Voor mij betekent geluk een echte innerlijke rust en balans; het betekent dat mijn wereld logisch is.
Dus ik heb het niet over kunstmatig geïnspireerde vreugde (alcohol, enz.), Noch over extern gestimuleerde vreugde, d.w.z. een geweldig feest. Die geven me misschien een goed gevoel, maar ik ervaar geen echt, intern geluk; Ik kan mijn ongelukkige zelf gewoon verdoven met externe krachten.
Dus hoe bereik ik een gelukkige gemoedstoestand?
Als ik voel dat mijn leven een doel heeft en dat de dingen die ik doe echt in dienst staan van dat doel, ben ik op weg naar geluk.
Het kan zijn dat ik nog steeds hard werk en met moeilijke situaties moet omgaan. Maar als ik leef voor een waardig doel, voel ik me innerlijk in balans en gelukkig.
Maar dit doel moet zijn:
* Iets wat ik echt waardeer.
* Iets dat echt een diepgeworteld doel van mij is (niet alleen een zijdelingse begunstigde van mijn levensinspanningen).
* Iets substantieel en duurzaam.
Om alle bovenstaande redenen geloof ik niet dat ik gelukkig kan zijn met het bouwen van zandkastelen. Ik heb een echt anker nodig.
Het opvoeden van een psychologisch en spiritueel gezond gezin is een goed voorbeeld. Als ik mijn gezin als mijn doel stel en mijn wereld rond hun gezonde groei bouw, kan dat mij innerlijke rust brengen.
Als ik aan het werk ga om voor hen te zorgen, en ze zijn niet alleen de begunstigden van mijn carrière, kan ik bij uitdagingen mijn innerlijke rust bewaren. Ik kan aanzienlijke stress verdragen omdat ik het doe voor een hoger doel. Voor hen.
In het jodendom is heiligheid het doel dat evenwicht kan brengen in al het leven. Dus als ik geloof dat ik en mijn acties echt belangrijk zijn voor G – d, als ik geloof dat elke actie mij of mijn wereld voorgoed kan veranderen, dat elke actie kosmisch en duurzaam is in een ware zin, dan kan ik een echte innerlijke rust.
De spanningen zijn er. Maar ik geloof dat het omarmen van deze spanningen en ze van ganser harte accepteren, op zichzelf een onderdeel is van de groei en rijping van mijn ziel. Elk moment kan een eeuwig stralend klompje van betekenis worden.
Hoe kunnen we niet gelukkig zijn?
