Eros en Thanatos
Eros en Thanatos. Ik had van deze combinatie nog nooit gehoord voordat ik in 2016 bij Phoenix kwam. Ik ben grootgebracht met de bijbels verhalen en met sprookjes. Eros als levensdrift en de drie ander liefdesvormen: Storge, Philia en Agape, die ‘kende’ ik wel. Maar dat Eros zoals alles in de bijbel een tegenspeler heeft, dat wist ik niet. Een noodzakelijke polariteit, die vaak voor dualiteit zorgt, terwijl je ze juist in harmonie mag brengen. Thanatos, ofwel doodsdrift, en Eros zijn onlosmakelijk verbonden.
Thanatos liep dagelijks als een grote schaduw achter mij aan en joeg mij voort. Ik probeerde hem elke dag opnieuw met al mijn kracht te ontvluchten. Hij was de spook onder mijn bed in het donker en voedde mijn levensangst. Ik durfde het licht niet aan te doen. Hij was de sulfer die ik rook en mijn longen deed piepen bij elke ademteug. Waarom? Ik ben bij mijn geboorte bijna dood (BDE) geweest. Ik zat met mijn hoofd vast in het geboortekanaal. Dankzij de kracht van de kraamverzorgster, die op de buik van mijn moeder werd gezet en het geweld van de huisarts, schoot ik uiteindelijk los en werd gelanceerd, waardoor ik weer tot leven kwam. Zoals dat in die tijd gebeurde, werd ik niet in de liefdevolle armen van mijn moeder gelegd, maar – omdat wij allebei uitgeput waren en aan de armen van Thanatos ontsnapt – moesten wij allebei alleen in ruste en stilte bijkomen, zonder de troost en de nabijheid van elkaar. Sindsdien waren zij en ik water en vuur.
auteur: Dineke van Kooten
datum: zomer 2024
Website: Vuurvogel – Phoenix Opleidingen
Thanatos de zoon van Nyx (de Nacht) en tweelingbroer van Hypnose (de Slaap). De nacht als symbool van de baarmoeder. Elke nacht – realiseer ik mij sinds 5 jaar – lag ik in de beklemmende armen van Thanatos en elke morgen moest ik mij daaruit losrukken en kiezen voor het Leven, wat mij niet altijd lukte. De geur van de dood bleef dan die dag om mij heen en lokte mij om te blijven liggen of mij aan de doodsslaap over te geven.
Omdat ik geen handvatten had om mijn onbewuste gevecht met Thanatos te bestrijden, noch in de ogen te kijken, noch om er op de kloppende manier mee om te gaan, was Eros voor mij – hoe ik ook probeerde – een ver van mijn bed show. Ik probeerde Eros te pijlen, maar had meer met Psyche (de personificatie van de ziel). Ik verwaarloosde Aphrodite (de godin van de liefde, de schoonheid, de seksualiteit en de vruchtbaarheid) in mij. Dat moest wel fout gaan in mijn leven. Toen ik 29 jaar was, werd ik ziek. 14 jaren lang bracht ik op mijn bed door. Nu besef ik dat ik door die ziekte en met de hulp van Psyche, alle delen in mij stap voor stap leerde ontdekken. Het was een reis door de onderwereld in de krochten van mijn ziel. De draad van Ariadne was voor mij dat het in het leven niet gaat om wat je hebt, wat je doet of wat andere mensen over je zeggen, maar dat je Gods geliefde kind bent, bedoelt, verwacht om het Leven met een hoofdletter te leren leven. Toen ik aan de terugreis begon, werd ik onverwachts genezen. Uit de donkere baarmoeder van de nacht wordt het licht geboren. Ik was 43 jaar.
Bij Phoenix leerde ik terugkijken op die vreselijke tijd. Ik kreeg taal voor en beelden uit die onderwereld en daardoor werden mijn ervaringen zichtbaar en kregen de broodnodige erkenning en daardoor heling. Op de dag dat Thanatos in vol ornaat voor mij stond (en Wiebe naast mij) en ik mijn hoofd boog, mijn strijd opgaf, het daglicht mijn ogen deed knipperen en ik woorden vond om mijn verhaal te vertellen, kon ik het leven zien en voelen. Aansluitend dwaalde ik letterlijk in mijn eentje door de straten van Jeruzalem, voor mij de navel van de wereld. Ik zoog mijn longen vol. En bij terugkomst ontwaakte Aphrodite in mij en viel ik in katzwijm voor Eros.
Het is een proces, een persoonlijke ontwikkeling. Daarvoor moet ik elke morgen, als ik wakker word, Thanatos groeten en Eros omarmen. Ik leer leven en ik ontdek de levenskracht die seksualiteit mij geeft. Eros wil verschillende dingen samenbrengen tot steeds grotere gehelen, Thanatos wil alles opsplitsen, maakt aan vreugde een einde. Ik dans in mijn werk en leven met deze polariteiten en verenig ze in mij. Ik ben bereid om dood te gaan, omdat ik bereid ben om ten volle te Leven. Of zoals Jezus zegt: ‘wie bereid is zijn leven te verliezen, die zal het behouden. Wie zijn leven wil behouden, die zal het verliezen.’ Hoe meer ik leer verliezen, hoe meer ik ten volle leer leven en de olie voor dat leven is de liefde, is de viering van die liefde in mijn seksualiteit. Letterlijk voel ik deze energie mijn lichaam vullen tot diep in mijn bekken. Ik maak contact met een oneindig gevoel van levensenergie, die mij de vrijheid brengt, omdat ik dualiteiten omarm en dat zet mij in de ruimte, waardoor ik mijn eigen, authentieke plek in deze wereld ten volle inneem. Ik weet het: elke keer als ik vol geniet in de armen van Eros, word ik op een vaak onverwachts moment wakker in de armen van Thanatos. Mijn thuishaven. Vanuit zijn armen ga ik weer het leven aan.