Een groeiende liefde – Richard Rohr

Stadia van groei in liefde
Ontwikkelingspsychologen hebben ons verteld dat er een enscenering is in onze groei in liefde. We moeten beginnen met zelfliefde en het respecteren van het zelf. Als we onszelf niet respecteren, weten we niet hoe we iemand anders moeten respecteren.

Dan beweegt God ons tot groepsliefde, gezinsliefde, wat in feite de liefde is van mensen die met ons verbonden zijn of die op ons lijken. Veel mensen komen er niet eens. Ze weten niet hoe ze van hun familie, de naasten of de mensen in hun groep moeten houden.

auteur: Richard Rohr
datum: zondag 14 maart 2021
website: https://cac.org/stages-of-growth-in-love-2021-03-14/

Van daaruit brengt God ons naar het derde niveau, dat is universele liefde; Ik ben bang dat een veel kleiner aantal mensen naar deze plek komt. Zoals we in de politiek, in ons land en over de hele wereld zien, komen de meeste mensen op zijn best tot de tweede fase waarin ze weten hoe ze van mensen moeten houden die op hen lijken: hun ras, hun nationaliteit, hun religie, hun politieke partij. Als we in deze tweede fase van groepsliefde blijven, creëren we duidelijk geen gezonde samenleving. We zien dit in de opkomst van blank nationalisme en het geweld in het Capitool dat eerder dit jaar plaatsvond. Velen van ons die zich in de Verenigde Staten als blank identificeren, beginnen nu pas te begrijpen dat het dit tweede niveau van exclusieve liefde voor onze eigen groep was dat de basis vormde voor de meeste onderdrukkende systemen van onze natie.

In Handelingen 10 zien we hoe zelfs de zogenaamde eerste paus, Petrus, door de Heilige Geest geleerd moest worden hoe te groeien in liefde. Peter bevond zich in het stadium van groepsliefde, in de overtuiging dat God alleen van het Joodse volk hield. En toen gebeurde er iets vreemds waarbij de Heilige Geest op heidenen viel! Peter keek om zich heen en zei: ‘Oh mijn god! God lijkt voor iedereen te zijn en niet alleen voor het Joodse volk! ” Hij begreep dat het oké was om heidenen op te nemen in wat we uiteindelijk de kerk noemden. Desondanks heeft het grootste deel van de kerkgeschiedenis het inzicht van Petrus niet echt nagebootst. We trokken terug naar groepsdenken en groepsliefde.

Petrus zei: ‘In werkelijkheid zie ik dat God geen partijdigheid toont. In elk land is iedereen die God vreest en oprecht handelt, aanvaardbaar ‘(Handelingen 10: 34–35). Op dat moment werd hij zowel een joodse als een christelijke ketter! Peter zelf begon te erkennen dat God met alle mensen van goede wil werkt – niet alleen met de mensen in zijn groep. Maar hij moest daarheen worden geduwd. Beetje bij beetje leidt God hem tot universele liefde.

VOETNOTEN:
Aangepast overgenomen uit Richard Rohr, ‘Self Love to Group Love to Universal Love’, preek, 6 mei 2018, Albuquerque, New Mexico.

De stroom van liefde

Liefde, die je de aantrekkingskracht van alle dingen naar alle dingen zou kunnen noemen, is een universele taal en onderliggende energie die zichzelf blijft vertonen ondanks onze inspanningen om ertegen te weerstaan. Het is zo eenvoudig dat het moeilijk is om in woorden te onderwijzen, maar we kennen allemaal een positieve stroom als we die voelen, en we kennen allemaal weerstand en kilheid als we die voelen.

auteur: Richard Rohr
datum: maandag 15 maart 2021
website: https://cac.org/the-flow-of-love-2021-03-15/

Als we echt ‘verliefd’ zijn, verlaten we ons kleine, individuele zelf om ons met een ander te verenigen, of het nu gaat om gezelschap, eenvoudige vriendschap, huwelijk of een andere vertrouwensrelatie. Ben je ooit opzettelijk bevriend geraakt met iemand die alleen staat op een feestje? Misschien iemand die op geen enkele manier aantrekkelijk voor je was, of met wie je geen gemeenschappelijke interesses deelde? Dat zou een klein maar echt voorbeeld zijn van stromende goddelijke liefde. Wijs het niet af als onbeduidend. Dat is hoe de stroom begint, zelfs als de ontmoeting niemand ter plaatse verandert. Om verder te gaan dan onze bekrompen uniformiteit, moeten we ons naar buiten uitstrekken, wat ons ego altijd als een bedreiging beschouwt, omdat het betekent dat we onze scheiding, superioriteit en controle moeten opgeven. Dieren kunnen hetzelfde doen voor onze ziel als we het toelaten, soms beter dan mensen.

Mannen lijken het hier bijzonder moeilijk te hebben. Ik heb het genoegen gehad om in de loop der jaren vele bruiloften te presideren. Drie verschillende keren, toen ik het paar voorbereidde om hun geloften uit te wisselen, viel de bruidegom eigenlijk flauw en viel op de grond. Maar ik heb de bruid nog nooit zien flauwvallen. Voor het goed beschermde en begrensde mannelijke ego zijn er weinig grotere bedreigingen dan de woorden “tot de dood ons scheidt”. (Ik weet zeker dat vrouwen hun eigen blokkades hebben, maar de toewijding aan liefde lijkt niet een van de belangrijkste te zijn voor de overgrote meerderheid van de vrouwen.)

Liefde is een paradox. Het gaat vaak om het nemen van een duidelijke beslissing; maar in de kern is het geen kwestie van geest of wilskracht, maar een stroom van energie die vrijwillig wordt toegestaan en uitgewisseld, zonder dat hiervoor een vergoeding vereist is. Goddelijke liefde is natuurlijk het model en model voor dergelijke menselijke liefde, en toch is menselijke liefde de noodzakelijke school voor elke ontmoeting met goddelijke liefde. Als we nog nooit menselijke liefde hebben ervaren – tot op het punt van opoffering en vergeving en vrijgevigheid – zal het erg moeilijk voor ons zijn om toegang te krijgen tot Gods soort liefde, deze voor te stellen of zelfs maar te ervaren. Omgekeerd, als we God nooit hebben laten liefhebben op de diepe en subtiele manieren die God doet, zullen we niet weten hoe we een ander mens moeten liefhebben op de diepste manieren waartoe we in staat zijn.

Liefde schept voortdurend toekomstige mogelijkheden voor het welzijn van alle betrokkenen – zelfs en vooral als er iets misgaat. Liefde staat alles toe in de menselijke ervaring, zowel het goede als het slechte, en niets anders kan dit echt doen. Niets.

VOETNOTEN:
Aangepast overgenomen uit Richard Rohr, The Universal Christ: How a Forgotten Reality Can Change Everything We See, Hope For, and Believe (Convergent: 2019), 70–71.

Liefde is levengevend

Religie helpt mensen op zijn best om deze fundamentele goddelijke liefde in een steeds toenemend bewustzijn te brengen. Met andere woorden, het gaat meer om wakker worden dan om opruimen. Religie in een vroeg stadium heeft de neiging zich te concentreren op opruimen, dat wil zeggen, bepalen wie voldoet aan de vereisten voor moreel gedrag en religieuze overtuiging.

auteur: Richard Rohr
datum: dinsdag 16 maart 2021
website: https://cac.org/love-is-life-giving-2021-03-16/

Op dit punt, althans in de Verenigde Staten, lijkt het erop dat onze culturele betekenis min of meer is afgenomen tot dit: het gaat allemaal om winnen. Als we eenmaal winnen, draait het allemaal om consumeren. Ik kan geen andere onderliggende filosofie onderscheiden in de praktische orde van het Amerikaanse leven van vandaag. Op zichzelf kan zo’n wereldbeeld de ziel niet erg goed of erg lang voeden, laat staan betekenis en aanmoediging bieden, of liefde of gemeenschap opwekken.

Voor inzicht in een meer levengevend wereldbeeld kunnen we naar de Schrift en wijze heiligen kijken, zoals Julian van Norwich (1342–1416), die schreef: “Liefde is de betekenis van onze Heer.” [1] Na jaren van counseling van zowel religieuze als niet-religieuze mensen, lijkt het mij dat de meeste mensen een liefdesobject nodig hebben (dat hopelijk een wederzijds onderwerp zal worden!) Om zichzelf zowel gezond als gelukkig te houden. Dat liefdesobject wordt onze ‘Poolster’, die dient als ons morele kompas en onze reden om op een gelukkige en hoopvolle manier de ene voet voor de andere te blijven zetten. We hebben allemaal iets of iemand nodig, of een dier (heeft iemand je ooit verteld dat ons Engelse woord dier afkomstig is van anima, het Latijn voor ziel?) Om ons hart met ons hoofd te verbinden. Liefde gronden ons door focus, richting, motivatie en zelfs vreugde te creëren – en als we deze dingen niet in liefde vinden, zullen we meestal proberen ze in haat te vinden. We kunnen zeker de gevolgen zien van deze onvervulde behoefte aan liefde in onze huidige samenleving!

In sommige opzichten is het doel van onze genegenheid willekeurig. Het kan beginnen als een voorliefde voor golf, een schoon huis, je kat of een verlangen om een bepaalde reputatie voor jezelf op te bouwen. Toegegeven, de grootte van het object zal uiteindelijk de grootte van de liefde bepalen, maar God zal alles gebruiken om ons op weg, gefocust en vloeiend te krijgen. Slechts weinigen beginnen deze reis daadwerkelijk met God als object. Dat is volledig te verwachten. God concurreert niet met de werkelijkheid, maar werkt er volledig mee samen. Alle menselijke liefdes, passies en preoccupaties kunnen de pomp op gang brengen, en pas na verloop van tijd ontdekken de meesten van ons de eerste en laatste Bron van die liefdes. God is duidelijk nederig en het lijkt erop dat het niet kan schelen wie of wat de eer krijgt. Wat de stroom ook voor jou oproept – op dat moment en die ontmoeting is dat ding God voor jou! Ik zeg dat niet zonder theologische basis, omdat mijn trinitarische geloof zegt dat God de relatie zelf is. De namen van de drie ‘personen’ van de Drie-eenheid zijn niet zo belangrijk als de relatie tussen hen. Dat is waar alle kracht is – in het “ertussenin”!

VOETNOTEN:
[1] Julian of Norwich, Showings (lange tekst), hfst. 86. Zie Showings, trans. Edmund Colledge en James Walsh (Paulist Press: 1978), 342.
Aangepast overgenomen uit Richard Rohr, The Universal Christ: How a Forgotten Reality Can Change Everything We See, Hope For, and Believe (Convergent: 2019), 72–74, 75.

Van de ‘echte jij’ houden

Ik heb erg genoten van mijn tijd met bisschop Michael Curry, de presiderende bisschop van de Episcopale Kerk, toen we samen aan het project Reclaiming Jesus werkten en toen ik bij hem thuis in New York City at. Hij herinnert ons eraan waarom we Gods liefde voor ons moeten aanvaarden voordat we een ander kunnen liefhebben:

auteur: Richard Rohr
datum: woensdag 17 maart 2021, St. Patrick’s Day
website: https://cac.org/loving-the-true-you-2021-03-17/

Ik ben gaan zien dat de roep van God, de liefde die ons welkom heet, altijd een oproep is om de ware jij te worden. Geen deurmat. De echte jij. Geen imitatie van iemand anders. De ware jij: iemand gemaakt naar het beeld van God, die liefde verdient en ontvangt.

Er is een Joods gezegde: “Voordat elke persoon marcheert, komt er een engel die verkondigt:‘ Zie, het beeld van God. ’.” Onzelfzuchtig, opofferend leven gaat niet over het negeren, verloochenen of vernietigen van jezelf. Het gaat erom je ware zelf te ontdekken – het zelf dat op God lijkt – en het leven vanuit die basis te leven. Veel mensen kennen een deel van Jezus ‘samenvatting van de wet van Mozes: je zult je naaste liefhebben zoals je jezelf liefhebt [Marcus 12:31]. Jezelf. Van jezelf houden is een vereiste balans. Als dat niet lukt, falen we ook onze naaste. Je naaste liefhebben is je tot hem verhouden als iemand die naar het beeld van God is gemaakt. En het is om jezelf te relateren als iemand die naar het beeld van God is gemaakt. Het is God, omhoog, omlaag en overal, en God is liefde.

Soms kunnen we Gods liefde voor ons alleen herkennen door de liefde die we ontvangen van een andere persoon (die God goed heeft liefgehad). Het belangrijkste is dat de stroom van liefde op gang komt. Bisschop Curry vervolgt:
Het vermogen om van jezelf te houden is nauw verbonden met je vermogen om van anderen te houden. De uitdaging is om een leven te creëren waarin je aan beide behoeften kunt voldoen.

Ik heb het vaak genoeg meegemaakt om er zelfverzekerd over te zijn. Misschien redt het liefhebben van anderen ons van de verwarring, de frustratie en uiteindelijk de neurose die ontstaat wanneer we proberen de wereld om ons heen te centreren. Of misschien stelt het ons in staat voldoende buiten het zelf te treden om onszelf met enige afstand te zien, voor een beter perspectief op wat er ontbreekt. Of misschien als het moeilijk is om van onszelf te houden, oefent het liefhebben van anderen de spier voldoende om de kracht naar binnen te keren.

Liefde is een toewijding om het goede te zoeken en te werken voor het welzijn en het welzijn van anderen. Het stopt niet bij onze voordeur of onze buurt, onze religie of ras, of de grens van onze staat of jouw land. Dit is een geweldige gemeenschap van liefde over de hele wereld, zoals de hymne zegt. Het roept ons vaak op om buiten datgene te treden waarvan we dachten dat onze grenzen waren, of wat anderen van ons verwachten. Het vraagt ons om opoffering, niet omdat dat goed voelt, maar omdat het het juiste is om te doen.

Gods liefde is overal, in alle dingen, en dat geldt ook voor jou.

VOETNOTEN:
Bisschop Michael Curry met Sara Grace, Love Is the Way: Hold to Hope in Troubling Times (Avery: 2020), 95–97, 23, 49.

De God van welkom

Eerwaarde Stephanie Spellers is een leider in de Episcopale Kerk en werkt samen met bisschop Michael Curry om een boodschap van Gods inclusieve en uitgebreide liefde te verspreiden. Ze volgt hoe we evolueren van liefde voor onszelf, en mensen zoals wij, naar een generatieve liefde voor iedereen:

Als we goed kijken naar het getuigenis van de Schrift, zien we een God die niet alleen relatie en vereniging met de schepping zoekt, maar die opzettelijk de hand reikt naar iedereen, en in het bijzonder naar de verschoppelingen. Ongeacht hoe onrein, onwaardig, onbeduidend of gemarginaliseerd we ons misschien voelen of anderen beweren dat we dat zijn, de God van genade en welkom doorbreekt elke barrière om ons te omarmen en ons naar huis te trekken.

auteur: Richard Rohr
datum: donderdag 18 maart 2021
website: https://cac.org/the-god-of-welcome-2021-03-18/

Opdat we niet denken dat het welkom voor ons of onze groep alleen bedoeld is, staat de Schrift vol met herinneringen aan Gods uitverkorenen dat zij niet de enigen zijn die God verwelkomt. In Deuteronomium spreekt Mozes tot de Israëlieten terwijl ze vanuit de slavernij in Egypte en door de woestijn reizen. De bange, vermoeide en verwarde clan zocht ongetwijfeld troost in de wetenschap dat hun verbond met God hen speciaal maakte. Ze leerden al snel dat er geen rust is voor Gods uitverkorenen. In plaats daarvan wordt Gods volk geroepen voor een speciale missie.

De Heer, uw God, is de God der goden en de Heer der heren, de grote God, de machtige en ontzagwekkende, die niet partijdig is en geen steekpenningen aanneemt, die recht doet aan de wees en de weduwe, en die de vreemdelingen liefheeft, hen voorziet van eten en kleding. U zult ook de vreemdeling liefhebben, want u was vreemdelingen in het land Egypte. (Deuteronomium 10: 17-19)

Het is waar dat God bij elke beproeving achter Gods volk staat, maar niet zodat ze comfortabel zullen zitten met het voorrecht van klaarblijkelijke goddelijke gunst. Nu moeten ze solidair zijn met, genadig ontvangen en verwelkomen de kwetsbaren binnen hun gemeenschap en daarbuiten die ze misschien het moeilijkst te accepteren vinden: de wees, de weduwe, de vreemdeling, De Ander. God heeft het voor hen gedaan. Nu worden ze geroepen om op dezelfde manier te reageren, letterlijk de God te imiteren die hen genadig verwelkomde.

Is dit niet het vasten dat ik kies: de banden van onrecht losmaken, de riemen van het juk losmaken, de onderdrukten vrij laten gaan en elk juk breken? Is het niet om uw brood te delen met de hongerigen, en de dakloze armen in uw huis te brengen; als je ze naakt ziet, om ze te bedekken en je niet te verbergen voor je eigen verwanten? (Jesaja 58: 6–7)

God heeft het duidelijk gemaakt: als je van me houdt, werk je voor bevrijding met de onderdrukten en gemarginaliseerden in je midden, en je deelt je huis en eten met degenen die er geen hebben. Je zult je niet verstoppen voor de broers en zussen die ik bij je in de buurt heb geplaatst. In plaats daarvan ga je er actief op uit om ze te ontmoeten en ze naar je toe te trekken, ook al is het riskant, zelfs als je je ongemakkelijk voelt.

VOETNOTEN:
Stephanie Spellers, Radical Welcome: Embracing God, the Other, and the Spirit of Transformation (Church Publishing, Inc .: 2006), 36–38.

Gods liefde is evolutionair

Ilia Delio, een franciscaanse zus en wetenschapper, en een vriendin, reflecteert op liefde als het hart van het universum.

Door het universum door de ogen van liefde te zien, kunnen we evolutie begrijpen, niet als een proces van koude, blinde toeval of willekeur, maar als een proces van hartstocht, verlangen, nieuwheid, eenheid, geschenk, lijden, dood en nieuw leven. Liefde is het trouwe hart van de kosmos, de standvastigheid van al het leven; toch tracht liefde meer verliefdheid te worden en is daarom de energie van verandering.De naam “God” verwijst naar dit mysterie van liefde in zijn onbeperkte diepte, het centrum van alles wat is; liefde die overstroomt naar nieuw leven. God is geen bovennatuurlijk Wezen dat boven de aarde zweeft, maar het bovenpersoonlijke geheel, de Omega, die in alles en door alles bestaat (RR-nadruk van mij). God is liefde – eeuwige, goddelijke, overvloedige, persoonlijke liefde. Liefde gaat uit naar een ander omwille van de ander en manifesteert zich in een relatie. Goddelijke liefde is persoonlijk relationeel – Drieëenheid: Geliefde, Geliefde en de Adem van Liefde. Goddelijke liefde, uitgeblazen in het vleesgeworden Woord, markeert de geschiedenis van de evolutie.Elke ster, elk melkwegstelsel, elk blad en elke vogel die in goddelijke liefde wordt uitgeademd, openbaart de Christus die de persoonlijke eenheid is van het goddelijke verliefdheid. Van alle eeuwigheid heeft God geprobeerd een ander lief te hebben, liefde in een ander te zijn en voor altijd door de ander geliefd te worden – deze ander is de Christus die het doel en de bedoeling is van dit evolutionaire universum.

auteur: Richard Rohr
datum: vrijdag 19 maart 2021, Sint-Jozefsdag
website: https://cac.org/gods-love-is-evolutionary-2021-03-19/

Evolutie is niet alleen het ontstaan van het universum, maar het is God die komt te zijn. Goddelijke liefde, uitgestort in ruimte-tijd, stijgt in bewustzijn en barst los in het leven van Jezus van Nazareth, en wordt de onderpand van onze toekomst in de verrezen Christus: “Ik ben met jullie altijd tot het einde van de wereld” (Mattheüs 28: 20). We kunnen de geschiedenis van ons 13,7 miljard jaar oude universum lezen als de opkomst van de geïncarneerde goddelijke liefde, die uitbarst in de persoon van Jezus, die de drang van liefde naar heelheid openbaart door verzoening, genade, vrede en vergeving. Jezus is de liefde van de vleesgeworden God, de geheelmaker die de weg toont van evolutie naar eenheid in liefde.In Jezus komt God vanuit de toekomst naar ons toe om onze toekomst te zijn.

Het christelijk leven is een toewijding om lief te hebben, om God te baren in iemands eigen leven en om vroedvrouwen van goddelijkheid te worden in deze evoluerende kosmos. We moeten in een wereld van verandering hele liefhebber zijn (nadruk op RR).

Daarom zeg ik (Richard) dat we onze manier van denken moeten veranderen van ‘Jezus kwam om ons te vervullen’ naar ‘we zijn gekomen om Christus te vervullen’. Wij maken deel uit van deze steeds groeiende kosmische Christus die komt in deze ene grote daad van bevallen, beschreven in Romeinen 8:22. [1]

VOETNOTEN:
[1] Richard Rohr, Christ, Cosmology & Consciousness, (Center for Action and Contemplation: 2010), mp3-download.
Ilia Delio, “Liefde in het hart van het heelal”, “The Perennial Tradition”, Oneing, vol. 1, nee. 1 (Centrum voor actie en contemplatie: 2013): 21‒22. Niet meer in druk. Zie het Center for Christogenesis voor meer informatie over Ilia Delio, https://christogenesis.org.

Een groeiende liefde
Week elf Samenvatting en oefening: Zondag 14 maart – vrijdag 19 maart 2021

zondag
Peter zelf begon te erkennen dat God met alle mensen van goede wil werkt – niet alleen met de mensen in zijn groep. Maar hij moest daarheen worden geduwd. Beetje bij beetje leidt God hem tot universele liefde.

maandag
Om verder te gaan dan onze bekrompen uniformiteit, moeten we ons naar buiten uitstrekken, wat ons ego altijd een bedreiging vindt, omdat het betekent dat we onze scheiding, superioriteit en controle moeten opgeven.

dinsdag
Liefde gronden ons door focus, richting, motivatie en zelfs vreugde te creëren – en als we deze dingen niet in liefde vinden, zullen we meestal proberen ze in haat te vinden.

woensdag
Het vermogen om van jezelf te houden is nauw verbonden met je vermogen om van anderen te houden. De uitdaging is om een leven te creëren waarin je aan beide behoeften kunt voldoen. – Bisschop Michael Curry

donderdag
God heeft het duidelijk gemaakt: als je van me houdt, werk je voor bevrijding met de onderdrukten en gemarginaliseerden in je midden, en je zult je huis en eten delen met degenen die er geen hebben. —Stephanie Spellers

vrijdag
Het christelijk leven is een toewijding om lief te hebben, om God te baren in iemands eigen leven en om vroedvrouwen van goddelijkheid te worden in deze evoluerende kosmos. We moeten in een wereld van verandering hele liefdespelers zijn. – Ilia Delio

Ons leven vereenvoudigen
Mijn geestelijke vader Franciscus van Assisi tolereerde of verdroeg de eenvoud niet alleen, hij hield ervan en vond daar zijn vrijheid. Hij begreep dat leven gewoon een manier was om egoïstische gewoonten te verhelpen en vrijgevigheid te cultiveren. De training van deze week van Kyle David Bennet nodigt ons uit om na te denken over manieren waarop we ons leven en materiële bezittingen kunnen vereenvoudigen.

=> Let op uw koopgedrag. Koopt u in bulk? Bent u een impulsieve koper? Wanneer heb je behoefte om te winkelen? Als je grote hoeveelheden inkoopt, probeer dan alleen spullen voor de week te krijgen. Kijk met vallen en opstaan hoeveel je echt nodig hebt in een bepaalde week. Als u een impulsieve koper bent, blijf dan weg van de dingen die die impuls aanwakkeren. Als u weet waarom u de behoefte voelt om te winkelen, probeer dit dan op een constructieve en gezonde manier te weerstaan. Ga hardlopen of bel een vriend die u verantwoordelijk kan houden voor uw koopgedrag.
=> Hoe vaak we het afval buiten zetten, is een teken van hoeveel we gebruiken en consumeren en misschien van hoeveel we verspillen. Houd bij hoe vaak u de prullenbak buiten zet. Markeer het op de kalender, als dat werkt. Als je een onregelmatig patroon ziet, en het is niet omdat je op vakantie was of een feestje organiseerde, dan is dat een goed teken dat er iets mis is. In ons huishouden betekent dat meestal dat we door de koelkast hebben gekamd en veel bedorven voedsel hebben weggegooid. Deze oefeningen helpen ons na te denken over hoe vaak we die items moeten kopen.
=> Loop door je huis, kamer voor kamer, item voor item, en vraag jezelf af: “Wanneer heb ik dit voor het laatst gebruikt?” Afhankelijk van het object, als u het een tijdje niet hebt gebruikt, is het misschien iets dat u niet nodig heeft. Geef het aan iemand die het kan gebruiken.
=> Soms bedriegen we onszelf en zeggen we tegen onszelf dat we meer nodig hebben dan we hebben. Als gemeenschap (huishouden, bedrijf, jeugdgroep, sportteam) moeten we eenvoud beoefenen – niet alleen als individuen. Familie, kleine groepsleden, goede vrienden en zelfs tot op zekere hoogte buren kunnen ons helpen onze behoeften te onderscheiden. Als je het serieus meent, verzamel dan de moed en vraag hen: “Is er iets in mijn leven waarvan je denkt dat ik het niet nodig heb?” “Is er iets dat ik heb dat je misschien nodig hebt?”
=> Gebruik “voorjaarsschoonmaak” of hoe u uw appartement of huis ook schoonmaakt, om te onderzoeken en te evalueren hoe u eenvoudig kunt leven. Elk jaar verwijder ik onbelangrijke boeken die ik nooit meer zal lezen en geef ik kleren die niet meer passen. Regelmatige zuiveringsoefeningen kunnen ons helpen eenvoudig te leven.

VOETNOOT:
Kyle David Bennett, Practices of Love: Spiritual Disciplines for the Life of the World (Brazos Press: 2017), 53-55.