De mondiale staatsgreep – de vierde industriële revolutie en de Grote Reset

“The Global Coup d’État” van Jacob Nordangard
Jacob Nordangard is een Zweedse onderzoeker, auteur en analyst die vooral bekend is geworden door zijn werk over globalistische netwerken, geopolitieke manipulaties en verborgen machtsstructuren. In zijn boek The Global Coup d’État: The Hidden Agenda Behind the World Economic Crisis (2018) biedt Nordangard een kritische blik op de wereldwijde machtsverhoudingen en onthult een dieper liggende agenda achter de financiële en politieke crises die de wereld sinds de late 20e eeuw hebben geteisterd.

Het boek stelt dat de wereldwijde economische en politieke instabiliteit niet slechts toevallige gebeurtenissen zijn, maar onderdeel van een zorgvuldig geplande “staatsgreep” die zich op mondiaal niveau afspeelt. Nordangard onderzoekt de invloed van wereldwijde elites, internationale instellingen en schimmige netwerken die proberen de wereldeconomie en politiek te beheersen, vaak zonder dat het grote publiek zich hiervan bewust is.

Het uitgangspunt van het boek

In The Global Coup d’État betoogt Nordangard dat er een diepgewortelde, gecoordineerde strategie achter de wereldwijde economische crisis van 2008 en de daaropvolgende ontwikkelingen zit. Volgens Nordangard is de economische crisis niet het resultaat van toevallige marktfalen of mismanagement, maar eerder het gevolg van een bewuste en strategische interventie door machtsgroepen die profiteren van chaos en destabilisatie. Deze elites zouden, in de visie van Nordangard, de wereldeconomie en politieke systemen manipuleren om hun eigen belangen te bevorderen, wat leidt tot concentratie van rijkdom, macht en controle.

De rol van internationale instellingen en globalistische netwerken

Nordangard duikt diep in de structuren van verschillende internationale instellingen die volgens hem een sleutelrol spelen in dit proces. Hij bekritiseert onder andere de invloed van instellingen zoals de International Monetary Fund (IMF), de Wereldbank, de Bank for International Settlements (BIS) en de World Economic Forum (WEF), evenals privé-netwerken van miljardairs en denktanks die vaak buiten het zicht van de publieke opinie opereren. Deze netwerken zouden volgens Nordangard werken aan de bevordering van een soort wereldorde die gekarakteriseerd wordt door globalisering, centralisatie van macht en het ondermijnen van nationale soevereiniteit.

Een centraal punt in het boek is de manier waarop deze organisaties financiële crises en andere instabiliteiten kunnen aansteken of manipuleren om hun eigen agenda te bevorderen. Nordangard stelt dat de mondiale financiële crisis van 2008 bijvoorbeeld niet alleen werd veroorzaakt door financiële markten die buiten controle raakten, maar dat deze crisis ook werd aangewakkerd door de beleidskeuzes en belangen van de elites die het wereldsysteem beheersen.

De visie van Nordangard op de wereldorde

Nordangard betoogt dat we te maken hebben met een “globale staatsgreep” die niet het resultaat is van een enkel land of een enkel individu, maar van een complex netwerk van machtige actoren die wereldwijd opereren. Hij beschrijft hoe deze krachten proberen de macht in de wereld te concentreren, ten koste van nationale regeringen en de democratische processen die landen zouden moeten leiden.

In dit licht is de opkomst van zogenaamde “technocratische” elites van groot belang. Deze technocraten, zo stelt Nordangard, zijn mensen die geen democratisch mandaat nodig hebben om hun plannen door te voeren. In plaats van politici die door het volk worden gekozen, zijn het vaak experts en technici die de beslissingen nemen. Deze technocraten zijn vaak verbonden met multinationale bedrijven, banken en andere machtige entiteiten, en werken samen om mondiale politieke en economische systemen te herschrijven in hun eigen voordeel.

Oplossingen en perspectieven

Hoewel Nordangard in The Global Coup d’État geen kant-en-klare oplossingen biedt voor het probleem van de mondiale staatsgreep, benadrukt hij wel het belang van bewustwording en transparantie. Volgens hem is de sleutel tot verandering het vergroten van de publieke kennis en het betrekken van mensen bij de discussies over de onderliggende krachten die de wereldbevolking beïnvloeden. Hij roept op tot een bredere maatschappelijke discussie over de rol van globalisme, technocratie en financiële elite, en pleit voor een terugkeer naar nationale soevereiniteit en autonomie.

Nordangard suggereert dat mensen zich bewust moeten zijn van de krachten die de wereldorden beïnvloeden, maar hij stelt ook dat er een beweging nodig is die de machtsstructuren kan uitdagen. Dit vereist volgens hem een collectieve actie die verder gaat dan de traditionele politieke partijen en leiders, en die meer gericht is op het herstellen van een democratisch evenwicht en het versterken van de macht van de gewone burger.

Kritiek op het boek

Zoals bij veel werken die het wereldsysteem bekritiseren, is er een aanzienlijke mate van controverse rond The Global Coup d’État. Kritiek komt vaak van academici, journalisten en politieke analisten die het boek beschouwen als een product van complottheorieën. Ze betwijfelen de beweerde bewust georkestreerde aard van de wereldwijde crises en volgen daarmee de mainstream.

Conclusie

The Global Coup d’État is een ambitieus boek dat probeert een alternatieve uitleg te bieden voor de wereldwijde economische crises en geopolitieke instabiliteit van de 21ste eeuw. Het biedt een diepgaande kritiek op de rol van internationale elites, banken en technocratische instellingen, en plaatst deze in de context van een bredere machtsstrategie die volgens Nordangard leidt tot een concentratie van rijkdom en controle in de handen van een kleine, machtige groep.

Ondanks de controverses rond de inhoud en de aanpak van het boek, biedt The Global Coup d’État een fascinerende en uitdagende benadering van hedendaagse geopolitiek. Het roept lezers op om kritisch na te denken over de invloed van grote financiële en politieke actoren, en de manier waarop de wereldorde wordt gevormd. Of men het nu eens is met Nordangard of niet, zijn werk draagt bij aan een belangrijk debat over de macht en invloed van de wereldelite in de 21ste eeuw.

Voorwoord

In het voorwoord van The Global Coup d’État van Jacob Nordangard schrijft Catherine Austin Fitts, een voormalige ambtenaar bij de Amerikaanse overheid en een vooraanstaande criticus van de machtsstructuren in de wereld, een krachtige en steunende inleiding bij het werk van Nordangard. Fitts is vooral bekend om haar werk over de concentratie van rijkdom en macht in de handen van een kleine elite, evenals haar kritische benadering van de wereldwijde financiële systemen en de geopolitieke agenda’s die ze aandrijven.

In haar voorwoord bevestigt Fitts de kernbeweringen van Nordangard en ondersteunt zij zijn visie op de onderliggende krachten die de wereldwijde economische en politieke crises aandrijven. Ze benadrukt dat de mondiale economische chaos en de destabilisatie van landen wereldwijd geen toevallige gebeurtenissen zijn, maar het resultaat van een systematisch proces van manipulatie door invloedrijke elites. Fitts beschrijft hoe deze elites, vaak buiten het zicht van de publieke opinie, werken om hun belangen te bevorderen door middel van financiële en politieke strategieën die de soevereiniteit van landen ondermijnen en de macht in hun eigen handen concentreren.

Fitts zelf heeft zich altijd sterk uitgesproken tegen de rol van de financiële sector en internationale instellingen zoals de Wereldbank, het IMF en de BIS (Bank for International Settlements) in het versterken van een globalistische agenda die ten koste gaat van gewone burgers en nationale soevereiniteit. In haar voorwoord voor Nordangard’s boek benadrukt ze het belang van het erkennen van deze “stille coup” en het begrijpen van de mechanismen van controle die wereldwijd worden uitgeoefend door financiële en technocratische elites.

Een belangrijk thema in haar voorwoord is de oproep om de controle over de eigen toekomst terug te nemen. Fitts moedigt lezers aan om niet alleen te begrijpen hoe de wereldorde werkt, maar om actief deel te nemen aan het gesprek over hoe deze structuren kunnen worden hervormd. Ze zegt dat kennis en bewustwording van de onderliggende krachten van cruciaal belang zijn voor het bevorderen van echte verandering. Fitts benadrukt het belang van onafhankelijk denken en waakzaamheid in een tijd waarin de machthebbers proberen de controle over zowel de economische als de politieke systemen van de wereld steeds verder te centraliseren.

Kortom, in het voorwoord van The Global Coup d’État steunt Catherine Austin Fitts Nordangard’s analyse van een wereldwijde machtsconcentratie en roept zij de lezers op om zich bewust te worden van de verborgen agenda’s die de mondiale crises aandrijven. Ze benadrukt dat het niet genoeg is om passief te observeren, maar dat actieve deelname en bewustwording essentieel zijn om een werkelijke verandering in de wereldorde teweeg te brengen.

HOOFDSTUK 2: De bedreigingen

In The Global Coup d’État: The Fourth Industrial Revolution and the Great Reset wijdt Jacob Nordangard in hoofdstuk 2 van zijn boek een belangrijke sectie aan de verschillende bedreigingen die gepaard gaan met de technologische, politieke en economische verschuivingen die samenhangen met de Vierde Industriële Revolutie (4IR) en het Great Reset initiatief. Dit hoofdstuk vormt de kern van zijn kritische analyse over de impact van de 4IR op de vrijheid, privacy en de wereldorde. Nordangard bespreekt twee hoofdbedreigingen die voortvloeien uit de veranderende technologische en politieke realiteit.

1. Technologische Dystopie: Erosie van Privacy en Persoonlijke Vrijheid

De eerste bedreiging die Nordangard in hoofdstuk 2 aansnijdt, is de erosie van privacy en de toename van sociale controle door technologische innovaties die gepromoot worden in het kader van de 4IR. De technologische vooruitgang biedt enorme voordelen op het gebied van efficiëntie, gezondheid en gemak, maar volgens Nordangard brengt deze vooruitgang ook grote gevaren met zich mee, vooral voor de persoonlijke vrijheid en privacy van individuen.

Massale Surveillance

Nordangard benadrukt hoe technologieën zoals kunstmatige intelligentie (AI), big data, en internet der dingen (IoT) het mogelijk maken voor overheden en bedrijven om vrijwel elk aspect van het dagelijks leven van burgers te volgen en te analyseren. Deze technologieën kunnen de fysieke en digitale aanwezigheid van mensen in realtime monitoren, van hun online activiteiten tot hun fysieke bewegingen. Dit stelt staten, bedrijven en zelfs particuliere actoren in staat om gedragingen, voorkeuren, stemmingen en zelfs gedragsveranderingen van individuen te voorspellen en beïnvloeden.

In een samenleving waar surveillance alomtegenwoordig is, zouden mensen zich niet alleen steeds meer bewust moeten zijn van hun zichtbaarheid, maar ook de gevolgen ondervinden van hun gedrag, zelfs op privéterrein. Als de technologieën van de 4IR op grote schaal worden uitgerold, ontstaat het gevaar dat mensen zich voortdurend gecontroleerd voelen, wat kan leiden tot een verlies van zelfexpressie en autonomie. Nordangard waarschuwt dat deze situatie kan evolueren naar een “digitale gevangenis”, waarbij mensen permanent onder toezicht staan en hun persoonlijke ruimte steeds verder wordt ingeperkt.

Verlies van Privacy

Daarnaast signaleert Nordangard dat de privacy als concept steeds verder verdwijnt. Aangezien technologie bedrijven en overheden in staat stelt om gedetailleerde profielen van individuen te creëren, verdwijnen de traditionele grenzen van persoonlijke informatie. Niet alleen kunnen gegevens over je online activiteiten, zoals zoekopdrachten en koopgedrag, worden verzameld, maar ook steeds meer biometrische gegevens (zoals vingerafdrukken, gezichtsherkenning en DNA) kunnen worden opgeslagen en gemanipuleerd.

Dit verlies van privacy is volgens Nordangard niet alleen een persoonlijke bedreiging, maar heeft bredere maatschappelijke implicaties. Als individuen geen controle meer hebben over hun eigen gegevens, wordt hun vermogen om zich te verzetten tegen ongewenste invloeden, zowel van de overheid als van private entiteiten, sterk verminderd. Het creëren van gedetailleerde gedragsprofielen maakt het mogelijk om individuen te manipuleren, hen te sturen in bepaalde richtingen of hen zelfs te straffen voor bepaalde gedragingen.

2. De Concentratie van Macht: De Gevaren van Technocratie en Globalisme

De tweede grote bedreiging die Nordangard in hoofdstuk 2 bespreekt, is de concentratie van macht in de handen van een kleine technocratische elite, die gebruik maakt van technologie en mondiale samenwerking om wereldwijde invloed uit te oefenen. Deze macht wordt steeds meer gecentraliseerd, wat volgens Nordangard leidt tot een aanzienlijke afname van democratische controle en nationale soevereiniteit.

Technocratisch Totalitarisme

Nordangard beschrijft hoe technocraten – mensen die zich specialiseren in technologie, wetenschappen en economie – steeds meer invloed krijgen op politiek beleid en maatschappelijke structuren. In plaats van democratisch gekozen vertegenwoordigers, die normaal gesproken het beleid bepalen op basis van volksvertegenwoordiging, komen technocraten en mondiale elites in de plaats om beleid te vormen dat hun eigen belangen dient. Dit proces is in veel gevallen ondoorzichtig voor de gewone burger, wat de democratische controle verder ondermijnt.

Volgens Nordangard is de opkomst van technocratisch totalitarisme een serieuze bedreiging. Dit verwijst naar een situatie waarin de technologische en wetenschappelijke elite de macht heeft om wereldwijde beslissingen te nemen, zonder dat er democratische verantwoording hoeft te worden afgelegd. De technocraten zouden via technologische tools de controle over de wereldbevolking kunnen uitoefenen, door middel van surveillance, gedragsmanipulatie en het centraliseren van economische en politieke besluitvorming.

Het Wereldwijde Bestuur en de Aantasting van Nationale Soevereiniteit

Nordangard waarschuwt ook voor de rol van mondiale organisaties, zoals het Wereld Economisch Forum (WEF) en de Verenigde Naties (VN), die volgens hem steeds meer de macht overnemen van nationale regeringen. Het idee van een wereldregering of een mondiale technocratische governance, waar landen samenwerken om globale uitdagingen zoals klimaatverandering, gezondheidszorg en economische herstructurering aan te pakken, kan volgens Nordangard leiden tot het verlies van nationale soevereiniteit. Deze mondiale samenwerking zou landen kunnen dwingen om hun autonomie op te geven in ruil voor ‘oplossingen’ die vanuit een mondiale technocratische elite worden opgelegd.

In het kader van het Great Reset zou een nieuwe wereldorde kunnen ontstaan, die vooral de belangen van de technocratische elites dient, terwijl nationale regeringen steeds minder invloed hebben op hun eigen beleid en beslissingen. Dit zou leiden tot een situatie waarin de burger geen enkele invloed meer heeft op de beslissingen die zijn of haar dagelijks leven aangaan.

Conclusie

Hoofdstuk 2 van The Global Coup d’État biedt een dieper inzicht in de gevaren die de 4IR en het Great Reset met zich meebrengen. De twee belangrijkste bedreigingen die Nordangard identificeert zijn de erosie van privacy en de concentratie van macht in de handen van een technocratische elite. Deze ontwikkelingen kunnen niet alleen de persoonlijke vrijheid en autonomie van burgers ondermijnen, maar ook de fundamenten van democratische samenlevingen bedreigen. Nordangard roept op tot waakzaamheid en kritisch denken, aangezien de wereld zich steeds verder richting een technocratisch, gecentraliseerd systeem lijkt te bewegen dat de controle over het dagelijks leven van mensen uit handen kan nemen.

---