CVandaag – blog 3
Zij voelt zich miskend, hij niet gewaardeerd. Waarom lukt het deze weldenkende mensen niet?
Twee dertigers komen met twee auto’s mijn erf oprijden. Twee hardwerkende mensen die op hun eigen manier een verantwoordelijke positie in de maatschappij innemen. Ze hebben een afspraak gemaakt omdat ze voelen dat hun relatie tussen hun vingers doorglipt. Ze begrijpen elkaar niet. Zij voelt zich miskend door hem. Hij voelt zich niet gewaardeerd door haar. Hoe kan het dat het hen – twee weldenkende, ontwikkelde mensen – niet lukt? Ze zitten een beetje teleurgesteld aan mijn tafel.
“Moeten we eerlijk zijn?” is de vraag. Zij begint: “Ik vind hem lui.” “Ik vind haar een slavendrijver,” vult hij aan. “Aan het einde van een drukke dag met alle regeldingen van kinderen bij de oppas ophalen, boodschappen in huis halen en hond aandacht geven, gaat ik koken en hij ploft op de bank, pakt zijn mobiel en is even tijdelijk afwezig.” Zij schiet in de kritische modus: “Zie je niet dat ik hartstikke druk ben? Kun je me niet komen helpen in plaats van op die stomme telefoon?” Hij snapt niet dat zij niet snapt dat hij zijn moment op de bank nodig heeft. Zij snapt niet dat hij niet snapt dat zij ook aan het bij komen is. Zij gaat verder: “Bovendien, als hij een papa-dag heeft, dan is hij alleen maar met de kinderen bezig! En ik?” gaat ze in één adem verder, “Ik neem de kinderen mee en bezoek mijn zieke oma, ik breng een plantje bij iemand uit de kerk, ondertussen draaien de wassen en geef ik de kinderen ook te eten. Dat kan hij toch ook? Hij drukt gewoon zijn snor!”
Ik vertel hun dat dit niets over hun relatie zegt, maar over de man-vrouw verschillen. ‘Mannen komen van Mars’ en ‘vrouwen van Venus’, is niet voor niets de titel van een boek over relaties.
We kijken eerst naar het ritueel van thuiskomen. Als een man uit zijn werk komt, heeft hij een laag testosteron gehalte. Dat moet eerst aangevuld worden, voordat hij weer wat kan doen. Hij wil daarom gewoon even niks. Even op de bank hangen, domweg scrollen op zijn mobiel en zijn verstand op nul. Niet omdat hij lui is, maar omdat hij dat moment nodig heeft om op te laden. Zijn dagelijkse werk vraagt veel focus en energie. Precies die aspecten die testosteron nodig hebben. Dit stijgt vanzelf, wanneer hij een moment de tijd krijgt om zich te ontspannen. Meestal maar een halfuurtje. Daarna is hij weer in staat om met liefde zijn aandacht en zijn energie aan zijn vrouw en zijn gezin te geven.
Een man verliest energie als hij het gevoel heeft het niet goed te doen
Als je dat als vrouw niet weet, ga je hem onterecht allerlei dingen verwijten, die bovendien niet helpend zijn. Een man verliest energie als hij het gevoel heeft het niet goed te doen. Dat levert hem stress op. Dat verbruikt weer testosteron. Hij wordt dan prikkelbaar en depressief en trekt zich terug in zijn hol. Zijn partner wordt daardoor minder aantrekkelijk voor hem. Acute stress kan hem zelfs agressief maken.
Als vrouw daarentegen heb je aan het eind van een werkdag te veel testosteron en daarom behoefte aan oxytocine! Dat krijg je door een knuffel, door te leuteren met vriendinnen en jezelf te verzorgen (kleding kopen, naar de kapper, etc.) of anderen te verzorgen. Dus je schiet juist in de zorgmodus. Je ruimt de was weg, kookt het eten en belt ondertussen een vriendin terwijl je je kind een schone broek geeft. Door deze inspanning stijgt dat belangrijke hormoon van de vrouw: oxytocine. Je wordt meer verbonden met jezelf en je omgeving. Door te veel testosteron schiet een vrouw in de regelstand en focus en wordt ze makkelijk een kenau. Terwijl de man dus behoefte heeft aan ‘niks’, moet de vrouw juist praten en zich gesteund voelen. Ze wil zich gehoord en gezien voelen. Als ze dat niet ervaart, dan voelt ze zich een sloofje, gaat ze hem aanklagen en wordt nukkig en chagrijnig.
Hij scoort wel erg goed, als hij – voordat hij gaat lummelen – eerst zijn vrouw een hele lange knuffel geeft en zegt, dat hij van haar houdt
Hier zie je een tegenstrijdige behoefte van de man en de vrouw. Voor je het weet, zit je in een sfeer van verwijten, ruzie en conflicten, puur en alleen omdat er niet voldaan wordt aan een specifieke, persoonlijke hormonale behoefte.
Natuurlijk verschillen vrouwen ook met vrouwen en is de ene man de andere niet. Dus de individuele hormoonhuishouding speelt daar ook een rol in, maar over het algemeen is deze tendens wel zichtbaar.
Het stel aan mijn tafel kijkt mij met open mond aan. Vervolgens kijken ze elkaar hoopvol en met een glimlach van liefde aan. “Oh… dus het ligt niet aan onze liefde?” Nee! Daarom is kennis zo belangrijk. Kennis over de verschillende hormoonhuishoudingen en over de effecten hiervan op je relatie in het dagelijkse leven. Want eigenlijk is het helemaal niet ingewikkeld. Laat die man lekker op de bank lummelen, een dutje doen of op zijn telefoon kijken. Daar knapt hij gewoon enorm van op. Hij scoort wel erg goed, als hij – voordat hij gaat lummelen – eerst zijn vrouw een hele lange knuffel geeft en zegt, dat hij van haar houdt. Zo houdt hij rekening met haar.
De vrouw wil vooral verbinding en een gesprek. Al die gesprekken hoeven echt niet alleen met manlief gevoerd te worden. Het is juist ook heerlijk om eindeloos met vriendinnen te leuteren, en al pratend een veelheid aan gedachten te ordenen, problemen te benoemen en door processen heen te gaan. Door te praten komt een vrouw tot rust.
Dineke van Kooten is coach, spreker en schrijver. Wil je meer lezen over de verschillen tussen man en vrouw? Kijk dan op: https://www.dinekevankooten.nl of lees mijn boek ‘De fik erin’.
