Crisis in de relatie

Ze zitten tegenover mij. Ze hebben een relatiecrisis.
Ik luister naar hun verhaal en vraag of ze de betekenis van het woord ‘crisis’ kennen.
“Crisis” is Grieks voor “keerpunt”. Een beslissend moment. Het moment waarop gekozen moet worden. En het heeft niets te maken met grote problemen.
Net zoals de Griekse woorden “chaos” en “anarchie” niet “wanorde” betekenen maar “leegte” en “leiderloos”.
Is het niet geweldig?

Op één dag had ik 4 nieuwe relatiecrissen.

dienstbaar
De ene relatie omdat ze daadwerkelijk van afhankelijk en ongelijkwaardig, naar onafhankelijke en gelijkwaardig willen gaan. De ene partner is doodmoe van het van jongsaf aan dienstbaar zijn. Zijn voelsprieten zijn zo ontwikkeld dat voordat de ander het zelf weet, hij al weet wat er bij de ander gebeurt. De ander heeft zich dat laten welgevallen, maar ze zijn het allebei zat. Haar het laten welgevallen was ook een vorm van dienstbaarheid aan hem.

controle
De andere relatie is in crisis omdat dit voor allebei een tweede relatie is. Zij wordt geconfronteerd met haar controle (die ze heeft ingezet sinds haar 7de, toen haar moeder overleed). Hij wordt geconfronteerd met zijn geboorte waarin hij in een soort shock gekomen is van niet weten hoe dat hier moet, waar hij niet is uitgekomen. Zijn tweeling broertje is bij de geboorte te komen overlijden. Hij staat er nu alleen voor, terwijl ze in de buik alles samen deden. Hij wil vooral rust even aankijken en overzicht creeren, om dan te ontdekken hoe het bedoeld is te gebeuren. Niet om hoe hij het zou willen. Daar is hij nog nooit bij gekomen. Hij verloor zijn eerste vrouw op 57-jarige leeftijd. Hij heeft er alles aan gedaan om haar beter te maken en het is hem niet gelukt. De wereld is er een stuk angstiger op geworden sinds zij overleed. Hij genoot in eerste instantie van de controledrang van zijn tweede vrouw, maar nu wordt hij er wanhopig van.

eerst dit, dan dat