Man-Vrouw verschillen in relaties (David Deida)

Persoonlijke posities en relationele rollen
De invulling van het partnerschap is vaak gestoeld op de voorbeelden die we hebben meegekregen. We kopiëren ze of vermijden ze soms bewust. Vaker nog nemen we de elementen die ons passen mee in onze eigen relatie en voegen die samen met die van de partner. Die heeft immers ook een eigen verleden en voorkeuren.

Vóór de Tweede Wereldoorlog lagen de posities en rollen van man en vrouw redelijk vast. Enigszins generaliserend: de man stelde zich onafhankelijk op, trad naar buiten en bracht het geld binnen. De vrouw had haar verzorgende taken voor kinderen en huishouden. Duidelijke rollen en afgebakende verantwoordelijkheden waren het, wel zo helder. Ongelijkwaardig ook met een sterke economische afhankelijkheid van de vrouw.

Vanaf de jaren 50 draait het traditionele rollenpatroon. Onafhankelijkheid en gelijkwaardigheid worden de kern van de verhoudingen in de relatie. Vanuit respect voor het individu en ieders persoonlijke ontwikkeling. Met meer ruimte en vrijheid. Een waardevol uitgangspunt. Maar wat doen we met die vrijheid en wat doet die met ons? In de praktijk ligt afstandelijkheid op de loer, raakt intimiteit op de achtergrond, zijn we verbonden door een steeds dunner lijntje.

De essentie van een evenwichtige relatie ligt in de wederzijdse bereidheid om te geven en te ontvangen. Met ruimte, zodat ieder vanuit persoonlijke kracht de ander kan aanvullen en er oprechte verbinding kan ontstaan. Verbinding die vanuit gelijkwaardigheid ruimte laat aan onafhankelijkheid. Zoals de man in staat is zaken te benoemen en de vrouw weet te complimenteren, zo kunnen hoofd en hart in een relatie evenwichtig samenkomen en samenleven.

Comedians Veldhuis en Kemper hebben er zo hun eigen kijk op in hun theaterprogramma ‘We moeten praten’. Over de bevrijding van traditionele rolpatronen en hoe dat – in de ogen van de man – ook een beetje kan doorslaan. Kijk de aflevering onder aan deze pagina.