Coaching

Nog niet zo lang geleden was ik uitgenodigd om een lezing te geven voor een afdeling van de Rotary. Elke week komen deze leden op een vaste avond bij elkaar, gebruiken de avondmaaltijd met elkaar en luisteren dan aansluitend naar een lezing van een van hun leden of van een spreker van buiten. Ik was uitgenodigd om deze avond wat over mijn vak coaching te vertellen. Daar is natuurlijk heel veel over te vertellen en ik doe dat met veel plezier. Het liefst ook op een interactieve manier.
Tijdens de lezing ontvangen de heren en enkele dame wat ik hen voorlegde zeer consumptief. Maar wat kon ik anders verwachten als je net met elkaar had gegeten. Gelukkig kwamen tijdens het moment van vragen leuke, prikkelende vragen. Dat is altijd mijn geniet moment.

Een eerbiedwaardig lid vroeg mij waarom er nu zoveel mensen gecoacht werden en daar vroeger niet of nauwelijks sprake van was. Dat is een mooie vraag, waar soms wel eens lacherig over gedaan wordt. Ik denk dat een aantal veranderende aspecten daarvoor belangrijk zijn, zo heb ik die avond gezegd:

Men is veel mobieler dan toen; men woont niet meer in hetzelfde dorp/dezelfde stad waar men geboren is; men rijdt niet jarenlang in dezelfde auto; men woont niet meer jarenlang in hetzelfde huis; men koopt niet zijn spullen altijd bij dezelfde winkel; men werkt niet meer jarenlang bij dezelfde baas; men ziet niet meer zoveel mannen en vrouwen bij elkaar komen die de situatie bespreken, waardoor je veel van elkaar leert. Daardoor is de doorlooptijd van junior naar senior veel sneller; daardoor is de onzekerheid toegenomen, omdat je niet zoveel spiegelbeelden in je omgeving/familie hebt; daardoor veranderen culturen van divers gedrag veel meer; daarbij is de informatie snelheid toegenomen, waardoor je een inspanning moet doen om bij te blijven; etc.

De ontwikkeling van rups naar vlinder is niet meer eenmalig in een mensenleven, maar vindt op diverse fronten en met een kortere doorlooptijd plaats, waardoor rolverwerving, rolverwarring (schok, twijfel, ontregeling, verwerking en verwerving), de rol leren beheersen en het spelen met de rol (schakelen en integreren) een veel kortere omlooptijd hebben. Dat vraagt nogal wat van een mens. Men is dus vaker onbewust onbekwaam of bewust onbekwaam of onbewust bekwaam en men heeft een hand van buiten nodig (die men vroeger bijv. van een senior collega kreeg die al 25 jaar bij de zaak werkte) om bewust bekwaam te worden.

Een coach is iemand van buiten die je bevraagt op je gedrag en die ontwikkelingen, en als het ware een spiegel voorhoudt in deze sterk wisselende omstandigheden en in die nieuwe situatie voorziet om optimaal te kunnen functioneren.

Wat mij betreft gun ik iedereen een goede coach!

Geplaatst 15 mei 2011