CIP – niet ziek en niet gezond

Dineke van Kooten over herstel na een wonderlijke genezing: “Ik voelde me niet ziek en niet gezond”

God genas Dineke van Kooten op een wonderlijke manier na jaren van ziek-zijn.
“Ik had de wereld veertien jaar lang horizontaal bekeken. In die tijd was er veel veranderd”, vertelt Dineke.
“Mijn leven stond min of meer stil, maar alles en iedereen om mij heen was verder gegaan.”
In ‘Dwars door de pijn’ beschrijft Dineke hoe ze opnieuw leerde leven en liefhebben.

auteur: Nienke Alblas
datum: 17 februari 2022
website: Dineke van Kooten over herstel na een wonderlijke genezing – CIP.nl

Het was voor Dineke niet makkelijk om te re-integreren in de samenleving. “Ten eerste had ik ontzettend veel spierpijn, want ik had jaren niet bewogen.” Daarnaast was het een mentale en emotionele uitdaging om weer in de wereld mee te draaien. “Je krijgt geen briefje uit de hemel van God waarop staat: ‘Je bent nu genezen, ga nu maar zus of zo doen.’ De worsteling met de vraag Wat is de bedoeling van dit alles? bleef. Waarom was ik veertien jaar ziek en werd ik toen genezen?”

“De jaren van mijn ziekte waren lang. De jaren na mijn genezing net zo goed.”

Antwoorden op dit soort vragen kreeg Dineke niet in woorden, maar door de jaren heen. “Ik was erg slecht in het aangeven van mijn grenzen. Als iemand mij voor ik ziek werd vroeg om één ding, gaf ik alles wat ik had. Maar toen ik ziek werd, moest ik juist heel de tijd grenzen aangeven. Ik kon toen niet anders. Het is een van de vele dingen die ik heb geleerd. De jaren van mijn ziekte waren lang. De jaren na mijn genezing net zo goed. Beide waren een leerproces, wat nog steeds doorgaat.”

Eenzaamheid en relaties
Dineke wilde in de periode van haar ziekte niemand tot last zijn. Door veel grapjes te maken, te lachen en naar anderen te vragen, leidde ze anderen en zichzelf af van haar ziekte. Er werd niet veel gepraat over wat ze meemaakte. “Daar heb ik grote fouten in gemaakt. Door er niet over te praten, nam ik de mensen in mijn omgeving niet mee in mijn proces. Niemand wist wat er door mij heen ging. Zo zorgde ik er zelf voor dat ik eenzaam werd”, vertelt Dineke. “Toen ik genezen was, werd ik geconfronteerd met een nieuwe vorm van eenzaamheid. Ik paste namelijk niet bij de gezonde mensen, maar ook niet bij de zieke mensen. Het duurde drie jaar voor ik het gevoel had dat ik de brug geslagen had naar het ‘gewone’ leven.”

“Door er niet over te praten, nam ik de mensen in mijn omgeving niet mee in mijn proces.”

“Relaties zijn een van de belangrijkste dingen in ons leven. Er zijn in ons land veel mensen chronisch ziek en aan de meesten van hen zie je dit niet. Pas als mensen in een rolstoel of scootmobiel zitten worden de zieken herkent. Mijn relatie met mijn familie was veranderd, de relatie met mijn partner en mijn kind was veranderd. Al die relaties zijn namelijk gebaseerd op ‘gezamenlijkheid’. Deze gezamenlijkheid verdwijnt wanneer je chronisch ziek wordt en de relaties komen daardoor onder druk te staan.”

Een genezing is iets vreugdevols, maar Dineke ging tegelijkertijd ook door een soort rouwproces. “Ik kon me enorm verwonderen in de natuur, de geuren, de kleuren. En ik kon tegerlijkertijd soms alleen maar huilen. Als ik moeders bij een schoolplein op hun kinderen zag wachten, werd ik verdrietig om wat ik allemaal gemist had. Ik heb mijn dochter nooit bij het schoolhek opgewacht”, aldus Dineke. “Het heeft echt tijd nodig gehad om een gezonde band met mijn dochter op te bouwen. Ik heb de eerste veertien jaar van het leven van mijn dochter aan de zijlijn gestaan. Ze zat als puber juist in een fase om tegen haar ouders aan te schoppen toen ik genas. Zij kreeg ineens een gezonde moeder. Het had tijd en veel communicatie nodig, hier hebben we ook hulp bij gehad. We hebben nu een goede moeder-dochter relatie.”

De ziekte had ook invloed op haar huwelijk. Dineke vertelt hoe er een afstand was ontstaan tussen haar en haar man in de jaren van haar ziekte. Het huwelijk strandde zes jaar na haar genezing. “Onze relatie was ondervoed geraakt door een gebrek aan communicatie. Ik had hem niet betrokken in mijn proces en hij mij niet in wat hij doormaakte in de periode van mijn ziekte. Toen we elkaar weer probeerden te vinden na mijn genezing, merkten we dat de afstand te groot was geworden om elkaar nog te vinden”, aldus Dineke.

Re-integreren
De genezing van Dineke betekende niet alleen het opnieuw oppakken van relaties en vriendschappen. Het betekende ook dat ze weer aan het werk kon. “Toen ik belde naar het UWV om te melden dat ik genezen was en weer kon werken, geloofden ze me eerst niet. Ik was 100 procent afgekeurd en had medisch geen kans op herstel. Toch was het echt zo, ik was genezen en kon weer gaan werken. Dit was niet makkelijk, het was de volgende zoektocht waar ik mee te maken kreeg. Niemand zat op mij te wachten. Ik had een gat van 14 jaar op de arbeidsmarkt. Waardoor ik eigenlijk alleen in aanmerking kwam voor ongeschoold werk.”

“Veel getuigenissen van genezingen houden op bij het wonder.”

Het was een grillig proces. “Hoe ga je na veertien jaar horizontaal leven naar een verticaal leven? En hoe kan je dan invoegen in de maatschappij?”, vroeg Dineke zich af. “Er waren geen boeken, blogs of vlogs over mensen die genezen waren en weer gingen werken. Ik ben toen boeken gaan lezen over mensen die in de gevangenis hadden gezeten, om te kijken hoe zij re-integreerden in de samenleving. Mijn situatie was vergelijkbaar. Ik had jaren niet deelgenomen aan de maatschappij, net zoals iemand die gevangen had gezeten.”

“Veel getuigenissen van genezingen houden op bij het wonder. ‘Halleluja, amen’, en het verhaal is uit. Maar het leven gaat verder na de genezing en dit is een hele zoektocht.” Het geloof bleef in deze moeilijke periode van herstel na de genezing altijd haar rustpunt. 

Hulp
Zonder hulp was Dineke nooit door de jaren na haar genezing heen gekomen, vertelt ze. “Je hebt iemand nodig die verstand heeft van familieverbanden wanneer je deze relatie wil herstellen, je hebt iemand nodig die je kan helpen met zoeken naar wat je kan, je hebt hulp nodig bij de emotionele verwerking van traumatische gebeurtenissen. Dit is niet zwak, maar juist sterk”, aldus Dineke.

“Ik ben daarnaast talrijke opleidingen gaan doen en heb mijn eigen bedrijf gestart om zo de leegte in mijn cv te kunnen aanvullen, vertelt Dineke. “Ik heb nu van mijn eigen zoektochten mijn werk gemaakt. Ik ben altijd nieuwsgierig en wil graag weten hoe dingen in elkaar steken. Hierdoor heb ik veel kennis opgedaan. Dit geef ik graag door in artikelen op mijn website, podcasts en e-learnings en nu ook met mijn boek. Ik wil mensen doorgeven wat ik heb geleerd en wat ik heb ontdekt in het leven.”

Vorige week vertelde Dineke van Kooten over haar wonderlijke genezing. Meer leren van Dineke? Ga naar www.dinekevankooten.nl
Beeld: Jonneke.nl