Angst
Je ervaart in bepaalde situaties steeds weer een beklemmend gevoel. Een gevoel dat je belemmert in je doen en laten. Onprettig ook, het refereert aan iets in jezelf. Aan een dieper gevoel, aan angst wellicht. Maar angst voor wat? Het antwoord daarop heb je niet zomaar. Logisch. Het is van jou, diep weg en eng dichtbij. Het is bijna onmogelijk jezelf de spiegel voor te houden.
Angsten zijn er in vele soorten en maten en hebben een aantal zaken gemeen. Ze zijn altijd persoonlijk, kennen een ogenschijnlijk onzichtbare ontstaansgeschiedenis en kunnen ons belemmeren in ons dagelijks doen en laten.
Om jezelf te ontdoen van die belemmering is het nuttig de weg terug te gaan. Om de herkomst te verkennen en te erkennen als wezenlijk onderdeel van jezelf. Als je de oorzaak begrijpt, kun je zonder oordeel oprecht naar jezelf kijken. Je kunt verder zonder de belemmering van de angst.
Als kind heb je geleerd met jouw angstige momenten om te gaan. Tot je 23ste ontwikkel je overlevingsmechanismen om stand te houden. Daarna heb je nog vele jaren het veilige gevoel dat je er mee hebt leren omgaan.
En dan ontstaat het besef dat je gevangen zit in de angst en je eigen mechanisme. Je wilt er niet langer mee hoeven ‘dealen’. Je wilt er vanaf. Wanneer je in staat bent te kijken naar je eigen macht der gewoonte, deze te herkennen, bevrijd je jezelf uit de ‘cel’ waarin je jezelf gevangen houdt. Je bent in staat voor jezelf te zorgen, de grootse ruimte te ervaren zonder angst en belemmering.
