Afwijzing in het leven (Jan Geurtz)
Van Jan Geurtz (schrijver van boeken over liefde) leerde ik dat elk mens zich op een moment na zijn geboorte afgewezen voelt.
Op het moment dat ik geen borstvoeding meer krijg, denk ik niet: daar ben ik nu te groot voor! Maar denk ik dat ik het niet meer krijg, omdat ik niet goed genoeg ben. Daardoor worden mijn overlevingsmechanismen ontwikkeld en kan ik tot mijn 23ste het leven aangaan. Daarbij kan ik kijken en afkijken om vervolgens uit te proberen hoe ik moet eten, kruipen, gaan staan, lopen, naar school gaan, vriendjes maken, etc. etc.
Iedereen kent in mindere of meerdere mate afwijzing in zijn leven.
Die afwijzing zorgt ervoor dat je negatief over jezelf denkt. Daarin wordt je overlevingsmechanisme, lees EGO, geboren. Dat veroorzaakt dat je je hart sluit en er alles aan zal doen om die afwijzing niet meer te ervaren en niet meer te voelen.
Dat veroorzaakt twee soorten reacties:
1) wat ik over mijzelf denk is NIET waar en daar doe ik alles aan om dat te bewijzen, waardoor ik ga voorkomen dat ik mijzelf afwijs en dat de ander mij zal afwijzen. Ik ga mij als een ENGEL inzetten:
De tweede soort reacties is:
2) wat ik over mijzelf denk is WEL waar en daar doe ik alles aan om dat te bewijzen, waardoor ik mijzelf voortdurend afwijs en ervaar dat de ander mij afwijst. Ik ga mij inzetten als een BENGEL / REBEL:
Uiteindelijk heb je je overlevingsmechanismen maar tot je 23ste levensjaar nodig, omdat dan je prefrontale cortex is ontwikkeld. Dan kan je op zoek gaan naar je Ware Zelf, naar je eigen, echte identiteit. Helaas weten we dat vaak niet en proberen we de rest van ons leven te doen wat anderen van ons vinden; of heel veel te doen of heel veel te hebben. We blijven instinctief reageren en daarmee doen we zoals we deden en krijgen we wat we altijd kregen.
Het leven geeft ons genoeg problemen (ontslag, burn-out, ziekte, scheiding, etc) om te zien en te ervaren dat de overlevingsmechanismen niet meer werken. Waardoor je gedwongen wordt om naar je Ware Zelf op zoek te gaan. Als je dat doet, als je je persoonlijk ontwikkelingsproces gaat, dan wordt je steeds meer jezelf en word je steeds meer gewaar wie je bent en steeds meer bewust van wat je doet, waardoor je kan leven vanuit je intuïtie met een open hart!
Voor mij linkt dit verhaal erg een gelijkenis dat je kunt lezen in Lucas 15:11-32, waarin twee zonen van een vader een rol spelen die erg in de patronen zoals boven beschreven terug te vinden zijn
Hij zei: “Iemand had twee zonen.
De jongste zoon zei tegen zijn vader: “Vader, geef mij mijn deel van de erfenis.” En hij verdeelde zijn vermogen onder hen. Niet lang daarna vertrok de jongste zoon met al zijn bezit naar een ver land, waar hij het verkwistte in een losbandig leven. Toen hij alles opgemaakt had, kwam er een zware hongersnood over dat land en ook hij begon gebrek te lijden. Hij zwierf rond tot hij in dienst trad bij een van de inwoners van dat land; die stuurde hem het veld in om varkens te hoeden. Graag had hij zijn honger gestild met het voer dat de varkens aten, maar niemand gaf hem wat. Toen kwam hij tot zichzelf en zei: “Zoveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed, en ik verga hier van de honger! Ik ga terug naar mijn vader. Ik zal hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten, behandel me als een van uw dagloners.” En hij ging terug naar zijn vader. Toen hij nog ver van huis was, zag zijn vader hem al en werd ontroerd; snel liep hij op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem. “Vader,” zei de zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten.” Maar de vader zei tegen zijn slaven: “Haal vlug de mooiste kleren en trek ze hem aan, doe een ring aan zijn vinger en schoenen aan zijn voeten. Haal het gemeste kalf en slacht het; laten we eten en feestvieren, want mijn zoon hier was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden.” En het feest begon.
Maar zijn oudste zoon was nog op het land. Toen hij naar huis kwam, hoorde hij muziek en dans. Hij riep een van de knechten en vroeg wat er te doen was. Die antwoordde: “Uw broer is thuisgekomen en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht, omdat hij hem gezond en wel terug heeft.” Toen werd hij kwaad en hij wilde niet binnenkomen. Daarop kwam zijn vader naar buiten en probeerde hem tot andere gedachten te brengen. Maar hij gaf zijn vader ten antwoord: “Ik dien u nu al zoveel jaren en nooit heb ik een gebod van u overtreden, maar mij hebt u nog nooit een bokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren. Maar nu die zoon van u is thuisgekomen, die uw vermogen met hoeren heeft verbrast, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.” Maar hij zei : “Jongen, jij bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou. We moeten feestvieren en blij zijn, want die broer van je was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden.”
Die twee houdingen zijn terug te vinden in onderstaande tabel:
