Verschillende dynamiek van Covid-19-pandemie
Hoe de verschillende dynamiek van de Covid-19-pandemie in verschillende delen van de wereld tot hetzelfde resultaat leidtwebsite: https://www.geertvandenbossche.org/
www.geertvandenbossche.org
0:00 How the different dynamics of the Covid-19 pandemic in different parts of the world lead to the same outcome
2:54 Considering collective immunity
4:23 Infection increasingly occuring amongst asymptomatic people
7:06 Suboptimal immune conditions
9:10 The circulation of infectious variants and its influence on the dynamics of the pandemic
17:40 Interpretation and forecast of the curves in India and Chile
23:30 United Kingdom and Chile
25:19 United States and Belgium
30:55 Israël and the United Kingdom
35:04 Consensus on criteria in order to start a discussion
41:44 Next: natural immunity
Geert Vanden Bossche noemt vaccinatiepolitiek een ramp
SAMENVATTING:
Gezien de lengte van het volledige artikel van Vanden Bossche en het wetenschappelijk taalgebruik proberen we hier een verteerbare samenvatting te geven.
De auteur legt uit waarom het aanwenden van de huidige vaccins in een massavaccinatiecampagne temidden van een pandemie niet alleen inefficiënt maar zelfs desastreus is.
Veel draait rond het begrip “virale immuun ontsnapping”. De auteur vergelijkt dit fenomeen met het ontstaan van weerstandige bacteriën door het gebruik van antibiotica. Zoals bacteriën ontsnappen aan de werking van antibiotica door zich gedeeltelijk te wijzigen, zo ontsnappen coronavirussen ook aan de antistoffen die ontstaan, hetzij door het doormaken van een infectie, hetzij door vaccinatie, door kleine veranderingen in hun mantel. Door deze veranderingen wordt het gewijzigde virus (de variant) niet meer herkend door de antistoffen, die dus volslagen nutteloos worden.
Dit is echter niet het enige gevolg van de vaccinatie.
We beschikken over twee soorten immuniteit: de aangeboren immuniteit en de verworven immuniteit.
De aangeboren immuniteit is minder specifiek voor één bepaalde kiem, en kan dus een veel groter gamma ziektekiemen neutraliseren. De verworven immuniteit is wél zeer specifiek voor één kiem, en kan sneller grote hoeveelheden antistoffen hiertegen produceren. Daardoor wordt de aangeboren immuniteit buiten spel gezet. Wanneer echter vervolgens ook de verworven immuniteit nutteloos wordt doordat het virus wijzigt krijgt dit virus vrij spel en kan het zich zeer snel vermenigvuldigen en verspreiden, zelfs bij mensen die reeds besmet werden en bij gevaccineerden. De nieuwe varianten van het virus die zo ontstaan zijn doorgaans meer besmettelijk dan de oude, en zo leidt vaccinatie tot een versnelling van de pandemie bij een bevolking die alle wapens kwijtgespeeld is. Wie met de nieuwe varianten besmet wordt zal de ziekte in een ernstiger vorm doormaken dan na infectie met de oorspronkelijke virussen. Gevaccineerde ouderlingen worden een bron van besmetting voor hun contacten met nieuwe varianten die bij hen vrij spel gekregen hebben. De lockdown maatregelen leiden tot een beperking van onze blootstelling aan kiemen, waardoor onze aangeboren immuniteit niet genoeg geoefend werd, verzwakt is, en dus minder weerstand biedt tegen Covid-19. Wanneer dan ook de verworven immuniteit tegen Covid-19 het laat afweten is het hek van de dam.
ARTIKEL Geert Vanden Bossche, DMV, PhD, onafhankelijk viroloog en vaccinatieexpert, voorheen in dienst van GAVI en de Bill & Melinda Gates Foundation.
Aan alle overheden, wetenschappers en experten over de hele wereld, aan wie die aanbelangt: de volledige wereldbevolking
Ik ben alles behalve een antivaxxer. Als wetenschapper doe ik over het algemeen geen beroep op eender welk platform van dit soort om een standpunt in te nemen over onderwerpen die verband houden met vaccinaties. Als toegewijd viroloog en vaccinexpert maak ik enkel een uitzondering wanneer de gezondheidsoverheden toelaten dat vaccins worden toegediend op een manier die de volksgezondheid in gevaar brengen, vooral wanneer wetenschappelijke bewijzen worden genegeerd. De huidige extreem kritische situatie dwingt me om deze noodroep te verspreiden. Gezien de nooit geëvenaarde omvang van de menselijke tussenkomst in de Covid-19 pandemie nu riskeert uit te lopen op een wereldwijde catastrofe zonder weerga kan deze oproep niet luid en sterk genoeg klinken.
website: https://www.vaccinatieschade.be/content/geert-vanden-bossche-noemt-vaccinatiepolitiek-een-ramp
Zoals gezegd ben ik niet tegen vaccinatie. Integendeel, ik kan u verzekeren dat elk van de gangbare vaccins ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd zijn door briljante en competente wetenschappers. Echter, dit soort profylactische vaccins zijn totaal misplaatst, en zelfs zeer gevaarlijk, wanneer ze gebruikt worden bij massa vaccinatiecampagnes tijdens een virale pandemie. Vaccinologen, wetenschappers en dokters worden verblind door de positieve korte termijn resultaten bij individuele patiënten, maar schijnen zich niet druk te maken over de desastreuze gevolgen voor onze gezondheid wereldwijd. Tenzij men op wetenschappelijke basis mijn ongelijk kan bewijzen is het moeilijk te begrijpen hoe de huidige menselijke tussenkomst de circulerende varianten zullen beletten een wild monster te worden.
In een wedloop tegen de tijd ben ik mijn wetenschappelijk manuscript aan het afwerken, waarvan de publicatie jammer genoeg wellicht te laat zal komen gezien de steeds toenemende bedreiging van zich snel verspreidende, zeer infectieuze varianten. Daarom heb ik besloten nu reeds een samenvatting te publiceren van mijn bevindingen, zowel als een voordracht op de recente vaccinatietop in Ohio op LInkedIn. Vorige maandag heb ik de internationale gezondheidsorganisaties, inclusief de WGO, mijn analyse van de huidige pandemie bezorgd, gebaseerd op wetenschappelijke inzichten over de biologie van de immuniteit tegen Covid-19. Gezien de hoogdringendheid heb ik er bij hen op aangedrongen mijn bezorgdheid in acht te nemen en een debat op te starten over de catastrofale gevolgen van een verdere ‘virale ontsnapping”. Voor wie geen expert is op dit gebied voeg ik in bijlage een meer toegankelijke en begrijpelijke versie toe van de wetenschap achter dit verraderlijk fenomeen.
Hoewel er geen tijd te verliezen valt heb ik tot op heden geen enkele reactie gekregen. Experten en politici bewaren het stilzwijgen, terwijl ze duidelijk nog steeds geneigd zijn te praten over het versoepelen van beperkende maatregelen tegen de infectie en een ‘lente-vrijheid’. Mijn beweringen zijn op niets anders gebaseerd dan op wetenschap. Ze kunnen enkel weerlegd worden door wetenschap. Hoewel men nauwelijks enige foute wetenschappelijke uitspraak kan doen zonder bekritiseerd te worden door collega’s verkiezen de wereldleiders nu het stilzwijgen te bewaren. Voldoende wetenschappelijke bewijzen werden op tafel gelegd. Jammer genoeg blijven ze onaangeroerd door diegenen die de macht hebben om te handelen. Hoe lang kan men het probleem ontkennen wanneer er momenteel overweldigend veel bewijsmateriaal bestaat dat virale ontsnapping nu de mensheid bedreigt? We kunnen amper zeggen dat we het niet wisten, of niet gewaarschuwd waren.
In deze pijnlijke brief leg ik heel mijn reputatie en geloofwaardigheid in de weegschaal. Ik verwacht van u, bewakers van de mensheid, tenminste hetzelfde. Dit is extreem hoogdringend. Open het debat. In ieder geval: keer deze tendens om!
PUBLIEKE GEZONDHEIDSCRISIS VAN INTERNATIONAAL BELANG
Waarom massavaccinatie temidden van een pandemie een onverwoestbaar monster creëert
Dé kernvraag is: waarom lijkt niemand zich iets aan te trekken van virale immuun ontsnapping? Laat me proberen dit uit te leggen aan de hand van een makkelijker te begrijpen fenomeen: weerstand tegen antibiotica. Men kan deze gesel tegen weerstand uitbreiden tot onze zelf-gefabriceerde ‘antivirale antibiotica’. Inderdaad, antistoffen die geproduceerd worden door onze eigen immuunsysteem kunnen beschouwd worden als zelfgemaakte antivirale antibiotica, los van de vraag of ze aangemaakt zijn door ons aangeboren immuunsysteem (de zogenoemde ‘natuurlijke’ antistoffen) of dat de aangemaakt zijn als antwoord op een specifieke ziektekiem (wat dan uitmondt in zogenoemde ‘verworven’ antistoffen). Natuurlijke antilichamen zijn niet specifiek voor één kiem terwijl verworven antistoffen specifiek gericht zijn tegen de ziektekiem die ons binnendringt. Bij de geboorte is ons aangeboren immuunsysteem ‘onervaren’ maar goed en wel aanwezig. Het beschermt ons tegen tal van ziektekiemen, waardoor het deze belet een ziekte te veroorzaken. Terwijl het aangeboren immuunsysteem zich de ziektekiemen die het ontmoet heeft niet kan herinneren (het aangeboren immuunsysteem heeft geen zogenoemd ‘immunologisch geheugen’) kunnen we er enkel verder op rekenen indien we het voldoende ‘oefenen’. Deze training wordt bereikt door regelmatige blootstelling aan ontelbare dingen uit onze omgeving, inclusief ziektekiemen. Maar wanneer we ouder worden zullen we steeds vaker situaties tegenkomen waar dit aangeboren immuunsysteem (vaak ook de ‘eerste lijn van immunitaire verdediging’ genoemd) niet krachtig genoeg is om de ziektekiem tegen te houden aan de toegangspoort (vooral slijmvliezen zoals het epitheel (buitenste laag) van onze luchtwegen en darmen). Wanneer dit gebeurt moet het immuunsysteem beroep doen op meer gespecialiseerde spelers van dat immuunsysteem (dat wil zeggen antigeen-specifieke antistoffen en T-cellen) om de ziektekiem te bestrijden. Terwijl we opgroeien verwerven we dus meer en meer kiem-specifieke immuniteit, inclusief zeer specifieke antistoffen. Omdat die een hogere affiniteit hebben voor de ziektekiem (bijvoorbeeld het virus) en hogere concentraties kunnen bereiken kunnen ze makkelijk de competitie winnen tegen onze natuurlijke antistoffen voor het binden aan een ziektekiem of virus. Het is precies dit type van hoogspecifieke antistoffen met hoge affiniteit dat momenteel door de huidige Covid-19 vaccins wordt opgewekt. Natuurlijk is het nobele doel van deze antistoffen ons te beschermen tegen Covid-19. Waarom zou er dan een uitgesproken bezorgdheid moeten bestaan bij het gebruik van vaccins tegen Covid-19?
Wel, net zoals de wetten die van toepassing zijn op de klassieke antibiotica tegen microben is het van het grootste belang dat onze zelf aangemaakte ‘antivirale antibiotica’ beschikbaar gesteld worden in voldoende hoeveelheid en aangepast aan de specifieke eigenschappen van onze vijand. Daarom is het in het geval van een bacteriële aandoening van het grootste belang om niet alleen het juiste type antibioticum te kiezen (gebaseerd op de resultaten van een antibiogram) maar om het antibioticum lang genoeg te nemen (zoals aangegeven op het voorschrift). Wanneer we deze voorwaarden niet naleven riskeren we de microben een kans op overleving te geven en daardoor de ziekte opnieuw te zien opflakkeren. Een zeer gelijkaardig mechanisme kan ook van toepassing zijn op virussen, vooral op virussen die snel en makkelijk muteren (wat bijvoorbeeld het geval is bij coronavirussen). Wanneer de druk die uitgeoefend wordt door de immunitaire verdediging van het leger (lees: de bevolking) de vermenigvuldiging en de verspreiding van het virus begint in het gedrang te brengen dan zal het virus een ander jasje aantrekken zodat het niet langer makkelijk herkenbaar is en dus niet langer aangevallen wordt door het immuunsysteem van de gastheer. Het virus is nu in staat te ontsnappen aan onze immuniteit (de zogenoemde ‘immuun ontsnapping’). Nochtans kan het virus enkel beroep doen op deze strategie indien het nog genoeg ruimte heeft om zich te vermenigvuldigen. In tegenstelling tot de meerderheid van de bacteriën zijn virussen afhankelijk van levende gastheercellen om zich te vermenigvuldigen. Daarom is het fenomeen van ‘ontsnappingsmutanten’ niet al te zorgwekkend zo lang de kans voor deze varianten om snel een andere gastheer te vinden vrij beperkt is. Maar dat is niet bepaald het geval tijdens een virale pandemie! Tijdens een pandemie verspreidt het virus zich over de hele wereld terwijl veel individuen het virus uitscheiden en verspreiden (inclusief asymptomatische ‘dragers’). Hoe hoger de virale lading, hoe groter de kans voor het virus om iemand tegen te komen die nog niet geïnfecteerd was, of die wel besmet was maar geen symptomen ontwikkelde. Tenzij ze voldoende beschermd zijn door hun natuurlijk immuunsysteem (via natuurlijke antistoffen) zullen ze Covid-19 oplopen omdat ze geen beroep kunnen doen op andere, verworven antistoffen. Het is inderdaad uitgebreid gemeld dat de toename aan S (spike)-specifieke antistoffen bij besmette personen zonder symptomen heel beperkt is en van korte duur. Bovendien hebben deze antistoffen geen volledige maturiteit bereikt. De combinatie van een virale infectie tegen een achtergrond van sub-optimale maturiteit en concentratie van antistoffen laat het virus toe mutaties te selecteren en zo aan de druk van het immuunsysteem te ontsnappen. De selectie van die mutaties gebeurt vooral in het spike-eiwit omdat dit het virale eiwit is dat verantwoordelijk is voor de virale besmettelijkheid. Omdat de geselecteerde mutaties het virus begiftigen met een toegenomen mogelijkheid om te besmetten wordt het nu veel makkelijker voor het virus om ernstige ziekte te veroorzaken bij de besmette personen. Hoe meer mensen symptomen vertonen tijdens de ziekte hoe beter het virus zijn verspreiding en zijn bestendiging kan veilig stellen (mensen die ernstig ziek zijn zullen meer virussen verspreiden over een langere periode dan mensen die besmette mensen zonder symptomen). Jammer genoeg volstaat de kortstondige toename in spike-specifieke antistoffen om iemands aangeboren / natuurlijke antistoffen de pas af te snijden. Die worden buiten spel gezet omdat hun affiniteit voor het spike-antigeen lager is dan die van de spike-specifieke antistoffen. Dat wil zeggen dat met een toenemende graad van besmetting bij de bevolking het aantal personen dat besmet wordt terwijl ze een tijdelijke toename in spike-specifieke antistoffen vertonen steeds groter zal worden. Als gevolg daarvan zal het aantal personen dat besmet wordt terwijl ze een tijdelijke daling ondergaan van hun aangeboren immuniteit zal toenemen. Daardoor zal een steeds toenemend aantal mensen vatbaarder worden van voor de ernstige vorm van de ziekte in plaats van enkel milde symptomen van de ziekte te vertonen (d.w.z. beperkt tot de bovenste luchtwegen) of zelfs helemaal geen symptomen. Tijdens een pandemie zullen vooral jongeren getroffen worden door deze evolutie omdat hun natuurlijke antistoffen nog niet in die mate onderdrukt zijn door een veelheid aan ‘verworven’, antigeen-specifieke antistoffen. Natuurlijke antistoffen, en de natuurlijke immuniteit in het algemeen, spelen een kritieke rol in onze bescherming tegen ziektekiemen omdat ze onze eerste lijn van immunitaire verdediging vormen. In tegenstelling tot de verworven immuniteit beschermen aangeboren immuunreacties ons tegen een breed spectrum van ziektekiemen (dus moet je je aangeboren immuniteit niet compromitteren of opofferen!). Omdat natuurlijke antistoffen en aangeboren immuuncellen een divers spectrum herkennen aan vreemde (dus niet lichaamseigen) elementen (waarvan slechts enkele ziekmakende eigenschappen bezitten) is het inderdaad belangrijk dit systeem voldoende te blijven blootstellen aan uitdagende factoren uit de omgeving. Door het aangeboren immuunsysteem (dat helaas geen geheugen heeft) te blijven TRAINEN kunnen we veel makkelijker weerstand bieden aan kiemen met een echt ziekmakend vermogen. Het is bijvoorbeeld vermeld en wetenschappelijk bewezen dat blootstelling aan andere, onschuldige coronavirussen die enkel een verkoudheid veroorzaken bescherming kan bieden, zij het kortstondig, tegen Covid-19 en zijn loyale handlangers (dit zijn de meer infectieuze varianten),
Onderdrukking van de aangeboren immuniteit, vooral bij jongeren, kan daarom zeer problematisch worden. Er kan niet de minste twijfel bestaan over het feit dat het gebrek aan blootstelling aan kiemen te wijten aan de strikte lockdownmaatregelen die vanaf het begin van de pandemie zijn toegepast niet in het voordeel gespeeld hebben van het trainen van de aangeboren immuniteit van de mensen. En alsof dit niet reeds de aangeboren immunologische verdediging bij dit segment van de bevolking zwaar in het gedrang bracht komt er nog een ander element op de proppen dat de ziektecijfers en de overlijdens bij de jongeren zwaar zal doen toenemen: MASSAVACCINATIE van de OUDEREN. Hoe meer deze laatste leeftijdsgroep zal gevaccineerd zijn en dus beschermd, hoe meer het virus verplicht wordt ziekte te veroorzaken bij jongere leeftijdsgroepen. Dit zal enkel mogelijk zijn als het ontsnapt aan de spike-specifieke antistoffen die momenteel de hoogte ingaan bij mensen die voorheen besmet waren zonder symptomen te vertonen. Als het virus daarin slaagt kan het profiteren van de (tijdelijk) onderdrukte aangeboren immuniteit, en daardoor ziekte veroorzaken bij een toenemend aantal van deze personen en zijn eigen verspreiding garanderen. Doelgerichte mutaties zoeken in het spike-eiwit is daarom dé manier voor het virus om zijn besmettelijkheid te verhogen bij kandidaten die vatbaar zijn voor de ziekte wegens een voorbijgaande zwakte van hun aangeboren immuun verdediging.
Maar intussen kijken we ook op tegen een enorm probleem bij gevaccineerde mensen gezien ze nu meer en meer geconfronteerd worden met infectieuze varianten die een type spike-eiwit vertonen dat in toenemende mate verschilt van de versie die gecompromitteerd werd door het vaccin (dit laatste eiwit is afkomstig van de originele, veel minder besmettelijke stam van het virus uit het begin van de pandemie). Hoe meer varianten besmettelijk worden (dit is als gevolg van het blokkeren van de toegang van het virus tot het gevaccineerde deel van de bevolking), hoe minder vaccinale antistoffen zullen beschermen. Nu reeds leidt gebrek aan bescherming tot verspreiding en transmissie van het virus bij gevaccineerden die blootgesteld worden aan deze meer besmettelijke stammen (die, tussen haakjes, in toenemende mate het terrein beheersen). Daardoor maken we momenteel gevaccineerden tot asymptomatische dragers die infectieuze varianten verspreiden.
Op een bepaald moment, wellicht in een nabije toekomst, zal het voordelig worden (in termen van ‘terugverdienen aan een investering qua selecite’) voor het virus om nog een paar mutaties toe te voegen (misschien slechts één of twee) aan het spike-eiwit van virale varianten (die reeds drager zijn van talrijke mutaties die de besmettelijkheid in de hand werken) in een poging om zijn binding te versterken aan de receptor (ACE-2) die zich bevindt aan de oppervlakte van tolerante epitheelcellen.
Dit zal dan de nieuwe varianten toelaten de competitie te winnen tegen vaccinale antistoffen voor de binding aan de ACE-receptoren. Dit wil zeggen dat er in dit stadium slechts heel weinig bijkomende mutaties nodig zijn binnen het terrein van de virale binding om volledig weerstandig te worden aan de spike-specifieke anti-Covid antistoffen, ongeacht of ze teweeggebracht zijn door het vaccin of door een natuurlijke infectie. In dat stadium zal het virus het inderdaad hebben klaargespeeld om toegang te krijgen tot een enorm reservoir van mensen die nu zeer vatbaar geworden zijn voor de ziekte omdat hun spike-specifieke antistoffen nutteloos geworden zijn in de zin van bescherming, maar nog steeds in staat zijn een langdurige onderdrukking van hun aangeboren immuunsysteem te veroorzaken (d.w.z. dat een natuurlijke infectie, maar vooral vaccinatie, genereren relatief langdurige bloedspiegels aan specifieke antistoffen). Het vatbare reservoir bevat zowel gevaccineerden als mensen die nog beschikken over voldoende spike-specifieke antistoffen te wijten aan een voorgaande Covid-19 infectie. OPDRACHT VOLBRACHT dus voor Covid-19 maar een DESASTREUZE SITUATIE voor alle gevaccineerden en Covid-19 seropositeven gezien zij nu zowel hun verworven als hun aangeboren immuunverdediging tegen Covid-19 kwijtgespeeld hebben (terwijl er zeer besmettelijke stammen circuleren!). Dit is “één kleine stap voor het virus, één gigantische catastrofe voor de mensheid”, wat betekent dat we het virus opgefokt hebben bij jongere mensen tot een niveau waarop het weinig moeite kost voor Covid-19 om zich om te vormen tot een bijzonder besmettelijk virus dat zich niks hoeft aan te trekken van zowel de aangeboren arm van ons immuunsysteem als van de aangepaste / verworven arm (ongeacht de vraag of de verworven antistoffen het gevolg waren van vaccinatie of van een natuurlijke infectie). De inspanning voor het virus wordt nu nog verwaarloosbaarder, gegeven het feit dat vele gevaccineerden nu blootgesteld worden aan zeer besmettelijke virusvarianten terwijl ze slechts één dosis het vaccin gekregen hebben. Vandaar dat ze drager zijn van antistoffen die nog niet volledig functioneel zijn. Onnodig uit te leggen dat dit een verdere ontsnapping aan de immuniteit zal in de hand werken. In essentie zullen we zeer binnenkort geconfronteerd worden met een superbesmettelijk virus dat totaal weerstandig is aan ons meest waardevolle verdedigingssysteem: het menselijk immuunsysteem.
Uit al het voorgaande blijkt het in toenemende mate moeilijk om ons in te beelden hoe de gevolgen van de uitgebreide en foute menselijk interventie in deze pandemie kan ontsnappen aan het uitroeien van grote delen van de menselijke bevolking. Men kan slechts heel weinig andere strategieën bedenken om een zelfde niveau van efficiëntie te bereiken om van een relatief onschuldig virus een biologisch massavernietigingswapen te maken.
Het is in ieder geval ook de moeite om te vermelden dat mutaties in het spike-eiwit (dit is dus exact hetzelfde eiwit dat betrokken is bij de selectie van ontsnappingsmutaties) tevens coronavirussen in staat kunnen stellen om over te gaan op andere soorten. Dat wil zeggen dat het risico dat een ontsnapping aan de immuniteit ten gevolge van vaccinatie die het virus in staat zou kunnen stellen om over te gaan op andere diersoorten, vooral dan op industrieel gekweekte dieren (bijvoorbeeld varkens- of kippenboerderijen), niet verwaarloosbaar is. Van deze diersoorten is bekend dat ze verschillende coronavirussen herbergen en dat ze meestal heel dicht op mekaar leven op de boerderij. Net zoals voor het griepvirus zouden deze dieren dan kunnen dienen als een bijkomend reservoir voor het SARS-COV-2 virus.
Gezien ziektekiemen mee geëvolueerd zijn met het immuunsysteem van de gastheer zijn natuurlijke pandemieën met acute zelf-begrenzende virale infecties zo gemodelleerd dat de tol aan mensenlevens niet hoger is dan strikt noodzakelijk. Door de menselijke interventie is het verloop van deze pandemie grondig verstoord vanaf het begin. Wijd verspreide en zeer strikte voorzorgsmaatregelen tegen de infectie gecombineerd met massa vaccinatiecampagnes die gebruik maken van ineficiënte vaccins zullen ongetwijfeld leiden tot een situatie waarbij de pandemie steeds minder onder controle te houden is.
Paradoxaal genoeg is de enige tussenkomst die een perspectief zou kunnen bieden om deze pandemie te beëindigen (behalve om ze haar rampzalige gang te laten gaan)… VACCINATIE. Natuurlijk zou het type vaccins dat moet gebruikt worden volledig verschillen van de gebruikelijke vaccins in de zin dat ze niet de gebruikelijke systemen zou in werking stellen, namelijk B- en T-cellen, maar Natural Killer (NK) cellen. Er is inderdaad overtuigende wetenschappelijke evidentie dat deze cellen een centrale rol spelen bij het mogelijk maken van een complete uitroeiing van Covid-19 in een vroeg stadium van de infectie bij besmette personen zonder symptomen. NK-cellen zijn een onderdeel van de celbebonden arm van ons aangeboren immuunsysteem en, net zoals natuurlijke antistoffen, zijn ze in staat om een breed en veelzijdig spectrum aan ziektekiemen te herkennen en aan te vallen. Er is een stevige wetenschappelijke grond om aan te nemen dat het mogelijk is NK cellen voor te bereiden op een manier dat ze coronavirussen kunnen aanvallen en vernietigen op brede schaal (inclusief alle varianten) in een vroeg stadium van de infectie. Van NK cellen wordt steeds meer beschreven hoe ze in staat zijn om een immunologisch geheugen te verwerven. Door deze cellen ‘op te voeden’ op een manier dat men het hen mogelijk maakt op duurzame manier cellen te herkennen en aan te vallen die besmet zijn met coronavirussen zou ons immuunsysteem perfect gewapend kunnen zijn voor een gerichte aanval tegen het hele universum van coronavirussen nog voor we er aan blootgesteld worden. Gezien een immuunverdediging gebaseerd op NK cellen een volledige uitroeiing van het virus verschaft en een snelle breedspectrum bescherming biedt is het logisch om aan te nemen dat het beschermen van de cellen van onze aangeboren immuniteit het enige type menselijke interventie zal zijn dat we overhouden om de gevaarlijke verspreiding om zeer besmettelijke Covid-19 varianten tegen te houden.
Indien wij, mensen, ons engageren op onze soort in stand te houden, dan hebben we geen andere keuze dan het uitroeien van deze zeer besmettelijke virale varianten. Dit zal inderdaad uitgebreide vaccinatiecampagnes noodzaken. Echter, vaccins gebaseerd op NK cellen zullen vooral onze natuurlijke immuniteit toelaten beter voorbereid te zijn (geheugen!) en om kudde-immuniteit op te wekken (wat precies het omgekeerde is van wat de huidige Covid-19 vaccins doen omdat ze steeds meer van gevaccineerden asymptomatische dragers maken die het virus verspreiden). Er is dus geen seconde te verliezen om van versnelling te veranderen en om de huidige dodelijke vaccins te vervangen door levensreddende vaccins.
Ik doe beroep op de WGO en op alle betrokkenen, ongeacht hun overtuiging, om dergelijke actie meteen uit te roepen tot DE ALLERBELANGRIJKSTE GEZONDHEIDSMAATREGEL VAN INTERNATIONAAL BELANG.
Wil je meer weten over dit onderwerp?
Kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/tag/politiek/
Voor een overzicht kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/archief/overzicht-great-reset-corona/
