Woordassociatietest
De woordassociatietest van Carl Gustav Jung is één van de meest fascinerende psychologische evaluaties.
De test bestaat uit 100 balsale woorden, waar je tijdens de test op associeert. Dat wat het eerste bij je boven komt, dat zeg je hardop, of dat nu logisch is of niet, dat maakt niet uit.
Het is gebaseerd op het idee dat ons onderbewuste zich onverwachts en ongedacht laat zien. Eén enkel woord kan trauma’s uit het verleden zichtbaar maken of onopgeloste innerlijke conflicten onthullen.
Deze test maakt zichtbaar, waarvoor je anders minimaal 2 maanden gesprekken nodig zou hebben, omdat het ongedwongen is en voorbij de overlevingsmechanismen gaat.
Het fijne van deze test is, dat alle, maar dan ook alle antwoorden goed zijn, ook als er geen antwoord zou zijn.
Carl Gustav Jung onderzocht helemaal in het begin van zijn carrière (1903) de reactietijd die mensen nodig hebben om bij een bepaald woord een associatie te geven (1905). Hij baseerde zich daarmee op de onderzoeken van Francis Galton en Wilhelm Wundt, die dachten dat woordassociaties de intelligentie zichtbaar zouden maken, maar dat bleek niet zo te zijn. Jung werd gefascineerd door de vraag: waarom komt deze verwachting niet uit? Want iedereen bleek anders te reageren. De één sprak zeer vlot een associatie uit over het woord dat werd genoemd. De ander reageerde weer heel langzaam. Hij ontdekte dat niet de persoon zelf daarvoor verantwoordelijk is (iedereen heeft een waarschijnlijk gemiddelde reactiesnelheid), maar bepaalde clusters van woorden bleken de reactietijd bij sommige proefpersonen systematisch te vertragen. In dit verband gebruikte hij voor het eerst het woord ‘complex’. Als bijvoorbeeld bij woorden die met ‘vader’ geassocieerd zijn de reactie meer tijd vergde sprak hij van ‘een vadercomplex’. Later breidde hij de theorie hierover uit. Hij kreeg veel waardering voor zijn wetenschappelijke publicatie over deze test, maar toen hij de resultaten in verband ging brengen met het onbewuste werd hem dat niet in dank afgenomen, omdat men er in die jaren vanuit ging dat er geen onbewuste was. Nu weten we wek beter. De reactie van het onbewuste wordt middels deze test in kaart gebracht.
In 1908 maakte Jung een nieuwe lijst met woorden. Karen Hamaker-Zondag heeft met haar jarenlange ervaring deze Duitse woordenlijst vertaald in het Nederlands.
Complexen gedragen zich immers als Cartesiaanse duiveltjes, en lijken zich te verlustigen in koboldachtige streken. Ze leggen iemand precies het verkeerde woord in de mond, ze laten ons uitgerekend de naam vergeten van iemand die we aan een ander moeten voorstellen, ze veroorzaken hoestkriebels tijdens het mooiste pianospel bij een concert, ze laten de laatkomer, die stilletjes naar binnen wil, met veel lawaai over een stoel struikelen. Ze fluisteren ons bij een begrafenis in te feliciteren in plaats van te condoleren, ze zijn aanstichters van al die streken… Ze zijn de handelende personen van onze dromen, waar wij machteloos tegenover staan; ze zijn de elfachtige wezens, die in de Deense folklore zo treffend geschilderd worden in het verhaal van de pastoor die twee elven het Onze Vader wilde leren. De elfen deden hun uiterste best hem goed na te zeggen, maar al in de eerste zin zeiden ze onvermijdelijk: ‘Onze Vader, die niet in de hemel zijt…’ Ze bleken, overeenkomstig de theoretische verwachting, onverbeterlijk. (Jung VW 1: 185)
De complextheorie helpt te beschrijven, hoe vroege emotionele gebeurtenissen gefixeerd raakten, in ons onderbewuste verdwenen en in de volwassene doorwerken en zichtbaar worden in onze instinctmatige reacties, omdat ze geheeld willen worden.
De tijd die nodig is voor het onderzoek zelf is 1 uur. De uitwerking daarvan kost 3,5 uur en de nabespreking kost 1,5 uur.
Kosten voor dit onderzoek die in rekening worden gebracht zijn: 6 uur.
Maak voor deze test twee afspraken in mijn agenda van 1,5 uur (met een tussenruimte van 4 weken) en schrijf bij de mededelingen: WOORDASSOCIATIETEST