Hoogbegaafd en jezelf verliezen
5 redenen waarom hoogbegaafden bij zichzelf vandaan raken bijvoorbeeld in een nieuwe omgeving, op een nieuwe werkplek, in een nieuw huis.
Ik merk bij mijzelf en bij clienten dat ze er tegenaan lopen dat ze zichzelf lijken te verliezen in nieuwe situaties. Maar dit verhaal is ook toe te passen op alle nieuwe en onverwachte dingen die op je pad komen.
1) zich verhouden tot de ruimte grootte, inhoud, mogelijkheden
In elke nieuwe ruimte bots ik tegen alles op wat op mijn pad staat: hoeken van kasten, tafels, stoelen. Ik moet mijn lichaam bijna zintuigelijk laten ervaren hoe de ruimte eruit ziet. Ik voel me dan reuze onhandig, maar heb dat inmiddels geaccepteerd.
Vroeger wist ik niet waardoor dat kwam en greep ik mezelf bij elkaar en sprak ik mijzelf toe dat ik voorzichtig moest zijn, dat ik moest oppassen. Ik lette niet meer op mijzelf, en bijna niet meer op de mensen om mij heen, omdat ik niets om wilde stoten en niet onhandig wilde zijn.
Nu weet ik dat ik mijn lijlf even de rust moet gunnen om ergens te landen. Ik ga dan ergens tegen de wand aan staan en zitten en ‘bekijk’ alles op mijn dooie gemakje. Alsof ik mijn ziel de ruimte geef om de ruimte te verkennen op grootte, op inhoud, maar ook op mogelijkheden: is de opstelling van de tafels en stoelen voor mij oke? waar zou ik willen zitten? etc.
Ik heb dat nog meer nodig als ik ergens een lezing ga geven. Ik moet geland zijn voordat ik tot actie over kan gaan. Als ik gekeken heb, dan ga ik lopen. Ik loop een rondje door de ruimte om zo de ruimte met elke vezel in mij op te nemen. Als ik dat niet doe, lijkt het alsof ik mij niet heb verbonden, maar ook niet ben verbonden met mijzelf.
2) zich verhouden tot de mensen in de ruimte
Daarna heb ik het nodig om mij te verbinden met de mensen in de ruimte. Ik geef meestal overdreven veel mensen een hand. Niet omdat ik zo belangrijk ben, maar omdat ik die ander acht. Het is mijn manier van verbinden met de ander en in verbinding blijven met mijzelf. Als ik dat bewust doe, dan land ik nog meer in de ruimte. Alsof het kind in mij dan ook tevoorschijn mag komen. Maar ook of mijn ziel dan meer ruimte krijgt om er te zijn.
3) zich verhouden tot de atmosfeer, geluid, geuren in die ruimte
Als ik in een ruimte zit voel ik de atmosfeer, de geluiden die bij de ruimte horen, maar ook de eigen geuren, en daardoor heen de geuren en geluiden van de andere aanwezigen. Ik moet mij ook verhouden tot die atmosfeer. Is het een kloppende atmosfeer dan kom ik helemaal binnen, dan kan ik makkelijker alles van mij er laten zijn. Ik weet dat ik veel energie bij mij heb, als ik een ruimte in kom. Niet altijd is al die energie welkom.
Vroeger liet ik dan de helft of meer van mij buiten de ruimte, want ja: men mocht geen last van mij hebben.
Nu weet ik van die energie en zoek ik een plekje waar het voor en mijn energie het beste is.
4) zich verhouden tot de verwachtingen in die ruimte van zichzelf en de ander
En dan zijn er ook nog tal van verwachtingen in die ruimte. Verwachtingen van mij, verwachtingen van de anderen, verwachtingen van die ruimte zelf. Die verwachtingen zijn of te groot of te klein en daar moet ik mij toe verhouden. Ik merk dat bijvoorbeeld aan het inhouden van mijn adem of het sneller kloppen van mijn hart. Dan weet ik: ik zie nog iets over het hoofd! Ik heb iets nog geen aandacht gegeven!
5) zich verhouden tot eerdere ervaringen in soortgelijke situaties
En tot slot heb ik eerder ervaringen opgedaan in soortgelijke ruimtes, die ervaringen dringen zich ook aan mij op en geven mij verwachting: pas op! of leuk!
En dat gebeurt allemaal in de eerste paar minuten van binnen komen.
Ik moet mijzelf dus welkom heten in een nieuwe ruimte, in nieuwe situaties. Als ik dat niet doe, dan merk ik dat ik het contact met mijzelf verlies.
Ooit las ik van Anselm Grün dat hij ‘s morgens bidt of God hem wil welkom heten in alle ruimtes waar Anselm Grün die dag binnen komt. Dat is een hele helpende gedachte voor mij: de Eeuwige is er al!
Wanneer je je van dit alles niet bewust bent, ben je al bij jezelf vandaan. Het zijn teveel prikkels en teveel ervaringen.
Aan het einde van de dag lig je dan als het ware na te trillen in je bed en moet je jezelf weer bij elkaar vegen en in de juiste proporties installeren.
Een verzwaringsdeken of een douch waaronder je jezelf helemaal scrubt, helpt je dan weer in je eigen lijf terug te komen.
Maar bewustwording is nog belangrijker. Bewust worden is een belangrijk proces om aan te gaan voor een hoogbegaafde. Terwijl dat zo lastig is, omdat men vaak bezig is met wat anderen vinden en willen, omdat ze zelf zo’n gebrek aan spiegelbeelden hebben en de weg soms kwijt raken in OF zo hoort het en zo moet het OF in alle keuzemogelijkheden. Lees voor dat proces van bewust worden ook: Blauwdruk-van-je-leven
Wil je meer lezen over hoogbegaafdheid?
Kijk op: Artikelen hoogbegaafd en op Compendum hoogbegaafd
