Theorie – Lewis Terman

In 1912 heeft de Amerikaanse psycholoog Lewis Terman (1877-1956) van de Stanford Universiteit samen met één van zijn studenten een revisie, de Engelstalige Stanford-Binet test, gepubliceerd van de Binet-test.
Lewis Terman geloofde dat intelligentie erfelijk was en dat er niet genoeg hoogbegaafde kinderen geproduceerd werden. Tevens geloofde hij dat vele ideeën die mensen hadden rond hoogbegaafdheid, verkeerd waren. Om zijn ideeën te bewijzen, zette Terman een longitudinale studie op waarbij hij 1528 kinderen (672 meisjes en 856 jongens) tussen 8 en 12 jaar, die op basis van hoge criteria geselecteerd werden, gedurende 25 jaar werden opgevolgd. Zijn basisveronderstelling was dat hoogbegaafdheid het gevolg was van intelligentie alleen en dat een hoge intelligentie een garantie was voor succes. Hier vindt de mythe van de luxeproblematiek van hoogbegaafde kinderen zijn oorsprong.
Naarmate de studie verder liep, heeft hij zijn basiveronderstelling moeten achterwege laten, hoogbegaafdheid is geen garantie voor succes. Hij besefte ook dankzij zijn onderzoek dat de omgeving en iemands’ persoonlijkheid een invloed hebben op hoe iemand zich ontwikkeld. Dit wekte een grote belangstelling op bij andere wetenschappers om verder onderzoek te verrichten.
Om het geheel overzichtelijk te houden, weerhouden we hier de meest vernieuwende modellen.

(met dank aan Tessa Kieboom)
Geplaatst op 20 januari 2011