Denken, voelen en willen in een samenleving
In het vorige artikel op deze website wordt besproken hoe denken, voelen en willen uitdrukkingsvormen van de ziel zijn en wat daarvan de gevolgen zijn voor het individu.
Op deze pagina wil ik aandacht besteden aan de gevolgen voor een samenleving.
Wanneer deze drie uitingsvormen niet in evenwicht zijn, ontstaan onevenwichtige uitingsvormen.
De mens reageert dan vanuit zijn instinct en wordt daar veelal krampachtig in.
Onevenwichtigheid zorgt ervoor dat het IK wordt bedekt door het EGO. Bij een groot EGO slaapt het IK.
Wanneer het accent op denken en willen ligt, dan ligt onze EGO focus op materie en techniek.
Wanneer het accent op denken en voelen ligt, dan ligt onze EGO focus op verleiding en verslaving.
Wanneer het accent op voelen en willen ligt, dan ligt onze EGO focus op instinctmatige beestachtige reacties
Steeds meer ontdek ik dat wat voor het individu geldt, ook voor een samenleving geldt.
Ook een samenleving wordt uitgenodigd door het leven tot bewust-zijn.
Hoe meer mensen wakker zijn, hoe meer de samenleving in balans is.
Wanneer de samenleving niet in balans is, dan zien we ook daar een disbalans in. Maatschappelijke tendens laten zien dat het Ik aan de individuele mens ontnomen wordt. Dat zie je in een samenleving die alles wil beheersen door geld en techniek, maar ook in een samenleving of bij groeperingen die beestachtige, vernietingskrachten vertonen, maar ook in een samenleving of bij groeperingen die fantasien uitleven hoog in het vaandel hebben staan.
Op dit moment zie ik de maatschappelijke tendens dat we met behulp van denken en willen de mens en de aarde willen beheersen. Over deze ontwikkeling van transhumanisme. vertelt Wikipedia:
“Transhumanisten willen hun huidige lichaam upgraden met nieuwe technieken, zodat het niet meer veroudert en meer zou presteren dan “natuurlijk” is, bijvoorbeeld door een verbinding van hersenen en computer voor meer intelligentie, zodat de mens een cyborg wordt en evolueert tot posthuman. Volgens hen zijn de huidige prothesen zoals brillen, hoorapparaten en kunstledematen, die tegenwoordig steeds verbeterd worden, al voorlopers van deze ontwikkeling. Recentelijk (2004) is men er al in geslaagd om een verlamd persoon via een sensorimplantaat in zijn hersenen een computer te laten besturen. Hierdoor kan hij met zijn gedachten pc-spelletjes spelen en e-mail openen. In september 2005 kwam het bericht in de media dat nu zonder hersenimplantatie, maar met een soort helm op het hoofd met zeer gevoelige sensors, hetzelfde mogelijk is. Er werd zelfs een demonstratie gegeven hoe een getraind persoon zich in een virtual realityomgeving naar wens in elke richting kon bewegen door dat te “denken”.
Volgens de deskundigen is dit nog maar het begin van een razendsnelle ontwikkeling en verbetering van mens-computer interfaces. In de verdere toekomst versmelten mens en computer wellicht zover dat er zelfs tussen de software van het ‘computerdeel’ en de geest van het ‘mensdeel’ nog nauwelijks onderscheid te maken is. Dan komt het concept van uploading in beeld.
Bij uploading wordt door transhumanisten aangenomen dat het in de (nabije) toekomst mogelijk is de menselijke geest geheel in software te vangen. Hierdoor zou het in principe mogelijk zijn om deze software op een ander, “beter” substraat over te zetten, zoals een zeer geavanceerde computer die alle hersenfuncties kan dupliceren. Dit is uploading van mensen in een virtuele wereld, net zoals internetters bijvoorbeeld een homepage uploaden naar het web. De film The Matrix (1999) geeft een voorbeeld van zo’n virtuele wereld. Een van de toepassingen daarbij is het concept van de digitale onsterfelijkheid, waarmee een mens na overlijden als het ware voortleeft in een machine. Hierbij komen wel allerlei nieuwe ethische vragen om de hoek kijken: software kan men heel gemakkelijk kopiëren. Dit zou dan ook met ‘menselijk software’ mogelijk zijn. Wat moet men dan aan met begrippen als bv. ‘individualiteit’, ‘ziel’ of ‘persoonlijkheid’?
Transhumanisten trachten zelfs nu al de definitieve lichamelijke dood “te voorkomen”, bijvoorbeeld door overledenen vlak na het sterven in te vriezen. De bovengenoemde Robert Ettinger is de stichter van Alcor, een Amerikaanse organisatie die dode mensen diepvriest met de bedoeling ze weer tot leven te wekken als wetenschap en techniek er klaar voor zijn. Volgens hem zal de voortsnellende techniek het in de toekomst mogelijk maken om deze “diepvriesdoden” weer tot leven te wekken.
In de verdere toekomst als de mensheid de zogenaamde technologische singulariteit bereikt worden volgens hedendaagse transhumanisten de mogelijkheden welhaast onbegrensd. Zo verwachten transhumanisten zelfs dat ook de Aarde zelf, het zonnestelsel en uiteindelijk eventueel de rest van het universum worden aangepast aan de behoeftes en wensen van de posthumans met behulp van Megaschaal Technologie en Ruimte-Tijd Technologie.”
In The Trueman Show interviewt heeft Jorn Luka (op 16 augustus 2021) een prachtig interview met Karen Hamaker Zondag over de technocratische maatschappij. Inzichtrijk! Karen legt het grotere plaatje uit, ingebed in de geschiedenis en ziet verbanden.
Met dank aan Anselma Remmers (https://www.vrijeopvoedkunst.nl/pags/docs/5_Waarnemen-denken-voe_3858.pdf)
Lees hierover meer op:
* https://www.dinekevankooten.nl/archief/lichaam-ziel-en-geest/
* https://www.dinekevankooten.nl/archief/theologie-psychologie-en-fysiologie/
* https://www.dinekevankooten.nl/archief/denken-voelen-en-willen/