Brief aan de Koning

Zijne Majesteit de Koning
p/a Kabinet van de Koning
Postbus 20016
2500 EA Den Haag

20 november 2020
Betreft: Grondrechten, democratie en vrijheid

Majesteit,

Lang heb ik van afstand toegekeken wat er momenteel in de samenleving speelt rondom de situatie
met het coronavirus. In de rol van burger wil ik mij houden aan de wet en vertrouwen blijven
houden in diegenen die wij hebben gekozen om voor ons beleid te maken. Nu, in mijn ogen, onze
grondrechten, wellicht structureel, worden aangetast door de geldende en aankomende regelgeving,
moet ik helaas concluderen dat ik binnen het kabinet of oppositie geen volksvertegenwoordiger tref
die onze grondrechten principieel verdedigt. In dit kader zie ik me genoodzaakt me te richten tot u,
als ons staatshoofd.

In tijden van crisis is het door ervaring van het grootste belang gebleken dat de fundamenten van de
rechtstaat ten allen tijde onberoerd blijven en heilig zijn. Grondrechten zijn er niet voor tijden van
voorspoed, maar voor tijden van crisis. Dit heeft de volgende reden. Aangezien het merendeel van
welke bevolking dan ook zekerheid gedreven is, wat in de regel angst gedreven inhoudt, moet de
grondwet de burgers in tijden van crisis beschermen tegen een overheid of andere invloedssferen,
die hiervan misbruik zouden kunnen maken. Momenteel is dit het geval door het bespelen van de
angst- en schuldgevoelens van burgers door de overheid. Dat tijdens persconferenties direct en
indirect burgers een schuldgevoel wordt aangepraat door verantwoordelijk te kunnen zijn voor de
dood van een ander, is in mijn ogen onacceptabel. Dat hierover nauwelijks kritische geluiden
komen vanuit de oppositie of zelfs de media is verbazingwekkend.

Op dit moment kunnen we stellen dat grondrechten zoals de vrijheid van vergadering en betoging,
privacy, vrijheid van vereniging en gelijke behandeling zwaar onder druk staan. Wat mij opvalt is
dat elke vorm van noodzaak om deze rechten te beschermen en de urgentie om de huidige crisis zo
snel mogelijk op te lossen, nergens te bekennen valt. Ook is het bijzonder dat elke rationele
aanspraak op de grondrechten wordt genegeerd of geridiculiseerd. De situatie ontstaat nu dat
mensen die een alternatieve visie of mening hebben deze alleen kunnen uiten met risico op
reputatieschade en zelfs verlies aan inkomen. Indirect komt hiermee ons grondrecht op vrije
meningsuiting ook onder druk te staan. Dat geldt voor iedereen, politicus, burger of zelfs misschien
wel voor u.

Ik heb lang de nuchterheid behouden om te menen dat we te maken hebben met een tijdelijke
situatie en dat we snel zullen terugkeren naar ons oude normaal. Maar gezien bovenstaande, vraag
ik me af of dat nog wel een doel op zich is. Door mijn huwelijk en vaderschap over vijf kinderen
bezit ik momenteel niet meer de luxe om te denken: “Het zal mijn tijd wel duren.”. In mijn ogen
wordt momenteel inbreuk gemaakt op onze grondrechten als gevolg van een bedenkelijke,
ineffectieve overheidsaanpak van deze situatie. Zo worden niet alle middelen aangegrepen om deze
situatie pragmatisch, gericht en tactisch aan te grijpen, wat het een en ander blootlegt. Ten eerste dat
de politiek vervallen is tot reactief management wat teveel rekening houdt met o.a. volgende
verkiezingen en dat staatsmanschap ontbreekt. Ten tweede, dat de invloeden van buiten onze
landsgrenzen op economisch, politiek en maatschappelijk gebied boven het directe belang van de
Nederlandse burger staan. Een overheid moet te allen tijde het belang en welzijn van haar eigen
bevolking voorop stellen. En als onze bevolking nu bijvoorbeeld alleen mondkapjes moet gaan
dragen, omdat de rest van de Europese landen dit ook doet (en wij wellicht anders geen aanspraak
mogen maken op hun IC-capaciteit of fondsen) legt voor mij bloot dat er andere krachten werkzaam
zijn die andere belangen nastreven. Ten derde, als het gaat om medicatie, kan het toch niet zo zijn
dat “we pas zijn beschermd als er een vaccin is”, zoals onze minister Hugo de Jonge schetst. Het is
een ‘nieuw’ virus, dus waarom zouden er geen alternatieve geneesmiddelen kunnen zijn?

Wat betreft een pragmatische aanpak komt bij mij de vraag naar boven waarom er geen
noodhospitalen worden opgezet en worden bezet met medisch personeel wat momenteel in andere
branches werkt, met pensioen is of op andere manieren ervaring heeft, wellicht zelfs medische
studenten. Een laatste punt over de bedenkelijke aanpak is waarom er op basis van het standaard
risicoprofiel van de patiënten die de zorg belasten (wat afgeleid kan worden uit de eerste golf) geen
gerichter beleid wordt toegepast tot bescherming van puur die groep.

Nu is internationale samenwerking op politiek en economisch gebied natuurlijk goed, maar de grens
ligt wel bij de soevereiniteit van de Nederlandse regering om in het beste belang van haar bevolking
te kunnen handelen. Ook ik ben zeker bereid mijn bijdrage te leveren om een crisis te helpen
afwenden, dat heb ik gedaan en doe ik nog steeds. Maar nu komt naar voren dat het web van
internationale betrekkingen en belangen een belemmering wordt om als Nederland autonoom,
zonder invloed van buitenaf, het juiste actieplan op te stellen en uit te voeren voor het (directe)
welzijn van haar burgers. Volgens mij staat hiermee direct onze democratie onder druk, die inhoudt
dat onze bestuurders en beleidsmakers direct door het volk gekozen worden en daar verantwoording
voor afleggen. Het lijkt nu wel alsof het te voeren beleid buiten onze landsgrenzen wordt bepaald.
Ik heb begrepen dat er onlangs een wetsvoorstel is aangenomen dat antidemocratische organisaties
verbiedt. Wat mij betreft vallen de Europese Unie, de VN, de centrale banken, de WHO, het World
Economic Forum en andere beleidsbepalende internationale organisaties daar ook onder. Wij
moeten leven onder hun beleid, maar we hebben ze niet gekozen. Daarnaast is het zeer gevaarlijk
om vrijheid in te leveren voor ‘veiligheid’ en ‘zekerheid’, want dat zal resulteren in veel zekerheid,
maar absoluut geen veiligheid en helemaal geen vrijheid. Ik hoef hiervoor denk ik geen historische
voorbeelden aan te halen. Het is de uitdaging van de overheid om, zonder onze grondrechten aan te
tasten, goed, effectief, beleid op te stellen. Het lijkt nu alsof de Nederlandse bevolking wordt
gechanteerd vanwege ondemocratische internationale belangen. En het argument dat andere landen
dit ook doen bevestigt volgens mij alleen maar bovenstaand punt.

Naast bovengenoemde grondrechten staat ook het grondrecht op onze lichamelijk integriteit op het
spel door een aanstaande mondkapjesplicht in openbare ruimtes. Daarbij wordt mijn persoonlijke
grens overschreden en kan ik niet langer onuitgesproken blijven. Zowel minister van VWS Hugo de
Jonge als directeur van het RIVM Jaap van Dissel hebben aangegeven dat dit middel zeer geringe
tot geen bescherming biedt tegen het coronavirus. Daarom is de reden van de invoering van de
mondkapjesplicht dus niet medisch, maar “om de discussie te slechten”, zoals minister-president
Mark Rutte aangeeft. Dat lijkt me geen argument om mensen zoiets draconisch als deze maatregel
op te leggen. Naast mijn persoonlijks situatie, heb ik helemaal te doen met medelanders die nu en
straks voor hun werk fulltime met een mondkapje op moeten werken. Toen onze tweeling onlangs
werd geboren heb ik uitvoerig gesproken met een verpleegkundige die 8 maanden lang zonder een
mondkapje werkzaam was en nu ineens verplicht wordt om wel een mondkapje te dragen, zonder
medische reden. Ze gaf aan dat ze elke dag na haar dienst hoofdpijn heeft van het gebruik ervan. We
kunnen aannemen dat ze daarmee een groep van duizenden Nederlanders vertegenwoordigt.
Mondkapjes zijn niet alleen ineffectief, ze brengen dus zelfs directie schade toe aan de
(volks)gezondheid en dan heb ik het nog niet eens over de psychologische schade. Deze is volgens
mij nog vele malen groter.
Daarom beroep ik mij op mijn grondrecht van onaantastbaarheid van mijn lichaam en weiger ik een
mondkapje te dragen. Volgens mij houdt dit recht in dat ik de volledige vrijheid heb om te bepalen
wat in, op of aan mijn lichaam komt. Nu wordt dat recht me straks ontnomen in publieke ruimtes
waar ook ik terecht zal moeten om in mijn en ons levensonderhoud te voorzien. Los van
grondwettelijke redenen ervaar ik het dragen van een mondkapje om bovenstaande, niet-medische
reden, als onderdrukkend en vernederend. In mij leeft een vrije, verantwoordelijke en
ondernemende geest, die zich momenteel genoodzaakt voelt hiertegen vreedzaam in verzet te
komen. Mijn lichaam is geen politieke speelbal, voor welk doel dan ook! Ik begrijp dat het om de
gedragsverandering van de bevolking gaat, maar ook om die reden kan dit niet gerechtvaardigd
worden. Als er geen medische of rationele redenen zijn voor een mondkapjesplicht, zou ik bijna
gaan denken dat het een gehoorzaamheidsonderzoek is van bovengenoemde niet-democratische
organisaties naar het acceptatiepercentage voor hun toekomstige plannen. Het praktisch gebruik van
een mondkapje is natuurlijk niet het issue, maar het gaat om fundamentele grondrechten, die
worden aangetast. Zo verneem ik ook geluiden dat straks niet-gevaccineerde mensen anders worden
behandeld dan gevaccineerden, wat direct inbreuk maakt op het recht op gelijke behandeling. Wat is
de volgende stap? Verplichte vaccinatie of een geïmplanteerde chip om ons overal te kunnen
controleren of we wel afstand houden en ons niet te vaak verplaatsen?

Ik ken u niet persoonlijk. Maar als ik uw publieke optredens zie, met name uw speech bij de
dodenherdenking van 4 mei 2020, dan heb ik het idee dat u persoonlijk een andere visie heeft dan
officieel wordt gecommuniceerd. U zei denk ik niet voor niets: “Niet normaal maken wat niet
normaal is!”. Indrukwekkend vond ik het te horen dat u over uw grootmoeder sprak rondom de
keuzes die gemaakt zijn in de Tweede Wereldoorlog. Wellicht zitten we op dit moment op een veel
subtielere manier in een vergelijkbare situatie. Ook uw communicatie tijdens het fotomoment van
enkele maanden geleden waarbij u het grapje “Fake news!” maakte over de afstandsregel, heeft een
kern van waarheid. Volgens mij communiceert u tussen de regels door dat u bereidt bent solidair te
zijn met ons als burgers en dat u bereidt bent voor hen te strijden. Die geest ervaar ik ook als ik
onze nationale geschiedenis doorneem. Hoe we toen invloeden van buitenaf, met name tijdens de
80-jarige oorlog, hebben teruggedrongen, waarbij uw voorouders ons de weg hebben gewezen,
blijft misschien wel het meest indrukwekkende onderdeel van onze vaderlandse geschiedenis. Die
vrijheidsgeest bracht ons daarna zelfs de Gouden Eeuw. Ik geloof dat die geest in u woont en dat u
bereidt bent te strijden voor wat goed is: een vrije, open en democratische rechtstaat, waarin
grondrechten de burger beschermen en met een overheid, die op de waarborging van die
grondrechten toeziet. U zult begrijpen dat het mij niet gaat om een mondkapje of tijdelijk niet meer
veel bezoek mogen ontvangen, maar om het punt dat we zeer waakzaam moeten zijn voor de ‘geest’
die een bevolking wil onderdrukken, controleren en uitbuiten. Deze vrijheid en rechten moeten te
allen tijde worden bewaakt, juist in een tijd van crisis. Onze zwaar bevochten rechten staat op het
spel en ik zou mij schamen indien ik dit zonder mijn verantwoordelijk te nemen over ons zou laten
komen.

Ik dank u voor uw kostbare tijd en aandacht en ik vertrouw er op dat u doet wat het juiste is voor uw
land, uw onderdanen en onze toekomst. In mijn ogen heeft uw titel en functie geenszins alleen
symbolische waarde. U heeft de macht en bovenal de keuze.

Met de hoogste achting,
een bedachtzame burger

(naam bij mij bekend)