Waarom de wetenschap faalt

1. De werkelijkheid heeft de neiging om zich te voegen naar onze minds. Het reageert op wat we denken, willen, verlangen, voelen, verwachten en vrezen. De wetenschap redeneert precies andersom. Alsof er een objectieve werkelijkheid bestaat, waar we geen onlosmakelijk deel van uitmaken. Alsof we niet voortdurend co-creeren, manifesteren en van invloed zijn op de werkelijkheid.

auteur: Sanne Burger
datum: 12 december 2020
website: https://www.sanneburger.com/gezondheid/why-science-does-not-work/

2. De wetenschap wil dat de werkelijkheid voorspelbaar is, terwijl het belangrijkste kenmerk van de werkelijkheid haar onvoorspelbaarheid is. Daarom heeft de wetenschap altijd een beperkende en verstikkende invloed op de werkelijkheid.

3. De methodes die de wetenschap volgt doen de werkelijkheid geen eer aan. Er wordt geen rekening gehouden met de complexiteit en meerlagigheid ervan. Bijvoorbeeld, de manier waarop een rat zich in een labarotorium gedraagt is heel anders dan de manier waarop het zich in de natuur gedraagt. De manier waarop een mens zich gedraagt is ook heel anders dan het gedrag van een rat. Toch bestudeert de wetenschap ratten in een labarotorium om meer over de mens te weten te komen.

4. De wetenschap richt zich teveel op het isoleren van details, waardoor ze het grotere plaatje uit het oog verliest. Wetenschappers isoleren vitamine C en beweren dan dat dat gezonder is dan een sinaasappel, louter omdat ze niet in staat zijn om het mysterie van de hele sinaasappel te begrijpen.

5. De moderne wetenschap wordt gedreven door winstbejag. Het geld dat geinvesteerd wordt is gericht op bepaalde resultaten. Onderzoek moet uitwijzen dat die pil werkt, of dat dat vaccin geen bijwerkingen heeft. Om die reden is de moderne wetenschap niet langer objectief, neutraal of onbevooroordeeld. Ze is in handen van haar sponsors.

6. De wetenschap streeft ernaar om de natuur te controleren, terwijl de essentie van de natuur is dat ze oncontroleerbaar is. Daarom zitten wetenschappers er altijd naast, behalve als ze leren hoe het wisselvallige, intense, vluchtige, altijd veranderende karakter van de werkelijkheid te begrijpen en de moed vinden zich aan haar mysterie over te geven. Op dat moment stoppen ze met wetenschapper zijn, maar zijn ze mystici geworden.

Sanne Burger
sanneburger.com