Overtuig de slavendrijvers
Prioriteiten stellen door naar jezelf te luisteren
Je vindt het belangrijk om klaar te staan voor anderen en om alles wat je doet, zo goed mogelijk te doen. Maar dan merk je dat het allemaal te veel is. Je moet prioriteiten stellen. Maar hoe doe je dat en wat belemmert jou om keuzes te maken?
Als je jezelf vergelijkt met je ouders of grootouders, dan lijkt het net of zij geen enkele moeite hadden om hun prioriteiten te bepalen. Ergens klopt dat wel. De rolverdeling tussen man en vrouw lag toen meer vast en de keuzemogelijkheden waren beperkter. Het was daardoor duidelijker aan welke zaken je je aandacht besteedde. Je kon minder kiezen en hoefde dat ook niet. Bij prioriteiten stellen, gaat het juist om kiezen. En dat is lastiger geworden in onze huidige cultuur van ‘alles moet kunnen!’
Anderen bepalen je keuzes
Hoe maak je eigenlijk keuzes in je leven? Dat hangt grotendeels af van de waarden en normen die je van huis uit hebt meegekregen en van de druk die je ervaart vanuit je omgeving. Waarom die zo belangrijk zijn? Simpel: in pakweg de eerste 20 jaar van ons leven bepaalt onze omgeving wat wij moeten doen. Je ouders en leerkrachten maken keuzes voor je. En als puber en adolescent maken ook je vrienden en klas- of studiegenoten uit hoe je je gedraagt. Die omgevingsdruk heeft goede kanten. Je ontwikkelt copings– en overlevingsmechanismen en leert functioneren in een groep en in de maatschappij. Maar je leert niet naar jezelf te luisteren. En je ontwikkelt allerlei aannames en overtuigingen die vanzelfsprekend lijken, maar die misschien niet kloppen.
Ik wil dit niet!
Dan kom je in een levensfase met een drukke baan, een belangrijke relatie, jonge kinderen, hechte familiebanden, ondernemende vrienden. En je maakt ook nog deel uit van een gemeenschap met allerlei wensen. Je wilt iedereen ter wille zijn omdat je nu eenmaal geleerd hebt je te richten op de verwachtingen, eisen en wensen van anderen. Maar dat gaat je niet lukken, want er zitten slechts 24 uur in een dag. Hoe leer je nu zeggen: dat kan ik niet of dat wil ik niet? Daarvoor is het belangrijk om te leren wél naar jezelf te luisteren. Je moet daarvoor jouw overtuigingen en aannames onder de loep nemen en bevragen.
Overtuigingen loslaten
“Ik moet mijn werk perfect doen”, “Ik moet carrière maken”, “Ik moet altijd klaar staan voor mijn kinderen”, “Als iemand een beroep op mij doet, moet ik in actie komen”, “Ik moet drie keer per jaar op vakantie”, “Ik moet een prachtig huis hebben” en ga zo maar door. Je ziet het al aan de woorden “ik moet!”: overtuigingen en aannames kunnen echte slavendrijvers zijn. Vraag jezelf daarom af hoe reëel jouw overtuigingen zijn en of ze niet in strijd zijn met wat jij echt zelf wilt of aankunt. Misschien is het tijd je overtuigingen te herijken. Maar dan moet je wel durven loslaten.
Grenzen leren stellen is geen eenvoudig proces. Wil je een praktisch begin maken? Lees dan mijn blog over het in kaart brengen van prioriteiten. Wil je begeleid worden in het loslaten van overtuigingen en aannames? Neem dan eens contact op om te bespreken of coaching voor jou een goede oplossing is.
