Mutant variaties en het risico van lockdowns
(Dit artikel is een vertaling van een belangwekkend artikel van Jemma Moran “Mutant variations and the danger of lockdowns”. We brengen het graag onder uw aandacht. De samenvatting is door ons gemaakt.)
Lockdowns zijn bedoeld om ons te beschermen. De gedachte is: hoe strikter de lockdown, hoe beter de bescherming. Daar is nog wel wat aan te merken. Recente onderzoeken laten zien dat strikte lockdowns (met ‘stay-at-home policies’ en ‘business closures’, zoals in Engeland en Californië) geen toegevoegde waarde hebben boven veel minder strikte lockdowns. Maar er is nog een belangrijke reden om te stoppen met strikte lockdowns. Ze zouden het virus wel eens gevaarlijker kunnen maken. Dat klinkt raar, maar hoe dat werkt is wel te begrijpen.
auteur: Maurice de Hond
datum: 16 maart 2021
website: https://www.maurice.nl/2021/03/16/risico-lockdowns/
Virussen zoals corona en influenza, muteren continu. De meeste mutaties hebben weinig effect, maar sommige mutaties maken een virus meer of minder gevaarlijk. Of een dergelijke mutatie dominant wordt, hangt voor een belangrijk deel af van ons gedrag. Maar op een andere manier dan je zou denken. Strikte lockdowns bevoordelen vermoedelijk juist gevaarlijke mutaties.
Het werkt als volgt. Tot een jaar geleden gingen we gewoon naar ons werk, naar de winkel, etc. als we ons niet helemaal lekker voelden. We bleven alleen thuis als we echt ziek waren. Door ons zo te gedragen zorgden we dat gevaarlijke mutaties sterk in het nadeel waren. De door hen geïnfecteerde mensen werden zieker en bleven thuis, waardoor ze zich minder goed konden verspreiden. Een mutatie die zich minder goed kan verspreiden wordt niet snel dominant.
Er is bij normaal menselijk gedrag dus een zogenaamde (evolutionaire) selectie richting het minder ernstig worden van een virus. Deze voor ons gunstige selectie wordt weggenomen door strikte lockdowns. Bij een strikte lockdown moet iedereen die geïnfecteerd is (positief is getest) – ook als de persoon zich niet ziek voelt – een lange periode in quarantaine. Gevaarlijke mutaties zijn dan niet langer in het nadeel. Zij hebben niet langer een slechtere kans om zich te kunnen verspreiden. Mogelijk krijgen ze zelfs een betere kans, want alleen mensen die heel ziek worden mogen naar een dokter of ziekenhuis. En daar zijn veel mensen die besmet kunnen worden. Het evolutionaire nadeel voor gevaarlijke mutaties wordt door het strikte lockdown-beleid omgebogen tot een evolutionair voordeel. Dat is gevaarlijk.
Ironisch genoeg kan hetzelfde principe ook gelden voor andere eigenschappen van het virus. Als we meer afstand van elkaar moeten houden, selecteren we op een virus dat beter in staat is die afstand te overbruggen. Als iedereen die positief test in quarantaine moet, selecteren we op mutaties die met tests moeilijker worden gevonden.
Deze kennis van hoe de evolutie werkt, gecombineerd met recente onderzoeken die laten zien dat strikte lockdowns niet beter beschermen dan minder strikte lockdowns, zou moeten leiden tot snelle aanpassing van het huidige strenge, gevaarlijke beleid.
De schrijfster Jemma Moran is Hoofd Communicatie van het Health Advisory and Recovery Team (HART), een onafhankelijke groep artsen en academici die pleiten voor een breder debat over het beleid rond Covid-19.
“Hoe zeker we ook zijn van de uitkomst, goede wetenschap gaat over vragen stellen”
Begin 2020 zijn we begonnen met een landelijk epidemiologisch experiment in een poging om het sterftecijfer als gevolg van het nieuwe SARS-CoV-2-virus te verlagen. Het uitgangspunt van het experiment, hoewel het nooit formeel is gedefinieerd, was de effectiviteit te testen van niet-farmaceutische interventies met betrekking tot de besmettingsgraad en het daaropvolgende sterftecijfer van een door de lucht overgedragen respiratoir virus.
Deze hypothese werd als vaststaand beschouwd en met weinig twijfel gepresenteerd. Een aanzienlijke vermindering van de interacties tussen personen binnen een bevolking zal leiden tot een lagere infectiegraad en een lager aantal sterfgevallen ten gevolge van het virus. De wetenschappelijke gemeenschap was zo overtuigd van deze hypothese dat zij deze helemaal niet als hypothese presenteerde. Het experiment werd niet als experiment gedefinieerd. De resultaten werden vervolgens genegeerd.
Het is gemakkelijk te zien waarom. Gezien ons meest elementaire begrip van hoe virussen zich van de ene persoon naar de andere verspreiden, zouden alle maatregelen die de overdracht van virussen onderdrukken onvermijdelijk moeten leiden tot een vermindering van het sterftecijfer. Maar aangezien we deze correlatie nog nooit in de praktijk hebben onderzocht, zijn veronderstellingen op basis van ons “meest elementaire begrip” misschien niet voldoende. Hoe zeker we ook zijn van de uitkomst, goede wetenschap draait om het stellen van vragen. Als de antwoorden in tegenspraak zijn met je veronderstellingen, dan zouden die antwoorden moeten leiden tot een aanpassing van je veronderstellingen.
Na een jaar van het grote experiment beschikken we over een schat aan mondiale gegevens om onze conclusies te onderbouwen. Deze gegevens zijn grotendeels in tegenspraak met de zelfverzekerde hypothese waarmee we aan deze reis zijn begonnen en zijn daarom genegeerd. Wetenschappers en politici hebben zich aan strohalmen vastgeklampt, gegevens gemanipuleerd of het bewijs gewoon genegeerd in een poging de oorspronkelijke hypothese overeind te houden.
Maar het bewijs is duidelijk. Het Verenigd Koninkrijk heeft tijdens de crisis strenge maatregelen getroffen, waarbij de horeca met tussenpozen werd gesloten, mondkapjes verplicht werden gesteld, afstand houden werd afgedwongen en huishoudens werden verboden zich te mengen. Onze vrienden in Zweden hadden een veel minder strikte lockdown, waarbij alleen scholen en hogescholen voor oudere kinderen werden gesloten, mondkapjes nooit verplicht werden gesteld en cafés en restaurants open bleven. Zowel het VK als Zweden hebben bijna een jaar lang met SARS-CoV-2 geleefd, met zeer uiteenlopende resultaten. Volgens de oorspronkelijke hypothese zou Zweden (in verhouding tot zijn bevolking) een veel groter aantal sterfgevallen door het coronavirus moeten hebben dan het VK. De realiteit is dat het sterftecijfer in Zweden aanzienlijk lager ligt.
Deze informatie alleen is niet voldoende om de oorspronkelijke hypothese te weerleggen. We vergelijken immers slechts twee landen, en er spelen nog vele andere variabelen mee, zoals bevolkingsdichtheid, klimaat en demografie. Het louter vergelijken van gegevens van twee landen met twee zeer verschillende benaderingen van de situatie is niet voldoende om een antwoord te geven. Maar het zou voldoende moeten zijn om meer vragen te stellen.
Is er een verband tussen de striktheid van niet-farmaceutische interventies en de mortaliteitslast van SARS-CoV-2? De beste bron van gegevens hiervoor zijn wellicht de VS, waar verschillende staten verschillende maatregelen hebben genomen.
Er kleven wel enkele bezwaren aan deze gegevens. Ten eerste heeft New Jersey, met de meeste “Covid-doden per miljoen”, de hoogste bevolkingsdichtheid van alle staten. Alaska heeft de laagste. Het simpele feit dat de rode lijnen in deze grafiek zich niet aan de rechterkant bevinden, weerlegt niet de effectiviteit van lockdowns. Bovendien is er in deze gegevens geen statistisch verschil tussen het gemiddelde van de lockdowns en het gemiddelde van de niet-lockdowns, dus niemand kan op basis van dit bewijs alleen beweren dat lockdowns leiden tot meer doden door Covid.
South Dakota, met een zeer lage bevolkingsdichtheid, lijkt de verwachte trend niet te volgen. Komt dit door dat er geen lockdown is? Dat zou kunnen. Maar Florida, met een zeer hoge bevolkingsdichtheid (achtste in het land) lijkt veel lager dan het zou moeten zijn, ondanks dat er geen lockdown is. Nebraska en Wyoming staan beide hoger op deze lijst dan ze zouden moeten staan, terwijl Utah iets lager staat. Georgia en South Carolina staan iets lager dan we zouden verwachten, terwijl Iowa en North Dakota aanzienlijk hoger staan. Als we het klimaat als factor invoeren, rekening houdend met de gemiddelde temperaturen, dan zouden we verwachten dat North Dakota ergens bovenaan zou staan, terwijl New Jersey veel lager zou moeten staan. Er zijn veel variabelen in het spel, maar de gegevens zouden voldoende moeten zijn om de effectiviteit van lockdowns in twijfel te trekken – vooral gezien de hoge kosten van dergelijke maatregelen.
De reden waarom we zo terughoudend zijn om te aanvaarden dat lockdowns en andere niet-farmaceutische interventies (NPI’s) weinig tot geen effect hebben op het sterftecijfer als gevolg van het SARS-CoV-2-virus, is dat het moeilijk is om er een verklaring voor te vinden. Maar in plaats van het bewijs te ontkennen bij gebrek aan een verklaring, zou het bewijs ons ertoe moeten aanzetten om wat we weten te heroverwegen en onze kennis op een andere manier toe te passen.
Een mogelijke verklaring voor het gebrek aan de effectiviteit van niet-farmaceutische interventies ligt in ons begrip van de evolutie. We begrijpen allemaal dat de mens in de loop van miljoenen jaren intelligenter is geworden, maar dit is niet met opzet gebeurd. Mensen die geboren werden met grotere hersenen als gevolg van een willekeurige, spontane, genetische mutatie hadden een voordeel ten opzichte van mensen met kleinere hersenen en hadden daardoor meer kans om te overleven en zich voort te planten. De intelligentere “stam” van mensen domineerde en verdrong de concurrentie. Maar een soort evolueert alleen op deze manier als ze onder druk wordt gezet. Zonder deze druk zou er geen strijd om te overleven zijn geweest en zouden de intelligentere “stammen” van de mens geen voordeel hebben gehad. Met andere woorden, als het leven op aarde gemakkelijk was geweest, zouden we nog steeds apen zijn.
In de microscopische wereld komen genetische mutaties vaker voor en gaat de evolutie dus sneller. Daarom zijn artsen terughoudend met het voorschrijven van antibiotica, omdat overmatig gebruik zou kunnen leiden tot de evolutie van resistente superbugs.
Sommige mensen vinden dit idee moeilijk te begrijpen. Waarom en hoe zijn bacteriën in staat te muteren om bedreigingen van hun bestaan te overwinnen? Zij hebben immers geen bewustzijn. Zij begrijpen hun omgeving niet en “besluiten” niet om terug te vechten. Maar in werkelijkheid is het niet de introductie van antibiotica die de mutatie van antibiotica-resistente bacteriën stimuleert. Deze mutaties vinden hoe dan ook plaats, spontaan, willekeurig. Er ontstaan voortdurend nieuwe bacteriële varianten en sommige daarvan zijn toevallig resistent tegen antibiotica. Dit zou ook het geval zijn als er geen antibiotica bestonden.
In een wereld zonder antibiotica hebben de antibiotica-resistente mutaties geen enkel voordeel ten opzichte van andere bacteriële varianten. Ze ontstaan en verdwijnen vervolgens even snel weer. Maar als er wel antibiotica zijn hebben de antibiotica-resistente bacteriën een voordeel, waardoor ze kunnen gedijen, zich vermenigvuldigen, domineren en verdringen. Daarom moeten we heel voorzichtig zijn met antibiotica en nagaan wanneer het gepast en nodig is ze te gebruiken. Antibiotica redden vele levens, maar als ze gedurende lange tijd onverantwoord worden gebruikt, kunnen ze een diersoort uitroeien.
Stel dat we iedereen één keer per maand antibiotica zouden toedienen om mogelijke infecties te voorkomen. Waarschijnlijk zou het sterftecijfer als gevolg van bacteriën, zoals bacteriële longontsteking, sterk dalen, maar alleen op korte termijn. Infectieuze bacteriën zouden zich snel ontwikkelen tot antibiotica-resistente superbacteriën, waardoor onze preventieve interventies overbodig zouden worden en de veiligheid van iedereen op aarde in gevaar zou komen.
Virussen en bacteriën zijn niet zo heel verschillend. Net als bacteriën muteren virussen spontaan en willekeurig, waardoor er duizenden verschillende varianten of mutaties van hetzelfde virus ontstaan. De meeste van deze mutaties maken geen verschil voor de wijze waarop het virus ingrijpt op ons immuunsysteem en bieden geen echt voordeel. Sommige mutaties kunnen echter de aard van het virus zelf veranderen op de volgende belangrijke gebieden:
=> Virulentie: hoe groot de kans is dat het virus ons ernstig ziek maakt, met als gevolg een verhoogd risico op ziekenhuisopname en overlijden;
=> Overdraagbaarheid: hoe gemakkelijk het virus van de ene besmette persoon op de andere wordt overgedragen;
=> Detecteerbaarheid: hoe gemakkelijk het virus met bepaalde testmethoden kan worden opgespoord.
Op dit moment zijn er meer dan 4000 varianten van het SARS-CoV-2-virus bekend. Sommige van deze virussen zullen minder virulent zijn dan het oorspronkelijke virus, andere zullen virulenter zijn. Sommige zullen beter overdraagbaar zijn dan het oorspronkelijke virus, andere zullen minder goed overdraagbaar zijn. Sommige zullen gemakkelijker met PCR-tests kunnen worden opgespoord, andere minder gemakkelijk.
Al deze factoren hebben voor- en nadelen voor de varianten in kwestie, waarbij de mate van voordeel afhankelijk is van de druk van de omgeving. Niet-farmaceutische ingrepen hebben deze druk, voor het eerst, drastisch veranderd.
In elke soort zal een mutatie die leidt tot meer concurrentiekracht of intelligentie waarschijnlijk voordelig zijn en daarom gaan domineren. In een vijandige omgeving wordt het voordeel van deze mutaties groter en neemt het voorkomen van voordelige genetische varianten steeds verder toe. Zo evolueren organismen om bedreigingen het hoofd te bieden.
Een beter overdraagbare variant van een virus heeft een duidelijk voordeel ten opzichte van een minder overdraagbare variant; maar als we het virus onder druk zetten, geven we een nog groter voordeel aan de meer besmettelijke varianten.
“In een wereld waarin we afstand moeten houden geven we een groter voordeel aan de meer overdraagbare varianten van dat virus”
Stel je twee landen voor die met elkaar in oorlog zijn. Het ene heeft raketten met een bereik van 4000 kilometer, terwijl het andere raketten heeft met een bereik van 3500 raketten. Als de landen slechts 3000 raketten van elkaar verwijderd zijn, heeft geen van beide landen een voordeel in de strijd. Ook al heeft de ene set raketten een groter bereik, de kans dat ze hun doel bereiken is niet groter. Pas deze logica nu toe op twee varianten van een virus, waarvan de ene beter overdraagbaar is dan de andere. In een omgeving met regelmatig nauw contact tussen mensen die in menigten samenkomen, heeft de beter overdraagbare variant niet zo’n duidelijk voordeel ten opzichte van de andere varianten en is het minder waarschijnlijk dat hij de minder overdraagbare variant zal verdringen. De minder overdraagbare variant vindt nog steeds zijn doelwit, infecteert die persoon, maakt hem ziek en laat hem (in de overgrote meerderheid van de gevallen) achter met natuurlijke immuniteit, waardoor de meer overdraagbare variant minder doelwitten heeft om uit te kiezen.
In een wereld van afstand houden, thuisblijven, mondkapjes en een verbod op bijeenkomsten onderdrukken we ongetwijfeld het virus. Maar we bevoordelen de meer overdraagbare varianten t.o.v. de minder goed overdraagbare varianten. In feite brengen we onze twee oorlogvoerende landen verder uit elkaar, zodat alleen de lange-afstandsraketten hun doel kunnen vinden. Plotseling is het duidelijker wie van deze landen de oorlog zal winnen. De beter overdraagbare virusvarianten zullen de minder overdraagbare varianten in een versneld tempo overheersen en verdringen. Op deze manier is het mogelijk dat onze inspanningen om het virus te onderdrukken de evolutie van varianten die beter aangepast zijn aan niet-farmaceutische ingrepen (lockdowns) versnellen, net zoals het gebruik van antibiotica de evolutie van antibiotica-resistente bacteriën versnelt.
Op dezelfde manier zullen sommige willekeurige, spontane mutaties van het SARS-CoV-2-virus moeilijker op te sporen zijn met PCR-tests, bijvoorbeeld door verschillen in hun spike-eiwit. Als we vertrouwen op tests en tracering als middel om het virus onder controle te houden, dan zullen de minder detecteerbare varianten een voordeel hebben ten opzichte van de varianten die we wel kunnen identificeren, en zullen ze meer gaan voorkomen.
“Niet-farmaceutische interventies hebben het speelveld in wezen gelijk gemaakt”
Dan nu het belangrijkste aspect – virulentie. Bij normaal menselijk gedrag zijn virulente variaties duidelijk in het nadeel. Dat komt omdat we vóór 2020 alleen thuisbleven als we te ziek waren om uit te gaan. Met een zere keel en een loopneus gingen we toch naar ons werk. We gingen nog steeds naar school. We gingen nog steeds naar sportevenementen, theater, bioscoop, clubs, rockconcerten, feesten, festivals, protesten en religieuze diensten. Dit betekende dat de meer virulente stammen, die meer kans maakten om mensen erg ziek te maken, een natuurlijk nadeel hadden ten opzichte van minder virulente stammen. Daarom evolueren virussen gewoonlijk in de loop van de tijd richting minder dodelijk. De minder virulente varianten hebben de neiging te domineren omdat we ze meer verspreiden, waardoor meer mensen besmet raken en een natuurlijke immuniteit krijgen voordat die mensen in contact komen met een zeldzamere, virulentere variant.
Niet-farmaceutische interventies hebben het speelveld in wezen gelijk gemaakt. Als iedereen thuis blijft, hoe hij zich ook voelt, verliezen de minder virulente varianten hun voordeel. Bovendien zou men kunnen stellen dat we het speelveld helemaal niet gelijktrekken, maar de weegschaal eerder doen doorslaan ten gunste van de meer virulente varianten. Immers, terwijl degenen met milde symptomen thuis blijven, worden degenen met ernstige symptomen gedwongen hun huis te verlaten en zich te begeven in een overvolle omgeving vol kwetsbare mensen. Het ziekenhuis.
Er is al enig bewijs opgedoken dat deze theorie ondersteunt. De Kent-variant is beter overdraagbaar en dodelijker, terwijl de Zuid-Afrika-variant mensen vermoedelijk eerder ernstig ziek maakt. Is het toeval dat deze varianten opdoken in landen waar tijdens de pandemie zeer strenge maatregelen van kracht waren? Is het toeval dat de Kent-variant domineerde na een periode van regionale en nationale lockdowns in het VK? Als lockdowns de sleutel zijn tot het stoppen van deze gevaarlijke mutaties, waar is dan de Zweedse variant? Waar is de Indiase variant?
De recente VS-variant is als “de duivel” bestempeld, omdat hij besmettelijker zou zijn en mensen eerder ernstig ziek zou maken. Maar is deze variant opgedoken in Florida of South Dakota, waar de maatregelen soepeler zijn? Nee. Hij is in Californië opgedoken na een lange periode waarin mensen thuis moesten blijven en zaken gesloten werden.
“Als we voor God blijven spelen en het bewijs en de gegevens negeren, krijgen we daar misschien spijt van.”
Kunnen deze subtiele evolutionaire mechanismen het antwoord zijn op het mysterie van lockdowns? Terwijl we de verspreiding van het virus tegengaan, moedigen we het tegelijkertijd aan virulenter en beter overdraagbaar te worden, waardoor elk positief effect op de totale sterfte teniet wordt gedaan en het rendement van onze interventies afneemt? Ondertussen vernietigen deze interventies onze middelen van bestaan, vernietigen zij onze cultuur, bedreigen zij onze democratie en brengen zij, zoals de regering zelf toegeeft, duizenden levens in gevaar.
Er zijn nog veel onopgeloste mysteries in de virologie. Dit wereldwijde experiment werpt licht op sommige van die mysteries en wij hebben een collectieve verantwoordelijkheid om acht te slaan op het bewijsmateriaal.
We kunnen niet toestaan dat niet-farmaceutische interventies het “nieuwe normaal” worden. Dit kan het equivalent zijn van een wijdverspreide preventieve toediening van antibiotica aan gezonde personen. Er zijn aanwijzingen dat onze oude manier van leven ons veilig hield, de gezondheidszorg beschermde en levens redde, terwijl onze nieuwe manier van leven een nieuw tijdperk dreigt in te luiden van dodelijke virusmutaties die we mogelijk niet meer kunnen beheersen of behandelen. Zoals op vele gebieden van de wetenschap trachten wij de dood te bedriegen door de natuur te manipuleren (in dit geval onze eigen natuur) en de natuur zal uiteindelijk terugslaan. Als we voor God blijven spelen en het bewijs en de gegevens negeren, zullen we daar misschien spijt van krijgen.
Help ons u en anderen dit soort informatie onder ogen te brengen in het belang van ons allen. Steun ons met een (kleine)donatie.
Wil je meer weten over dit onderwerp?
Kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/tag/politiek/
Voor een overzicht kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/archief/overzicht-great-reset-corona/
