Introspectie en reflectie

Introspectie of zelfreflectie is een activiteit waarbij de eigen gedachten, gevoelens en herinneringen tot onderwerp van overdenking gemaakt worden.
Introspectie is het reflecteren of doorgronden en herkennen van processen die bewust en onbewust plaatsvinden binnen de eigen psyché.

Voor mij moet introspectie snel gevolgd worden door reflectie. Want introspectie is een naar binnen gekeerd proces. Wat alleen in mij plaatsvindt. Waardoor je als je eigen waarheid niet in dialoog brengt, je heel makkelijk in je eigen gedachtenkronkel blijft vastzitten.

Reflectie is een gestructureerde manier om ervaringen te begrijpen en te analyseren en er betekenis aan te geven. Reflectie is het cognitieve proces waarbij ervaringen worden omgezet in betekenis. Voor mij kan reflectie alleen maar in dialoog met de ander plaatsvinden. Waardoor de vragen van de ander; de samenvatting van de ander of de reflectie van de ander op mijn verhaal (ik voel, ik hoor, ik ervaar) mij nieuwe inzichten over mijzelf geven.

Voorwaarden zijn wel de nieuwsgierigheid en oordeelloosheid van de luisteraar, met andere woorden:
=> Laat OMA thuis! (Oordelen – Meningen – Adviezen)
=> Gebruik LSD (Luisteren – Samenvatten – Doorvragen)
=> Wees een Oen! (Open – Eerlijk – Nieuwsgierig)
=> Anna mag altijd mee! (Altijd – Navragen – Nooit – Aannemen)
=> NIVEA smeren! (Niet – Invullen – Voor – Een – Ander)

Bij Coaching krijg je als het goed is een spiegel voorgehouden. Waardoor je gedrag in het hier en nu gekoppeld wordt aan het daar en dan van je coachvraag.
Casussen worden besproken. De coach en de coachee onderzoeken diverse lagen:
Reflectieniveau 1: gedrag en omgeving
Reflectieniveau 2: emotionele, mentale en fysieke patronen
Reflectieniveau 3: diepe patronen en verbanden (overtuigingen en aannames)
Reflectieniveau 4: invloeden van levensgeschiedenis en familiesysteem