Corona & de erfenis van Pasteur
Temidden van de bizarre realiteit van een wereldwijde Corona crises waarvan de beelden en de beperkingen zich voortdurend aan ons opdringen, kan het nuttig zijn om eens wat afstand te nemen van het hele gebeuren en e.e.a. in een historische context te plaatsen.
Dan wil ik teruggaan naar de 19e eeuw, naar Frankrijk. Daar speelde een wetenschappelijke controverse tussen de bacterioloog Louis Pasteur en zijn tijdgenoten, de wetenschappers Antoine Béchamp en Claude Bernard. Het was met name Pasteur die bacteriën in verband bracht met ziekte en die de grondlegger werd van de gedachte dat we deze micro-organismen moeten bestrijden als dé oorzaak van ziekten. Béchamp en Bernard daarentegen wezen er terecht op dat “le terrain”, het terrain, zeg maar het interne milieu van de patiënt, doorslaggevend is.
auteur: Wim Gelderblom
datum: 30 maart 2020
website: https://www.linkedin.com/pulse/corona-de-erfenis-van-pasteur-wim-gelderblom/
Het denken van Pasteur is leidend geworden in de moderne reguliere geneeskunde en heeft een belangrijk fundament gelegd onder de farmacie. Dat de controverse diepgaander was dan een oppervlakkige lezer mogelijk zal denken bewijst de hedendaagse Corona crises.
De gedachtegang van Pasteur leidt onvermijdelijk tot het denken in oorlogstaal. De oorlogstaal die ons momenteel via de media overspoelt. De Franse president Macron begon zijn toespraak op TV dan ook met de opmerking dat het oorlog is. “Wij zijn in een gezondheidsoorlog en de vijand is hier.” Maar ook hier in ons eigen land is de berichtgeving doorspekt met termen uit het strijd-denken. Er is een onzichtbare vijand en juist het onzichtbare en oncontroleerbare roept angst op. De mens dreigt massaal slachtoffer te worden van een onzichtbare en agressieve vijand. Het is geen gewone oorlog, het is een guerrilla oorlog. Daarom moeten we ons verbergen want zelfs bij zoiets onschuldigs als boodschappen doen kan de vijand ons vanuit het niets belagen. We zijn slachtoffers, we kunnen er niets aan doen en moeten ons zo goed mogelijk zien te beschermen. En voor veel mensen is de slachtoffer rol maar wát behaaglijk want je hoeft zelf niet in actie te komen. waarom zou je ook, het ligt immers niet aan jezelf maar aan een factor buiten jezelf waar je geen controle over hebt.
Het denken van Béchamp en Bernard geeft aanleiding tot verantwoordelijke zorg voor het eigen interne milieu. Hoe? Wel, door zorgvuldig om te gaan met gezonde voeding, een verantwoorde levensstijl te volgen, het contact met milieu toxines (pesticiden e.d.) waar mogelijk te vermijden, etc. etc.
Dat de huidige Corona-pandemie een bewijs is voor het denken van Béchamp en Bernard blijkt uit het gegeven dat meer dan 99% van alle geïnfecteerde mensen herstellen (als we uitgaan van de 0,7% sterfte die geconcludeerd kan worden uit die cijfers uit Zuid-Korea, het land met de grootste aantallen gemeten inwoners).
We hebben als mensheid onszelf uitgeleverd aan machtige industrieën die profiteren van het model van Pasteur. Dát is de hedendaagse erfenis van Pasteur. We hebben de natuurlijke weerstand (Béchamp/Bernard) massaal ingeruild door een kunstmatige weerstand, gebouwd op vaccins en antibiotica. En we hebben ons daarmee uitgeleverd aan een industrie die daar honderden miljarden aan verdient. Een industrie die zonder enige twijfel garen spint bij de huidige situatie.
Dan Gardner schrijft in “Risk, the science and politics of fear”, eerste hoofdstuk ‘The risk society’: “Fear sells. Fear makes money” en “The more the fear, the better the sales”. En verder: “Fear is a fantastic marketing tool, which is why we can’t turn on the television or open a newspaper without seeing it at work.”
De mensheid vergiftigt zichzelf en zijn eigen leefmilieu, we blijven op de been dankzij kunstmatige ondersteuning waardoor we nog kwetsbaarder worden.
In lijn met Béchamp en Bernard zouden we weer zorgzaam en liefdevol moeten worden voor ons interne en externe milieu. Gelukkig komt er op dit vlak steeds meer bewustzijn, maar het is dan ook wel dringend nodig. Het ecologisch drama dat zich voltrekt zou wel eens meer impact kunnen hebben dan de klimaatverandering.
Corona & de erfenis van Pasteur – 2
Oorzaak en gevolg
Het denken van Pasteur heeft nog een onvermijdelijk gevolg, namelijk het denken in simpele oorzaak-gevolg relaties. Zeg maar, ‘het virus veroorzaakt de ziekte en dus moet het virus bestreden worden’. Ogenschijnlijk een behoorlijk logische redenering, hoewel monocausale relaties in de complexe biologie niet voorkomen.
Professor David Perkins, (Senior Professor of Education – Harvard Graduate School) zegt over de logica van redeneringen het volgende: “80-90% of the errors of thinking are not errors of the logic at all but errors of perception.”
Als we de perceptie veranderen, bijvoorbeeld volgens de visie van Béchamp en Bernard, dan is de redenering ineens niet meer logisch.
Toch heerst bovenstaande simpele maar onjuiste logica in alle uitingen van overheid en pers. Dagelijks wordt de actuele stand van zaken doorgegeven, de trieste balans van weer zoveel mensen overleden als gevolg van Corona.
Sterven dóór of mét Corona?
Sterven al die mensen dóór Corona of mét Corona? Het meerendeel van de mensen is oud en heeft één of meer chronische ziekten. Herbeoordeling van de sterftecijfers in Italië door het ‘National Institute of Health’ toonde aan dat bij slechts 12% van de mensen die overleden waren met het label “sterfte door COVID-19 infectie” er een directe relatie tussen de virusinfectie en sterfte was aangetoond. De overige 88% stierf mét Corona maar niet dóór Corona. Dat maakt voor de beeldvorming nogal een verschil.
auteur: Wim Gelderblom
datum: 30 maart 2020
website: https://www.linkedin.com/pulse/corona-de-erfenis-van-pasteur-2-wim-gelderblom/
Lifestyle
Verder is bekend dat het overgrote deel van de mensen die met heftige ziekteverschijnselen in de IC zijn opgenomen lijden aan overgewicht. Het Parool kwam deze week met een artikel van de hand van Jutka Halberstadt en Jaap Seidell met als kop “Overleven begint bij gezonder leven en eten”. De auteurs schrijven: “Mensen met hart- en vaatziekten, diabetes type 2, een te hoge bloeddruk en obesitas hebben in het algemeen een verhoogde kans op complicaties na een ernstige virusinfectie.”
Hier doemt dan ineens de voedingsmiddelen industrie en niet in het minst de marketing- en reclame wereld op als mogelijk medeverantwoordelijk voor de hoge sterfte. Laten we niet vergeten hoeveel sterfte we jaarlijks te wijten hebben aan het consumeren van suiker. Volgens een artikel in de Los Angelas Times zijn suikerhoudende dranken alleen al verantwoordelijk voor 180.000 doden wereldwijd per jaar. En The Guardian kwam in april vorig jaar met een artikel met de kop: “Bad diets killing more people globally than tobacco, study finds”, n.a.v. een publicatie in The Lancet. Tot op heden staan Béchamp en Bernard duidelijk op winst.
Corona versus griep
Maar er is meer. Want is het Corona virus die nu rondgaat zo kwaadaardig of niet? Geeft de virusinfectie zoveel heftiger ziekteverschijnselen dan de jaarlijkse seizoensgriep? De toestanden op de Nederlandse IC’s doen dat vermoeden en woordvoerders van de overheid verkondigen dat ook steevast. Maar er zijn ook topwetenschappers die het tegenovergestelde beweren. Maar hoe dan ook, de toestroom naar IC -bedden is geen verbeelding maar feit. Misschien hebben beide groepen wel gelijk maar zitten ze teveel vast in het eerder genoemde monocausale denken. Bekijk het door de bril van de systeemdenker en zoek naar patronen.
In oktober vorig jaar verscheen er een artikel in het wetenschappelijk tijdschrift Vaccine met als titel: “Influenza vaccination and respiratory virus interference among Department of Defense personnel during the 2017–2018 influenza season .” In de introductie schrijven de onderzoekers: “While influenza vaccination offers protection against influenza, natural influenza infection may reduce the risk of non-influenza respiratory viruses by providing temporary, non-specific immunity against these viruses [7,8]. On the other hand, recently published studies have described the phenomenon of vaccine-associated virus interference; that is, vaccinated individuals may be at increased risk for other respiratory viruses because they do not receive the non-specific immunity associated with natural infection [7–10].
Bij de bespreking van de resultaten schrijven ze: “Examining non-influenza viruses specifically, the odds of both coronavirus and human metapneumovirus in vaccinated individuals were significantly higher when compared to unvaccinated individuals (OR = 1.36 and 1.51, respectively) (Table 5).”
De onderzoekers concluderen dus dat proefpersonen die de griepvaccinatie hadden ontvangen een significant hógere kans hadden ziek te worden van o.a. het Coronavirus.
Stel nu dat het zo is dat de jaarlijkse griepvaccinatie de reactie op een Corona infectie verhevigt. Het is een gegeven dat met name ouderen tot dé doelgroep behoren voor deze jaarlijkse vaccinatie en tevens de groep is die het hardst getroffen worden door COVID-19. En wellicht treedt er zelfs een soort cumulatieve hyperreactie op naar de mate van de hoeveelheid herhalingen van dit vaccin. Ik zeg uiteraard niet dát het zo is, het is maar een theorie. Het zou eenvoudig te onderzoeken zijn, de gegevens zijn beschikbaar en het geld kan na alle miljarden die de overheid gereserveerd heeft voor de huidige economische gevolgen van de pandemie, nauwelijks een probleem zijn. Er is misschien wel een universiteit te vinden die dat wil doen. Vergelijk twee populaties ouderen in Nederland, de ene groep heeft nooit de griepvaccinatie gehad en de andere groep wel. Ga vervolgens na wat het percentage gevallen is in die groepen die ernstig ziek zijn geworden van COVID-19 en hoeveel er zijn overleden. Het zou maar zo kunnen zijn dat dan naast de al eerder genoemde voedingsindustrie en de marketing- en reclame branche ook het RIVM en de farma in de beklaagdenbank zouden zitten.
Gemanipuleerd Corona virus
En stel nou eens dat Amerikaanse wetenschapper James Lyons-Weiler (‘Institute for Pure and Applied Knowledge’) wél gelijk heeft met zijn theorie dat het COVID-19 virus een door mensenhand gemanipuleerd Coronavirus is, ontsnapt uit een lab in Wuhan (China) waar het gebruikt werd voor de productie van een vaccin? Tenslotte heeft hij een eiwit in het virus aangetroffen dat jaren geleden door dit biolab was gepatenteerd t.b.v. gebruik bij de productie van vaccins. Naar goed wetenschappelijk gebruik kan een degelijk onderbouwde theorie alleen vervangen worden door een andere op basis van houdbare tegenargumenten. Het afdoen als nep-nieuws zondermeer is spreekwoordelijk struisvogel politiek.
Stél nou eens dat het allemaal waar is. Dan zou de hoge toevloed van ernstig zieke Corona patiënten richting de IC’s en de sterfte in deze groep niet primair komen door de virusinfectie zelf, maar door een combinatie van menselijk farmacologisch ingrijpen, een ernstig verziekt interne milieu door ziekmakende voeding en de leugenachtige marketing daarvan, de gevolgen van een ernstig vervuild extern milieu en door het jaarlijks promoten van ontelbaar veel vaccins. Dan heeft de overheid en alle zogenaamde ‘specialisten’ behoorlijk boter op het hoofd en is de roep om weer een nieuw vaccin meer van hetzelfde.
Perceptie
Zo zie je maar dat dezelfde feiten met een andere perceptie een totaal andere werkelijkheid oproepen. Laten we niet te gemakkelijk afgaan op de simpele werkelijkheid van instituten en multinationals, met overheden in het kielzog, zonder onszelf af te vragen of er wellicht enorme belangen schuil gaan achter deze simpele verklaringen.
De WHO heeft als het gaat om betrouwbaarheid haar credits verspeeld toen een per abuis uitgelekte ‘besloten top’ over vaccinatie-veiligheid (december 2019) in beeld en geluid aan de wereld liet zien dat er binnenskamers géén argumenten zijn vóór vaccinatie-veiligheid en dat de top zich grote zorgen maakt over het afnemende vertrouwen onder artsen, nota bene hun belangrijkste ambassadeurs. Dat zijn slechts marketingproblemen, voor alle duidelijkheid.
Gezondheid-zorg
Overheden zouden zorg moeten dragen voor het interne én externe milieu van de mens. Zorg dragen vóór gezondheid. Niet het volgende vaccin, waarvan nog maar afgewacht moet worden of dat een zegen of een zeer lucratieve vloek voor de mensheid wordt, maar stringente regelgeving die onze zwakke ouderen (en jongeren) beschermt! Maar dat dit lastig is begrijp ik. Je hebt als overheid dan zomaar zeer machtige en kapitaalkrachtige vijanden. Nee, dan is de focus op een nietig virusje waar we gezamenlijk de strijd mee kunnen aanbinden veel veiliger en overzichtelijker. Levert ook nog eens veel meer politieke winst op.
Corona & de erfenis van Pasteur – 3
Communicatie
Ook de communicatie over de Corona pandemie en de genomen maatregelen verdienen aandacht om eens nader te bekijken.
In het al eerder genoemde boek van Dan Gardner (“Risk – The Science and Politics of Fear”) verwijst hij in het eerste hoofdstuk naar het indrukwekkende werk van Daniel Kahnemann. Hij schreef een waardevol boek, genaamd “Ons feilbare denken” (Vertaling van “Thinking, fast and slow”). In dit boek presenteert hij zijn inzichten in oordeelsvorming en besluitvorming. Het leverde hem de Nobelprijs op voor economie.
auteur: Wim Gelderblom
datum: 3 april 2020
website: https://www.linkedin.com/pulse/corona-de-erfenis-van-pasteur-3-wim-gelderblom/
Twee manieren van oordeelsvorming
Hij beschrijft in het begin van zijn boek het gegeven dat mensen beschikken over 2 manieren van denken, twee manieren van oordeelsvorming en besluitvorming. Door psychologen aangeduid als Systeem 1 en Systeem 2. Een korte definitie van beide systemen:
* Systeem 1: werkt automatisch en snel, met weinig of geen inspanning en geen gevoel van controle, anders gezegd, het is ‘foutgevoelig’. Het is gevoel, emotie.
* Systeem 2: omvat bewuste aandacht voor de mentale inspanningen die worden verricht, waaronder ingewikkelde berekeningen. Het is veel minder foutgevoelig. Het is ratio, verstand.
Er is uiteraard heel veel over te zeggen, tenslotte schrijft Kahnemann er een boek over van meer dan 525 pagina’s. Ik kan het boek iedereen aanraden. Waar het nu even om gaat is dat Systeem 1 foutgevoelig is, en het is één van de taken van Systeem 2 om de impulsen van Systeem 1 te onderdrukken. Systeem 2 is verantwoordelijk voor zelfbeheersing. Welk systeem overheerst is bepalend voor onze oordeelsvorming. Systeem 1 is niet ontvankelijk voor twijfel, het onderdrukt dubbelzinnigheid en construeert een beeld van de werkelijkheid dat zo samenhangend mogelijk is. Systeem 2 kan wel twijfelen omdat het onderling conflicterende informatie kan verwerken en analyseren. Vooral hoofdstuk 13 verdient onze bijzondere aandacht. De kop luidt: “Beschikbaarheid, emotie en risico”.
Risico & Angst; twee handen op één buik
Er is een reden waarom Dan Gardner zijn hele boek (422 pagina’s) laat handelen over de koppeling tussen ‘risico’ en ‘angst’. Hij illustreert op tal van manieren hoezeer de term risico bewust en methodisch gebruikt wordt om bij mensen Systeem 1 te activeren. Dan kiezen mensen namelijk op basis van gevoel en niet op basis van feiten. Er wordt een beeld gecreëerd dat negatieve emoties oproept en dan wordt een oplossing geboden waar mensen ‘niet omheen kunnen’.
Oordeelsvorming
Oordeelsvorming, daar draait het om. Wat gebeurt er allemaal en hoe moet ik daar mee omgaan?
Hoofdstuk 12 van Kahnemann handelt over het begrip ‘beschikbaarheid’ en je komt er de aanduiding ‘beschikbaarheidsbias’ tegen. Het thema beschikbaarheid heeft te maken met het gemak waarmee een idee in onze gedachten komt, en de emotionele lading ervan. En dit beïnvloedt ons oordeelsvermogen. Kahnemann noemt als voorbeeld: “Een ingrijpende gebeurtenis kan de beschikbaarheid van een categorie tijdelijk vergroten. Een neergestort vliegtuig zal veel media-aandacht krijgen en uw gevoelens over vliegen tijdelijk veranderen.” Systeem 1 wordt getriggerd. Gardner beschrijft in dit verband dat mensen in een poging om een risico te vermijden (beslissing van Systeem 1) massaal keuzes maken die mogelijk veel grotere (maar onbekende) risico’s met zich meebrengen. Deze oordeelsvorming is foutgevoelig (Systeem 1) en we spreken dan van ‘beschikbaarheidsbias’.
Kahnemann schrijft over de visie van Slovic het volgende (pag. 149): “Wat hij probeert te zeggen, is dat het inschatten van risico afhankelijk is van de gekozen maatstaf – wat met zich meebrengt dat de keuze mede bepaald wordt door een voorkeur voor een of andere uitkomst. Hij concludeert dat ‘risico-inschatting’ in deze zin een machtsoefening is.” – (onderstreping van mij) –
In dit verband wil ik een citaat vermelden van Kahnemann omdat het perfect verwoord waar we momenteel wereldwijd mee te maken hebben: “Een beschikbaarheidscascade is een zichzelf in stand houdende reeks gebeurtenissen die met een mediabericht over een relatief onbekende gebeurtenis kan beginnen en in grootschalige paniek en ingrijpende maatregelen van de overheid kan uitmonden. Soms trekt een bericht over een risico de aandacht van een bepaald deel van de bevolking, dat vervolgens ongerust wordt. Deze emotionele reactie wordt dan een verhaal op zich, wat weer tot extra media-aandacht leidt, wat vervolgens weer meer onrust veroorzaakt. Deze cyclus wordt soms bewust versneld door ‘beschikbaarheidsondernemers’ – mensen of organisaties die gebaat zijn bij een onafgebroken stroom van verontrustend nieuws. Het gevaar wordt steeds groter naarmate de media de aandacht met opvallende koppen naar zich toe proberen te trekken. Wetenschappers en anderen die de toenemende angst en paniek proberen in te dammen, krijgen weinig aandacht en worden zelfs vijandig bejegend: iedereen die stelt dat het gevaar wordt overdreven, wordt beticht van doofpotpraktijken. De kwestie wordt politiek significant omdat iedereen ermee bezig is en de reactie van de politiek wordt door het publieke sentiment gestuurd. De beschikbaarheidscascade heeft andere prioriteiten gekregen. Andere risico’s en andere manieren om middelen in te zetten voor het grote goed zijn naar de achtergrond gedrukt.”
De rol van ‘experts’
Kenmerkend voor de communicatie van de overheid inzake de Corona crisis en de genomen maatregelen is het stelselmatig verwijzen naar ‘de experts’. We moeten daarbij denken aan het WHO en in eigen land het RIVM, aangevuld met virologen en medisch specialisten. De vraag mag gesteld worden of het juist is om het beleid te laten bepalen door instituten als het RIVM en de WHO. Zonder veel moeite kunnen deze experts gezien worden als de ‘beschikbaarheidsondernemers’ uit het citaat van Kahnemann. Immers, de instituten maken er geen geheim van dat het hun ambitie is om iedereen steeds meer vaccins te kunnen geven. De officiële visie van de WHO is ‘iedereen, overal en op elke leeftijd te kunnen laten vaccineren’. In het citaat van Kahnemann wordt diverse malen de rol van de media genoemd. In dit informatietijdperk is de macht van de media enorm en de rol die ze vervult in de beeldvorming in het algemeen en de huidige ‘beschikbaarheidsbias’ onvoorstelbaar en door de meeste mensen onopgemerkt.
Even terug naar het begin, naar Pasteur. Alles in de huidige situatie ademt de visie van Pasteur en de immense belangen van de grote kapitaalkrachtige partijen in dit verband. Daarom wordt er methodisch en uiterst doordacht een wereldwijd appèl gedaan op Systeem 1 van de mensheid. Zodanig dat zelfs veel weldenkende mensen, zoals bijvoorbeeld Geert Mak, die in een opinie bijdrage in het NRC recentelijk schreef: “De enige zekere uitweg is een nieuw vaccin, maar daar mogen we voorlopig niet op rekenen”, weet in te pakken is er reden voor zorg die de zorgen om het Corona virus zelf ver overstijgen.
Daarom worden behandelmogelijkheden gemarginaliseerd of genegeerd of op de lange baan geschoven door te vermelden dat er onvoldoende bewijs is voor de werkzaamheid etc.
Dr. Vladimir Zelenko in New York heeft 699 Corona-patiënten met 100% succes behandeld met een mix van Hydrochloroquine, zink en een antibioticum. Er is alleen maar die roep en de race om weer een nieuw vaccin. Miljarden worden gestoken in de ontwikkeling ervan terwijl toonaangevende wetenschappers in de VS en enthousiaste voorstanders van vaccinatiebeleid in dit geval waarschuwen voor de mogelijk dramatische gevolgen van zo’n vaccin, getuige de negatieve effecten die dierproeven lieten zien.
De echte specialisten die we nodig hebben zijn niet die deskundigen die belang hebben bij bepaalde oplossingen die uit deze crises moeten voortkomen. Partijen als WHO en RIVM zijn als specialisten waarop overheidsbeleid wordt gebaseerd ongeschikt omdat ze op voorhand al een overtuiging hebben over de oplossing voor dit soort crises, nog meer vaccins.
Dé specialisten zouden wetenschappers moeten zijn die deskundig zijn op het gebied van risico-analyse, de psychologie van risico’s en ‘onzekerheidskunde’, mensen zoals Nassim Nicholas Taleb (Auteur van o.a. “De Zwarte Zwaan” en hoogleraar Onzekerheidskunde), Daniel Kahnemann of Dan Gardner e.a.
Alternatief
Als we in staat zijn om wereldwijd het leven sterk aan banden te leggen, miljarden mensen te dwingen meerdere stappen terug te doen en honderden miljarden vrij te maken om de dramatische gevolgen voor de economie te dempen, waarom is de mensheid dan niet in staat om de levensomstandigheden van de naar schatting 9 miljoen (9.000.000) sterfgevallen jaarlijks vanwege honger, aan te pakken volgens de visie van Béchamp/Bernard, namelijk door investeringen in het interne én externe milieu van deze minderbedeelden? Schoon drinkwater, goede sanitaire voorzieningen en hygiëne, duurzame investeringen in locale voedselproductie etc.etc. Tenslotte zijn het déze maatregelen die in Europa in voorgaande eeuwen verantwoordelijk zijn geweest voor de enorme daling van sterfte door tal van acute ziektes en niet, zoals maar al te graag beweerd wordt, de introductie van vaccins.
Wil je meer weten over dit onderwerp?
Kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/tag/politiek/
Voor een overzicht kijk op: https://www.dinekevankooten.nl/archief/overzicht-great-reset-corona/
