Langzaam sterven of diepgaand veranderen

Als kind moet ik vooral letten wat er buiten mij gebeurt. Daardoor leer ik drinken, eten, lopen, spelen en leer ik het leven te leven.
In mijn puberteit ga ik ontdekken wie ik ben en wat ik wil. Dan ga ik leren letten op wat er binnen in mij gebeurt. Dat is een verwarrende tijd, omdat het een tegengestelde beweging lijkt. Om mij heen wordt er makkelijk gezegd dat ik niet zo egoitisch bezig moet zijn. Ik wil meer doen met mijn leeftijdsgenoten, maar moet ook leren dat ik niet aanpas aan de groepsdruk. Anders kom ik van het ene systeem in het andere.

Het schema hieronder gaat over de beweging die ik na mijn 23ste te maken heb, op weg naar volwassenheid. Ik moet tijd en ruimte nemen om mijn authentieke zelf te ontdekken en te ontplooien.

Als ik qua leeftijd volwassen ben en als ik mij niet heb losgemaakt van mijn omgeving en niet echt weet wie ik ben en wat ik wil, dan leef ik vanuit het aangepaste kind. Ik doe zoals ik het geleerd heb. Ik doe de dingen vanuit de angst voor wat anderen van mij zullen zeggen. Mijn hart is gesloten, omdat ik niet leef vanuit mijn wezen, vanuit vertrouwen, maar vanuit mijn overlevingsmechanismen. Het gaat vooral om de schone schijn en het is heel duidelijk voor mij wat goed en wat kwaad is.Ik leg de maatlat langs mijzelf en langs de ander. Ten diepste slaapt mijn bewust-zijn en doe ik de meeste dingen instinctmatig.

Als ik qua leeftijd volwassen ben en als ik mij heb losgemaakt van mijn omgeving en ontdekt heb wie ik ben en wat ik wil, dan leef ik vanuit het authentieke zelf. Goed en kwaad hebben dan een hele ander betekenis. Deze woorden zijn dan afhankelijk van mijn open hart en mijn innerlijk geweten en gaan over of iets klopt wat ik doe of niet klopt. Mijn bewust-zijn is zo wakker dat ik dat precies weet en mijn intuitie is ontdaan van allerlei belemmeringen en wijst vanuit de stilte mij de weg.