Hoogbegaafd – inleiding casussen

Binnen het terrein van coaching zijn nauwelijks casussen te vinden over hoogbegaafden. Ik heb ervaren dat weinig collega`s het aandurven een ander een kijkje te gunnen in hun werkwijze, omdat je je als coach daarmee kwetsbaar opstelt. Ook ik stel me hier, maar heel bewust, kwetsbaar op. Om een aantal redenen:

Ik wil niet suggereren dat ik de wijsheid in pacht heb. Wat ik wil is de discussie op gang brengen om zo met elkaar na te denken, bestaande theorieën aan te passen aan deze doelgroep en nieuwe theorieën te ontwikkelen. H.B.-ers zijn geen ander soort mensen en ervaren geen andere problemen als mensen met een ander IQ. Echter, in mijn coaching praktijk heb ik ontdekt dat bij h.b.-ers deze problemen een andere invalshoek hebben. Ik wil in de navolgende casussen laten zien dat h.b. zijn niet gaat over een ander IQ getal, maar over anders kijken, anders doen en anders voelen. Daardoor leven h.b.-ers vaak intensiever en lopen ze ook sneller (en) harder tegen de obstakels van het leven aan.

Omdat h.b.-ers praktisch geen spiegelbeelden ontmoeten (van de 100 mensen zijn er slechts 2 h.b.), worstelen ze ook meestal alleen. Daarom wil ik hen hier kennis laten maken met enkele spiegelbeelden.

Anderen kunnen in deze casussen zien dat het vooroordeel dat een h.b.-er geboren is om succesvol te zijn en dat bij hem alles vanzelf gaat, voor vele hb-ers een droom is. Hun realiteit is ingrijpend anders.

Natuurlijk zijn aspecten van de casussen ook van toepassing op mensen met een ander IQ. Echter bij hen gaat het om andere combinaties van aspecten en om een lagere intensiteit. Daarom is het voor hulpverleners die weinig weten van h.b. of er weinig ervaring mee hebben lastig om een h.b.-er te herkennen en/of hem goed te helpen. Dat is de reden waarom veel h.b.-ers vastlopen bij hulpverleners en coaches en zich niet geholpen voelen. Het maakt dat ze zich (weer) aanpassen of zelfs dat zij de hulpverlener helpen of de coach coachen.

Elke casus bestaat uit een combinatie van coachees en coach situaties en is daardoor voor de lezer niet te herleiden tot één persoon. Met andere woorden: de hoofdpersonen in de casussen zijn anoniem en herkenbaarheid berust op louter toeval.

Veel leesplezier.
Reacties zijn zeer welkom! ([email protected])