Vet en groen zijn – grijze ouderdom
De Bijbel staat vol met teksten die ons inspireren, bemoedigen en richting geven. Een van die bijzondere teksten vind ik in Psalm 92 vers 15: “in de grijze ouderdom zullen ze vruchten dragen die vet en groen zijn.” Bij mijn gezin van herkomst werd elke zondagmorgen psalm 92 gelezen. Deze tekst vond en vind ik inspirerend omdat het een diepe betekenis geeft aan ouder worden. Ik zag het gebeuren bij mijn grootouders. Ik zag het later gebeuren bij mijn ouders.
De bijbeltekst uit Psalm 92: “in de grijze ouderdom zullen ze vruchten dragen die vet en groen zijn”, is een krachtige boodschap die je op doet kijken. Deze tekst laar zien dat ouderdom niet het einde hoeft te betekenen van vruchtbaarheid en vitaliteit, maar juist een tijd kan zijn waarin mensen hun wijsheid en ervaring kunnen gebruiken om vruchten voort te brengen die rijk en groen zijn.
Voor joden staat deze tekst symbool voor de wijsheid en rijkdom die vergaard wordt gedurende een lang en vruchtbaar leven. In de joodse traditie wordt ouderdom vaak gezien als een tijd waarin men de vruchten kan plukken van een leven vol toewijding aan de Thora en goede daden. De vruchten die zij voortbrengen worden gezien als een zegen voor de hele gemeenschap.
De combinatie van het beeld van vruchten die vet en groen zijn, is ook symbolisch voor de overvloedige zegeningen die God belooft aan degenen die Hem volgen, zelfs tot op hoge leeftijd. Het idee dat de vruchten niet alleen vet zijn, maar ook groen, suggereert dat er voortdurend vernieuwing en groei plaatsvindt, zelfs in de laatste fase van het leven. Het nodigt ons uit om te blijven streven naar een leven vol vreugde en zegeningen, zelfs in de laatste fase van ons leven.
De ouderdom is een tijd van rijpheid en wijsheid, waarin een persoon de vruchten kan plukken van zijn levenservaringen en lessen. In plaats van ouderdom te zien als een periode van achteruitgang en verlies, zoals vaak in onze samenleving het geval is, is de ouderdom juist een periode van groei en verrijking. Het is een tijd waarin een persoon kan reflecteren op zijn leven en de kennis en inzichten die hij heeft opgedaan kan gebruiken om zichzelf verder te ontwikkelen en bij te dragen aan de wereld om hem heen.
Ik denk dat dat vorm kan krijgen als ouderen hun levenslijn maken om zo hun oogst zelf te aanschouwen: dit heb ik goed gedaan, dat moet ik nog een plek geven en daarvoor moet ik vergeving vragen. Kinderen en kleinkinderen hunkeren naar dit soort gesprekken vanuit openheid, eerlijkheid en liefde. Het maken van een genogram is dan ook van grote waarde, omdat je dan kunt zeggen: dit leerde ik van mijn vader en hij leerde dat van zijn vader en ik heb het anders kunnen doen in mijn volwassenheid omdat ik zag dat dat niet klopte. Het was hun overlevingsmechanisme omdat ze dat en dat hebben meegemaakt.
Ik zie de ouderdom als een cruciale fase in de persoonlijke ontwikkeling van mensen, waarin een persoon de mogelijkheid heeft om zijn spirituele groei te intensiveren en zijn ware essentie te onthullen.
Ik denk dat je dan je hoofd op een dag kunt neerleggen, je kinderen en kleinkinderen kunt zegenen en de overtocht naar de andere kant kunt maken.
Ouderdom is een tijd van loslaten en verinnerlijking is. Naarmate een persoon ouder wordt, kan hij zich steeds meer losmaken van wereldse zaken en zich richten op zijn innerlijke wereld en spirituele behoeften. Dit proces van innerlijke groei en verfijning kan leiden tot een dieper gevoel van vrede, tevredenheid en verbondenheid met het grotere geheel.
In onze maatschappij wordt ouder worden vaak gezien als iets negatiefs. We associëren ouderdom vaak met zwakte, eenzaamheid en afhankelijkheid. Maar deze tekst uit Psalm 92 herinnert ons eraan dat ouder worden een zegen is. Ouderen hebben wijsheid, ervaring en levenslessen die ze door kunnen geven aan de jongere generaties. Ze kunnen een inspiratiebron zijn voor anderen en een bron van troost en bemoediging. Ook al kunnen onze fysieke krachten afnemen naarmate we ouder worden, geestelijk kunnen we nog steeds groeien en vruchten dragen. Ook als we al op leeftijd zijn, kunnen we nog steeds een verschil maken in de wereld om ons heen! Door liefde te tonen aan anderen, te dienen en te helpen waar we kunnen, kunnen we vruchten dragen die van grote betekenis zijn. Misschien minder in daadkracht en meer door het vertellen van de verhalen van ons leven.
Jeremia 17, vers 8 zegt: ‘Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij een waterloop. Hij merkt het niet als er hitte komt, zijn blad blijft groen. Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen.’ Wanneer mijn wortels door het leven steeds dieper zijn gegaan, heb ik moed en kracht genoeg, wat de omstandigheden ook zijn.
In essentie ziet deze tekst ouderdom als een kostbare en waardevolle tijd in het leven, waarin een persoon de kans krijgt om dieper in zichzelf en de wereld om hem heen te duiken en zijn volledige potentieel te realiseren. Door ouderen te eren en te waarderen, kunnen we een samenleving creëren die de rijkdom en waarde van het ouder worden begrijpt en omarmt. Het is mijn inzet dat we meer aandacht zullen besteden aan deze waardevolle fase van het leven en ouderen de erkenning en waardering geven die ze verdienen.
