Zwart Schaap
Op 10 juli 2024 schreef Judith Kocken een post op LinkedIn, die ik hier graag deel, omdat zij het zo briljant verwoord heeft:
“In een familie zie ik steeds jongere kinderen die de rol van ‘zwart schaap’ of ‘cyclus breker’ hebben.
De naam zwart schaap (of zwarte schapen) is afkomstig van de frustratie dat de wol van een zwart schaap niet te verven is, en een zwart schaap is hierom minder geliefd.
Wanneer iets of iemand binnen een groep niet te controleren is wordt buitensluiten gebruikt om controle uit te oefenen.
Een cyclus breker is een krachtig en gevoelig mens, die van nature autonoom is.
Bij een cyclusbreker is de pijn van het offeren van authenticiteit om erbij te horen, je aanpassen om geaccepteerd te worden en je een veilig onderdeel van de familie te voelen, te groot.
Het lichaam van hele jonge cyclus brekers vraagt door middel van langdurige klachten om aandacht voor oude pijn en om herstel van relatie met je authenticiteit.
Soms betekent herstel van authenticiteit dat een relatie wordt verbroken en contact met familie of groeps leden niet (langer) mogelijk is.
Dit betekent niet dat je slecht bent of met opzet kwaad doet.
Het is niet langer mogelijk om voort te zetten wat van generatie op generatie is gedaan, is ontkend of genegeerd en in daardoor zekere zin als ‘veilig’ voelde.
Het vraagt diep vertrouwen, moed en verdragen van eenzaamheid.
Door aandacht voor het ongezonde patroon stopt afhankelijkheid van oude overlevende en beschermende mechanismes, ontstaat ruimte voor gezonde interafhankelijke relaties en vrijheid om te zijn wie je bent.”
Anderen noemen deze kinderen: ontregelaars, klokkenluiders, paradijsvogels.
Ik schreef onder deze post:
Prachtig verwoord, Judith Kocken!
Ik herken het zo, want ik was zo’n zwart schaap, met alle gevolgen van dien. Cyclusbreker en authenticiteit heb je hier mooi weer gegeven. Dank!
Dominique Krooijmans reageerde ook op deze post met:
“Mooie post Judith Kocken. Helder hoe je (de noodzaak tot) authenticiteit, autonomie en de rol van cyclusbreker met elkaar verbindt.
En de opgave benoemt die het betekent om de eigen ‘anders-dan-gewoon’ plek in te nemen, al dan niet buiten het veilige familiesysteem. Voor ons als volwassene al geen sinecure, laat staan voor onze kinderen die nog afhankelijk zijn van onze zorg.
De rol van ons autonome zenuwstelsel is hierin groot: hebben we als cyclusbreker genoeg embodied veiligheid opgebouwd om de triggereffecten van deze vaak eenzame en emotionele hobbelige weg in onszelf te kunnen reguleren?
En, wanneer dit laatste even niet lukt, hebben we dan een groot-genoeg-chillzone online om uit te reiken voor hulp?
En meer: kunnen we de verschillende (combi)triggerstaten van ons autonome zenuwstelsel herkennen in zijn streven naar (nieuwe) veiligheid?
Diep vertrouwen blijven voelen, het actief leven van onze moed en het kunnen verdragen van eenzaamheid – de rol van cyclusbreker vraagt een enorm veerkrachtig autonoom zenuwstelsel en een moedig hart.
Een diepe buiging voor iedere braveheart die deze rol van zwart schaap als de zijne of de hare herkent en oppakt.
https://podcastluisteren.nl/embed/Doorbreek-de-cirkel-4-Lastige-kinderen-komen-iets-vertellen-met-Kitlyn-Tjin-A-Djie
een podcast gemaakt op 13 juli 2023
Lastpakken. Ontregelaars.
Transcultureel familietherapeut Kitlyn Tjin A Djie was er zelf een en zoekt ze ze op want ze gelooft dat deze kinderen zuurstof in een familiesysteem brengen en de verzwegen verhalen vertellen. Ze vertelt in deze aflevering over haar jeugd in Suriname, het trauma uit haar jeugd, hoe zich dat herhaalde bij haar kinderen en op welke manier ze dit bij haar kleindochter heeft doorbroken.Verder hoor je in deze aflevering:Waarom ze van haar kelder een coffeeshop maakte voor haar zoon en zijn vrienden Waarom ze een kind met klachten nooit alleen ziet maar altijd de hele familie bij elkaar roeptWelke offers kleinkinderen kunnen brengen als er sprake is van een familiegeheimWaarom je als professional families pas kan helpen hun problemen op te lossen als je jezelf en je geschiedenis kent Dat patronen zich blijven herhalen als we kinderen bij hun familie weghalen
