De bron – Ralph van Manen

Ik weet dat jij er bent al kan ik jou niet horen
Jij spreekt zonder stem, jij gebruikt geen woord
Maar jij bent altijd daar, niets dat jou kan storen
Zonder dat je praat, klink je altijd door

Jij maakt geen geluid, jij verlicht de nachten
Soms ben je bij mij, zomaar ‘s avonds laat
Jij staat nooit vooraan, jij blijft liever wachten
Tot ik open doe en jou binnenlaat

Waar ik ook ben, ben jij dichtbij
Als ik alleen mijn ogen sluit
Jij vindt mijn hart, jij raakt mij aan
Jij bent de bron van mijn bestaan

In een stil moment kom ik jou soms tegen
Als ik ben verdwaald dan breng jij mij thuis
Altijd in de buurt, altijd in m’n leven
Elke keer opnieuw breng jij mij naar huis

Waar ik ook ben, ben jij dichtbij
Als ik alleen mijn ogen sluit
Jij vindt mijn hart, jij raakt mij aan
Jij bent de bron van mijn bestaan

Als ik stil kan zijn dan hoor ik jou veel beter
Want de stilte is jouw taal
Leer me zwijgen, roep me zonder woorden
En vertel me jouw verhaal

Waar ik ook ben, ben jij dichtbij
Als ik alleen mijn ogen sluit
Jij vindt mijn hart, jij raakt mij aan
Jij bent de bron van mijn bestaan