CVandaag – blog 9
Een moeder geeft alles aan haar kind. Toch komt een kind altijd tekort
Slechts één woordje zou er vervangen worden op een geboorteakte. Eén klein woordje maar, namelijk ‘moeder.’ Maar wat een ophef heeft dit voorstel in maart jl. teweeg gebracht!
Zowel in het parlement als daarbuiten waren de reacties niet mals, toen bekend werd dat het woord ‘moeder’ op de geboorteakte vervangen zou worden door ‘ouder uit wie een kind geboren is.’ Alles schudde even op zijn grondvesten. Nog los van het feit, dat zo’n aanpassing helemaal niet doorgevoerd mag worden via een Verzamelwet, laat het zien hoe groot de impact van de moderne genderideologie kan zijn! Genderneutraliteit dringt zich steeds meer op aan onze maatschappij. Het wil alle verschillen tussen man en vrouw laten verdwijnen. Man en vrouw zijn gelijk en moeten ook gelijk behandeld worden, op alle terreinen van het leven. Maar man en vrouw zijn niet gelijk! Kijk alleen al naar de biologische verschillen. Het is van wezenlijk belang de verschillen tussen man en vrouw te erkennen en te laten bestaan.
Het woord ‘moeder’ lijkt slechts een formaliteit op de geboorteakte, maar het zegt iets heel wezenlijks over haar rol als vrouw, en over de dingen waarin zij zich als moeder onderscheidt van de vader. Het woord bevat een breed scala aan betekenissen. Wanneer je dit woord genderneutraal gaat maken met ‘ouder uit wie een kind geboren is,’ dan versmal je de betekenis van het woord niet alleen, maar ontken je ook de psychologische en emotionele betekenis van het woord.
Welkom! Je mag er zijn!
Een moeder is veel meer dan alleen iemand die een kind baart. Zij heet een kind als eerste welkom in deze wereld. Ze voedt het, het koestert het en overstelpt het met haar liefde. Het laat het kind in zijn diepste wezen voelen: ‘Je mag er zijn!’ En juist die bewustwording van het zijn is ontzettend belangrijk in de ontwikkeling van het kind. Het is de bedding van de identiteit van een kind. Een moeder geeft een kind vertrouwen en veiligheid. Hierdoor leert een kind relaties aangaan met anderen en met zichzelf. Stap voor stap leert het te geloven: ‘Dit ben ik en ik mag er zijn.’ En dit is de basis voor een gezond, volwassen leven. In dit hele proces van opgroeien zie je, dat de moederrol van onschatbare waarde is!.
De rol van de moeder in de kindertijd heeft gevolgen voor alle fases van het leven. Haar rol is van wezenlijk belang. Ik ontmoette een man, die als baby te vroeg geboren was en met de keizersnede ter wereld was gekomen. Hij bracht zijn eerste weken door in de couveuse. In plaats van in de armen van zijn moeder die hem vasthielden, lag hij aan slangetjes en apparaten, waardoor hij zich alleen voelde en op zichzelf aangewezen. Hierdoor miste hij een veilige hechting als basis voor zijn volwassen leven.
Een kind komt altijd tekort
Een moeder geeft alles aan haar kind. Toch komt een kind altijd tekort. Het ene kind meer dan het andere. Want een moeder is niet perfect en heeft niet altijd alles op het juiste moment te bieden. Ikzelf ben de eerste 14 jaar van het leven van mijn dochter ziek geweest, lag voornamelijk op bed. Ik was niet in staat om mijn kind te geven wat ze nodig had, omdat ik dagelijks mijn handen vol had aan mijn gewrichtspijnen. Mijn kind groeide op met een groot tekort.
Een andere moeder verloor een kindje te vroeg aan de dood en is figuurlijk bij het grafje van dat kind gaan zitten en wist niet hoe ze verder moest leven. Hierdoor kregen de andere kinderen niet wat ze nodig hadden. Dat is geen verwijt, maar een feit. Dat is zo begrijpelijk. En de andere kinderen moeten het daarmee doen.
Weer een andere moeder kan lichamelijk wel aanwezig zijn, maar emotioneel niet. Ze is erg onzeker over haar moederrol en over wie ze zelf is en vraagt zichzelf af of zij er wel mag zijn. Dat ziet een kind in de ogen van zijn moeder en wordt daardoor ook onzeker, want het ervaart niet: ‘Welkom! Je mag er zijn!’
En wat denk je van de impact van een vechtscheiding? In deze tijd groeien veel kinderen op in een gebroken gezin met gescheiden ouders. Zo’n gescheiden moeder heeft het loodzwaar, omdat ze haar uiterste best doet om een vader en moeder tegelijk te zijn. En hoe graag je dat ook wilt, dat lukt niet. Een moeder is per definitie verschillend van een vader. Een kind heeft ze allebei nodig, als vader en moeder, omdat ze elkaar aanvullen en helpen. Ze zijn gelijkwaardig, maar hebben opvoedkundig een totaal verschillende rol.
Het wonder van de schepping is dat wij op volwassenen leeftijd kunnen helen van dat wat we tekort kwamen. We hebben dan een prefrontale cortex ontwikkeld, die ons helpt om te erkennen wat er (niet) was. Die ons helpt woorden te leren geven aan die tekorten in onze jonge jaren en die onszelf daarin helpt te zien in alle eerlijkheid en openheid.
Wat mij betreft is het duidelijk: een moeder is dus veel meer dan een ouder uit wie een kind geboren wordt. Juist dat ene woordje ‘moeder’ zou vervangen moeten worden? Gelukkig wordt dit als het goed is weer ongedaan gemaakt. Hugo de Jonge reageerde zelf – een beetje ongeloofwaardig – na alle ophef met deze woorden: ‘Het woord ‘moeder’ is prachtig en verdient een plek in onze wet.’
Wat mij betreft een blijvende plek waar niemand ooit aan mag tornen.
Wil je meer lezen over de impact van de moederrol? Kijk dan op de website van Dineke van Kooten of lees mijn boek ‘De fik erin’.
