Wat is waarheid?

‘Geloof degenen die de waarheid zoeken, twijfel aan degenen die haar vinden.’ (1951, André Paul Guillaume Gide (1869-1951))

Ik zie en hoor veel berichten voorbij komen van mensen die bepaalde gebeurtenissen op een andere manier interpreteren dan ik.
Dat is eenieders goed recht, ook het mijne. Soms zeggen ze dat ze iets niet ‘geloven.’ De ernst van corona bijvoorbeeld, of de vervuiling van ons milieu.

Het leven heeft mij geleerd, dat alles wat ik in mijn leven ervaar, een kwestie van perspectief is. Ik kan niet anders dan vanuit mijzelf kijken, ervaren en interpreteren. Ik ben immers gebonden aan mijn wezen.
Daarom zal ik nooit en te nimmer de absolute waarheid kennen, wat dat ook moge zijn. Laten we voor dit stukje de objectieve werkelijkheid benoemen als absolute waarheid.
Daarom geef ik geen advies en ga ik discussies uit de weg. Ik zoek de dialoog zodat we naar elkaar kunnen luisteren.

Ik leef dus in een subjectief geïnterpreteerde werkelijkheid. Gelukkig is er een brede consensus onder ons mensen over de dingen die wij hetzelfde ervaren. Dag en nacht, warm en koud, leven en dood. Dit kan je de gedeelde, maar nog steeds subjectief geïnterpreteerde werkelijkheid noemen.

De objectieve werkelijkheid zou je kunnen duiden als de optelsom van alle mogelijke perspectieven. Deze lijst is schier oneindig en bevat het perspectief van alles wat leeft en niet leeft.

Het zou de sfeer in de samenleving goed kunnen doen, als we met z’n allen afspreken dat niemand de waarheid kent en iedereen zijn eigen geloof aanhangt. Dat niemand gelijk kan hebben, omdat het altijd een kwestie van perspectief is.

Maar dat is dan weer mijn opvatting. Daar hoeft niemand het mee eens te zijn. Want laten we wel wezen: ik heb de waarheid niet in pacht.

Met dank aan Paul Pama, die dat op zijn manier verwoord op LinkedIn op 14 maart 2024