Dr Phil Callahan en de kracht van para-magnetism
Dr. Phil Callahan’s onderzoek naar paramagnetische bodemvruchtbaarheid, plantgroei, infraroodstraling en insectenbiologie heeft enorm gevolgen voor de duurzaamheid van de landbouw.
Een interview met Dr Phil Callahan door by Graeme Sait © 2001
Nutri-Tech Solutions Pty Ltd, PO Box 338, Eumundi, Qld 4562, Australia
Telephone: +61 7 5472 9900
Email: i[email protected]
Website: http://www.nutri-tech.com.au
Professor Philip Callahan, PhD, auteur van 17 boeken en meer dan 150 gepubliceerde artikelen, wordt algemeen beschouwd als een leidend licht in duurzame landbouw. Zijn baanbrekende werk met insecten en infraroodstraling is een mijlpaal in het begrip van het verband tussen voeding en plaagdruk.
Dr. Callahan’s recentere onderzoek en ontdekkingen met betrekking tot paramagnetisme beginnen nog maar net een brede acceptatie te krijgen. Paramagnetisme in de landbouw is een krachtige groeikracht die de wortelontwikkeling bevordert en de vermenigvuldiging van micro-organismen stimuleert. Graeme Sait bracht een verhelderende middag door met Dr
Callahan tijdens de Acres USA-conferentie van december 2000 in Minneapolis.
PLANTEN ZENDEN INFRAROODSTRALING UIT
Graeme Sait: In het voorwoord van uw boek over paramagnetisme heeft uw redacteur, Fred Walters, verklaard dat u uw werk op dit gebied als het belangrijkste van uw leven beschouwt. Er zijn vier jaar verstreken sinds de publicatie van uw boek. Bent u tevreden met de impact van uw bevindingen op het gebied van de landbouw?
Phil Callahan: Ja, ik ben erg blij. Er zijn talloze boeren die deze Acres USA-conferenties bijwonen en die het concept met succes hebben uitgeprobeerd. Ook in jullie land werken enkele grote bedrijven nu met paramagnetisme en plantengroei. Het boek heeft de zaken echt op gang gebracht, omdat competente mensen kunnen gaan zitten en het boek kunnen lezen en er vervolgens op uit kunnen gaan om het zelf uit te zoeken.
Graeme: De reden dat ik vroeg of je blij was met de vooruitgang heeft te maken met wat ik beschouw als een slakkengangetje met je andere grote ontdekking. Voor de lezers die niet bekend zijn met uw werk, verwijs ik naar uw ontdekking dat planten infraroodstraling uitzenden, die geurmoleculen vergroot. Insecten gebruiken hun antennes om de bron van deze moleculen te detecteren. Gezonde planten zenden een ander signaal uit dan ongezonde planten, en insecten worden meer aangetrokken tot planten met een voedingstekort.
Deze ongelooflijk belangrijke bevinding is grotendeels genegeerd door entomologen, maar het leger zag al snel de betekenis ervan in. In feite is de hittezoekende raket ontwikkeld als resultaat van jouw werk. Hoe voel jij je hierbij?
Phil: Ik ben tevreden met mijn paramagnetische werk, maar je moet onderscheid maken tussen dit en mijn infrarood-insectenwerk. We zijn nog steeds bezig met projecten, waardoor we op termijn frequenties kunnen genereren die insecten aantrekken.
Mijn interesse in paramagnetisme begon met een studie van heilige plaatsen. Ik bezocht deze locaties over de hele wereld: katholieke, boeddhistische, islamitische en zelfs Australische Aboriginal-sites. Het viel mij op dat de plantengroei altijd beter was op deze plekken, waar altijd rotsen leken te zitten. Uit verder onderzoek bleek dat deze rotsen zeer paramagnetisch waren.
Het punt is dat deze kracht er al was. Ik heb het niet ontdekt. Het is er om geoogst te worden. De archeologen zouden dit “bijproduct” noemen. Goede landbouw is niet synthetisch; het moet gaan om samenwerken met de natuur in plaats van met synthetische vergiften.
Paramagnetische materialen zijn er om geoogst te worden. Goede landbouw is ‘verzamelen’.
Wat het elektromagnetische werk betreft, wat ik daar deed, was kijken naar de antennes van de insecten, omdat ik ervaring had met radiotechnologie. Ik bracht de oorlog in Ierland door bij een uiterst geheim radiostation. Het systeem waarmee ik werkte was geen solid-state systeem dat je aanzet en het blijft werken. Het was een vacuümbuissysteem dat twee jaar lang 24 uur per dag werkte om de kustcommandovliegtuigen de weg naar huis te laten vinden.
Ik moest dit systeem er altijd in houden. Als ik een fout maakte, zouden er misschien 300 dode piloten zijn. Ik was aan die zender gebonden, maar ik heb veel over radio geleerd.
Uiteindelijk keek ik naar het antennesysteem van de insecten en begon te experimenteren.
PAGINA 2 – Een eenvoudig experiment van 2 dollar bracht me op de goede weg. Ik nam een maïsplant en gebruikte een doos om de geur van de plant te verspreiden.
Naast de doos legde ik een stuk harige stof (die zo harig was als maïszijde) en scheen er een blauw licht op. Van de 2.000 eieren die door de maïswormmot werden gelegd, werden er 1.990 op het stuk harige stof gelegd in plaats van op de maïsplant.
Door dit eenvoudige experiment realiseerde ik me dat de energie van het licht zich combineerde met de energie van de geur, waardoor de kracht van de geur veel hoger uitviel dan bij de plant of het punt van herkomst. Ik besefte dat er sprake was van geur en dat die geur in werkelijkheid als een oscillator fungeerde. Het is allemaal gezond verstand. Als geur een oscillator is, ga je op zoek naar de frequentie. Het infrarode deel van het spectrum lag voor de hand.
Het probleem met het aanvaarden van deze nieuwe concepten heeft te maken met het feit dat entomologen gebonden zijn aan honderd jaar reuktheorie, waarin de concepten geur en frequentie niet worden behandeld. Bij paramagnetisme hoeft u alleen maar een zeer paramagnetisch brekerstof aan te brengen om de resultaten te zien. Boeren zijn praktijkwetenschappers: als het werkt, doen ze het.
Bij het infraroodwerk ging het om het verstoren van de status quo, en dat is een veel moeilijkere opgave.
Graeme: Met paramagnetisme is het ook gemakkelijker, omdat je je PCSM [Paramagnetic Count Soil Meter] hebt ontwikkeld.
Wanneer telers het directe verband zien tussen de productiecapaciteit en de meterstand, wordt het hele concept uit de sfeer van de abstracte theorie getild.
Het valt vrijwel niet te ontkennen.
Phil: Eigenlijk zouden de entomologen enkele van mijn eenvoudige experimenten kunnen herhalen en dan zouden ze zien wat onmiskenbaar is, maar dat willen ze niet omdat ze er een mentaliteit tegen hebben – een paradigma, heet dat. Er bestaat geen paradigma tegen paramagnetisme, omdat niemand er ooit eerder van heeft gehoord.
PARAMAGNETISCHE ROTS ZENDEN FOTONEN UIT
Graeme: Ik begrijp dat uw laatste onderzoek suggereert dat paramagnetische materialen een bron van ondergronds licht zijn voor de wortelgroei. Kunt u dit fenomeen verklaren?
Phil: Ja. Paramagnetische kracht is licht van rotsen voor de wortels. De rots is eigenlijk een zenderontvanger, die magnetisme uit de kosmos verzamelt en terug naar de wortels gooit. Als je een paramagnetisch gesteente neemt en het in het laboratorium van Dr. [Fritz-Albert] Popp in Duitsland plaatst en het meet met zijn instrumenten die fotonen één voor één tellen, zul je ontdekken dat een zeer paramagnetisch gesteente 2.000 tot 4.000 fotonen uitzendt. Als je dat gesteente met wat compost doet, als je het organisch behandelt, gaat het van 2.000 naar 4.000 fotonen naar 400.000 fotonen. Nu genereer je een licht voor de wortels. Wortels zijn golfgeleiders, net als de antennes van insecten. Als je de wortels schoonmaakt en er een licht op laat schijnen, zullen ze net als glasvezel gaan golven. Dr. Popp heeft een instrument ter waarde van 100.000 dollar om licht in de vorm van fotonen te meten.
Ik kan het fenomeen demonstreren met een instrument van $ 200, een zogenaamde pinhole-camera. Je boort gewoon een gat in de lensdop en plakt een steen op de camera in totale duisternis. In drie weken tijd kun je een film ontwikkelen die licht laat zien in alle kleuren van de regenboog. Er komen zo weinig fotonen vrij dat je hem daar drie weken moet laten liggen om hem te kunnen zien, maar de film is gevoelig voor licht, en als je hem daar lang genoeg laat zitten, krijg je een foto. Dit is het onweerlegbare bewijs dat paramagnetisch gesteente licht genereert. Houd er rekening mee dat plantenwortels er minimaal drie maanden blijven, zodat ze voldoende licht krijgen.
Graeme: Dat is fascinerend spul, maar het is pas een recente vondst. Was dit hoe je altijd dacht dat het werkte?
Phil: Nou, in dit geval wist ik dat het werkte, maar ik moest het mechanisme vinden van hoe het werkte. Een deel van mijn experimentele werk suggereert een enorme toename van de plantprestaties. Ik nam bijvoorbeeld rogge die was gekweekt in zandgronden met een paramagnetisch niveau van 60 cgs [centimeter-gram-seconden] en voedde die bodems met paramagnetisch gesteente. De rogge had vóór de behandeling 10 tot 15 stikstofknobbeltjes aan de wortels, maar na de behandeling nam het aantal toe tot 200 knobbeltjes. Het suggereert dat de bacteriën in de bodem zonder deze paramagnetische kracht geen mineralen kunnen omzetten in een voor planten beschikbare vorm. Ze zullen nooit al die kunstmest gebruiken die ze op hen dumpen zonder de paramagnetische kracht. Deze kracht is voor wortels wat licht is voor chlorofyl. Als je geen licht hebt, kan chlorofyl niet werken. Als je geen paramagnetische kracht hebt, kunnen de wortels niet werken.
Graeme: Nou, we hebben een recente ervaring gehad die precies bevestigt wat u zegt. Ik weet niet zeker of u ons bedrijf, Nutri-Tech Solutions, kent. Wij zijn gespecialiseerd in vruchtbaarheidsanalyses en mengsels op persoonlijke receptuur, waarbij we gebruik maken van een combinatie van Albrecht principes voor bodembalancering en biologische activeringstechnieken. We zijn onlangs begonnen met het importeren van uw paramagnetismemeters om onze dekking verder uit te breiden. Onze aanpak is opmerkelijk succesvol gebleken, zozeer zelfs dat we nu het snelst groeiende agrarische bedrijf van ons land zijn.
Onlangs hadden we een zeldzame storing. Een echtpaar dat lychees kweekte in het noorden van Queensland had drie jaar zonder fruit gezeten en schakelde ons in voor hulp. Een bodemanalyse bracht dit aan het licht tekortkomingen in bijna alles. We hebben een mengsel op recept geproduceerd dat alle tekorten dekt, tegen behoorlijke kosten voor mensen in hun positie. Helaas kregen we dat seizoen nog steeds geen oogst. We krabden ons in dit stadium echt achter de oren, dus deden we nog een grondtest om te zien of we iets konden diagnosticeren.
Hun grondmonster arriveerde dezelfde dag op kantoor als de eerste zending van uw meters. We besloten de grond te testen op paramagnetisme. Die grond mat minus 20 cgs op de meter!
Paramagnetische energie was hier de beperkende factor, en zoals je zei, alle kunstmest ter wereld kon het probleem niet oplossen.
Phil: Nou, niets van dit alles zal werken zonder een deel van deze paramagnetische energie. Zonder licht kan het niet.
Graeme: Dit is echt een geweldige ontdekking. Voor die mensen is het zo belangrijk met niet-vulkanische bodems.
Phil: Ik zal het je vertellen, Graeme, en ik zeg dit niet vanwege mij. Het maakt mij niet eens uit of ze mij daarvoor de eer geven. Ik probeer de familieboerderij te redden. Dit is naar mijn mening de grootste agrarische ontdekking van de afgelopen eeuw, maar ik heb geen paramagnetisme ontdekt; Ik ontdekte het nut ervan. Dat is het verschil.
pagina 3: WERKEN MET PARAMAGNETISME
Graeme: Ik zou u graag een paar vragen willen stellen over de werking van paramagnetisme, voor mijn eigen voordeel en voor de lezers. Is er een verband tussen paramagnetisme en Brix-niveaus?
Phil: In een recent artikel in Acres USA [september 2000] werd onderzoek aangehaald waarbij er een verschil van zes punten bestond tussen lage en hoge paramagnetische bodems. Het is niet het volledige antwoord, maar het speelt zeker een rol.
Graeme: In uw boek suggereert u dat compost, micro-organismen en paramagnetisme de belangrijkste ingrediënten zijn van duurzame landbouw. We gebruiken veel meer input dan dat, en uit ervaring ben ik van mening dat deze analyse te simplistisch is.
Calcium, kalium, fosfor en sporenelementen zijn vaak nog noodzakelijke inputs.
Phil: Ik ben niet anti-chemisch. Net als Arden Andersen en Phil Wheeler geloof ik dat kaliumzout onverdedigbaar is; maar het punt dat ik wil maken is dat als je geen paramagnetische energie in je bodem hebt, de meststoffen die je aanbrengt simpelweg niet worden gebruikt. De familieboerderij loopt gevaar omdat er geld wordt verspild.
Als je stikstof nodig hebt, gebruik dan de beste bron voor je bodem, maar gebruik geen watervrije ammoniak. Ik zal je iets vertellen over dit product. Er is onderzoek aangehaald waaruit blijkt dat het aantal regenwormen kan toenemen na toepassing van watervrije ammoniak. Nu worden regenwormen beschouwd als het toonbeeld van hoge vruchtbaarheid. Het feit hier is dat ammoniak insecten aantrekt, en ook regenwormen. Dode wortels scheiden ammoniak uit en regenwormen volgen deze uitstoot omdat ze zich voeden met dood organisch materiaal.
Je moet echt het grotere geheel begrijpen als je iets analyseert. De neiging tot rigide, bekrompen disciplines, waarbij slechts een klein deel van het plaatje wordt bekeken, is gevaarlijk. Een holistische aanpak is essentieel.
Graeme: We bieden telers een gratis service aan, waarbij we lokaal brekerstof meten om het bemestingspotentieel van deze materialen te bepalen. Basalt is het belangrijkste paramagnetische materiaal in Australië. Er is een enorme variatie tussen monsters, met een variatie tussen de 100 en 3.000 cgs op de meter. Waarom is er zo’n variatie? Wat bepaalt precies het niveau van paramagnetisme?
Phil: Dit is pure speculatie. Ik ben geen vulkanoloog, maar er lijkt een verband te bestaan tussen de hoeveelheid magma bij een uitbarsting en het paramagnetische niveau van de uitgebarsten rots. Magma komt van beneden; veel kleine uitbarstingen bevatten eenvoudigweg dit diepe materiaal niet. Warmte is het belangrijkste ingrediënt.
Zelfs eenvoudige compostering kan paramagnetische niveaus verhogen. Compost alleen kan een bodem van 30 tot 70 kg tillen.
Graeme: We hebben de paramagnetische metingen in de bodem met wel 700% verhoogd, simpelweg door de calcium/magnesiumverhouding te corrigeren en het zuurstofniveau in de bodem te verhogen.
Phil: Zuurstof is hier de sleutel. Het is het meest paramagnetische gas. Wanneer dit magma uitbarst, regent het en neemt het zuurstof op. Er bestaat hier een verband tussen de hitte en oxidatie.
Graeme: Er is één interessant fenomeen dat ik graag wil bespreken. We doen wat werk in een gebied in Queensland genaamd Blackbutt. Ik heb je verwijzingen naar optimale en hoge paramagnetische niveaus gezien, maar dit specifieke gebied is veel hoger dan welke bodem dan ook die je noemt. Paramagnetische niveaus variëren van 3.000 tot 10.000 cgs. Het interessante is dat er, zelfs op deze verhoogde niveaus, nog steeds een verschil in opbrengst bestaat tussen bodems van 3.000 cgs en die van 10.000 cgs. Nog interessanter was dat bodems van 7.000 kg nog steeds een zichtbaar voordeel vertoonden van de toepassing van basaltbrekerstof, die slechts 2.000 cgs woog. Kunt u dit verklaren?
Phil: Hier kijk je naar remineraliserende voordelen. Het kan kobalt of ijzer zijn. Phil Wheeler suggereert dat nikkel vaak de ontbrekende schakel is. Hoe het ook zij, de reactie van het brekerstof komt hier niet voort uit paramagnetisme. Paramagnetisme stimuleert bacteriën om de biologische beschikbaarheid van micro- en macronutriënten te vergroten, maar als je die voedingsstoffen niet aanwezig hebt, krijg je niet het gewenste resultaat. In theorie zou je een grond van 15.000 kunnen hebben, maar zonder calcium zou deze niet produceren.
Graeme: Hoe betrouwbaar is paramagnetisme als plantengroeistimulant? Kan elke teler goede brekerstof verkrijgen, toepassen en resultaten verwachten, ervan uitgaande dat zijn bestaande bodemniveaus laag zijn?
Pfil: Nee, zeker niet. Het gaat om het bodemleven. Paramagnetisme werkt met compost. Er zijn misschien honderden biologische telers die hun opbrengsten verdubbelen, maar als je hetzelfde materiaal toepast op dode, chemisch bewerkte grond, zal het niet werken. Als je geen minimaal gehalte aan organische stof hebt, werkt paramagnetisme niet. Ik heb het zelfs thuis uitgeprobeerd. Aan beide raappercelen is paramagnetisch materiaal toegevoegd, maar aan één perceel is ook compost toegevoegd. Er is geen vergelijking tussen de groei: compost is de sleutel.
Graeme: Dat is interessant. Ik wist niet dat de link zo was sterk. Is er een één-op-één relatie tussen het verhogen van biologisch? materieniveaus en reactie van paramagnetische materialen?
Phil: Het is behoorlijk ingewikkeld en we hebben het onderzoek nog niet gedaan om zo precies te kunnen zijn. Er ligt hier nog tien jaar werk, en ik kan niet alles doen.
Graeme: Een van je sterke punten is je vermogen om de draden van veel verschillende disciplines samen te brengen om een meer holistische verklaring te bieden. Dit staat in direct contrast met het reductionisme van de moderne wetenschap. Is deze brede benadering een handicap gebleken in termen van mainstream-geloofwaardigheid?
Phil: De generalistische benadering is niet voor iedereen die een Nobelprijs wil winnen. Chuck Walters gaf me vorig jaar een prijs – een klein glazen plaatje – en ik zei: ‘Dit is mijn Nobelprijs.’ Het zou voor mij geen berg bonen betekenen om de Nobelprijs te winnen. Ik bedoel, de man die DDT heeft uitgevonden, heeft de Nobelprijs gekregen. Krediet wordt zelden gegeven waar het verschuldigd is.
Mijn favoriete voorbeeld is het negentiende-eeuwse wetenschappelijke genie John Tyndall. Tyndall ontdekte penicilline eigenlijk 80 jaar voordat Sir Alexander Fleming dat deed. Hij ontdekte dat geurmoleculen infraroodstraling absorberen. Hij zei eigenlijk dat dit de manier is waarop reukzin werkt. Tyndall ontdekte ook paramagnetisme, dus beide dingen waar ik vandaag aan werk, werden ontdekt in 1850. Dit is zo vaak het geval in de wetenschap, maar er is zoveel oneerlijkheid in deze industrie. Ego’s verbergen de waarheid, en de eer wordt niet gegeven waar dat toekomt. Ik heb deze dingen eigenlijk zelf ontdekt, maar kwam er later achter dat Tyndall deze dingen eerder had gevonden dan ik.